اشخاص
احمدبیگی، یعقوب
معصومه عابدینی
2297 بازدید
یعقوب احمدبیگی (1364ـ1329)، معاون فرمانده تیپ 3 لشکر 88 زاهدان بود.
یعقوب احمدبیگی 5 تیر 1329، در روستای قلعه جعفربیگ، از توابع تویسرکان، به دنیا آمد. پس از پایان دوره ابتدایی، همراه خانواده به تهران رفت. پس از پایان دوره دبیرستان، با کسب تکلیف از مراجع برای پیوستن به ارتش، وارد دانشکده افسری شد. اگرچه با بسیاری از قوانین ارتش موافق نبود، توانست در آنجا دوستانی برای مبارزه با حکومت پهلوی پیدا کند؛ افرادی مانند یوسف کلاه‌دوز (شهادت: مهر 1360)، مصطفی اقارب‌پرست (شهادت: 25 مهر 1363) و دکتر آیت (شهادت: 14 مرداد 1360). او در زمان مبارزه، رابط افراد نیروی هوایی و زمینی بود و در تأسیس نمازخانه دانشکده افسری در سال 1349 نیز فعالیت کرد. در سال 1351، با درجه ستوان‌دومی ستاد، در رشته علوم و فنون نظامی فارغ‌التحصیل شد و به شیراز و سپس به قزوین و بعد به همدان اعزام شد. سال 1355 ازدواج کرد.
در همدان، ارتباط نزدیکی با آیت‌الله سید اسدالله مدنی (امام جمعه تبریز، شهادت: 20 شهریور 1360، شهید محراب) برقرار کرد و از ایشان در موارد گوناگون راهنمایی می‌گرفت. یکی از این موارد، زمانی بود که امام خمینی دستور دادند سربازان و افسران از پادگان‌ها فرار کنند. یعقوب احمدبیگی، پس از مشورت با آیت‌الله مدنی، در پادگان ماند تا هدایت و رهبری اوضاع را به عهده بگیرد.
چند ماه بعد، از طرف ارتش، مأمور به خدمت در دفتر امام خمینی در قم شد. سپس فرمانده وقت دانشکده افسری، موسی نامجو (شهادت: 7 مهر 1360)، او را برای همکاری فراخواند و در دانشکده افسری فرمانده گردان شد.
شهریور 1358، اولین دخترش به دنیا آمد.
پس از شروع جنگ ایران و عراق در شهریور 1359، به فرمانده دانشکده افسری اصرار می‌کرد که او را به جبهه اعزام کند؛ اما نامجو، وجود او را در دانشکده لازم‌تر و مفیدتر می‌دانست. پس از پایان وقت اداری، ساعت‌ها در دانشکده می‌ماند و به مشکلات دانشجویان رسیدگی می‌کرد.
سال 1361، به لشکر 88 زاهدان منتقل شد و پس از جلب موافقت مسئولان، هشت ماه در مناطق عملیاتی پیرانشهر خدمت کرد. در همین سال، دومین دخترش هم به دنیا آمد. سال بعد به زاهدان و سپس به ایرانشهر منتقل شد.
سال 1363، به مأموریت خارج از کشور اعزام شد. پس از بازگشت از مأموریت، به سمت فرماندهی گروه رزمی سلمان و معاونت تیپ 3 لشکر منصوب شد.
در زمان حمله عراق برای تصرف کمینگاه ارتفاعات 402 در منطقه سومار، در مرخصی بود. پس از اطلاع از وضعیت منطقه، خودش را به خط مقدم رساند تا به فرمانده تیپ در آزاد کردن این کمینگاه کمک کند. سی‌ویکم تیر 1364، در همین عملیات، با اصابت ترکش خمپاره، از ناحیه کتف مجروح شد.
احمدبیگی، در عملیات آزادسازی ارتفاعات کله‌قندی، سرپرست تیپ عملیاتی بود. او برای شناسایی و ارزیابی وضعیت و موقعیت منطقه، چهار روز متوالی همراه با چند نفر دیگر به خط مقدم رفت. آن‌ها تصمیم گرفته بودند با اجرای مداوم شلیک گلوله‌های سنگین، سنگرهای دشمن را منهدم کرده، سپس عملیات را شروع کنند.
صبح روز جمعه 3 آبان 1364، یعقوب احمدبیگی به اتفاق افسران همراهش به خط مقدم رفت تا عملیات گلوله‌باران را شروع کنند. هنگام ظهر، چند گلوله تانک به سنگر آن‌ها اصابت کرد. ترکش این گلوله‌ها، باعث انفجار آرپی‌جی‌های داخل سنگر شد و احمدبیگی و افسران همراهش به شهادت رسیدند.[1]
[1]. تلخیص مقاله از:دایرةالمعارف دفاع مقدس، ج1، تهران، مرکز دایرةالمعارف پژوهشگاه علوم و معارف دفاع مقدس، 1390، ص357 و 358.
