اشخاص

کاوه، محمود

شهرزاد محمدی
1246 بازدید

محمود کاوه (1365ـ1340) فرمانده عملیات سپاه سقز در آزادسازی مناطق مرزی و اشغال‌شده توسط ضدانقلاب بود که با تشکیل تیپ ویژه شهدا به عنوان فرمانده عملیات و پس از شهادت محمد بروجردی در خرداد 1362 به فرماندهی این تیپ منصوب شد.

محمود کاوه یکم خرداد 1340 در مشهد به دنیا آمد. پس از اتمام تحصیلات ابتدایی، وارد حوزه علمیه شد. هم‌زمان، تحصیلات دوره راهنمایی و دبیرستان را نیز ادامه داد. با شروع جریانات سیاسی برضد رژیم پهلوی، در مسجد جواد‌الائمه ‌علیه‌السلام و امام حسن مجتبی ‌علیه‌السلام مشهد که از مراکز تجمع نیروهای مبارز و محل سخنرانی آیت‌الله سیدعلی خامنه‌ای بود، شرکت می‌کرد و از تعالیم ایشان بهره فراوان برد. وی، به‌عنوان محور مبارزه در دبیرستان، در پخش اعلامیه و شرکت در راهپیمایی‌ها حضوری فعال داشت.[1]

پس از پیروزی انقلاب اسلامی، به عضویت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی مشهد درآمد و بعد از گذراندن دوره آموزشی شش‌ماهه به عنوان مربی تاکتیک در پادگان امام رضا‌علیه‌السلام به آموزش نظامی نیروهای سپاه و بسیج پرداخت. سپس در یک مأموریت شش‌ماهه به عنوان سرپرست یک گروه بیست‌نفره برای حفاظت از بیت امام خمینی ‌قدس‌سره‌الشریف به تهران عزیمت کرد.[2]

با شروع جنگ تحمیلی عراق برضد ایران، به همراه تعدادی از نیروهای خراسان به جبهه جنوب اعزام شد، اما خیلی زود او را برای آموزش نیروها به مشهد فرا خواندند.[3] پس از آن به‌عنوان فرمانده یک گروه دوازده‌نفره، برای آزادسازی شهر بوکان و سرکوبی ضدانقلاب در کردستان انتخاب شد. او در مدت کوتاهی به فرماندهی عملیات سپاه سقز منصوب شد و آزادسازی منطقه مرزی بسطام را طرح‌ریزی و 45 کیلومتر جاده مرزی را از نفوذ ضدانقلاب آزاد کرد.[4]

هم‌زمان با تشکیل تیپ ویژه شهدا، مسئول عملیات تیپ شد. آزادسازی شهر بوکان و جاده پیرانشهر ـ سردشت، آزادسازی جاده صائین دژ به تکاب، پاک‌سازی منطقه کیله و اشتوزنگ، آزادسازی محور استراتژیک پیرانشهر به سردشت، فتح ارتفاعات مهم مرزی منطقه آلواتان، آزادسازی زندان دوله‌تو از جمله طرح‌هایی بود که در این دوران به اجرا گذاشته شد.[5]

کاوه، پس از شهادت محمد بروجردی، فرمانده تیپ ویژه شهدا، در خرداد 1362 فرماندهی این تیپ را بر عهده گرفت. وی با این سمت، در عملیات‌هایی چون والفجر 2 در منطقه حاج‌عمران عراق، والفجر 3، والفجر 4 در محور مریوان، بدر در شرق رودخانه دجله، قادر در جبهه شمالی سیدکان عراق، والفجر 9 در منطقه چوارته عراق و کربلای 2 نقش مؤثری داشت.[6]

وی در سال 1362 با فاطمه عمادالاسلامی ازدواج کرد که ثمره آن یک دختر است.[7]

کاوه در دوران حضور در جبهه بارها مجروح شد. آخرین مجروحیت او در تک حاج‌عمران بود که منجر به اصابت دوازده ترکش نارنجک به سرش بود.[8] روحیه اطاعت‌پذیری و ولایت‌مداری، هوش سرشار و چابکی در عملیات، از جمله ویژگی‌های شخصیتی او بود. هیچ‌گاه از ورزش غافل نبود و با تشویق نیروها و حضور در مسابقات ورزشی، آمادگی رزمی نیروها را بالا می‌برد. بااینکه بارها در صحنه‌های عملیاتی مجروح شده بود، ولی همیشه قبل از بهبودی به منطقه بازمی‌گشت.[9]

محمود کاوه 11 شهریور 1365 در عملیات کربلای 2 در ارتفاعات 2519 در منطقه حاج‌عمران عراق براثر اصابت ترکش به سر و پا شهید شد. مزار او در بهشت رضای مشهد واقع است.[10]

مقام معظم رهبری، آیت‌الله خامنه‌ای، درباره تیپ ویژه شهدا و شهید کاوه فرمودند: این تیپ یکی از واحدهای کارآمد ما محسوب می‌شد و این جوان (کاوه) جزء عناصر کم‌نظیری بود که او را درصدد خودسازی یافتم. حقیقتاً اهل خودسازی بود، هم خودسازی معنوی و اخلاقی و هم خودسازی رزمی.[11]

[1]. موسوی، سیدسعید، فرهنگ‌نامه جاودانه‌های تاریخ، دفتر هفتم: زندگی‌نامه فرماندهان شهید استان خراسان، تهران: شاهد، 1382، ص564ـ562.

[2]. مهرداد، سیدعلی‌رضا، پانزده آیه، مشهد: معلی، 1380، ص15 و 16.

[3]. بختیاری دانشور، داود، قصه سرداران 9: متولد 11 شهریور، مشهد: ستاره‌ها، 1385، ص9.

[4]. موسوی، سیدسعید، فرهنگ‌نامه جاودانه‌های تاریخ، دفتر هفتم، ص567.

[5]. بی‌نام، ره‌یافتگان وصال، تهران: مرکز فرهنگی سپاه، 1373، ص147.

[6]. همان، ص147.

[7]. موسوی، سیدسعید، فرهنگ‌نامه جاودانه‌های تاریخ، دفتر هفتم، ص566.

[8]. مهرداد، سیدعلی‌رضا، پانزده آیه، ص17.

[9]. بی‌نام، ره‌یافتگان وصال، ص147.

[10]. همان، ص149؛ موسوی، سیدسعید، فرهنگ‌نامه جاودانه‌های تاریخ، دفتر هفتم، ص572.

[11]. بی‌نام، ره‌یافتگان وصال، ص149.