اشخاص
احمدپور، محمدابراهیم
معصومه عابدینی
717 بازدید
محمدابراهیم احمدپور (1361ـ1333) شهردار و فرماندار ماهشهر در دوران دفاع مقدس بود.
محمدابراهیم احمدپور 9 آذر 1333، در قم متولد شد. دوساله بود که خانواده‌اش به تهران مهاجرت کردند. تحصیلات ابتدایی را در دبستان صفا و دوران متوسطه را در شمیران در دبیرستان‌های نراقی و پیمان در رشته ریاضی گذراند. در کلاس‌های متفرقه از جمله زبان انگلیسی در آموزشگاه شکوه (تهران) و زبان عربی در مسجد جعفری قیطریه شرکت می‌کرد. در دوران تحصیل، به دلیل علاقه به مسائل دینی در مجالس مذهبی حاضر می‌شد. وی در همه مراحل تحصیل، فردی موفق و ممتاز بود.
در سال 1353، در رشته فیزیک دانشگاه تربیت معلم تهران پذیرفته شد. در سال دوم دانشگاه، به جرم فعالیت سیاسی، توسط ساواک دستگیر و روانه زندان شد؛ ولی مدرکی برضد وی به دست نیامد و پس از حدود سه ماه، از زندان آزاد شد. با وجود این، دانشگاه از پذیرشش برای ادامه تحصیل خودداری کرد؛ تا اینکه با وساطت بعضی از استادان به سبب هوش و استعداد تحصیلی‌اش پذیرفته شد و تا زمان انقلاب فرهنگی (1360) به تحصیل ادامه داد.
در سال 1355، با دختردایی خود در نهاوند ازدواج کرد؛ ولی در طول پنج سال زندگی مشترک، فرزندی نداشت.
در دوران انقلاب اسلامی، وقتی مردم زندان اوین را تصرف کردند، با کمک دوستانش، با هوشیاری، توزیع سلاح بین مردم را زیر نظر گرفت تا سلاحی به دست افراد ناباب نیفتد.
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، مدتی در دفتر نخست‌وزیری مشغول شد. با آغاز شورش گروه‌های سیاسی ضدانقلاب، همراه گروه چمران به کردستان رفت و به سبب فعالیت مؤثرش در منطقه هدف تعقیب گروه کومله قرار گرفت.
زمانی که امام خمینی فرمان تأسیس جهاد سازندگی (1358) را صادر کردند، محمدابراهیم به تهران رفت و سرپرست جهاد سازندگی شمیرانات شد؛ زمانی که برای رزمندگان آذوقه به جبهه می‌بردند، روانه انبار می‌شد، خود بارها را بر دوش می‌گرفت و به داخل کامیون می‌برد.
با شروع جنگ تحمیلی عراق بر ضد ایران، درحالی‌که از مسئولان جهاد سازندگی تهران بود، رهسپار خوزستان شد و بعد از چند ماه، در 11 دی 1359، استاندار وقت خوزستان (سیدمحمد غرضی) وی را به سرپرستی شهرداری ماهشهر نیز منصوب کرد.
وی هم‌زمان دو مسئولیت در خط مقدم جبهه و پشت جبهه داشت. در آبادان مشغول احداث باند جدید فرودگاه برای پشتیبانی هوایی از عملیات ثامن‌الائمه بود و در ماهشهر، اسکان بیست هزار آواره جنگی و تأمین معاش آنان را به عهده داشت. همچنین حفر کانال ماهشهر، بازسازی محله‌های باتلاقی، راه‌اندازی فروشگاه تعاونی، ایجاد پایانه‌های مسافربری و تأسیس 2 کارخانه یخ و احداث مهمان‌سرا از اقدامات دیگر وی بود.
با شروع عملیات ثامن‌الائمه، وی شهرداری ماهشهر را رها کرد و به عنوان خمپاره‌انداز به جمع رزمندگان پیوست.
احمدپور در اداره امور شهر موفق بود و استاندار وقت، حکم سرپرستی فرمانداری ماهشهر را نیز به او داد.
محمدابراهیم، در 20 دی 1360، هنگامی که در جاده آبادان ـ ماهشهر در تردد بود، در حادثه رانندگی مصدوم شد. مدتی در بیمارستان بستری بود؛ اما به علت نگرانی از کارهای نیمه‌تمام، قبل از بهبودی کامل، راهی ماهشهر شد؛ ولی هر روز جسمش ضعیف‌تر می‌شد. پس از مدتی، به علت عارضه قلبی و ریوی، در بیمارستان لبافی‌نژاد تهران بستری شد و سپس برای مداوا به آلمان (27 اسفند 1360) انتقال یافت؛ اما تلاش پزشکان در آلمان مؤثر واقع نشد و سرانجام در 21 فروردین 1361 به شهادت رسید. پیکرش پس از انتقال به ایران، در گلزار بهشت زهرا‌سلام‌الله‌علیها تهران به خاک سپرده شد.
محمدابراهیم احمدپور، در بخشی از وصیت‌نامه خود نوشته است: «شهادت برای ما هدف نیست؛ بلکه وسیله‌ای برای اعلام اعتقادمان به وحدانیت حق و استقامتمان در ناملایمات است...»[1]
[1]. تلخیص مقاله از دایرةالمعارف دفاع مقدس، ج1، تهران، مرکز دایرةالمعارف پژوهشگاه علوم و معارف دفاع مقدس، 1390، ص360ـ358.
