روزشمار

پنجشنبه 6 آذر 1359؛ شصت‌وهفتمین روز جنگ تحمیلی

احمد صفری
67 بازدید

  • آبادان زیر آتش دشمن قرار گرفت و تعدادی از منازل مسکونی خسارت دید. پنج نفر شهید و 29 نفر زخمی شدند.[1]

  • با آتش توپخانه در منطقه مارد (خرمشهر)، یازده دستگاه خودرو دشمن منهدم و 27 نیروی عراقی کشته و زخمی شدند.[2]

  • براثر حملات دشمن به سوسنگرد، نوزده غیرنظامی مجروح و یک نفر شهید شدند.[3]

  • با آتش توپخانه ایران و مقاومت مدافعان شهر، چهارمین حمله دشمن به سوسنگرد خنثی شد.[4]

  • با حملات دشمن در جبهه دب‌‌حردان (نزدیکی اهواز) سه نفر شهید و سه نفر مجروح شدند.[5]

  • نیروهای ارتش انبار مهمات دشمن واقع در دب‌حردان و ایستگاه حمیدیه (سوسنگرد) را به آتش کشیدند.[6]

  • پالایشگاه شماره 10 آبادان براثر آتش خمپاره دشمن دچار حریق شد. نیروهای آتش‌نشانی آتش را مهار کردند.[7]

  • دو فروند میگ عراقی با پرواز در دویست‌متری سطح زمین، با بمباران یکی از میدان‌های خرم‌آباد، یک هتل و چندین مغازه و اتومبیل را تخریب و منهدم کردند.[8]

  • نیروهای سپاه در منطقه حمیدیه با آتش خمپاره، یک خودرو حامل آذوقه و مهمات دشمن را منهدم کردند. در این حمله ده نیروی عراقی کشته و تعدادی مجروح شدند.[9]

  • با آتش نیروهای خودی در منطقه آبادان، دو تانک و سه سنگر خمپاره و چندین خودروی دشمن منهدم شد.[10]

  • با آتش نیروها و توپخانه به تانک‌ها، نفربرها، خودروها و نیروهای دشمن که قصد عبور از کارون را داشتند، تعدادی از نیروهای عراقی کشته و زخمی و چهار تانک و نفربر آنها منهدم شد.[11]

  • نیروهای ژاندارمری مستقر در کانی‌سخت (ایلام) تعدادی سنگر و مواضع دشمن را منهدم و یک دستگاه خودروی نظامی و یک قبضه توپ ضدهوایی آنان را به آتش کشیدند. همچنین چهارده نیروی عراقی کشته شدند.[12]

  • با آتش توپخانه تیپ 84 ارتش خرم‌آباد، خسارات شدیدی به دشمن در حوالی دهلران و عین‌خوش وارد و دو انبار مهمات آنان نیز منهدم شد. همچنین پانزده نیروی عراقی کشته و چهل نفر مجروح شدند.[13]

  • بالگردهای هوانیروز مستقر در پایگاه دزفول، ضمن انجام پرواز شناسایی در مسیر شمال و جنوب رودخانه کرخه، به نیروهای دشمن حمله و دو خودرو حامل نیرو، یک تانک و چندین سنگر آنان را منهدم کردند. در این حمله ده نفر از نیروهای عراقی کشته و تعدادی نیز مجروح شدند.[14]

  • چهارده هواپیمای مهاجم توسط رادارهای همدان و بندرعباس شناسایی و با آتش یگان‌های پدافند زمین به هوا متواری شدند. همچنین یک فروند میگ عراقی در آسمان خرم‌آباد ظاهر شد که با آتش نیروهای خودی متواری شد.[15]

  • یگان‌های نیروی دریایی ارتش به سکوهای البکر و الامیه (عمده‌ترین و مهم‌ترین پایانه‌های صادرات نفت عراق در خلیج فارس) حمله کردند. براثر این حملات ده نیروی عراقی کشته و ده نفر اسیر شدند. همچنین یک افسر ارتش عراق در روی سکوی نفتی البکر خود را تسلیم کرد.[16]

  • افراد نیروی دریایی ارتش یک فروند از دو ناوچه مدرن عراق را در رودخانه ام‌القصر منهدم کردند.[17]

  • 160 رزمنده که به اسارت نیروهای عراقی درآمده بودند، موفق به فرار شده و به کشور بازگشتند.[18] 

  • عده‌ای از افراد حزب دموکرات با مسدود کردن جاده کامیاران به دهکُلان (کردستان) از یک اتوبوس پنج نظامی را به گروگان گرفتند.[19]

  • تعدادی از عوامل حزب دموکرات کردستان به نیروهای بارزانی (نیروهای مخالف حزب بعث و طرفدار جمهوری اسلامی ایران) مستقر در منطقه اشنویه حمله کردند که در این حمله شش نفر از نیروهای بارزانی و سه نفر از افراد حزب دموکرات کشته و سه نفر زخمی شدند.[20]

  • در جاده ارومیه ـ زیوه یک تراکتور با مین برخورد کرد و منهدم شد و یک نفر از سرنشینان آن کشته و یک نفر مجروح شدند.[21]

  • ابوالحسن بنی‌صدر، رئیس‌جمهور، به همراه جانشین ستاد مشترک، وزیر دفاع و فرمانده ژاندارمری از جبهه‌های آبادان و خرمشهر و چند جبهه دیگر بازدید کرد.[22]

  • بعد از امتناع شش کشور عرب (یمن، سوریه، لیبی، الجزایر، فلسطین و لبنان) از حضور در کنفرانس سران عرب، نمایندگان مجلس شورای اسلامی در بیانیه‌ای از حرکت انقلابی آنها تشکر کردند.[23]

  • ستاد مشترک ارتش مجموع تلفات (شهید، مجروح، اسیر و مفقود) نیروهای خودی را تا ساعت 8 ششم آذر، 9846 نفر اعلام کرد.[24]


    [1]. بهروزی، فرهاد، تقویم تاریخ دفاع مقدس، ج4: تثبیت متجاوز، تهران: مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1385، ص135.

    [2]. همان.

    [3]. همان، ص144.

    [4]. همان.

    [5]. همان.

    [6]. همان، ص145.

    [7]. همان، ص135.

    [8]. همان، ص143 و 144.

    [9]. همان، ص146.

    [10]. همان، ص135.

    [11]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا،‌ روزشمار جنگ ایران و عراق، کتاب یازدهم: هویزه، آخرین گام‌های اشغالگر، تهران: مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، 1373، ص318.

    [12]. بهروزی، فرهاد، همان، ص137.

    [13]. همان.

    [14]. همان، ص136.

    [15]. همان، ص139.

    [16]. همان، ص140.

    [17]. همان.

    [18]. همان، ص144.

    [19]. همان، ص137.

    [20]. همان، ص138.

    [21]. همان، ص139.

    [22]. همان، ص146.

    [23]. لطف‌الله‌زادگان، همان، ص319.

    [24]. بهروزی، فرهاد، همان، ص141.