روزشمار
دوشنبه 10 اردیبهشت 1363؛ هزاروسیصدوهفدهمین روز جنگ تحمیلی
فائزه ساسانیخواه
34 بازدید
ـ با آتش ارتش عراق در جزایر مجنون، سه نظامی به شهادت رسیدند.[1]
ـ در مناطق کوشک، طلاییه و جزایر مجنون (خوزستان)، نه نفر شهید و 65 نفر مجروح شدند و به یک خمپارهانداز 120 میلیمتری، دو آمبولانس، دو تانکر و پنج خودرو سبک خساراتی وارد شد.[2]
ـ آبادان زیر آتش ارتش عراق قرار داشت و به ده منزل مسکونی خساراتی وارد شد و یک آتشسوزی رخ داد.[3]
ـ با تبادل آتش در مناطق مهران و سومار (کرمانشاه)، چهار پست دیدهبانی و یک سنگر اجتماعی ارتش عراق منهدم و عدهای از نیروهای دشمن کشته یا مجروح شدند. از نیروهای خودی نیز یازده نفر مجروح شدند.[4]
ـ در منطقه مرزی شمال غرب، یک فروند هواپیمای میگ 23 دشمن هدف آتش جنگندههای نیروی هوایی ارتش قرار گرفت و سرنگون شد.[5]
ـ تبادل آتش سلاحهای سنگین در پیرانشهر، موجب جلوگیری از حرکات خودرویی دشمن و کشته و زخمیشدن 35 نفر از آنها شد.
ـ در مناطق عملیاتی پیرانشهر، سردشت، حاجعمران، (آذربایجان غربی) مریوان (کردستان) و پنجوین (شمال عراق) با تبادل آتش بین نیروهای ایران و عراق؛ توپخانه و خمپارهانداز، سی سنگر اجتماعی، ده پست دیدهبانی، یک انبار مهمات و یک خمپارهانداز ارتش عراق منهدم و عدهای از آنها کشته و زخمی شدند. از نیروهای خودی نیز یک نفر شهید و چهار نفر مجروح شدند.[6]
ـ شهرهای بصره، مندلی و خانقین زیر آتش توپخانه یگانهای ارتش قرار داشتند.[7]
ـ در پی عملیات پاکسازی نیروهای تیپ 110 شهید بروجردی و نیروهای جندالله مهاباد و خوی در روستاهای زاوکوه در شرق جاده مهاباد به سردشت (آذربایجان غربی)، تعداد زیادی از افراد ضدانقلاب به جنوب غربی بانه و کوههای اطراف آرمرده و اطراف گرماب و دونیس (کردستان) در نوار مرزی گریختند. نیروهای خودی نیز توانستند با استقرار در سه پایگاه در منطقه حضور خود را تثبیت کنند.[8]
ـ با اجرای کمین و مینگذاری ضدانقلاب در جاده بانه به سردشت (آذربایجان غربی)، سه نفر از سرنشینان یک خودروی مهندسی شهید شدند.[9]
ـ در درگیری بین افراد ضدانقلاب با نیروهای سپاه پاسداران بانه (کردستان) یک پاسدار به شهادت رسید.[10]
ـ در درگیری بین نیروهای سپاه پاسداران سنندج (کردستان) و افراد کومله در منطقه خلیچیان در شمال شرقی سنندج، یازده نفر از اعضای کومله کشته، پنج نفر مجروح و یک نفر اسیر شد.[11]
ـ در درگیری بین نیروهای سپاه پاسداران با ضدانقلاب در روستای کانیسواران در شرق جاده کامیاران (کردستان)، یک نفر از پیشمرگان مسلمان کرد به شهادت رسید.[12]
ـ افراد حزب دموکرات، یک پیشمرگ کرد مسلمان به نام نافق را در تکاب در منزلش شهید و سر پدر و مادرش را از تن جدا کردند. وی چندی قبل از ضدانقلاب جدا شده و پس از دریافت اماننامه با سپاه پاسداران همکاری میکرد[13]
ـ در درگیری بین ضدانقلاب با یگان حزبالله در روستای اسدآباد کامیاران (کردستان) یکی از افراد محلی کشته و یک انبار مهمات کشف شد و تعدادی سلاح و مهمات به دست نیروهای خودی افتاد.[14]
ـ یکی از اعضای بسیج در مسیر اورامانات (کردستان) به پاوه هدف حمله افراد مسلح گروه رزگاری قرار گرفت و به شهادت رسید.[15]
ـ در حمله افراد مسلح به نیروهای ژاندارمری در روستای کانی شوریک ارومیه، یک نفر شهید و پنج نفر زخمی شدند.[16]
ـ سه نفر از افراد ضدانقلاب که به عراق فرار کرده و به مدت یک سال در اردوگاه ملاعمر عراق بودند، بعد از بازگشت به ایران، خود را به سپاه ارومیه تسلیم کردند.[17]
ـ نیروهای پایگاه ممکان، پسیان و جبرئیلآباد ارومیه (آذربایجان غربی) با ضدانقلاب درگیر شدند. این درگیری تلفاتی در بر نداشت.[18]
ـ در درگیری بین نیروهای پایگاه قمقلعه ارومیه (آذربایجان غربی) با ضدانقلاب یک بسیجی مجروح شد.[19]
ـ در حوالی پایگاه سویرو سنندج، یک خودروی سپاه پاسداران در کمین ضدانقلاب افتاد و واژگون شد.[20]
ـ در درگیری بین نیروهای پایگاه کانی شوریک ارومیه (آذربایجان غربی) با ضدانقلاب یک نظامی شهید و شش نظامی مجروح شدند.[21]
ـ نیروهای پایگاه قلعه شیخان سنندج (کردستان) با ضدانقلاب درگیر شدند. این درگیری تلفاتی در بر نداشت.[22]
ـ دو مین ضدنفر در محور گروهان هزارکانیان سقز کشف شد.[23]
ـ یک نفر از نیروهای ضدانقلاب در حال کاشت مین در حوالی پایگاه دویسه سنندج (کردستان) دستگیر شد.[24]
ـ نیروهای پایگاه شیخالاسلام سنندج یک مین کاشتهشده توسط ضدانقلاب را کشف و خنثی کردند.[25]
ـ نیروهای تأمین پایگاههای محمودآباد و نجلو سنندج (کردستان) با ضدانقلاب درگیر شدند. این درگیری تلفاتی در بر نداشت. [26]
ـ هشتاد نفر از سربازان سودانی که بهاجبار به جنگ با ایران اعزام و در عملیات خیبر مجروح شده و برای معالجه به بیمارستانهای کویت منتقل شده بودند، با برپایی تظاهرات از سفیر سودان در کویت خواستند آنها را به کشور خود برگردانند.[27]
ـ طارق عزیز، وزیر امور خارجه عراق، در سمینار خلیج و جهان در بغداد، کشورهای عربی و بهویژه آمریکا را مسئول ادامه جنگ ایران و عراق معرفی کرد.[28]
[1]. پورداراب، سعید، تقویم تاریخ دفاع مقدس، ج45: جنگ آب، تهران: مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1396، ص298.
[2]. همان، ص300.
[3]. همان.
[4]. همان، ص301.
[5]. خوانسارینیا، علیاکبر، امیرنظمی افشار، منوچهر، عبدلی آیدنلو، علیاصغر، حاجیلو، اسفندیار، تاریخ معاصر آذربایجان: آذربایجان غربی در گذار از بحرانهای انقلاب اسلامی و جنگ تحمیلی، ج3، تهران: سوره سبز، 1399، ص30.
[6]. پورداراب، سعید، همان، ص301.
[7]. همان، ص311.
[8]. یزدانفام، محمود، روزشمار جنگ ایران و عراق، کتاب سیویکم: آغاز جنگ نفتکشها، تهران: مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، 1397، ص144.
[9]. همان.
[10]. همان.
[11]. همان.
[12]. همان، ص145.
[13]. همان.
[14]. همان.
[15]. همان.
[16]. همان.
[17]. همان.
[18]. پورداراب، سعید، همان، ص302.
[19]. همان.
[20]. همان.
[21]. همان.
[22]. همان، ص302 و 303.
[23]. همان، ص303.
[24]. همان.
[25]. همان.
[26]. همان.
[27]. همان، ص324.
[28]. همان، ص328.