روزشمار

چهارشنبه 17 مرداد 1363؛ هزاروچهارصدوهفدهمین روز جنگ تحمیلی

سمیرا علیزاده
27 بازدید

در مناطق کوت‌سواری و شرهانی (خوزستان)، تلفات و خساراتی به نیروهای عراق وارد شد. از نیروهای خودی نیز هجده نفر مجروح شدند و به یک آمبولانس خساراتی وارد آمد.[1]

در دو سوی اروندرود (خوزستان)، با آتش نیروهای ژاندارمری، یک قبضه خمپاره‌انداز، سه پست دیده‌بانی، تعدادی سنگر اجتماعی و انفرادی نیروهای عراق منهدم و بیش از ۳۴ نفر از آن‌ها کشته یا مجروح شدند. از نیروهای خودی نیز هفت نفر زخمی شدند.[2]

در مناطق عملیاتی پیرانشهر، سردشت (آذربایجان غربی)، حاج‌عمران و مریوان (کردستان)، ضمن خاموش‌شدن آتش نیروهای دشمن، هفت سنگر اجتماعی و انفرادی، یک پست دیده‌بانی و یک قبضه خمپاره‌انداز آن‌ها منهدم و بیش از پنجاه نفر از نیروهایشان کشته یا مجروح شدند. از نیروهای خودی هم دو نفر زخمی شدند.[3]

هفت فروند هواپیمای جنگنده عراقی در حوالی بندر امام، آبادان، مهران، پلدختر، شوش، دهلران و دزفول در دید رادارهای منطقه قرار گرفتند که برضدشان اقدامات تاکتیکی به عمل آمد.[4]

یک مینی‌بوس جهاد سازندگی با ۲۲ سرنشین در جاده بانه ـ سردشت نزدیک روستای بناویله (آذربایجان غربی) در کمین گروهی از عناصر کومله گرفتار شد و در این حادثه، هشت نفر شهید، هشت نفر زخمی، چهار نفر اسیر و دو نفر موفق به فرار شدند.[5]

در عملیات منطقه دولتو (حد فاصل پیرانشهر و سردشت) در عملیاتی به نام عملیات شهید قمی، ضربات سنگینی به ضدانقلاب وارد آمد.[6]

نیروهای تیپ شهید افیونی با اجرای عملیات از چهار محور باختران، سنقر، کامیاران و سنندج در منطقه سورسور کامیاران (کردستان) موفق شدند، روستاهای کانی سید بالا و پایین، ترازوله، پشت تنگ، سرخه توت، ازمانه پایین و بالا، صالح‌آباد و کلیه شیار‌های اطراف این روستاها را پاک‌سازی کنند.[7]

نیروهای تأمین پایگاه شیپا نجور در حوالی بانه (کردستان)، با ضدانقلاب درگیر شدند که یک نظامی به شهادت رسید.[8]

گروهی از عناصر حزب دموکرات، یکی از اهالی روستای تلخاب از توابع میاندوآب (آذربایجان غربی) را به شهادت رساندند و همچنین یکی از نیروهای این پایگاه مجروح شد.[9]

براثر انفجار یک نارنجک در میدان قدس بانه (کردستان)، سه نفر از نیروهای شهربانی این شهر مجروح شدند.[10]

هواپیمای مسافربری ایران حامل ۲۹۸ نفر مسافر و هشت خدمه در مسیر تهران ـ شیراز ربوده شد و پس از مخالفت مقامات فرودگاه دوحه قطر در منامه بحرین به زمین نشست و پس از سوخت‌گیری عازم قاهره شد. پس از مخالفت مقامات قاهره، آنجا را به مقصد رم ترک کرد و در فرودگاه نظامی نزدیک رم (ایتالیا) به زمین نشست. هواپیماربایان مسافران را آزاد و خود را تسلیم پلیس ایتالیا کردند. ربایندگان هواپیما دو جوان هفده و هجده ساله ایرانی به نام‌های محسن رهگذر و حسین افتخاری بودند که از دولت این کشور تقاضای پناهندگی سیاسی کردند که مقامات ایتالیایی نپذیرفتند.[11]

آمار تلفات ارتش، وزارت دفاع، ژاندارمری و شهربانی جمهوری اسلامی ایران تا ساعت هشت امروز ۲۲۴۷۱ شهید و ۹۹۲۵۸ مجروح، اسیر و مفقود می‌باشد.[12]

[1]. بهروزی، فرهاد، تقویم تاریخ دفاع مقدس، ج48: دروغ بزرگ، تهران: مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1396، ص638.

[2]. همان.

[3]. همان، ص641.

[4]. همان، ص648.

[5]. نعمتی، یعقوب، کریمی، حجت‌الله، روزشمار جنگ ایران و عراق، کتاب سی‌ودوم: رکود در جبهه؛ تحرک در دیپلماسی، تهران: مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، 1398، ص443.

[6]. بهروزی، فرهاد، همان، ص640.

[7]. نعمتی، یعقوب، کریمی، حجت‌الله، همان، ص444.

[8]. همان.

[9]. همان.

[10]. همان.

[11]. بهروزی، فرهاد، همان، ص648.

[12]. همان، ص650.