روزشمار
2 آبان 1360؛ سیصد‌و‌نود‌وهفتمین روز جنگ تحمیلی
مریم آخوندیان
18 بازدید
از ساعت 10:30 الی 11:20 براثر آتش سلاح سنگین نیروهای عراق به ساختمان آسایشگاه و پاسگاه اروندکنار (آبادان) خساراتی وارد آمد و یک تفنگ 106 میلی‌متری نیز منهدم شد.[1]
در جبهه کوت‌شیخ (خرمشهر )، با پاسخ متقابل نیروهای سپاه پاسداران به آتش دشمن، سه عراقی کشته و دو سنگر آنها منهدم شد.
در جبهه محرزی (خرمشهر)، دشمن با خمپاره‌انداز مواضع و نخلستان‌های اطراف را هدف قرار داد که با آتش متقابل پاسداران یک سنگر تیربار عراقی‌ها منهدم شد.[2]
دشمن با توپخانه دوربرد به پیرانشهر (آذربایجان‌غربی) حمله کرد و چهار نفر ازجمله یک کودک پنج‌ساله مجروح شد.[3]
ساعت 16:20 پنج فروند هواپیمای عراق آبادان را بمباران کردند و بیست‌وهشت خانه تخریب، سه نفر شهید و چهار نفر مجروح شدند.[4]
نیروهای سپاه پاسداران با نفوذ به خاک عراق، به مقر سازمان اطلاعات و امنیت (استخبارات) شهر شاندری حمله و آن را منهدم کردند. در این حمله، تعدادی از مأموران استخبارات کشته یا زخمی شدند.
نیروهای مبارز مسلمان عراق (مخالف صدام)، یک پل عبوری در مسیر خانقین ـ خسروی را هنگامی که یک ستون خودرویی ارتش عراق در حال عبور بود، منفجر کردند که درنتیجه، سه خودرو منهدم و هشت نفرشان کشته شدند.[5]
رادارهای ایلام، اهواز، امیدیه و نهرآباد یازده فروند هواپیمای متجاوز دشمن را کشف و با آتش پدافند هوایی متواری کردند.[6]
ساعت 9، در جبهه داربلوط (کرمانشاه)، نیروهای مستقر به پنج تانک، دو خودروی حامل مهمات و یک سنگر اجتماعی دشمن آسیب وارد آوردند و تعدادی از نفرات عراق کشته شدند. در این درگیری تلفاتی به نیروهای خودی وارد نشد.[7]
در منطقه خسروآباد (آبادان)، دو سنگر انفرادی دشمن منهدم و تعدادی از افرادشان کشته و مجروح شدند. براثر آتش متقابل دشمن نیز یک فرد خودی مجروح شد.[8]
در بخش اشغالی خرمشهر، با آتش نیروی دریایی ارتش، چند سنگر انفرادی و اجتماعی، یک قبضه خمپاره‌انداز 82 میلی‌متری و یک کامیون حامل مهمات دشمن منهدم و تعدادی از نیروهایشان کشته و مجروح شدند.[9]
دو نظامی عراق در منطقه عمومی هویزه، با عبور از رودخانه کرخه‌کور خود را به نیروهای سپاه پاسداران تسلیم و درخواست پناهندگی کردند. [10]
ساعت 17، شش سرباز پایگاه چلقران سرو در منطقه برادوست شهر سلماس (آذربایجان‌غربی) که با یک کامیون در جاده قریه کله‌کند تردد می‌کردند، با ضدانقلاب درگیر شدند که منجر به شهادت دو نفر و مجروح‌شدن دو نفر دیگر شد. مهاجمان این خودرو را به آتش کشیدند و اسلحه‌ها را به یغما بردند.[11]
در ساعت 22:10، ضدانقلاب پایگاه‌های ژاندارمری و مقر سپاه پاسداران سردشت (آذربایجان‌غربی) را زیر آتش گرفت که به آتش آنها پاسخ داده شد. این درگیری تلفاتی نداشت.[12]
در اطراف مهاباد (آذربایجان‌غربی)، ضدانقلاب مسلح دو سرباز را به گروگان گرفتند. همچنین نیروهای شهربانی میاندوآب در منطقه داش‌بند در بوکان (آذربایجان‌غربی) مورد هجوم ضدانقلاب قرار گرفتند و سه نفر شهید، دو نفر زخمی و ده نفر نیز به گروگان گرفته شدند. دو نفر از شهیدان «سروان اسماعیل شفیع‌پور» و «ستوان‌یکم علی بیرامی» نام داشتند. یک نفر از نیروهای سپاه پاسداران به شهادت رسید.[13]
در محور سنندج ـ سقز (کردستان)، حوالی ظهر، براثر درگیری نیروهای سپاه پاسداران و مهاجمان در سایین‌جو، یک پاسدار مجروح شد.[14]
در لون سادات، حدفاصل جوانرود ـ کامیاران (کردستان،) ضدانقلاب مسلح به یکی از مقرهای نیروهای دولتی حمله کردند و یک بسیجی زخمی شد.
در ساعت 8 شب، در عملیات کمین نیروهای گشت شهری سپاه پاسداران مهاباد، بر سر راه نیروهای نفوذی حزب دمکرات، سه نفر از اعضای حزب کشته و دو نفر دستگیر شدند.
به‌علت بروز اختلاف در برخی رده‌های تصمیم‌گیر حزب کومله درباره ادامه مبارزه مسلحانه با جمهوری اسلامی ایران، در جلسه‌ای که در منطقه مریوان (کردستان) برگزار شد، شصت نفر از افراد این حزب به مخالفت با مشی مبارزه مسلحانه پرداختند، اما موافقان مبارزه مسلحانه، آنها را خلع‌سلاح کرده و عضویت آنها را لغو کردند.[15]
در حوالی روستای داش‌بند، در چهارده کیلومتری شمال بوکان (آذربایجان غربی) در مسیر میاندوآب، ضدانقلاب مسلح به نیروهای شهربانی حمله کردند و دو افسر شهید، عده‌ای زخمی و ده نفر اسیر شدند. رئیس شهربانی میاندوآب ازجمله مجروحان این حادثه است.[16]
در مهاباد (آذربایجان غربی)، یک جیپ ارتش براثر برخورد با یک مین در ابتدای خیابان رادیو منهدم شد و دو نفر از نیروهای ارتش شهید و دو نفر مجروح شدند.[17]
یک مینی‌بوس که از روستای تخت‌زنگی در هجده‌کیلومتری شمال‌غربی کامیاران (کردستان)، عازم این شهر بود، به یک مین برخورد کرد و چهار نفر از سرنشینان آن شهید و هفت نفر که همگی بومی بودند، زخمی و توسط نیروهای سپاه پاسداران به بیمارستان کامیاران منتقل شدند. در بازرسی بعدی نیروهای سپاه از جاده، دو مین ضدتانک دیگر کشف شد.[18]
اقدامات تروریستی ضدانقلاب در تهران و شهرستان‌ها ادامه داشت: ساعت 10:30، دو موتورسوار به سرپرست نظامی بسیج مسجد رحمتیه خیابان شکوفه (تهران)، حمله کردند و وی را به شهادت رساندند؛ در خیابان نارمک (تهران)، اعضای سازمان مجاهدین خلق (منافقین)، فروشگاه صنایع چوب یکی از اعضای انجمن اسلامی مسجد امام حسین‌علیه‌السلام را با کوکتل‌مولوتف به آتش کشیدند. در این آتش‌سوزی یک نفر مصدوم شد و یک میلیون ریال خسارت وارد آمد. فرد مهاجم دستگیر شد؛ در خیابان ولیعصر‌عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف (تهران) یک گروه از اعضای سازمان مجاهدین خلق به‌سوی یکی از مقرهای کمیته انقلاب تیراندازی کرده و با ماشین دیگری گریختند. در بازرسی از خودرو به‌جامانده، سه قبضه تفنگ ژ3، صد فشنگ، تعدادی اسناد و مدارک سازمانی و کروکی منزل برخی افراد متعهد به دست آمد؛ ساعت 18:25 براثر پرتاب یک نارنجک به‌طرف خودرو گشت سپاه پاسداران در مشهد، دو پاسدار شهید و یک نفر مجروح شد و شخص پرتاب‌کننده نارنجک نیز با خوردن قرص سیانور، خودکشی کرد؛ ساعت 19:10 اشخاص ناشناس یک سه‌راهی انفجاری و یک نارنجک به سالن ورزشگاه طالقانی بروجرد پرتاب کردند که براثر انفجار آن دوازده نفر از ورزشکاران که با عنوان «رزمندگان مسلمان» ورزش می‌کردند، مجروح شدند؛ ساعت 22، یک سه‌راهی انفجاری در خیابان عفیف‌آباد (شیراز) منفجر شد، اما تلفات و خساراتی به بار نیاورد؛ ساعت 23، در بازرسی از یک منزل در تبریز، یکی از سران گروهک‌ها در استان کشته شد. یک نفر دیگر با صاحبخانه دستگیر شد؛ در اسفراین یک گروه ترور سازمان مجاهدین خلق (منافقین) در ساعت 18 به منزل یکی از اهالی متعهد این شهر مراجعه و او را با چندین ضربه چاقو زخمی کردند؛ در ساعت 19:30، اعضای سازمان مجاهدین خلق از راه دور به سمت یکی از افراد اسفراین شلیک کردند که تیرها به وی اصابت نکرد.[19]
مطبوعات عراق فاش کردند که در جنگ با ایران، علاوه‌بر سربازان صدام، افراد دیگری از جانب رژیم‌های سودان و مصر شرکت دارند.[20]
یک عضو سازمان مجاهدین خلق در دزفول، براساس حکم دادگاه انقلاب اسلامی این شهر، اعدام شد.[21]
گروهی از خبرنگاران نروژی، فرانسوی و شبکه تلوزیونی سی.بی.اس امریکا به منظور بازدید از جنایات صدام علیه مردم خوزستان، وارد اهواز شدند.[22]
پیکر غضنفر خاوند، عضو انجمن اسلامی دانشجویان ایتالیا کـه در 29 مهر بـه‌دســـت نیروهای سازمان مجاهدین خلق در رم به شهادت رسیده بود، بـا شــرکـت عده زیادی از ایرانیان تا فرودگاه این شـهر تشییع و با هواپیما به ایران منتقل شد.[23]
ستاد مشترک ارتش تلفات (شهید، مجروح، اسیر و مفقود) نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران را تا ساعت 8 ، 49188 نفر اعلام کرد.[24]
[1]. بهروزی، فرهاد، کریمی، نبی، تقویم تاریخ دفاع مقدس، ج15: فروغ فتح، تهران: مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1388، ص48.
[2]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا، روزشمار جنگ ایران و عراق. کتاب شانزدهم: آزادسازی سرزمین‌های ایران گام دوم؛ بستان، تهران: سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس، 1394، ص301.
[3]. نشریه ویژه 218 خبرگزاری پارس، ص28.
[4]. بهروزی، فرهاد، کریمی، نبی، همان، ص47.
[5]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا، همان، ص301.
[6]. بهروزی، فرهاد، کریمی، نبی، همان، ص53.
[7]. همان، ص52.
[8]. همان، ص48.
[9]. همان، ص53.
[10]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا، همان، ص302.
[11]. بهروزی، فرهاد، کریمی، نبی، همان، ص52.
[12]. همان، ص52.
[13]. همان، ص53 و 65.
[14]. همان، ص53.
[15]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا، همان، ص304.
[16]. همان، ص304.
[17]. نشریه ویژه 218 خبرگزاری پارس، ص28.
[18]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا، همان، ص303 و 304.
[19]. همان، ص305 و 306؛ بهروزی، فرهاد، کریمی، نبی، همان، ص54.
[20]. بهروزی، فرهاد، کریمی، نبی، ص69.
[21]. نشریه ویژه 219خبرگزاری پارس، ص20.
[22]. همان، ص67 و 66.
[23]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا، همان، ص307.
[24]. بهروزی، فرهاد، کریمی، نبی، همان، ص54.
