روزشمار

یکشنبه 23 فروردین 1360؛ دویست‌وسومین روز جنگ تحمیلی

احمد صفری
262 بازدید

نیروى هوایى ارتش جمهورى اسلامى ایران مواضع اشغالى قواى دشمن در گیلان‌غرب را بمباران کرد و تعدادى از نیروهاى عراقى کشته و سه چادر بزرگ مهمات آنها منهدم شد.[1]

در نتیجه آتش خمپاره‌انداز نیروهاى ایرانى در ارتفاعات بان‌سیران (گیلان‌غرب)، پنج سنگر گروهى نیروهای دشمن از بین رفت و چند نفر کشته شدند.[2]

درگیرى شدیدى بین نیروهاى ایران و عراق در منطقه سومار (قصرشیرین) رخ داد و تعدادى از نیروهاى عراقى کشته یا مجروح شدند و تعدادى خودروى زرهى نیز منهدم شد.[3]

ارتش عراق مواضع نیروهاى ایران را در داربلوط (سرپل‌ذهاب) زیر آتش توپخانه قرار داد.[4]

نیروهاى سپاه پاسداران سنندج ارتفاعات لانون (ارتفاعات مرزی در جنوب غربی مریوان) در خاک عراق را بدون کمترین تلفات به تصرف درآوردند.[5]

با اجراى آتش خمپاره‌انداز نیروهاى سپاه پاسداران روى سنگرهاى گروهى و خودروهاى عراقى در منطقه دشت‌عباس، پنج دستگاه خودروى حامل مهمات منهدم و سرنشینان آنها کشته شدند. این حمله تعدادى کشته و مجروح از نیروهاى عراقى برجاى گذاشت.[6]

در منطقه حمیدیه (خوزستان)، نیروهاى سپاه پاسداران موفق شدند یک دستگاه تانک، یک خودروى حامل آذوقه و پانزده سنگر مهمات ارتش عراق را منهدم کنند. از میزان دقیق تلفات نیروهاى دشمن در این حمله اطلاعى در دست نیست، همچنین در این درگیری یکى از نیروهاى سپاه پاسداران مجروح شد.[7]

در مناطق الزیادیه و پاسگاه الدویب (شمال فاو در خاک عراق)، نیروهای ایران با اجراى آتش موفق شدند یک انبار مهمات، یک سنگر انفرادى، شش سنگر بتونى، چهار ساختمان محل تجمع نیروهاى عراقى و دو خمپاره‌انداز 82 میلى‌مترى آن‌ها را منهدم کنند. چند نفر هم کشته شدند.[8]

در شهر فاو براثر اجراى آتش توپخانه رزمندگان ایرانى یک انبار کالاى گمرک، یک دکل ماکروویو، یک سنگر خمپاره‌انداز و یک ساختمان محل تجمع نیروهاى عراقى منهدم شد. این حمله تلفات جانى سنگینى بر نیروهاى عراقى وارد آورد.[9]

دو فروند هواپیماى عراقى ارتفاعات تنگ‌بینا (اطراف ایلام) را بمباران کردند. هواپیماهاى عراقى همچنین مقدارى اشیاى نامعلوم روى این منطقه ریختند که گروهى براى بررسى این موضوع اعزام شدند. این هواپیماها هنگام برگشت از سمت تنگه‌‌بینا به داخل خاک عراق در سطح پایین پرواز مى‌کردند که یک فروند از آنها ارتفاعات گچ (شهرستان هلیلان استان ایلام) را بمباران کرد.[10]

سه فروند هواپیماى عراقى به آسمان کرمانشاه تجاوز کردند که با آتش پدافند متوارى شدند.[11]

در حملات توپخانه‌هاى دوربرد ارتش عراق به آبادان، یک نفر شهید و هفده نفر مجروح شدند. چندین واحد مسکونى نیز در این شهر تخریب شد.[12] همچنین براثر اصابت خمپاره، به قسمتی از بیمارستان شرکت نفت، ساختمان نمایشگاه کریستال و ساختمان قرنطینه آسیب وارد شد و قسمتی از منطقه بریم دچار آتش‌سوزی شد که براثر این حوادث سه نفر شهید و بیست نفر مجروح شدند.[13]

در نتیجه آتش توپخانه نیروهاى عراقى در اهواز، دو نفر شهید و شش نفر زخمى شدند و به چند منزل مسکونى خساراتى وارد آمد.[14]

خمپاره‌اندازهاى سپاه پاسداران کارخانه صابون‌سازى خرمشهر را که محل تجمع نیروهاى عراقى بود، هدف قرار دادند و کارخانه دچار آتش‌سوزى شد.[15]

در منطقه خرمشهر سه غواص عراقى که قصد نفوذ در نیروهاى خودى داشتند، کشته شدند.[16]

در نتیجه تبادل آتش در منطقه کرخه، دو نفر از نیروهای خودی مجروح شدند.[17]

ارتش عراق با انتشار بیانیه نظامى ادعا کرد که ضمن انهدام سه قبضه توپ، یک پست دیده‌بانى، یک خودرو، چهار دستگاه لودر و دو چادر مهمات در مناطق مختلف جنگى، 24 سرباز ایرانى را نیز کشته است. این بیانیه تلفات نیروهای عراق را نُه کشته و میزان خسارات ارتش این کشور را انهدام یک نفربر زرهى و دو دستگاه خودرو اعلام کرد.[18]

به دنبال حمله غافلگیرکننده نیروى هوایى جمهورى اسلامى ایران به پایگاه‌هاى هوایى عراق (عملیات اچ3 در 15 فروردین) که تلفات چشمگیرى بر نیروى هوایى این کشور وارد کرد، صدام بعضى از کارکنان نیروى هوایى عراق را محاکمه کرد. در جریان این محاکمه شش نفر از کارکنان نیروى هوایى ارتش عراق محکوم به اعدام و 23 نفر زندانى شدند.[19]

براثر آتش توپخانه خودی در منطقه مهران و کانی‌سخت (ایلام)، تعدادی از خودروهای دشمن منهدم و عده‌ای کشته و زخمی شدند.[20]

با آتش نیروهای خودی در ارتفاعات سارات 3 (سومار)، سه دستگاه خودروی حامل مهمات، چند چادر گروهی و یک انبار مهمات دشمن منهدم و حدود 120 نیروی عراقی کشته و زخمی شدند.[21]

آتش توپخانه خودى موجب انهدام پنج سنگر گروهى و یک دستگاه خودروى حامل مهمات در توتخان (مریوان) شد که براثر آن چند نیروی عراقی کشته شدند.[22]

سه نظامی عراقی خود را به سپاه مریوان تسلیم کردند.[23]

در جاده دزلى (مریوان) یک خودروى ارتش براثر برخورد با مین منهدم شد.[24]

در جاده تکاب به حسن‌آباد (آذربایجان غربی) یک دستگاه تراکتور جهاد سازندگى روى مین رفت که یک نفر به شهادت رسید و تعدادى مجروح شدند.[25]

دولت عراق تعدادى از اهالى دشت‌ ذهاب (سرپل‌ذهاب) را که به عراق رفته بودند، دعوت به همکارى کرد و به آن‌ها اسلحه تحویل داد. این افراد در چهارکلاو (کردستان عراق) مستقر شدند و قصد حمله به نیروهاى ایرانى را داشتند که شلیک یک گلوله توپ به موضع آنها موجب کشته شدن 32 نفر شد. چهار نفر از آنها هم خود را به سید نصرالدین حیدرى (از افراد بانفوذ محلى در منطقه کرند غرب و سرپل‌ذهاب) تسلیم کردند.[26]

دو نفر از افراد گروه‌هاى مسلح ضدانقلاب تسلیم سپاه بانه شدند.[27]

در درگیرى بین نیروهاى ارتش عراق و معارضین کُرد در ناحیه قوره‌تو (استان سلیمانیه عراق)، تعدادى سرباز عراقى کشته یا زخمى شدند.[28]

در ادامه تحرکات گروه‌هاى مسلح ضدانقلاب، در آذربایجان غربى دو نفر از اهالى منطقه منگور (پیرانشهر) شهید شدند. در سنندج  نیز یک سپاهی به شهادت رسید.[29]

افراد مسلح ضدانقلاب با ورود به کارخانه ایران ارس (سنندج)، هفت نفر از مهندسان و کارگران آن شرکت را گروگان گرفتند.[30]

در روستاى پیش‌کنار از توابع سنگر (رشت) گروهى از افراد مسلح ضدانقلاب به مردم حمله کردند و اموالشان را به غارت بردند.[31]

دانش‌آموزان طرفدار سازمان مجاهدین خلق در چند مدرسه رشت اغتشاش کردند و در یک مدرسه دست به تحصن زدند.[32]

در گچساران بین هواداران سازمان مجاهدین خلق و مردم درگیرى رخ داد و تعدادى از دو طرف مجروح شدند.[33]

عده‌ای از طرفداران سازمان مجاهدین خلق در تبریز با نیروهای سپاه پاسداران درگیر شدند که با تیراندازی هوایی نیروهای سپاه و دستگیری سه نفر از آن‌ها، درگیری خاتمه یافت.[34]

مجله القوم‌العربی، چاپ بیروت، با استناد به منابع دیپلماتیک عرب نوشت: عراق از آغاز جنگ خود با ایران تا آخر ماه مارس، در مجموع 6300 کشته، 19000 زخمی و 2500 اسیر داده است. این منابع تأکید کردند که عراق در این مدت 3452 تانک و خودروی زرهی و خودروی نظامی، 1044 عراده توپ سنگین و سبک، 177 هواپیمای جنگی و 36 بالگرد خود را از دست داده است.[35]

ابوالحسن بنی‌صدر، رئیس‌جمهور و فرمانده کل قوا، همراه تیمسار ولى‌الله فلاحى، جانشین رئیس ستاد مشترک ارتش، براى نظارت بر عملیات رزمندگان به جبهه‌هاى جنگ رفت. در خوزستان جلسه‌اى با حضور وى، مصطفى چمران، ولى‌الله فلاحى و چند نفر از فرماندهان نظامى و مسئولان سپاه پاسداران خوزستان برگزار شد. حاضران در این جلسه درباره اقدامات انجام‌شده در جبهه‌ها و چگونگى پیشرفت فعالیت‌هاى پشت جبهه گفت‌وگو و تبادل نظر کردند.[36]

وزارت امور خارجه جمهورى اسلامى ایران با انتشار بیانیه‌اى، ضمن دعوت ملل مسلمان به وحدت، به اقدامات اخیر آمریکا در منطقه، سفر وزیر امور خارجه این کشور به غرب آسیا و طرح حضور نیروهاى واکنش سریع در خلیج فارس اعتراض کرد و خواستار خروج همه سربازان بیگانه از این منطقه شد.[37]

امروز، وزراى امور خارجه کشورهاى کوبا، هند، زامبیا و نماینده سازمان آزادى‌بخش فلسطین که اعضاى هیئت صلح غیرمتعهدها در ارتباط با جنگ ایران و عراق هستند، همراه سفیران کشور خود در ایران، به مدت یک ساعت مناطق جنگى در شهرهاى دزفول و اهواز را دیدند و با مردم جنگ‌زده در این مناطق گفت‌وگو کردند.[38]

به گزارش خبرگزارى عراق از بغداد، سعدون حمادى، وزیر امور خارجه این کشور، با موریس دراپر، معاون وزارت امور خارجه امریکا، دیدار کرد. در این دیدار درمورد مسائل جهان عرب، ازجمله جنگ اعراب و رژیم اشغالگر قدس و مسائل حاد جهانى بحث و تبادل نظر شد.[39]

روزنامه کویتى الرأى‌العام در گزارشى، به تلاش وزیر امور خارجه امریکا براى متقاعدکردن عربستان به مشارکت در تشکیل یک نیروى مرکزى با آمریکا براى حفاظت از خلیج فارس و پاسخ منفى عربستان در این خصوص اشاره کرد.[40]

ستاد مشترک ارتش آمار تلفات (شهید، مجروح، اسیر و مفقود) نیروهای خودی را تا ساعت 8 صبح امروز، 28هزار و 778 نفر اعلام کرد.[41]

[1]. درویشی سه تلانی، فرهاد، محمدپور، محمد، روزشمار جنگ ایران و عراق، کتاب سیزدهم، ج1: تداوم اشغال و بحران، تهران: مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس سپاه پاسداران، 1398، ص347.

[2]. همان.

[3]. همان.

[4]. همان.

[5]. همان.

[6]. همان، ص348.

[7]. همان.

[8]. همان.

[9]. همان.

[10]. همان.

[11]. همان.

[12]. همان، ص349.

[13]. پورداراب، سعید، تقویم تاریخ دفاع مقدس، ج8: بر فراز آسمان‌ها، تهران: مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1387، ص319.

[14]. درویشی سه تلانی، فرهاد، محمدپور، محمد، همان، ص349.

[15]. همان.

[16]. همان.

[17]. پورداراب، سعید، همان، ص320.

[18]. درویشی سه تلانی، فرهاد، محمدپور، محمد، همان، ص349.

[19]. همان، ص351 و 352.

[20]. پورداراب، سعید، همان، ص320.

[21]. همان.

[22]. درویشی سه تلانی، فرهاد، محمدپور، محمد، همان، ص352.

[23]. همان.

[24]. همان.

[25]. همان.

[26]. همان.

[27]. همان.

[28]. همان.

[29]. همان، ص352 و 353.

[30]. پورداراب، سعید، همان، ص320.

[31]. درویشی سه تلانی، فرهاد، محمدپور، محمد، همان، ص353.

[32]. همان.

[33]. همان.

[34]. پورداراب، سعید، همان، ص322.

[35]. همان، ص325 و 326.

[36]. درویشی سه تلانی، فرهاد، محمدپور، محمد، همان، ص354.

[37]. همان، ص357.

[38]. همان، ص359.

[39]. همان، ص360.

[40]. همان، ص361.

[41]. پورداراب، سعید، همان، ص322.