روزشمار
سه‌شنبه 4 مرداد 1361؛ ششصدوهفتادوسومین روز جنگ تحمیلی
حسن جعفرزاده
92 بازدید
آبادان هدف توپخانه ارتش عراق قرار داشت و دو نفر شهید و ده نفر مجروح شدند. خساراتی نیز به سه منزل وارد آمد.[1]
هفت هواپیما و یک بالگرد عراق به حریم هوایی آبادان، خرمشهر، شلمچه و جفیر تجاوز کردند که علیه آن‌ها، اقدامات تاکتیکی انجام گرفت.[2]
هواپیماهای عراقی به آسمان اهواز تجاوز کردند که با آتش پدافند هوایی متواری شدند.[3]
سایت امیدیه پنج فروند میگ 23 و 21 عراقی را در اهواز رهگیری کرد.[4]
رادارهای بهبهان، بندر امام خمینی، دزفول، امیدیه، اهواز، ماهشهر، مشهد، تبریز، ایلام و بندرعباس 39 فروند هواپیمای عراقی را کشف کردند و علیه آن‌ها اقدامات تاکتیکی انجام شد.[5]
چند فروند هواپیمای عراقی در سه نوبت بر فراز شهر ایلام ظاهر شدند که با آتش پدافند هوایی متواری شدند.[6]
هواپیماهای عراقی در چهار نوبت به قصد بمباران مناطق مسکونی آبادان وارد حریم هوایی این شهر شدند که با آتش رزمندگان مجبور به فرار شدند.[7]
در عملیات گشتی نیروهای ایران در منطقه میمک (ایلام)، چندین سنگر دشمن منهدم و ده نفر از نیروهای عراقی کشته شدند.[8]
در نتیجه آتش پاسداران کمیته‌های انقلاب اسلامی آبادان، ضمن جلوگیری از تردد دشمن در جاده فاو ـ بصره در منطقه سیبه (جنوب عراق)، یک ساختمان محل تجمع، یک سنگر آرپی‌جی7 با خدمه، دو پست دیده‌بانی، یک توپ ضدهوایی، یک تفنگ 106 میلی‌متری و یک خمپاره‌انداز 82 میلی‌متری نیروهای عراقی منهدم و تعدادی از آن‌ها کشته و مجروح شدند.[9]
با آتش نیروهای ژاندارمری آبادان بر مواضع دشمن در فاو (جنوب عراق)، ضمن انهدام سه پست دیده‌بانی، دو سنگر اجتماعی، چهار سنگر انفرادی و یک مخزن سوخت، سیزده نفر از نیروهای عراقی کشته و مجروح شدند.[10]
با آتش پاسداران کمیته انقلاب اسلامی آبادان بر مواضع ارتش دشمن در منطقه پاسگاه محمدی در داخل خاک عراق، ضمن انهدام دو پست دیده‌بانی، یک توپ ضدهوایی و سه سنگر اجتماعی، ده نفر از نیروهای دشمن نیز کشته شدند.[11]
نیروهای ایران با اجرای آتش بر مواضع دشمن در مناطق قصرشیرین، سومار و گیلان‌غرب (کرمانشاه)، ضمن آسیب به جاده تدارکاتی و یک پارک موتوری دشمن، چندین سنگر اجتماعی و نقطه تدارکاتی عراقی‌ها را منهدم و شماری از آن‌ها را کشته و مجروح کردند.[12]
در مناطق سیدصادق و درگه‌شیخان (سلیمانیه ـ شمال عراق)، پنج خودرو و چندین بنه رزمی نیروهای عراقی منهدم و شماری از آن‌ها کشته شدند.[13]
در ولی‌یاوه و کانی‌مانگا (سلیمانیه عراق) چندین بنه رزمی و یک پست مخابراتی دشمن منهدم و تلفات چشمگیری به نیروهای عراقی وارد شد.[14]
در پی عقب‌نشینی نیروهای عراق از جبهه‌های غرب، پنجاه هزار مین از انواع مین‌های ضدتانک، ضدنفر و کششی در جبهه‌های قصرشیرین، سرپل‌ذهاب، گیلان‌غرب، سومار و مهران کشف و خنثی شد.[15]
پانزده نفر از مردم شهرهای سلیمانیه و بغداد از مرزهای غربی وارد کشور شدند و تقاضای پناهندگی کردند.[16]
پنجاه‌وهفت تریلر حامل تجهیزات نظامی و مهمات از کویت و 69 خودرو حامل مهمات سنگین از عربستان وارد عراق شدند.
یک بیمارستان نظامی که پزشکان مصری و اردنی در آن فعالیت دارند، در اطراف شهر بصره (جنوب عراق) احداث شد.[17]
پایگاه‌های ملاشیخ 1 و 2 سنندج، با مهاجمین ضد انقلاب درگیر شدند که بدون تلفات خاتمه یافت.[18]
در درگیری نیروهای پایگاه شوشیه سنندج با مهاجمین ضد انقلاب، دو نیروی خودی مجروح شدند.[19]
پایگاه شورسین ارومیه با ضدانقلاب درگیر شدند که تلفاتی نداشت.[20]
در برخورد دو خودروی سپاه پاسداران با مین در اطراف کامیاران و سنندج (کردستان)، شش نفر شهید و دو نفر زخمی شدند.[21]
نیروهای کمیته انقلاب اسلامی موفق شدند با کشف چهار خانه تیمی سازمان مجاهدین خلق (منافقین) در تهران و اهواز، شش نفر از اعضای این سازمان را کشته و پنج نفر دیگر را دستگیر کنند. در این عملیات‌ها، تعداد زیادی اسلحه، مهمات و مواد منفجره و تعدادی اسناد درون‌سازمانی به دست آمد.[22]
بیش از چهل تانک و نفربر از مجموع 101 تانک و نفربر غنیمت گرفته‌شده در عملیات رمضان مورد بازدید خبرنگاران قرار گرفت. تانک‌ها از نوع تی 45،55،62 و تعدادی تی72 مدرن هستند.[23]
بازسازی قصرشیرین به استان آذربایجان شرقی واگذار شد.[24]
حسنی مبارک، رئیس‌جمهور مصر، بار دیگر از دولت عراق در جنگ علیه ایران حمایت کرد.[25]
[1]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا، روزشمار جنگ ایران و عراق، کتاب بیستم: عبور از مرز، تهران: مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ، 1381، ص358.
[2]. کریمی، نبی، تقویم تاریخ دفاع مقدس، ج24: و هنوز رمضان، تهران: مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1392، ص113.
[3]. همان، ص113.
[4]. همان.
[5]. همان.
[6]. همان.، ص123.
[7]. همان، ص125.
[8]. همان، ص133.
[9]. همان، ص123.
[10]. همان.
[11]. همان، ص125.
[12]. همان، ص124.
[13]. همان.
[14]. همان، ص132.
[15]. همان، ص144.
[16]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا، همان، ص393.
[17]. همان، ص385.
[18]. کریمی، نبی، همان، ص112.
[19]. همان.
[20]. همان.
[21]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا، همان، ص393.
[22]. همان.
[23]. همان، ص388.
[24]. همان، ص393.
[25]. همان، ص390.
