روزشمار
یکشنبه 6 مهر 1359؛ هفتمین روز جنگ تحمیلی
مرضیه عابدینی
189 بازدید
قطعنامه 479 اولین قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل در مورد جنگ تحمیلی عراق بر ضد ایران صادر شد. متن قطعنامه 479 شورای امنیت 28 سپتامبر به این شرح است: «با توجه به اینکه دولت‌های عضو متعهدند در روابط بین‌الملل از تهدید یا کاربرد زور علیه تمامیت ارضی استقلال سیاسی هر دولتی خودداری کنند و با توجه به اینکه طبق ماده 24 منشور شورای امنیت، مسئولیت اولیه حفظ صلح و امنیت بین‌المللی را بر عهده دارند، با اظهار نگرانی درباره وضعیت رو به گسترش میان ایران و عراق، از ایران و عراق می‌خواهد بلافاصله از توسل بیشتر به قوه قهریه بپرهیزند و اختلافات خود را مسالمت‌آمیز طبق اصول عدالت و حقوق بین‌المللی حل نمایند. از هر دو کشور خواسته شده هرگونه پیشنهاد میانجی‌گری یا سازش یا توسل به سازمان‌های منطقه‌ای را که می‌تواند منشور را تسهیل سازد، بپذیرند. از کلیه کشورهای عضو می‌خواهد نهایت خویشتن‌داری را مراعات نمایند و از هر عملی که منجر به افزایش برخورد شود، بپرهیزند.»
عراق بلافاصله این قطعنامه را پذیرفت؛ اما جمهوری اسلامی ایران اعلام کرد، مادامی که نیروهای دشمن داخل خاک ایران هستند و به خرابکاری و اقدامات خصمانه خود ادامه می‌دهند، هیچ قطعنامه‌ای را نخواهد پذیرفت.
یاسر عرفات رهبر سازمان آزادی‌بخش فلسطین، ژنرال ضیاء الحق رئیس کنفرانس اسلامی و حبیب شَطّی دبیرکل کنفرانس اسلامی با رئیس‌جمهور ایران، سید ابوالحسن بنی‌صدر، دیدار و گفت‌وگو کردند. در این دیدار رئیس و دبیرکل کنفرانس اسلامی یادآور شدند که جنگ ایران و عراق به توانایی‌های دو کشور و دنیای اسلام لطمه می‌زند و خواستار پایان هرچه سریع‌تر آن شدند. رئیس‌جمهور ایران گفت: «تا بیرون‌راندن آخرین متجاوز از مرزهای خود با تمام قدرت به نبرد ادامه خواهیم داد و اجازه نمی‌دهیم مرزهای ما مورد تجاوز قرار گیرد. میانجی‌گری بین حق و باطل معنا ندارد.»
امروز سه گردان از دانشجویان دانشکده افسری نیروی زمینی ارتش و یک گردان پیاده از لشکر 77 خراسان برای تقویت لشکر 92 زرهی وارد اهواز شدند.[1]
در محور اهواز، نیروهای ارتش بعث عراق از صبح امروز وارد روستای دُبِّ حَردان در بیست‌کیلومتری جنوب غربی اهواز شدند و توپخانه و تانک‌هایشان را در این روستا مستقر کردند و با اجرای آتش روی بخش جنوب غربی اهواز، خسارات چشمگیری به بار آوردند. در شمال غرب اهواز، پادگان حمیدیه از نظر سلاح سنگین وضعیت خوبی ندارد و نیروهای عراقی از سمت جنوبی پادگان عبور کرده، اطراف جنگل مستقر شده‌اند.[2]
در محور شمالی غرب کرخه، تیپ 2 زرهی دزفول، شبانه با انجام یک حمله، سرپلی در غرب کرخه و در کنار پاسگاه ژاندامری و تپه‌های خِروَلی در حاشیه غربی رودخانه کرخه و تپه‌های اسکندر خندان را در اختیار گرفتند تا یگان‌های این تیپ بتوانند با ایجاد موضع در این ارتفاعات، از نزدیک کنترل پل کرخه و پل شناور موقت (پی.ام.پی) را در دست گرفته و مانع عبور نیروهای بعثی عراق از پل شوند.[3]
در محور سوسنگرد نیروهای دشمن از روز گذشته به رودخانه کرخه نزدیک شدند. نزدیک ظهر حدود دویست تانک عراقی در پنج‌کیلومتری سوسنگرد، پشت رودخانه کرخه، قصد ساختن پل و ورود به شهر را داشتند که با تلاش رزمندگان اسلام به عقب رانده شدند. با اجرای آتش سنگین نیروهای عراقی روی شهر بسیاری از تأسیسات و ساختمان‌ها اعم از نظامی و اقتصادی ویران شد. اسلحه‌های موجود بین مردم پخش شده و عده‌ای از مردم نیز کوچ کرده‌اند. تلاش اصلی عراق، احداث پل روی رودخانه کرخه است. بعدازظهر وضعیت محور و شهر سوسنگرد وخیم شد و نیروهای متجاوز وارد شهر شدند. شهر تخلیه شده و اطراف آن را نیروهای عراقی محاصره کرده‌اند. در نهایت نیروهای عراقی به‌رغم مقاومت مدافعان برای اولین بار در 6 مهر سوسنگرد را اشغال کردند. ارتش عراق رودخانه را دور زده و با عبور از آن به‌طرف اهواز در حرکت است. اهواز نزدیک به محاصره است.
در محور هویزه، با مقابله توپخانه‌های خودی، نیروهای دشمن حدود 25 کیلومتر عقب‌نشینی کردند.
در محور اندیمشک تلاش دشمن بعثی برای دستیابی به این شهر افزایش یافته، تیپ 2 زرهی دزفول از پل نادری عقب‌نشینی کرده و رزمندگان اسلام در جنگل‌های شوش مستقر شده‌اند.
با نزدیک‌شدن نیروهای عراقی به اندیمشک و دزفول، مسئولان نظامی و غیر نظامی منطقه به سقوط دو منطقه مهم نظامی (پایگاه هوایی دزفول و پادگان دوکوهه اندیمشک) و قطع جاده ارتباطی خوزستان هشدار داده‌اند. نیروهای نظامی ایران برای جلوگیری از دستیابی عراق به تجهیزات و اسناد درصدد تخلیه برآمده‌اند.
در محورهای گیلان‌غرب، سرپل‌ذهاب و قصرشیرین و دیگر نقاط این منطقه، درگیری با نیروهای دشمن ادامه دارد.[4]
یگان‌های نیروی زمینی با پشتیبانی بالگردهای جنگی و نفربر هوانیروز در محور گیلان‌غرب به‌طرف دوراهی قصرشیرین پیشروی کردند و محور سرپل‌ذهاب به‌طرف گَرده‌نو و تَپِّه‌رَش را در اختیار گرفتند. طی این حرکت، نیروهای عراقی در حال عقب‌نشینی هستند. تعدادی از تانک‌های سالم عراقی نیز در این حمله به غنیمت درآمد. رزمندگان اسلام در حال انتقال آنها به پادگان ابوذر هستند.[5]
حدود هزار نفر از اشرار و ضدانقلاب مسلح در کوه‌های دالاهو و گهواره مستقرند. پانصد نفر از اشرار و ضدانقلاب مسلح، پاسگاه گهواره، جمعی گروهان ژاندارمری اسلام‌آباد را محاصره و آن را به تصرف خود درآوردند. مهاجمین در این درگیری یک دستگاه جیپ را منهدم کردند و یک کامیون کمپرسی و خودروی فرمانده پاسگاه را نیز به سرقت بردند.[6]
چهار فروند هواپیمای میگ عراقی به کرمانشاه حمله کردند که یک فروند آن سقوط کرد. خلبان نیز دستگیر شد.
در حمله میگ‌های عراقی به پایگاه دریایی بوشهر و جزیره خارک، سه میگ توسط هواپیماهای شکاری نیروی هوایی و یک میگ به وسیله یکی از ناوهای نیروی دریایی ارتش سرنگون شد. یک نفر شهید و یک نفر هم مجروح شد.
در حمله نیروی هوایی ایران به صنایع نفتی شمال شرقی اَربیل، منابع نفتی شمال سلیمانیه، یک مجتمع پتروشیمی، تأسیسات صنعتی شمال موصل، یک پاسگاه و یک رادار منهدم شد. به پادگان نوشیروان و پادگان جنوب سلیمانیه عراق هم خساراتی وارد آمد. انبارهای مهمات و تأسیسات نظامی پادگان حاجی عُمران عراق نیز صدمات زیادی دید.[7]
با همکاری هنگ ژاندارمری آبادان و پشتیبانی توپخانه مستقر در خسروآباد آبادان، یک انبار مهمات و یک دکل رادار و تعدادی مخزن نفت و تانکر دشمن در منطقه فاو منهدم شد.[8]
[1]. پورداراب، سعید، بهروزی، فرهاد، تقویم تاریخ دفاع مقدس: شش ماه پایداری؛حوادث و رویدادهای سال 1359، تهران: سوره سبز، 1395، ص141 و 144 و 145.
[2]. انصاری، مهدی، یکتا، حسین روزشمار جنگ ایران و عراق، ج4: هجوم سراسری تهاجم و پیشروی‌های عمده عراق، تهران: مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، چ دوم، 1375، ص173.
[3]. پورداراب، سعید، بهروزی، فرهاد، همان، ص141.
[4]. انصاری، مهدی، یکتا، حسین، همان، ص173 و 174.
[5]. پورداراب، سعید، بهروزی، فرهاد، همان، ص143.
[6]. پورداراب، سعید، بهروزی، فرهاد، تقویم تاریخ دفاع مقدس، ج2: غرش توپ‌ها، تهران: مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1384، ص183 و 184.
[7]. انصاری، مهدی، یکتا، حسین، همان، ص177.
[8]. پورداراب، سعید، بهروزی، فرهاد، همان، ص182.
