روزشمار
شنبه 24 آبان ۱۳۵۹؛ پنجاهوپنجمین روز جنگ تحمیلی
سمیرا علیزاده
169 بازدید
دشمن به هفتادمتری سوسنگرد (خوزستان) رسید. برای تصرف این شهر از چندین نقطه از جمله هویزه، حمیدیه و بلندیهای اللهاکبر شهر را زیر آتش توپخانه قرار داده و به پیشروی خود ادامه داد و با ده تانک به بخش شرقی سوسنگرد رسید. همچنین از سمت بستان به چهارکیلومتری شهر رسید و از سمت جنوب جاده هویزه بسته شد. تعدادی شهید و مجروح شدند.[1]
توپخانه دشمن پاسگاه ژاندارمری کوت عبدالله اهواز و کارخانه نساجی در پنجکیلومتری پاسگاه را زیر آتش گرفت. یک غیر نظامی شهید و یک نفر مجروح شدند.[2]
در جبهه آبادان دو نفر از افراد شهربانی شهید و مجروح شدند و بخشی از پالایشگاه آبادان آتش گرفت.[3]
در ساعت ۸:۳۰ آبادان زیر آتش توپخانه دشمن قرار گرفت و خسارات زیادی به آن وارد آمد.[4]
نیروهای دشمن یکی از مخازن نفتی آبادان را با موشک هدف قرار داده که سبب آتشسوزی شد.[5]
نیروهای دشمن قصد نفوذ به منطقه شرقی رودخانه بهمنشیر (آبادان) را داشتند که نیروهای ایران ضمن جلوگیری از نفوذ آنان، دو تانکشان را منهدم کردند و تعدادی را کشته و زخمی و شانزده نفر را به اسارت درآوردند.[6]
در شمال بهمنشیر یک عملیات با هماهنگی توپخانه، هوانیروز و هواپیماهای نیروی هوایی ضمن نفوذ به آن طرف بهمنشیر، دشمن را از محور جاده ماهشهر ـ آبادان عقب راندند. در این عملیات ده تانک و خودروی سنگین دشمن منهدم شد و ۶۲ نفر به اسارت درآمده و بیست نفر کشته شدند.[7]
در درگیری بین نیروهای ایران و دشمن در دهلاویه (خوزستان), هشت تانک و یک لودر دشمن منهدم شد.[8]
با آتش نیروهای ایران در منطقه سرخه فیله در جبهه دزفول (غرب کرخه) یک تانک دشمن صدمه دید و یک خودروی منهدم شد و از پیشروی و نقلوانتقالات نیروهای دشمن جلوگیری شد و تعدادی کشته و زخمی شدند.[9]
نیروهای ایران در منطقه تمرچین (آذربایجان غربی) با هماهنگی پیشمرگان کرد، ارتفاعات منطقه چومان، داخل خاک عراق را تصرف کردند. در این عملیات دو نفر از نیروهای ایران مجروح شدند و پانزده نفر کشته شدند.[10]
نیروهای ایران، مواضع دشمن را درسیبه، قراءالحیله و الذیادیه (بصره عراق) با توپخانه و موشک زیر آتش قرار دادند.[11]
باحمله بالگردهای هوانیروز به مواضع دشمن در جبهه آبادان، 32 تانک، یک تانکر سوخت، یک اتوبوس با نفرات داخل آن، هشت جیپ، نه عراده توپ صحرایی، ده سنگر خمپارهانداز با نفرات آن و یک سنگر مهمات دشمن منهدم شد. در این عملیات یک فروند بالگرد کبری ایران سقوط کرد و سه فروند دیگر مورد اصابت گلوله دشمن قرار گرفتند ولی به پایگاههای خود بازگشتند.[12]
بالگردهای هوانیروز در غرب منطقه دزفول (خوزستان) هفت عراده توپ صحرایی و شش قبضه خمپارهانداز دشمن را منهدم کرده و حدود ۱۵۰ نفر را کشته و زخمی کردند.[13]
در حمله جنگندههای ایران به پادگان شیروان مازن در شمال عراق به تأسیسات پادگان خساراتی وارد آمد و ۴۵ نفر از نیروهای مستقر در آن کشته و ۳۵ نفر زخمی شدند.[14]
با حمله جنگندههای ایران، تأسیسات پادگان حاجعمران مقابل پیرانشهر (آذربایجان غربی) و یک پایگاه نظامی در خاک عراق و قسمتی از نیروهای زرهی دشمن در هفتمایلی سهراه بهمنشیر به ماهشهر و بخشی از یک کارخانه صنعتی در شرق صفوان و قسمتی از توپخانه دشمن در محور بصره ـ فاو آسیب دید و تعدادی از نیروهای عراقی مستقر در نخلستانهای غرب اروندرود کشته و زخمی شدند.[15]
هواپیماهای ایران موفق شدند بیست کامیون و نفربر، دوازده چیپ، پنجاه چادر نفرات، تعدادی بیسیم و تانکرهای مواد سوختی دشمن و تجمع گردانی آنان را در جنوب شرقی عراق منهدم کنند.[16]
بالگردهای هوانیروز در جبهه سوسنگرد به مواضع نیروهای عراقی حمله و هفت تانک، سه تریلی مهمات، یک چادر مهمات، یک تانکر سوخت دشمن را منهدم و حدود پنجاه نفر را کشته و یا مجروح کردند.[17]
مأموران ژاندارمری و سپاه پاسداران مستقر در ارتفاعات شهرستان قروه (کردستان) با افراد حزب دموکرات درگیر شدند و یک سرباز مجروح شد.[18]
سوسنگرد و هویزه در محاصره دشمن قرار دارد و مدافعان از لحاظ تدارکات و مهمات سخت در مضیقه هستند. افراد شهربانی و بهداری شهر را تخلیه کرده و تانکهای عراقی به مدخل شهر رسیدهاند و تعداد شهدا و مجروحان بسیار زیاد و امکان تخلیه آنها نیست. نیروهای سپاه و ژاندارمری در منطقه نیز در محاصره دشمن قرار گرفتهاند.[19]
به تصمیم شورای عالی دفاع روابط بین جمهوری اسلامی ایران و اردن از سطح سفیر به سطح کاردار تنزل یافت.[20]
[1]. لطفاللهزادگان، علیرضا، روزشمار جنگ ایران و عراق، کتاب پنجم: هویزه، آخرین گامهای اشغالگر، تهران: مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، 1373، ص216.
[2]. پورداراب، سعید، تقویم تاریخ دفاع مقدس (پلهای تسخیرناپذیر حوادث آبان 1359)، تهران: مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1385، ص490.
[3]. همان، ص489 و 490.
[4]. همان، ص489.
[5]. همان.
[6]. همان.
[7]. لطفاللهزادگان، علیرضا، همان، ص218.
[8]. همان، ص216.
[9]. پورداراب، سعید، همان، ص495 و 496.
[10]. همان، ص497.
[11]. همان، ص 489.
[12]. همان.
[13]. همان، ص496.
[14]. همان، ص498.
[15]. همان.
[16]. همان، ص 499.
[17]. همان، ص502 و 503.
[18]. همان، ص497.
[19]. همان، ص493.
[20]. لطفاللهزادگان، علیرضا، همان، ص222.