سلیمی، محمد
محسن شیرمحمد
54 بازدید
سرلشکر محمد سلیمی از جمله فرماندهان ارتش جمهوری اسلامی ایران در دوران دفاع مقدس بود.
محمد سلیمی، سال ۱۳۱۶ در مشهد به دنیا آمد. پدرش کارمند راه‌آهن بود. وی در همان دوران کودکی به همراه خانواده به تهران نقل مکان کرد و بعد از پایان دوره دبستان به سفارش پدرش در سال ۱۳۳۳ وارد دبیرستان نظام شد. سال ۱۳۳۶ پس از گرفتن مدرک ششم متوسطه، وارد دانشگاه افسری شد و در سال ۱۳۴۰ در رسته مخابرات فارغ‌التحصیل گردید. از سال ۱۳۴۱ تا سال ۱۳۴۹ در مشاغلی چون فرمانده شبکه مخابرات پادگان تا فرمانده گروهان مخابرات در یگان‌های مختلف ارتش خدمت کرد.[1]
سلیمی فردی مذهبی بود و علیه بهاییت فعالیت می‌کرد. ساواک فعالیت‌های وی علیه بهاییت را به ضداطلاعات اعلام و وی را تحت مراقبت و کنترل قرار داد. در سال ۱۳۴۷ مصادف با ولادت حضرت علی (ع) به دعوت جمعی از روحانیون شهر زنجان در مراسم جشنی که به این مناسبت در مسجد سید زنجان برگزار شده بود، در حضور جمعی از فرماندهان نظامی، مسئولین اداری و طبقات مختلف مردم و رئیس ساواک شهر زنجان علیه بهائیت و توصیف شخصیت حضرت علی (ع) و چگونگی انتظار در ظهور حضرت قائم (عج) سخنرانی کرد که پس از آن احضار و مورد بازجویی قرار گرفت.[2]
26 مهر 1351 به اتفاق ۳۰ نفر از همفکرانش برای بر هم زدن محفل سخنرانی بهایی‌ها در تهران تجمع و وارد جلسه آن‌ها شده و اقدام به پخش اعلامیه علیه بهائیت نموده که توسط کلانتری دستگیر و به ضد اطلاعات ارتش تحویل داده شد و مجدد مورد بازجویی و بازخواست قرار گرفت. 30 دی 1357، ضد اطلاعات وی را فردی مذهبی و غیر اعتماد و طرفدار امام خمینی(ره) معرفی کرد. مرداد 1349 برای گذراندن زبان انگلیسی و دوره عالی رسته‌ای به آمریکا اعزام و تیر 1350 به کشور مراجعت کرد و به عنوان استاد اصول و شناسایی دستگاه‌های رادیو رله و تله تایپ در مرکز آموزش مخابرات ارتش در امر آموزش اصول و مبانی مخابرات شروع به فعالیت کرد.[3]
سال ۱۳۵۷ و بعد از طی دوره دانشکده فرماندهی و ستاد، به عنوان استاد دروس فرماندهی مشغول تدریس شد.[4]
محمد سلیمی از 3 مرداد 1358 به وزارت دفاع ملی مأمور و از یکم خرداد 1359 نیز به سمت دبیر شورای عالی امنیت ملی منصوب شد.[5] با شروع جنگ تحمیلی، مسئولیت‌هایی نظیر ریاست دفتر مشاوره نظامی امام خمینی(ره) و فرماندهی ستاد جنگ‌های نامنظم (شهید چمران) را بر عهده داشت و در عملیات های متعددی از جمله آزادسازی سوسنگرد نقش ایفا کرد.[6]
سرهنگ محمد سلیمی، 11 آبان 1360 به عنوان وزیر دفاع موفق به اخذ رأی اعتماد از مجلس شورای اسلامی شد و در اوج جنگ تحمیلی تا 13 آبان 1363 این مسئولیت را بر عهده داشت.[7]
سلیمی پس از پایان دوره وزارت دفاع، با اخذ درجه سرتیپی تا سال ۱۳۶۸ به عنوان مشاور نظامی و بازرس ویژه ریاست جمهوری و رئیس شورای عالی دفاع به خدمت ادامه داد و یکم دی 1368 به سمت مشاور نظامی در امور نیروی زمینی فرماندهی معظم کل قوا منصوب شد. [8] محمد سلیمی در ادامه خدمت و به دنبال استعفای سرلشکر علی شهبازی،[9] روز 2 خرداد 1379 با اخذ درجه سرلشکری به سمت فرمانده کل ارتش جمهوری اسلامی ایران منصوب و با حفظ سمت به دستور فرماندهی کل قوا، فرماندهی پدافند هوایی قرارگاه خاتم‌الانبیاء (ص) را تا سال ۱۳۸۴ نیز عهده‌دار بود.[10]
امیر سرلشکر سلیمی در خرداد سال 1379 مفتخر به اخذ نشان «نصر» از رهبر معظم انقلاب اسلامی شد.[11]
20 شهریور 1384 از سمت خود کناره‌گیری کرد.[12] سرلشکر محمد سلیمی تا 10 بهمن 1394 که بر اثر بیماری در سن 78 سالگی درگذشت،[13] مشاور ویژه فرماندهی کل قوا در امور ارتش بود.[14]
کتابی با عنوان یارِ دوست، نوشته ابراهیم گلفام و قاسم اکبری مقدم درباره مرحوم سرلشکر محمد سلیمی چاپ و منتشر شده است.
[1]. گلفام، ابراهیم و قاسم اکبری مقدم، یارِ دوست، تهران، انتشارات آتشبار، 1395، ص 22.
[2]. همان، ص 25.
[3]. همان، ص 22 و 27.
[4]. همان، ص 23.
[5]. همان.
[6]. خبرگزاری تسنیم، «سرلشکر سلیمی که بود؟ »، بهمن 1394، www.tasnimnews.com/fa/news/1394/11/12/987931.
[7]. گلفام، ابراهیم و قاسم اکبری مقدم، همان، ص 23.
[8]. همان، ص 23 و 24.
[9]. ماهنامه صف، ش 242، تیر 1379، ص 4.
[10]. گلفام، ابراهیم و قاسم اکبری مقدم، همان، ص 24.
[11]. خبرگزاری تسنیم، همان.
[12]. گلفام، ابراهیم و قاسم اکبری مقدم، همان، ص 24.
[13]. خبرگزاری تسنیم، همان.
[14]. گلفام، ابراهیم و قاسم اکبری مقدم، همان، ص 24.
