یکشنبه 5 اسفند 1363؛ هزار و ششصدوهفدهمین روز جنگ تحمیلی
اصغر نعمتی
20 بازدید
با آتش دشمن به محل نیروی دریایی، پمپ‌بنزین و جزیره مینو در خرمشهر خساراتی وارد شد و یک فقره آتش‌سوزی در جزیره مینو رخ داد که توسط مأموران خاموش شد.[1]
با آتش دشمن در منطقه نهر عنبر (ایلام)، طلاییه، کوشک (خوزستان)، یازده نفر شهید و ۴۱ نفر مجروح شدند. همچنین 40 مایل سیم و پنج تانکر آب و یک قبضه خمپاره‌انداز ۱۲۰ میلیمتری منهدم و به چهار خودرو، شش آمبولانس، دو قبضه تفنگ ژ۳ آسیب وارد شد.[2]
براثر حمله نیروهای عراق در شرق چیلات (ایلام)، به یک گروه از واحد گشتی نیروهای سپاه پاسداران دهلران، چهار نفر شهید شدند و سلاح و مهمات آنها به دست نیروهای عراق افتاد.[3]
با آتش دشمن در جبهه‌های غرب کشور، از یگان‌های خودی سیزده نفر مجروح شدند. به یک خودرو، یک تانکر آب، یک قبضه تفنگ ژ۳ و یک قبضه آرپی‌جی۷ خسارتی وارد شد.[4]
توپخانه‌های دوربرد عراق، آبادان و مناطق اطراف آن را هدف قرار داد و براثر آن چند منزل و مغازه تخرب شد و شانزده نفر زخمی شدند.[5]
هواپیماهای عراق مناطقی در گیلان‌غرب و اسلام‌آباد غرب (کرمانشاه)، را بمباران کردند. در بمباران اسلام‌آباد غرب که با دوازده فروند هواپیما انجام شد، بیست نفر مجروح شدند.[6]
با آتش جنگ‌افزار سنگین دشمن یک درجه‌دار و سه سرباز پایگاه فرخ‌آباد مهران دچار موجگرفتگی شدند.[7]
در حمله هوایی دشمن به مواضع تیپ۴۰ سراب ارتش در منطقه سومار (کرمانشاه)، دو نفر شهید، پنج نفر مجروح و سه نفر دچار موجگرفتگی شدند. همچنین دو کامیون، یک کمپرسی، یک کانکس منهدم و به ۲۷ خودرو، یک آمبولانس و یک لودر خساراتی وارد شد.[8]
از ساعت ۹:۲۵ تا ۹:۳۵ شش فروند هواپیمای دشمن محور سومار ـ کله‌جوب (کرمانشاه) را بمباران کرد که درنتیجه یک نفر شهید و دو نفر مجروح شدند و به یک کمپرسی و یک کانکس خسارت وارد شد.[9]
از ساعت ۱۲:۲۵ تا ۱۲:۳۰، چهار فروند هواپیمای عراق در ارتفاع پانصد تا هزارپایی حدود چهارده بمب یا راکت از سمت جنوب غربی سومار پرتاب کردند که تلفات و خساراتی نداشت.[10]
دو دانشجوی دوره فرماندهی و ستاد ارتش که برای بازدید به منطقه سومار (کرمانشاه) اعزام شده بودند براثر بمباران هوایی دشمن مجروح و خساراتی به خودروی آنها وارد شد.[11]
شش فروند هواپیمای عراق مناطق روستایی و عشایری کیانی گلین، شبله، براتاب، نشا، سنگ در میدان، دیره، ویژنان و قره‌بلاغ (کرمانشاه)، را بمباران کردند که در روستای دیره گیلان‌غرب دو نفر غیرنظامی شهید و بیش از دوازده نفر مجروح شدند و خساراتی به اموال و احشام مردم روستایی وارد آمد.[12]
در ساعات۱۰، ۱۴:30و۱۴:۴۰ هواپیماهای عراق روستای شلین، سیاه‌چادرهای دره اشگفتان، پاسگاه دیره و قریه افشار و حوالی پاسگاه کوری‌کهرک واقع در قصرشیرین (کرمانشاه) را بمباران کردند که درنتیجه یک نفر شهید و یک نفر مجروح شد. دوازده رأس گوسفند تلف و به یک لودر خساراتی وارد آمد.[13]
در ساعت ۱۳، ۱۴ و ۱۸ هواپیمای عراق حوالی پاسگاه ایوان و کفرآور (ایلام) و اطراف روستای قاسم‌آباد قصرشیرین (کرمانشاه) را بمباران کردند که تعدادی احشام تلف و به یک سیاه چادر خساراتی وارد شد.[14]
در ساعت ۱۵:۳۰ هواپیمای دشمن در آسمان مناطق حاج‌عمران و سردشت دیده شدند که براثر آتش پدافند متواری شدند.[15]
از ساعت ۶ صبح تا ۱۸، توسط ۱۶۱ فروند هواپیمای جنگنده عراق دویست سورتی پرواز انجام شد که سیزده فروند پرواز داخلی در قلمرو هوایی آن کشور رهگیری و دوازده فروند دیگر ضمن تجاوز به حوالی قصرشیرین، سرپل‌ذهاب، نفت‌شهر، ایلام، طلاییه جفیر، خرمشهر هویزه، سوسنگرد و بستان در دید رادارهای نیروی هوایی ارتش واقع شدند که علیه آنها اقدامات تاکتیکی (ایجاد اختلالات الکترونیکی، آتش پدافند هوایی و...) انجام گرفت.[16]
نیروهای سپاه بوکان (آذربایجان غربی)، بر سر راه افراد حزب دمکرات کردستان در روستای داربسر در غرب این شهر کمین زدند. در این کمین دو نفر از نیروهای حزب کشته و دو نفر زخمی شدند. از افراد خودی یک نفر شهید و یک نفر زخمی شد.[17]
نیروهای گروه خبات (مخالف جمهوری اسلامی) به نیروهای خودی در روستای دارینه در جنوب شرقی سردشت (آذربایجان غربی) حمله کردند که منجر به شهادت دو نفر و زخمی‌شدن یک نفر شد. در این درگیری تعدادی از افراد خبات کشته یا زخمی شدند.[18]
نیروهای خودی هنگام تردد در حوالی روستای شهر کندی در غرب بوکان (آذربایجان غربی) مورد هجوم افراد کومله قرار گرفتند که منجر به شهادت یک نفر و زخمی‌شدن دو نفر شد.[19]
چند نفر از اعضای حزب دمکرات در محور سیلوانا به ارومیه، اقدام به بستن جاده کرده و با بازرسی خودروها یک بسیجی را دستگیر و با خود بردند.[20]
یک گروه از افراد کومله در روستای ایسوله در شمال شرقی مریوان (کردستان)، در مسیر عده‌ای از افراد حزب دمکرات کردستان کمین زدند که براثر آن یک نفر از نیروهای حزب دمکرات کشته و دو نفر زخمی شدند. در این عملیات به افراد کومله آسیبی وارد نشد.[21]
افراد کومله در حوالی روستای برده‌سور در شمال سردشت (آذربایجان غربی)، توسط حزب دمکرات کردستان غافلگیر شدند، ولی توانستند فرار کنند.[22]
نیروهای حزب دمکرات کردستان در منطقه ماووت عراق (شمال سلیمانیه عراق)، یک پایگاه نظامی و یک زندان سازمان کومله را که یازده نفر از گروگان‌های نیروهای نظامی در آن نگهداری می‌شد، به تصرف خود درآوردند.[23]
نیروهای پایگاه دولتو (آذربایجان غربی) با ضدانقلاب درگیر شدند که بدون تلفات نیروهای خودی خاتمه یافت.[24]
اقدامات ضدانقلاب در تهران ادامه داشت: تیم گشتی کلانتری یک تهران در خیابان مقدس اردبیلی با دو تروریست مسلح درگیر شد که براثر انفجار نارنجک، سرتیم کلانتری مجروح شد.[25] در ساعت 17:30، مأموران گشت یک کلانتری در تهران، به دو عابر حامل گونی در خیابان روزنامه کیهان مشکوک شدند که در حین دستگیری، این دو نفر با پرتاب نارنجک و تیراندازی، یکی از مأموران را مجروح کردند و متواری شدند.[26]
براثر سقوط بهمن و کولاک شدید، تعدادی سنگر گردان ۲۰۳ و ۲۴۵ تانک و گردان ۱۷۲ پیاده ارتش در منطقه دوپازا و برده سپیان (آذربایجان غربی)، زیر برف رفت و دو سرباز مفقود شدند.[27]
بیش از صد نفر از اسیران عراق مستقر در اردوگاه‌های مختلف تهران با خانواده و بستگان خود دیدار کردند.[28]
چهار نفر از اعضای کومله در سنندج و سقز خود را تسلیم نیروهای سپاه پاسداران و اداره اطلاعات کردند.[29]
ساعت ۱۴:۲۰ یک عضو کومله بدون اسلحه و مهمات خود را به پایگاه چناره در محور مریوان ـ بسطام (کردستان)، معرفی کرد.[30]
یکی از فرماندهان رده میانی حزب دمکرات کردستان خود را به سپاه پاسداران نقده (آذربایجان غربی)، معرفی کرد.[31]
ستاد مشترک، تلفات ارتش، وزارت دفاع، ژاندارمری، شهربانی و عشایر گروه مشترک جنگ‌های نامنظم را تا ساعت ۸ صبح، 24005 شهید و 106287 مجروح، اسیر و مفقود اعلام کرد.[32]
[1]. پورداراب، سعید، تقویم تاریخ دفاع مقدس، عملیات بدر، ج55، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1398، ص194
[2]. همان، ص194 و195.
[3]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا و سیدرضا صاحبی، روزشمار جنگ ایران و عراق، کتاب سی‌وپنجم: بازگشت به هور، تهران: مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس، 1399، ص329
[4]. پورداراب، سعید، همان، ص196.
[5]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا و سیدرضا صاحبی، همان، ص330.
[6]. همان، ص329.
[7]. پورداراب، سعید، همان، ص196
[8]. همان.
[9]. همان، ص197.
[10]. همان.
[11]. همان، ص196.
[12]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا و سیدرضا صاحبی، همان، ص329.
[13]. پورداراب، سعید، همان، ص196و197.
[14]. همان، ص197.
[15]. همان، ص204.
[16]. همان، ص
[17]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا و سیدرضا صاحبی، همان، ص331.
[18]. همان.
[19]. همان.
[20]. همان.
[21]. همان، ص332.
[22]. همان.
[23]. همان.
[24]. پورداراب، سعید، همان، ص202
[25]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا و سیدرضا صاحبی، همان، ص333.
[26]. پورداراب، سعید، همان، ص205
[27]. همان، ص201.
[28]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا و سیدرضا صاحبی، همان، ص330 و 331.
[29]. همان، ص331.
[30]. پورداراب، سعید، همان، ص202.
[31]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا و سیدرضا صاحبی، همان، ص331.
[32]. پورداراب، سعید، همان، ص205
