16 مهر 1359، هفدهمین روز جنگ تحمیلی تحمیلی
مریم آخوندیان
13 بازدید
نیروهای عراق در ساعت 13:15، منطقه کوت و نهرعنبر ـ موسیان (خوزستان) را زیر آتش گرفتند. هشت غیرنظامی شهید و نه نفر مجروح شدند.[1]
توپخانه دشمن در ساعت 5:25، محوطه قرارگاه ناحیه ژاندارمری اهواز را زیر آتش قرار داد. سه نفر شهید و دوازده نفر مجروح شدند و آسایشگاه افراد طعمه حریق شد.[2]
ساعت 1:30، توپخانه دشمن منطقه بهاروبریم در آبادان را زیر آتش قرار داد و تعدادی خانه منهدم و دو نفر مجروح شدند.[3]
نیروهای عراق با سلاح سنگین و سبک منطقه باینگان پاوه (کرمانشاه) را زیر آتش قرار دادند که با آتش نیروهای پاسدار و پشتیبانی توپخانه ارتش مجبور به عقب‌نشینی شدند.[4]
دو فروند میگ عراق شهرستان دهلران (ایلام) را بمباران کردند و درنتیجه منبع آب و چهار خودرو و یک تانکر منهدم و عده‌ای شهید و زخمی شدند.[5]
ساعت 8:30، شهرستان شوش و اطراف آن مورد تهاجم دو فروند جنگنده عراق قرار گرفت.[6]
در حمله جنگنده‌های عراق به آبادان، چهار نفر شهید و یازده نفر مجروح شدند.[7]
دو فروند هواپیمای دشمن قرارگاه و ستاد گروه 55 توپخانه در منطقه عمومی دزفول را مورد حمله قرار دادند و یک درجه‌دار زخمی شد. با آتش پدافند هوایی، هر دو هواپیما سقوط کرد.[8]
ساعت 17:30، هواپیماهای میگ دشمن به ارومیه حمله کردند. پنج خانه خسارت کلی دید و یک خودرو پیکان متلاشی شد و هفده نفر زخمی شدند.[9]
ساعت 10، هواپیماهای عراق آبادی‌های برازان، منصورآباد، خلج و اردوگاه زیوه در شمال اشنویه (آذربایجان‌غربی) را بمباران کردند.[10]
ساعت 9:30، دو جنگنده میگ عراق تأسیسات صنعت نفت تنگ فنی در پل‌دختر اندیمشک را بمباران کردند و دکل بی‌سیم منطقه منهدم شد.
ساعت 13:30، دو فروند میگ عراق به پادگان پیرانشهر (آذربایجان‌غربی) حمله کردند که براثر تیراندازی ضدهوایی موفق به بمباران پادگان نشدند؛ ولی اطراف آبادی سیانه را بمباران کردند.[11]
شهر و پایگاه دزفول ساعت 23، هدف چهار موشک عراق قرار گرفت. چندین خانه خراب شد. شصت نفر از مردم شهر شهید و دویست نفر نیز مجروح شدند.[12]
جگنده‌های نیروی هوایی ایران در ساعت 7:50، به منطقه کرکوک، در ساعت 9، به منطقه عماره و در ساعت 11:30، به منطقه بازیان عراق حمله کردند و به مؤسسات اقتصادی و صنعتی مناطق مذکور خساراتی وارد آوردند.[13]
نیروهای خودی با تفنگ 106 میلی‌متری، دو تانک دشمن را در بستان منهدم کردند.[14]
توپخانه ایران در ساعت 18، تأسیسات و پایگاه‌های دشمن را در حدفاصل بین اسکله 4 عراق و بندر فاو زیر آتش قرار داد و صدمات زیادی به نیروهای عراق وارد کرد.[15]
تیپ 1 لشکر 92 زرهی و گروه رزمی 37 زرهی شیراز، تک محدودی را از دب‌حردان به سمت آب‌تیمور اهواز (خوزستان) اجرا کرد. در این عملیات دشمن از دب‌حردان حدود ده کیلومتر عقب‌نشینی کرد و روستای بیوض نیز آزاد شد. در این عملیات 35 نفر از نیروهای لشکر 92 شهید و 125 نفر نیز مجروح شدند.[16]
هوانیروز در منطقه مهران، تعدادی تانک و کامیون مهمات دشمن را منهدم کرد و حدود بیست نفر از نیروهای دشمن کشته شدند.[17]
ساعت 8:55، دو هواپیمای میگ عراق در دزفول و یک هواپیمای دیگر ساعت 11:30، در حمیدیه اهواز توسط نیروی هوایی سرنگون شد.[18]
ساعت 17، پنج توپ دشمن مستقر در دب‌حردان که اهواز را زیر آتش قرار می‌دادند، توسط بالگردهای کبری هوانیروز منهدم شدند.[19]
در اروندرود، نبردی سنگین بین ناوچه پیکان ایران با سه ناوچه عراق درگرفت که دو ناوچه عراق غرق شدند و ناوچه سوم موفق به فرار شد.[20]
ضدانقلاب ساعت 13:30، با خمپاره‌انداز، پادگان سردشت را زیر آتش قرار داد.[21]
ساعت 6، براثر انفجار بمب ساعتی در بازارچه والی سنندج یک نفر شهید شد و به چند مغازه خساراتی وارد شد.[22]
مقر پیشمرگان مسلمان کرد در قریه بلیان‌آباد، از توابع قروه (کردستان)، در محاصره ضدانقلاب قرار گرفت و براثر تیراندازی نیروهای ضدانقلاب، دو نفر از پیشمرگان مجروح شدند.[23]
نیروهای مسلح ضدانقلاب به یک ستون ارتشی که از مهاباد به سمت میاندوآب در حرکت بود، در حوالی روستای گوگ‌تپه، نزدیک مهاباد حمله کردند. مواضع مهاجمان بلافاصله درهم کوبیده شد و تلفات سنگینی به آنها وارد شد. نه نفر از نیروهای ارتش مجروح شدند و به بیمارستان میاندوآب منتقل شدند.[24]
[1]. پورداراب، سعید، تقویم تاریخ دفاع مقدس - غرش توپ‌ها، ج2، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1384، ص391.
[2]. همان، ص389.
[3]. همان.
[4]. انصاری، مهدی و حسین یکتا، روزشمار جنگ ایران و عراق - هجوم سراسری، ج4، تهران، مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، چ دوم، 1375، ص338.
[5]. پورداراب، سعید، همان، ص395.
[6]. همان، ص394.
[7]. همان، ص395.
[8]. همان، ص396.
[9]. همان، ص395.
[10]. همان، ص394 و 395.
[11]. پورداراب، سعید، همان، ص394 و 396.
[12]. انصاری، مهدی، یکتا، حسین، همان، ص339.
[13]. همان، ص338.
[14]. پورداراب، سعید، همان، ص391.
[15]. همان.
[16]. همان، ص388 و 389.
[17]. انصاری، مهدی و حسین یکتا، همان، ص337.
[18]. همان، ص339.
[19]. پورداراب، سعید، همان، ص389.
[20]. همان، ص387.
[21]. همان، ص392.
[22]. همان.
[23]. همان.
[24]. امیرنظمی افشار، منوچهر و اسفندیار حاجیلو، تاریخ معاصر آذربایجان - آذربایجان غربی در گذار از بحران‌های انقلاب اسلامی و جنگ تحمیلی، ج1، تهران، سوره سبز، 1395، ص451.
