اشخاص
ابراهیمی ترک، ابراهیم
معصومه عابدینی
1180 بازدید
ابراهیم ابراهیمی ترک (1359ـ1335)، فرمانده سپاه پاسداران انقلاب اسلامی یزد بود.
ابراهیم ابراهیمی ترک سال 1335 در قم به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی را در مدرسه مستوفی و دوره راهنمایی را در مدرسه دین‌ودانش این شهر گذراند. در یازده‌سالگی، پدرش را از دست داد. سال 1349، تحصیلات متوسطه را در هنرستان صنعتی قدس آغاز کرد و سال 1352 در رشته برق دیپلم گرفت. سپس به دانشکده فنی بابل راه یافت و در خرداد 1357 در رشته مهندسی برق فارغ‌التحصیل شد. همزان با اوج‌گیری مبارزات مردم در سال 1357 در تظاهرات و راه‌پیمایی‌ها شرکت داشت.
در تیر 1357 به سربازی اعزام شد و پس از گذراندن دوره سیزده‌هفته‌ای آموزشی نظامی، بقیه دوران سربازی را در آموزش‌وپرورش (مرکز تربیت معلم فنی‌وحرفه‌ای شهرستان یزد) گذراند.
هنگام مسافرت به یزد، با یک روحانی آشنا شد. این آشنایی، به ارتباط او با گروه مبارز منصورون انجامید. وی مخفیانه اعلامیه‌ها و عکس‌های امام خمینی را بین دوستان خود توزیع می‌کرد.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی و تشکیل کمیته انقلاب اسلامی، به این نهاد پیوست و هشت ماه مسئول کمیته انقلاب اسلامی یزد بود. او هم‌زمان در آموزش‌وپرورش نیز تدریس می‌کرد. وی در تشکیل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی یزد تلاش بسیاری کرد و سپس شش ماه فرمانده سپاه پاسداران انقلاب اسلامی یزد بود.
ابراهیمی در این مدت، در دستگیری عوامل حکومت پهلوی و ساواک تلاش زیادی کرد. شهید محراب، آیت‌الله محمد صدوقی درباره وی می‌گوید: «من کمتر جوانی را به این شدت فعال می‌دیدم. او دانشجویان، روحانیت و مردم را با هم متحد کرد. خانه‌های شکنجه و ارعاب و وحشت را پیدا کرد. به من ساختمان بزرگی را نشان داد که روی اتاق‌هایش نوشته بود: اتاق برای برق گذاشتن، اتاق برای ناخن کشیدن، اتاق برای خشک کردن جسد و... ابراهیمی این مرکز فساد را به مرکز خدمات جهاد تبدیل کرد و سپاه پاسداران را در این ساختمان به وجود آورد و یک لا اله الا الله به خط خوش نوشت و به دیوار نصب کرد و فرمانده سپاه یزد شد.»
زمانی که گروه‌های ضدانقلاب، کردستان به‌خصوص سنندج را مرکز تاخت‌وتاز خود قرار دادند، ابراهیمی دو بار از طرف سپاه به سنندج اعزام شد. در مرتبه سوم، همراه گروهی خدمت امام خمینی رسید تا ایشان را در جریان اخبار مستقیم جنگ قرار دهد. امام خمینی در آن جلسه خطاب به آنان فرمود: «این شماها هستید که خدمتگزار مملکت هستید.» تواضع و خلوص ابراهیمی باعث شده بود که عده زیادی از جوانان، جذب سپاه و جبهه شوند.
به علت تحریکات مرزی از سوی رژیم بعث عراق در نیمه اول 1359، ابراهیمی همراه با شماری از پاسداران به قصرشیرین رفت. وی هنگامی که همنوا با گروهی از رزمندگان مشغول برگزاری دعای کمیل بود، با ترکش خمپاره مجروح شد. شدت جراحات به حدی بود که در 12 اردیبهشت 1359 در بیمارستان سرپل‌ذهاب به شهادت رسید.
پیکر شهید ابراهیمی به زادگاهش، قم، انتقال یافت و در گلزار شهدای شیخان در جوار بارگاه حضرت معصومه سلام‌الله‌علیه به خاک سپرده شد.[1]
[1]. تلخیص مقاله از دایرة‌المعارف دفاع مقدس، ج1، تهران، مرکز دایرة‌المعارف پژوهشگاه علوم و معارف دفاع مقدس، 1390، ص269 و 270.
