روزشمار

جمعه 14 آذر 1359؛ هفتادوپنجمین روز جنگ تحمیلی

احمد صفری
128 بازدید

نقاط مسکونی اهواز زیر آتش دشمن قرار گرفت و تعدادی از منازل مسکونی منهدم و هشت نفر مجروح شدند.[1]

در منطقه دب‌حردان، دشمن یک سد دیگر در مقابل آبی که توسط نیروهای خودی به جبهه  آن‌ها جاری شده، احداث کرد. ارتفاع این سد دوونیم متر است.[2]

در درگیری بین نیروهای خودی و دشمن در منطقه قصرشیرین یک سرباز ایران شهید و پنج نفر مجروح شدند.[3]

یک فروند میگ عراقی گیلان‌غرب و ارتفاعات مشرف به آن را بمباران کرد.[4]

بالگردهای عراقی به نیروهای مستقر در خان‌لیلی ( قصر شیرین) حمله کردند و تعدادی از نیروهای ایران را مجروح و چند خودرو را منهدم کردند.[5]

یک فروند میگ عراقی قصد بمباران ایستگاه ماهواره اسدآباد (همدان) را داشت که با آتش پدافند هوایی متواری شد.[6]

نیروهای ارتش، سپاه و بسیج عشایر دزفول با عبور از عرض رودخانه کرخه، در دشت آزادگان، به قرارگاه یک گردان از نیروهای دشمن حمله کردند. در طول چهار ساعت درگیری، حدود بیست نفر از دشمن کشته و چندین سنگرشان منهدم شد. در این عملیات پنج نفر هم به شهادت رسیدند.[7]

سه پاسگاه مرزی، یک دکل و یک پست دیده‌بانی دشمن در منطقه آبادان در مقابل خسروآباد منهدم شد و تعدادی از نیروهای عراقی کشته و زخمی شدند.[8]

نیرو‌های گشتی لشکر 21 حمزه نیروی زمینی ارتش در منطقه کرخه (دزفول) ده تا پانزده نفر از نیروهای دشمن را کشته و سه تانک را منهدم کردند. در این عملیات سه نفر از نیروهای ارتش به شهادت رسید و پنج نفر نیز مجروح شدند.[9]

با آتش توپخانه نیروی زمینی ارتش بر مواضع دشمن در منطقه دزفول (غرب رودخانه کرخه)، یک تریلر و دو خودرو منهدم و بیش از پنجاه نفر از نیروهای دشمن کشته و زخمی شدند.[10]

با آتش توپخانه، سه خودرو و چند سنگر دشمن در منطقه آبادان منهدم شدند.[11]

با آتش توپخانه و خمپاره‌انداز دشمن در آبادان یک مخزن سوخت در نزدیکی کارخانه برق شماره 2 و یک انبار مهمات در منطقه فیاضیه آتش گرفت که توسط مأموران آتش‌نشانی مهار شد.[12]

با آتش توپخانه و خمپاره‌انداز در مناطق فاو، فداقیه، غرب رودخانه کارون و ام‌الرصاص تعدادی سنگر و کابین برج دیده‌بانی دشمن منهدم، یک نفر از نیروهای عراقی کشته و هفت نفر مجروح شدند.[13]

با آتش توپخانه ارتش در منطقه البحار (حاشیه اروند) یک برج دیدبانی دشمن هدف قرار گرفت.[14]

نیروی هوایی ارتش در منطقه نفتی حلفائیه و بازرگان (غرب فکه)، یک تأسیسات نفتی، یک تلمبه‌خانه، یک دکل بزرگ نفت، یک کامیون، یک چاه نفت و تعدادی از نیروهای احتیاط دشمن را هدف قرار داد و خساراتی به میزان 50 درصد به آن‌ها وارد کرد.[15]

نیروهای سپاه و ارتش در درگیری‌های مناطق زله‌زرد، سومار، و سرپل‌ذهاب در استان کرمانشاه و کنجان‌چم در ایلام، ضرباتی بر دشمن وارد آوردند.[16]

با آتش توپخانه خودی بر مواضع دشمن در منطقه سرپل‌ذهاب، بیشگان و پل دره‌شیر و تنگ‌حمام در منطقه کرمانشاه، پست‌های دیده‌بانی و یک تانک دشمن منهدم شد.[17]

پنج فروند بالگرد هوانیروز به به پادگان اشغال‌شده حمید (کیلومتر 45 جاده اهواز ـ خرمشهر) که از مراکز عمده پشتیبانی نیروهای دشمن است، حمله کردند. در این حمله نه تانک و نفربر،[18] دو نفربر، ده سنگر، یک قبضه توپ ضدهوایی، 3 دستگاه تانکر سوخت، چهار تانک، یک کامیون، هشت سنگر بتونی و سی ساختمان محل سکونت نیروهای دشمن منهدم و تعدادی از نیروهای آنها نیز کشته و مجروح شدند.[19]

با حمله بالگردهای هوانیروز به منطقه البحار، دکل آنتن یک رادار متحرک و ژنراتور برق منطقه منهدم شد.[20]

باحمله دو فروند بالگرد عراقی به مواضع تیپ2 لشکر92 زرهی اهواز در سوسنگرد، یک دستگاه خودروی اورال منهدم شد.[21]

در پنج‌کیلومتری نفت‌شهر (قصرشیرین) توپخانه و نفرات دشمن توسط نیروی هوایی ارتش بمباران شدند.[22]

یک فروند هواپیمای اف4 با آتش پدافند هوایی دشمن در منطقه سلمانیه سقوط کرد. خلبانان این جنگنده نجات یافتند.[23]

یک فروند هواپیمای بمب‌افکن عراقی (توپولوف) در آسمان شهرک صنعتی اراک ظاهر شد و از سوی آتشبار پدافند هوایی مورد اصابت گلوله قرار گرفت و در ‌ کفی‌گلدشت (65 کیلومتری اراک) سقوط کرد.[24]

افراد ناشناس با پرتاب نارنجک به منزل سروان قنبری (افسر شهربانی ارومیه) به ساختمان منزل و 2 دستگاه خودروی پارک شده در آن محل خساراتی وارد کردند.[25]

پنج نفر از افراد شهربانی ارومیه که با یک دستگاه جیپ استیشن از ارومیه عازم سرو بودند، توسط حزب دموکرات دستگیر و پس از دو ساعت آزاد شدند.[26]

مأموران ژاندارمری سرو در تعقیب سارقان یک دستگاه چیپ لندرور در جاده ارومیه-سرو با ضدانقلاب درگیر شدند و 5نفر از افراد ژاندارمری مجروح شدند.[27]

به نقل از معاون اجرایی نخست‌وزیر (بهزاد نبوی)، تا به حال حدود یک میلیون نفر از مردم جنوب و غرب ایران در اثر حملات هوایی و موشکی ارتش دشمن به شهرها و مراکز غیر نظامی آواره شده و به سوی شهرهای مرکزی و شمالی ایران سرازیر شده‌اند.[28]


[1]. بهروزی، فرهاد، تقویم تاریخ دفاع مقدس، ج4: تثبیت متجاوز، تهران: مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1385، ص322 و323.

[2]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا، روزشمار جنگ ایران و عراق، کتاب پنجم: هویزه، آخرین گام‌های اشغالگر، تهران: مرکز مطالعات و تحقیقات سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، 1373، ص373.

[3]. بهروزی، فرهاد، همان، ص323.

[4]. همان.

[5]. همان.

[6]. همان، ص325 و 326.

[7]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا، همان، ص373.

[8]. بهروزی، فرهاد، همان، ص321.

[9]. همان، ص323.

[10]. همان.

[11]. همان، ص322.

[12]. همان.

[13]. همان، ص321.

[14]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا، همان، ص373.

[15]. بهروزی، فرهاد، همان، ص325.

[16]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا، همان، ص373.

[17]. بهروزی، فرهاد، همان، ص323.

[18]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا، همان، ص373.

[19]. بهروزی، فرهاد، همان، ص322.

[20]. همان.

[21]. همان.

[22]. همان،325

[23]. همان.

[24]. همان، ص326.

[25]. همان، ص324.

[26]. همان.

[27]. همان.

[28]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا، همان، ص375.