پنجشنبه 5 آبان 1362؛ هزاروصدوسی‌ویکمین روز جنگ
مرضیه عابدینی
16 بازدید
تبادل آتش در مناطق عملیاتی پیرانشهر و حاج عُمران (شهری در عراق و نزدیک مرز ایران)، ادامه داشت؛ با آتش توپخانه خودی از جابه‌جایی نفرات و تردد خودورها جلوگیری شد و 70 درصد از خودروهای یک ستون، یک انبار مهمات، تعدادی سنگر انفرادی و اجتماعی منهدم و تعدادی از نفرات آنان کشته و مجروح شدند. از نیروهای خودی نیز 2 نفر به شهادت رسیدند، 12 نفر مجروح شدند، 16 نفر مفقودالاثر گردیدند. به یک دستگاه خودرو ایفا خسارت وارد شد.[1]
نیروهای عراق از منطقه پنجوین به سمت جنوب و جنوب غربی در حال عقب‌نشینی هستند و مناطقی از این منطقه را مین‌گذاری کردند.[2]
یک گروه گشتی از نیروهای ستاد جنگ‌های نامنظم قرارگاه حمزه سیدالشهدا (ع) ایران به مواضع نظامیان عراقی در مقر ایست بازرسی بین شهر خُرمال و آبادی رستم‌بیگ در استان سلیمانیه عراق حمله کرد. در این عملیات 2 نفر از نیروهای عراق کشته و 4 نفر زخمی شدند.[3]
شهر پاوه زیر آتش توپخانه عراق قرار گرفت که تلفات و خساراتی به همراه نداشت.[4]
عده‌ای از افراد حزب دموکرات کردستان، شبانه با حمله به روستاهای سنّی‌نشین قَره گُل، حاجی‌آباد، حاجی لَک، ساری قَمیش از توابع بخش سیمینه شهرستان بوکان در استان آذربایجان غربی، تعدادی از اهالی این روستا را که در راهپیمایی وحدت شرکت کرده بودند به گروگان بردند.[5]
در میاندوآب مراسم برائت از ضدانقلاب برگزار شد. در پایان این مراسم که با راهپیمایی مردم و روحانیون شیعه و سنّی انجام شد، یکی از روحانیون اهل سنّت درباره لزوم وحدت مذاهب و انزجار از عملکرد گروه‌های مسلح ضدانقلاب سخنرانی کرد.[6]
عصر امروز یک فروند هواپیمای عراقی در آسمان خرمشهر ظاهر شد که با اجرای آتش پدافند هوایی متواری گردید.[7]
شهر آبادان به طور متناوب زیر آتش سلاح سنگین دشمن قرار داشت که بر اثر آن به 3 باب منزل مسکونی خساراتی وارد شد. [8]
در حمله موشکی عراق به شهرهای مسجدسلیمان و بهبهان، 95 نفر شهید و بیش از 400 نفر مجروح شدند. یکی از 2 موشکی که به سمت بهبهان پرتاب شده به "مدرسه راهنمایی پسرانه شهید پیروز" اصابت کرد. بیشتر شهدای حملات موشکی به بهبهان دانش‌آموز هستند.[9]
وزارت امور خارجه ایران درباره قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل درباره جنگ تحمیلی عراق علیه ایران بیانیه‌ای صادر کرد. در این بیانیه آمده است: «پذیرش هرگونه قطعنامه‌ای از سوی شورای امنیت بدون آنکه این شورا مواضع ناحق گذشته را تصحیح و رژیم عراق را به خاطر شروع و ادامه تجاوز و به ویژه نقض مقررات کنواسیون چهارم ژنو از طریق بمباران و موشک‌باران‌های مکرر مناطق شهری و مسکونی علناً و رسماً محکوم نماید، غیر ممکن است».[10]
[1]. بهروزی، فرهاد، تقویم تاریخ دفاع مقدس، ج 39 ـ در آن‌سوی مرز، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1395، ص 275.
[2]. همان، ص 275.
[3]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا و ایرج همتی، روزشمار جنگ ایران و عراق، ج 28 (نخستین عملیات بزرگ در شمال غرب‌ـ والفجر4)، تهران، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس، 1396، ص 360.
[4] . همان، ص 362.
[5]. همان.
[6] . بهروزی، فرهاد، همان، ص 269.
[7] . همان.
[8]. همان.
[9]. همان، ص289.
[10]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا و ایرج همتی، همان، ص 368 و 369.
