روزشمار
شنبه ۸ فروردین ۱۳۶۰؛ صدوهشتادوهشتمین روز جنگ تحمیلی
احمد صفری
1000 بازدید
در عملیات چریکی در مناطق تله‌جنگه و مکه‌دزگه (سرپل‌ذهاب)، یازده عراقی کشته شدند و یک خودروی زرهی آنان منهدم شد.[1]
در جبهه دارخوین (بخش مرکزی شهرستان شادگان) آب رودخانه کارون از روز گذشته تاکنون، بالا آمده و براثر طغیان رودخانه، پلی که نیروهای سپاه پاسداران در مقابل دارخوین جدید احداث کرده بودند، تخریب شد. در ضمن یک خودرو از بین رفت و دو رزمنده نیز غرق شدند و به شهادت رسیدند.[2]
پایگاه ستاد جنگ‌های نامنظم مستقر در کارون، نیم ساعت زیر آتش توپخانه دشمن قرار گرفت که به وسیله خمپاره‌انداز و توپخانه خودی خنثی شد. همچنین تانک‌های دشمن از غرب کارون، منطقه دارخوین (بخش مرکزی شهرستان شادگان) را زیر آتش گرفتند.[3]
امروز یک فروند بالگرد هوانیروز که در حال مأموریت بود، به دلایل نامشخصی در منطقه دزفول سقوط کرد.[4]
آبادان زیر آتش دشمن قرار گرفت و براثر اصابت راکت، اسکله‌های 11 و 12 آتش گرفتند. همچنین مسجد عرب‌ها و حسینیه اصفهانی‌ها و یک باب منزل مسکونی مورد اصابت خمپاره قرار گرفت.[5]
براثر اصابت خمپاره دشمن به خرمشهر، دو نفر از نیروهای ژاندارمری زخمی شدند و به یک دستگاه خودرو نیز خساراتی وارد شد.[6]
براثر آتش نیروهای خودی، یک انبار مهمات دشمن در منطقه اهواز منهدم شد.[7]
چهارده فروند هواپیمای مهاجم در دزفول، بوشهر و خارک ردیابی و با تیراندازی پدافند متواری شدند. همچنین یک فروند هواپیمای عراقی منطقه بین دارخوین و انرژی اتمی (بخش مرکزی شهرستان شادگان) را بمباران کرد که تلفاتی در پی نداشت.[8]
یک اکیپ گشتی به منطقه نی‌خزر (استان ایلام) اعزام شد که در نتیجه درگیری آن‌ها با نیروهای دشمن، پنج عراقی از جمله یک سروان کشته و یک سرباز خودی نیز زخمی شد.[9]
در پی شلیک توپخانه دشمن به مواضع نیروهای خودی در منطقه چغالوند (گیلان‌غرب) سه سرباز مجروح و دو نفر شهید شدند.[10]
تعدادی از افراد پیاده دشمن به پاسگاه شیخان (واقع در منطقه پاوه) حمله کردند و همزمان یک فروند هواپیمای دشمن بر فراز این پایگاه مشاهده شد که براثر مقاومت نیروهای پایگاه، حمله دفع شد و تلفاتی در پی نداشت.[11]
براثر شلیک توپخانه خودی یک تعمیرگاه در پادگان سیدصادق (منطقه مرزی در شمال حلبچه عراق) به کلی منهدم و خسارات فراوانی به پادگان وارد شد.[12]
نیروهای سپاه پاسداران، پاسگاه چلات (در منطقه دهلران) را بازپس گرفتند. در این عملیات عده‌ای از نیروهای عراقی کشته شدند.[13]
فرماندار رامسر که پدرش در 5 فروردین1360 در پی حمله عناصر ضدانقلاب به کاروان نیروهای عازم جبهه گروگان گرفته شده بود، اعلام کرد که تلاش نیروهای سپاه پاسداران برای دستگیری عوامل این حوادث، با مقاومت این افراد مواجه شد که درگیری شدید دو طرف را در پی داشت. در نتیجه این درگیری چند تن از نیروهای سپاه مجروح و سه نفر از عاملان حادثه دستگیر شدند.[14]
یک روز پس از درگیری عناصر سازمان مجاهدین خلق با مردم رامسر، مسئولان و فرماندهان سپاه رشت و لاهیجان در رامسر تشکیل جلسه دادند. در این جلسه مقرر شد عوامل اصلی درگیری‌های مذکور دستگیر شوند. صبح امروز، با ورود نیروهایی از رشت و لاهیجان این تصمیم عملی شد و تعدادی از عاملان اصلی دستگیر شدند. همچنین سپاه پاسداران رامسر در اطلاعیه‌ای از شهادت یک بسیجی قبل از ورود سپاه به این درگیری‌ها خبر داد.[15] همچنین شش غیرنظامی و سه پاسدار مجروح و دو بسیجی به گروگان گرفته شدند.[16]
یک موتورسوار در مقابل بیمارستان حافظ شیراز به سوی آیت‌الله ربانی شیرازی، از فقهای شورای نگهبان و نماینده امام در استان فارس، تیراندازی کرد. ایشان از ناحیه گردن زخمی شد. رهبر انقلاب اسلامی در پیامی که امروز در این رابطه صادر کردند، هدف اصلی این سوءقصد را خارج کردن روحانیت کاردان و متعهد از صحنه سیاسی کشور دانستند.[17]
یک گروه از مبارزان کُرد ضد رژیم عراق اعلام کرد دو گروگان از نه گروگان خارجی را آزاد کرد. این گروگان‌ها در 31 ژانویه (11 بهمن 1359)، به منظور تحت فشار قرار دادن دولت عراق برای آزادی زندانیان سیاسی کُرد به اسارت گرفته شده بودند. دو گروگان آزادشده هندی و مصری هستند و هفت گروگان دیگر شامل سه هندی، سه لبنانی و یک انگلیسی می‌باشند.[18]
افراد مسلح حزب الدعوه عراق با مین‌گذاری بین منطقه حلبچه و سلیمانیه تعدادی از خودروهای ارتش عراق را منهدم و عده‌ای از نیروهای عراقی را کشته و زخمی کردند.[19]
پس از پنج ماه، فرماندهان رده بالای ارتش توافق کردند فرماندهی اروند منحل شود و فرماندهی آن منطقه در چارچوب نیروی زمینی به عهده فرمانده لشکر 77 قرار گیرد. بر همین اساس، لشکر 77 پیاده به منطقه ماهشهر ـ آبادان منتقل شد و طرح‌ریزی و هدایت عملیات آفندی و پدافندی منطقه عملیاتی و اختیار هرگونه تغییرات لازم در طرح‌های موجود، به فرماندهی لشکر 77 پیاده واگذار شد.[20]
[1]. درویشی سه تلانی، فرهاد، محمدپور، محمد، روزشمار جنگ ایران و عراق، کتاب سیزدهم، ج1: تداوم اشغال و بحران، تهران: مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس سپاه پاسداران، 1398، ص106.
[2]. همان.
[3]. پورداراب، سعید، تقویم تاریخ دفاع مقدس، ج8: بر فراز آسمان‌ها، تهران: مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1387، ص107.
[4]. درویشی سه تلانی، فرهاد، محمدپور، محمد، همان، ص106.
[5]، پورداراب، سعید، همان، ص106.
[6]. همان.
[7]. همان، ص107.
[8]. همان، ص109.
[9]. همان، ص108.
[10]. همان.
[11]. همان.
[12]. همان.
[13]. همان، ص115.
[14]. درویشی سه تلانی، فرهاد، محمدپور، محمد، همان، ص107.
[15]. همان.
[16]. پورداراب، سعید، همان، ص110.
[17] درویشی سه تلانی، فرهاد، محمدپور، محمد، همان، ص108.
[18]. همان، ص111.
[19]. پورداراب، سعید، همان، ص109.
[20]. همان، ص103 و 104.
