چهارشنبه 27 بهمن 1361؛ هشتصدوهفتادوپنجمین روز جنگ تحمیلی
اصغر نعمتی
4 بازدید
آبادان زیر آتش سلاح سنگین دشمن قرار داشت که 3 منزل مسکونی تخریب شد.[1]
با آتش دشمن به مواضع نیروهای خودی در دو سوی نوار مرزی اروندرود، مناطق شلمچه، اطراف خرمشهر و جزیره مینو از ساعت 21:00 تا ساعت 05:00 بامداد، 2 نفر از نیروهای خودی مجروح شدند.[2]
ساعت 04:00 یک گردان از تیپ سلمان فارسی لشکر ۲۷ محمد رسولالله «ص» (سپاه پاسداران)، عملیات محدودی برای تصرف تپه دوقلو و تپههای اطراف آن در منطقه رشیده در جناح راست منطقه عملیاتی والفجر مقدماتی آغاز کردند. این تپه به ارتفاع ۲۲ متر تصرف و منطقهای به عرض ۸۰۰ متر و عمق ۱۰۰۰ متر آزاد شد. البته ارتش عراق با پشتیبانی آتش توپخانه پاتک کرد و در ساعت۱۳:۲٠ بار دیگر تپه دوقلو را اشغال کرد.[3]
ساعت ۱۰:۲۰ توپخانه دشمن در منطقه الشیب به اشتباه نیروهای خودشان را زیر آتش گرفت.[4]
با اجرای آتش سلاح سنگین دشمن روی مواضع نیروهای خودی در منطقه قرارگاه کربلا، یک افسر و 4 سرباز به شهادت رسیدند و 3 درجهدار مجروح شدند.[5]
گشتیهای اعزامی از تیپ ۴۰ سراب (ارتش) در منطقه کرمانشاه، 3 خودروی دشمن را منهدم کردند. یک نیروی عراقی کشته شد و یک اسلحه با 300 فشنگ به غنیمت گرفته شد.[6]
از ساعت ۱۲:۳۰ تا 13:00، با اجرای آتش نیروهای خودی در جبهههای صالحآباد مهران، ایلام و قصر شیرین تعدادی از نیروهای دشمن کشته یا مجروح شدند.[7]
۶۰ نفر ضدانقلاب مسلح وارد روستای قلات در ۲۲ کیلومتری شمال شرقی نقده شدند و اهالی را مجبور به خروج از روستا کردند.[8]
از ساعت ۱۹:۳۰ روز گذشته تا ساعت 03:50 امروز، پایگاه کهریز ارومیه با ضدانقلاب درگیر شد که بدون تلفات نیروهای خودی خاتمه یافت.[9]
از ساعت ۱۹:۴۵ روز گذشته تا 03:00 بامداد امروز پایگاه حماملر ارومیه با ضدانقلاب درگیری داشت که بدون تلفات نیروهای خودی خاتمه یافت.[10]
ساعت 19:00، یک افسر مخابرات لشکر ۶۴ پیاده ارومیه (ارتش) در منزلی در شهرستان ارومیه با ضربات کارد به قتل رسید و ضاربین دستگیر شدند.[11]
افراد حزب توده در شهرستان مریوان آمادهباش شدند تا در فرصت مناسب از شهر خارج شوند و به قیام مسلحانه علیه نظام جمهوری اسلامی ایران اقدام نمایند.[12]
نیروهای خودی به مقر حزب دموکرات کردستان در منطقه جوانرود حمله کردند؛ در این عملیات چند نفر از افراد دمکرات کشته و زخمی شدند و مقداری اسناد و مدارک سازمانی و یک اسلحه به دست نیروهای خودی افتاد. از نیروهای خودی نیز یک نفر شهید و یک نفر زخمی شد.[13]
چند فرد مسلح به منزل یک پزشک فیلیپینی در یکی از درمانگاههای بوکان حمله کرده و او را زخمی کردند.[14]
نیروهای ضدانقلاب به منزل یکی از افراد متعهد اشنویه که 2 نفر از افراد خانواده وی به شهادت رسیدهاند، حمله کردند و قصد داشتند وی را به شهادت برسانند که با رسیدن نیروهای نظامی فرار کردند.[15]
ساعت 23:00، نیروهای ضدانقلاب به پایگاه چره (ارومیه) حمله کردند که بدون آسیب به نیروهای خودی در ساعت 01:00 بامداد پایان یافت. [16]
یکی از نیروهای حزب دموکرات کردستان در روستای زیوه از توابع ارومیه با یک اسلحه خود را به سپاه پاسداران معرفی و درخواست اماننامه کرد. [17]
نیروهای سازمان مجاهدین خلق به منزل محمدتقی موسوی فرمانده پیشین سپاه پاسداران رودبار (گیلان) حمله کردند و او و همسر و فرزندش را با اسلحه ژ 3 به رگبار بستند. در این اقدام محمدتقی موسوی شهید و همسر و فرزند وی زخمی شدند.[18]
یکی از منافقین در درگیری با نیروهای سپاه پاسداران تبریز کشته شد.[19]
با حکم دادگاه انقلاب، در رشت، شیراز، مشهد و گرگان، ۶ نفر از افراد سازمان مجاهدین خلق، 2 نفر از نیروهای سازمان چریکهای فدایی خلق و یک نفر از نیروهای سازمان طوفان به جرم سرقت مسلحانه از بانک و منزل، شرکت در ترور منجر به قتل ۴ نفر، برنامهریزی برای ترور، شرکت در درگیری مسلحانه خیابانی و آتش کشیدن مغازه افراد و دیگر جرائم، به اعدام محکوم و حکم آنان اجرا شد.[20]
به حکم دادگاه سلطنتی انگلیس، 2 دانشجوی ایرانی به اتهام دفاع از ساختمان کنسولگری جمهوری اسلامی ایران در لندن و ایستادگی در برابر منافقین، به ۱۸ ماه و یک سال زندان محکوم شدند. حدود 1.5 سال پیش منافقین به سفارت ایران در لندن حمله کرده بودند.[21]
آمریکا یک وام ۴۵۰ میلیون دلاری به عراق پرداخت کرد.[22]
آمار تلفات نیروهای ارتش، ژاندارمری و شهربانی جمهوری اسلامی ایران تا ساعت 08:00 صبح، ۱۵.۷۵۶ شهید و ۶۷.۹۳۶ نفر مجروح، اسیر و مفقود اعلام شد.[23]
[1]. پورداراب، سعید، تقویم تاریخ دفاع مقدس (شرایط سخت در نبرد، حوادث بهمن 1361)، ج 30، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1393، ص 582.
[2]. همان.
[3]. پورداراب، سعید، همان، ص581؛ لطفاللهزادگان، علیرضا، روزشمار جنگ ایران و عراق (کتاب بیستوسوم ـ والفجر مقدماتی)، تهران، مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، 1392، ص 762.
[4]. پورداراب، سعید، همان، ص 582.
[5]. همان.
[6]. همان، ص 593.
[7]. همان، ص 582.
[8]. لطفاللهزادگان، علیرضا، همان، ص 764.
[9]. پورداراب، سعید، همان، ص593.
[10]. همان.
[11]. همان.
[12]. همان.
[13]. لطفاللهزادگان، علیرضا، همان، ص 763.
[14]. همان.
[15]. همان.
[16]. مالکی گمچی، اسداله، فرماندهی انتظامی استان آذربایجان غربی، ج1، تهران، پژوهشگاه علوم انتظامی و مطالعات اجتماعی ناجا، 1395، ص 185.
[17]. لطفاللهزادگان، علیرضا، همان، ص 764.
[18]. همان.
[19]. همان.
[20]. همان.
[21]. همان، ص 772.
[22]. همان، ص 776.
[23]. همان، ص 595.
