روزشمار
شنبه 29 فروردین 1360؛ دویستونهمین روز جنگ تحمیلی
احمد صفری
246 بازدید
نیروهاى ایرانى با اجراى آتش بر روى مواضع عراق در منطقه مهران، دوازده سنگر گروهى و انفرادى، یک موضع تیربار، یک سنگر دیدهبانى و مقادیر زیادى اسلحه و مهمات دشمن را منهدم کردند.[1]
در میمک و پاسگاه هلاله (ایلام) نیز نیروهاى ایران موفق شدند دو سنگر دیدهبانى، یک موضع خمپارهانداز، یک تیربار کالیبر50 و چهار سنگر اجتماعى سربازان عراقى را منهدم کنند. در این درگیریها تعدادى عراقى کشته شدند.[2]
هواپیماهاى عراقى، به حریم هوایى ایلام تجاوز کردند که با آتش پدافند هوایى از آسمان منطقه خارج شدند.[3]
در منطقه گیلانغرب (کرمانشاه) براثر آتش توپخانه نیروهاى ارتش و دیدهبانى رزمندگان سپاه، چند سنگر انفرادى و یک خودروى حامل مهمات قواى عراقى منهدم شد.[4]
در منطقه سرپلذهاب نیروهاى خودى یک موضع توپخانه و یک موضع خمپارهانداز عراقىها را به آتش کشیدند که براثر آن تعدادى کشته از عراقىها برجاى ماند.[5]
در منطقه کانىسخت (ایلام)، براثر آتش نیروهای خودی، چند سرباز عراقى که درحال حمل مهمات بودند، کشته شدند. [6] همچنین چهار سنگر گروهی و یک برج دیدهبانی دشمن منهدم شد.[7]
در حمله واحد خمپارهانداز ژاندارمرى چغالوند (گیلانغرب) به مواضع نیروهای عراقى، علاوه بر کشته و زخمىشدن تعدادى از سربازان عراقى، دو موضع تیربار و هفت سنگر دیدهبانى آنها منهدم شد.[8]
سه گلوله توپخانه عراق به روستاى قلعهسفیدقاسم (سرپلذهاب) اصابت کرد که تعداد شصت رأس گوسفند تلف و دو نفر زخمى شدند.[9]
در عملیات مشترک تعدادى از نیروهاى ارتش و سپاه پاسداران در منطقه شوش (خوزستان)، یک دستگاه تانک و یک انبار مهمات نیروهاى عراقى منهدم شد و حدود سی نفر از سربازان عراقى کشته شدند.[10]
در منطقه سوسنگرد (خوزستان) تبادل آتش بین نیروهاى دوطرف ادامه داشت که براثر آن پنج نفر زخمى و یک نفر به شهادت رسید.[11]
جمع کثیرى از مردم بهبهان با شعارهایى مانند «جنگ، جنگ تا پیروزى» و «پاسدار مىرزمد آمریکا مىلرزد»، نیروهاى سپاه این شهر را روانه جبهه کردند. همچنین یک گروه از نیروهاى سپاه مسجدسلیمان، در میان بدرقه مردم این شهر عازم جبهههاى نبرد شدند.[12]
با حمله گشتی رزمی اعزامی از تیپ 55 هوابرد به مواضع دشمن در منطقه سوسنگرد (خوزستان)، یک دستگاه نفربر و یک سنگر اجتماعی دشمن منهدم شد.[13]
عراق، آبادان را هدف حمله توپخانه دوربرد خود قرار داد و به چند ساختمان مسکونى، معابر عمومى و تأسیسات نفتى این شهر خساراتى وارد آمد. درضمن پالایشگاه نفت و یک اسکله نفتى آبادان در این حمله دچار حریق شد. همچنین 29 نفر از مردم در این حمله زخمى شدند.[14]
مواضع گروه رزمی تکاوران در منطقه آبادان زیرآتش توپخانه دشمن قرار گرفت که در نتیجه آن یک نفر شهید و سه نفر مجروح شدند. همچنین با آتش متقابل نیروهای خودی، یک منطقه تجمع و یک انبار مهمات، سه دستگاه تانک، یک دستگاه خودرو، یک دکل مخابراتی، یک قبضه توپ، یک پاسگاه مرزی و دو قبضه تیربار دشمن منهدم و پنج نفر از نیروهای عراقی کشته و زخمی شدند.[15]
نقاط مسکونی اهواز مورد هدف توپخانه دوربرد دشمن قرار گرفت که در نتیجه آن یک نفر شهید و یک نفر زخمی شدند و به سه باب منزل مسکونی، فلکه دانشگاه، ساختمان روابط عمومی سپاه پاسداران و سه دستگاه اتومبیل خساراتی وارد شد.[16]
دو جنگنده میگ عراقى، در حمله به شهر مرزى پاوه مقر سپاه، ستاد بسیج و فرماندارى این شهر را هدف قرار دادند. براثر این حمله چهار نفر شهید و بیش از شانزده نفر مجروح شدند. در این حمله حدود سی تا چهل بمب پرتاب شد که تعدادى از آنها عمل نکرد. در نتیجه این حمله خساراتى به دهها منزل مسکونى و مغازه وارد آمد و چندین خودرو نیز به آتش کشیده شد.[17]
یک دستگاه خودروى گشتى اعزامى نیروهاى خودى در استان کردستان با مین ضدتانک کاشتهشده به دست عناصر گروههاى مسلح ضدانقلاب برخورد کرد و ده نفر زخمى شدند. پنج نفر از زخمىها بهعلت شدت جراحات وارده با بالگرد به بانه اعزام شدند.[18]
هنگام مینگذاری در شرق پادگان بانه بهوسیله نیروهای مهندسی، دو مین منفجر شد و یک افسر و یک درجهدار مجروح شدند.[19]
درنتیجه درگیرى پیشمرگان مسعود بارزانى (کردهای مخالف حزب بعث) با ستونى از ارتش عراق به استعداد شصت خودرو و نفربر زرهى که از سلیمانیه عازم پنجوین (حلبچه) بود، در ده کیلومترى نالپاریز (توابع پنجوین) سه خودروى عراقى با گلوله آرپیجى7 منهدم شد و پانزده کشته از سربازان عراقى برجاى ماند. در ادامه، یک بالگرد عراق منطقه را بمباران کرد که موجب کشتهشدن دوازده نفر از پیشمرگان قیاده موقت شد.[20]
هواداران سازمان مجاهدین خلق با تجمع و فروش روزنامههاى غیرقانونى در تهران باعث ادامه درگیرىها و اغتشاشات خیابانى در سطح شهر شدند.[21]
دو غیرنظامی از احزاب دموکرات و کومله با جنگافزار و مهمات همراهشان، خود را به پادگان سردشت معرفی کردند.[22]
براثر آتش نیروهای خودی در درهتفی (مریوان) روی مواضع دشمن در قوچسلطان، پنج سنگر انفرادی دشمن منهدم و تعدادی عراقی مجروح شدند.[23]
نیروهای تأمین جاده نقده (آذربایجان غربی) در مراجعت به پایگاه، در نزدیکی آبادی جعفرآباد، با عناصر مسلح ضدانقلاب درگیر شدند که یک نفر از نیروهای خودی مجروح شد.[24]
عناصر ضدانقلاب به سد زرینه در یمینآباد بوکان (آذربایجان غربی) حمله کردند و عدهای از نگهبانان را به گروگان گرفته و چهارده قبضه تفنگ را به سرقت بردند.[25]
نیروهای مسلح ضدانقلاب در 25کیلومتری ماکو (آذربایجان غربی)، به اتومبیل گشت سپاه پاسداران حمله کردند که براثر اصابت گلوله، یک پاسدار مجروح شد.[26]
رئیسجمهور، در پیامى به مناسبت روز ارتش با تبریک این مناسبت اعلام کرد که ملت حقشناس ایران یکپارچه پشت سر ارتش ایستادهاند. سپاه پاسداران نیز با انتشار اطلاعیهاى روز ارتش را به نیروهاى ارتشى تبریک گفت. ارتش جمهورى اسلامى ایران هم در پیامى به امام خمینى ضمن تقدیر و تشکر از پیام مهرآمیز رهبر انقلاب به مناسبت روز ارتش، بر عزم راسخ خود بر پیروی از ولایتفقیه و فداکارى در راه اسلام و مسلمین تأکید کرد.[27]
فرماندهان سپاه پاسداران سراسر کشور در پایان هماندیشى سهروزه خود، با صدور قطعنامهاى از مراجع ذىصلاح خواستند برای انسجام هرچه بیشتر نیروهاى حاضر در جبهههاى نبرد، همه نیروهاى متعهد مسلح با سپاه و ارتش در ارتباط سازمانى قرار بگیرند تا از ضایعات و تلفات کاسته شود و نیروهاى غیرقانونى اجازه رشد نداشته باشند.[28]
براساس اطلاعیه شماره 471 ستاد مشترک ارتش جمهورى اسلامى ایران، در نبردهاى مختلف شب گذشته و امروز بین نیروهاى دو طرف، بیش از صد نفر از نیروهای عراقی کشته یا زخمى شدند، ضمن اینکه شش دستگاه تانک، یک نفربر، یک قبضه کاتیوشا، دو خودرو، یک لودر، دو انبار مهمات، یازده سنگر اجتماعى و انفرادى و سه سنگر تیربار آنها منهدم شد.[29]
ستاد مشترک ارتش آمار تلفات (شهید، مجروح، اسیر و مفقود) نیروهای خودی را تا ساعت 8 صبح، 29هزار و 184 نفر اعلام کرد.[30]
[1]. درویشی سه تلانی، فرهاد، محمدپور، محمد، روزشمار جنگ ایران و عراق، کتاب سیزدهم، ج1: تداوم اشغال و بحران، تهران: مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس سپاه پاسداران، 1398، ص457.
[2]. همان.
[3]. همان.
[4]. همان.
[5]. همان.
[6]. همان.
[7]. پورداراب، سعید، تقویم تاریخ دفاع مقدس، ج8: بر فراز آسمانها، تهران: مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1387، ص415.
[8]. درویشی سه تلانی، فرهاد، محمدپور، محمد، همان، ص457.
[9]. همان، ص458.
[10]. همان.
[11]. همان.
[12]. همان، ص459.
[13]. پورداراب، سعید، همان، ص406.
[14]. درویشی سه تلانی، فرهاد، محمدپور، محمد، همان، ص458.
[15]. پورداراب، سعید، همان، ص405.
[16]. همان، ص405 و 406.
[17]. درویشی سه تلانی، فرهاد، محمدپور، محمد، همان، ص458 و 459.
[18]. همان، ص 459
[19]. پورداراب، سعید، همان، ص415.
[20]. درویشی سه تلانی، فرهاد، محمدپور، محمد، همان، ص459.
[21]. همان، 461.
[22]. پورداراب، سعید، همان، ص416.
[23]. همان.
[24]. همان.
[25]. همان.
[26]. همان، ص419.
[27]. درویشی سه تلانی، فرهاد، محمدپور، محمد، همان، ص467.
[28]. همان، ص470.
[29]. همان، ص458.
[30]. پورداراب، سعید، همان، ص419.