روزشمار
جمعه 27 شهریور1360، سیصد‌و‌شصت‌ویکمین روز جنگ تحمیلی
مریم آخوندیان
55 بازدید
شهر شادگان (خوزستان) هدف چهار گلوله توپخانه ارتش عراق قرار گرفت و چهار نفر از اهالی شهر مجروح شدند و به یک خانه مسکونی، دو مغازه و چهار خودرو خسارت وارد شد.
جنگنده‌های عراق قسمت‌هایی از پالایشگاه آبادان و جزیره مینو را با بمب‌های خوشه‌ای بمباران کردند. این حمله خساراتی در پی داشت.[1]
عملیات شهید مدنی با هدف تصرف خاکریز اصلی خط مقدم عراق از روستای دغاغله تا دهلاویه و همچنین آزادسازی روستای دهلاویه در سیزده‌کیلومتری شمال غرب سوسنگرد آغاز شد. در این عملیات، پانصد نفر از نیروهای دشمن کشته یا مجروح و 167 نفر اسیر شدند. همچنین پنج تانک و نفربر دشمن منهدم و سه تانک، سه تیربار، چهار آرپی‌جی و تعدادی سلاح سبک به غنیمت گرفته شد. از نیروهای خودی جمعاً 113 نفر شهید و مجروح شدند که هفت شهید و 30 مجروح از نیروهای ژاندارمری بودند. هفت هواپیمای نظامی عراق نیز سرنگون شدند.[2]
با آتش یگان‌های خودی به مواضع دشمن، یک انبار مهمات در پنجوین منهدم و پادگان بیاره درهم کوبیده شد و خسارات چشمگیری به آن وارد شد.[3]
رادارهای آبدانان، ایلام، هفت‌تپه، بوشهر، اهواز، خارک، امیدیه و دزفول 63 فروند هواپیمای مهاجم را کشف کردند که براثر اجرای آتش پدافند هوایی هواپیماها متواری شدند.[4]
دو فروند میگ عراقی که به حریم هوایی کشور تجاوز کرده بودند، به‌وسیله دو فروند هواپیمای اف14، هدف قرار گرفته و سرنگون شدند.[5]
در بخش اشغالی خرمشهر، یگان‌های نیروی دریایی ارتش دو انبار مهمات، دو ساختمان محل تجمع، دو سنگر و یک خودروی دشمن را به آتش کشیدند.[6]
ضدانقلاب مسلح به پایگاه نیروهای خودی در تکاب حمله کردند و با آتش متقابل نیروهای خودی متواری شدند.[7]
ضدانقلاب 20 نفر از طرفداران انقلاب اسلامی را در منطقه بوکان، حلقه وار به هم بسته و آتش زدند.[8]
نیروهای ارتش و سپاه پاسداران با همکاری اعضای حزب دمکرات کردستان عراق (بارزانی‌ها) بخشی از جاده سیدصادق به پنجوین را در استان سلیمانیه عراق تصرف کردند. در این عملیات 52 نفر از نیروهای دشمن کشته و تعدادی زخمی شدند. از نیروهای خودی نیز 30 نفر (یک ارتشی، یک سپاهی و 28 نفر از بارزانی‌ها) شهید و 29 نفر (دو سپاهی و 27 نفر از بارزانی‌ها) زخمی شدند. همچنین دو بالگرد دشمن سقوط کرد.[9]
اقدامات تروریستی ضدانقلاب در تهران و شهرستان‌ها ادامه داشت: موتورسوار ناشناسی دو پاسدار را در میدان راه‌آهن تهران ترور کرد؛ یک نفر از افراد حزب‌اللهی بندرانزلی به ضرب گلوله مجروح شد ؛ یک خودرو در تهران با تهدید اسلحه به سرقت رفت؛ یک بطری مواد آتش‌زا به داخل محوطه برق وحیدیه تهران پرتاب شد و چادر یک کامیون آتش گرفت؛ در درگیری ضدانقلاب مسلح و بسیجیان در روستای قادیکلای قائم‌شهر (مازندران) دو پاسدار به شهادت رسیدند. دو نفر از ضدانقلاب نیز کشته و یک نفر مجروح شد و دو قبضه کلت به دست آمد؛ در مشهد، دو موتورسوار مسلح با اسلحه کلاشینکف بازدیدکنندگان نمایشگاهی را که به مناسبت هفته جنگ در دبستان طبرسی واقع در خیابان ششم گاز این شهر بر پا شده بود، به رگبار بستند. در این حادثه، 5 نفر ازجمله رمضانعلی احمدنژاد عضو جهاد سازندگی و یک دختربچه 8 ساله به شهادت رسیدند و 4 نفر دیگر شامل یک مرد و 2 پسربچه 10 و 12 ساله مجروح شدند .مهاجمان پس از تیراندازی از محل گریختند؛ درمشهد، دو موتورسوار یک بمب دست‌ساز به طرف ساختمان فرهنگی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در خیابان امام خمینی پرتاب کردند اما خسارتی ایجاد نکرد. مهاجمان نیز متواری شدند؛ در قزوین یک پاسدار به نام سید علی حصاری هدف حمله دو فرد مسلح قرار گرفت و براثر اصابت سه گلوله کلت کالیبر45 به شهادت رسید. یکی از ضاربان با تلاش مردم دستگیر و تحویل سپاه پاسداران شد که با خوردن کپسول سیانور خودکشی کرد؛ در پر سر از توابع هشتپر طوالش(گیلان)، ضدانقلاب به 2 نفر تیراندازی کرد. در این واقعه یک پاسدار به نام مسلم جوادی شهید و یک بسیجی مجروح شد. مهاجمان نیز گریختند؛ خبرنگار روزنامه جمهوری اسلامی در بندر انزلی، هنگام خروج از منزل هدف حمله یک فرد مسلح قرار گرفت و براثر اصابت چند گلوله به سر و دست مجروح شد؛ در رامهرمز(خوزستان) یک بمب به داخل منزل یکی از نیروهای سپاه پاسداران پرتاب شد، اما قبل از انفجار با تلاش صاحبخانه خنثی شد.[10]
دو نفر از اعضای سازمان چریک‌های فدایی خلق (اکثریت) با مراجعه به سپاه پاسداران لنگرود (گیلان)، دو کلت رولور و کالیبر 45 تحویل دادند. [11]
دو نفراز هواداران سازمان مجاهدین خلق (منافقین) در فومن و یک نفر در بندرانزلی (گیلان) و دو نفر هم در لنگرود در مراسم نماز جمعه حضور یافتند و با اظهار ندامت از عملکرد قبلی خود، از اقدامات سازمان اعلام برائت کردند.[12]
در آستانه اولین سالگرد حمله عراق به ایران، امام خمینی در پیامی خطاب به مردم، به بررسی علل وقوع جنگ و ابعاد آن، انگیزه عراق از این اقدام و حمایت قدرت‌های بزرگ از صدام پرداختند. در این پیام، امام از مردم خواستند از آوارگان جنگ حمایت کنند و از نیروهای مسلح و رزمندگان نیز خواستند جنگ را سرلوحه همه امور قرار داده و با استمرار عملیات‌ها، ارتش عراق را از خاک ایران بیرون برانند.[13]
[1]. ایزدی، یدالله، روزشمار جنگ ایران و عراق، کتاب پانزدهم: شکستن محاصره آبادان، تهران: مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس، 1396، ص904.
[2]. همان، ص901 و 902؛ بهروزی، فرهاد، تقویم تاریخ دفاع مقدس، ج13: به سوی بستان، تهران: مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1388، ص686 و 685.
[3]. بهروزی، فرهاد، تقویم تاریخ دفاع مقدس، ج13، ص687.
[4]. همان، ص687 و 688.
[5]. همان، ص 688.
[6]. همان، ص 689.
[7]. همان، ص 687.
[8]. همان.
[9]. ایزدی، یدالله، روزشمار جنگ ایران و عراق، کتاب پانزدهم، ص904.
[10]. بهروزی، فرهاد، تقویم تاریخ دفاع مقدس، ج13، ص691 و 690؛ روزشمار جنگ ایران و عراق، کتاب پانزدهم، شکستن محاصره آبادان، ص904 و 905.
[11]. روزشمار جنگ ایران و عراق، کتاب پانزدهم، شکستن محاصره آبادان، ص905.
[12]. همان.
[13]. همان، ص906 و 907.
