روزشمار

سه‌شنبه 20 آبان 1359؛ پنجاه‌ویکمین روز جنگ تحمیلی

سمیرا علیزاده
219 بازدید

با آتش توپخانه دشمن در آبادان چند خانه تخریب شد و ۷۷ نفر مجروح و ۷ نفر شهید شدند. توپخانه ایران مستقر در آبادان نیز مواضع دشمن را زیر آتش قرار داد.[1]

براثر ترکش گلوله‌های توپخانه دشمن در کانی‌سخت از توابع ایلام یک افسر ارتش به شهادت رسید.[2]

تیراندازی هواپیماهای دشمن به پادگان پیرانشهر (آذربایجان غربی) سه نفر را زخمی کرد.[3]

درگیری بین نیروهای ایران با دشمن در امتداد رودخانه بهمن‌شیر (آبادان)، منجر به عقب‌نشینی دشمن از هر دو سوی رودخانه شد.[4]

در درگیری با دشمن در منطقه آبادان، دو افسر ارتش، پنج درجه‌دار و شش سرباز مجروح شدند.[5]

نیروهای ژاندارمری به‌وسیله توپخانه کاتیوشا مستقر در آبادان به نیروهای عراقی در بندر فاو خساراتی وارد آوردند. چهار دستگاه تانکر سوخت به آتش کشیده شد، یک انبار مهمات منفجر شد، تأسیسات اسکله و بندر فاو منهدم شد و مواضع دشمن در غرب فاو زیر آتش قرار گرفت.[6]

نیروی زمینی ارتش ایران در منطقه خوزستان، پنج دستگاه تانک با خدمه آن و یک دستگاه جیپ با سرنشینان آن را منهدم کردند و پنجاه نفر از دشمن را کشته و بیش از سی نفر از آنان را مجروح کردند.[7]

آتش توپخانه‌های ایران در جنوب غرب اهواز، سه دستگاه تانک، یک دستگاه نفربر و یک دستگاه خودروی گاز و دو قبضه تیربار دشمن را منهدم کرد و تعداد بیست نفر زخمی یا کشته شدند. براثر ترکش گلوله‌های توپخانه دشمن یک سرباز خودی مجروح شد.[8]

در منطقه سابله (خوزستان) نیروهای ایران با حمایت آتش پشتیبانی توپخانه، دشمن را وادار به عقب‌نشینی کردند.[9]

یگان عملیات نامنظم در شادگان (خوزستان)، تشکیل شد و در کنار نهر سپند (ضلع شرقی شادگان) مستقر شدند تا عملیات چریکی را در منطقه فرماندهی اروند طرح‌ریزی و اجرا کنند.[10]

با آتش توپخانه نیروهای ایران یک عراده توپ ۱۳۰ میلی‌متری با مهمات آن و یک انبار مهمات دشمن در غرب تپه‌های علی‌گره‌زد واقع در منطقه غرب کرخه (دزفول) منهدم شد. همچنین در درگیری‌های منطقه دزفول یک نفر از نیروهای عراق به اسارت درآمد.[11]

در منطقه بزمیرآباد و ارتفاعات دالاهو (کرمانشاه)، چند ارتفاع به دست نیروهای ایران افتاد. در این درگیری‌ها هفتاد نفر از دشمن کشته و یا زخمی شدند و چهارده نفر از آنان به اسارت درآمدند.[12]

با آتش توپخانه ایران به مواضع دشمن در ارتفاعات افشارآباد و ریجاب و تنگ حاجیان (سرپل ذهاب)، یک پاسگاه فرماندهی، تعدادی تانک و خودرو منهدم شد و ۳۵ نفر از افراد دشمن به هلاکت رسیدند.[13]

بالگردهای هوانیروز، به نیروهای دشمن در منطقه جنوب خوزستان حمله کردند و ضایعات و خساراتی به آنها وارد آوردند.[14]

جنگنده‌های هوانیروز در مناطق دب‌حردان (اهواز) و شیخ حاوی (نزدیک فکه) تلفات و ضایعاتی به نیروهای عراقی وارد آوردند. چهار دستگاه تانکر سوخت، دو سنگر ضدهوایی با خدمه، دو قبضه توپ، 31 دستگاه خودروی حامل تدارکات، یک دستگاه بلدوزر، ده سنگر انفرادی با افراد داخل آنها، نه دستگاه تانک و یک دستگاه نفربر با خدمه را منهدم کردند و پنج قبضه کلاشینکف و یک قبضه اسلحه کمری را به غنیمت گرفتند. همچنین ۱۷۰ نفر را به هلاکت رسانده و سی نفر را زخمی کردند و سه نفر را به اسارت گرفتند.[15]

نیروی هوایی ایران در چند عملیات موفق شدند در شمال پنجوین (عراق) به ۲۰ تا ۲۵ دستگاه خودرو و تعدادی سنگر دشمن و تأسیسات نزدیک پادگان حاجی‌عمران (عراق)، حمله کرده و خساراتی به آنها وارد آورند. در این حمله دو دستگاه رادار متحرک و یک دستگاه خودرو و تأسیسات پالایشگاه فاو نابود شد. همچنین به قطار حامل سوخت در شرق فرودگاه صفوان (عراق) و تأسیسات ام‌القصر (عراق)، حمله کرده و خساراتی به آنها وارد آوردند.[16]

ضدانقلاب وابسته به عراق، یکی از زاغه‌های مهمات ایران در نزدیکی اهواز را هدف خمپاره قرار دادند.[17]

در درگیری بین نیروهای ضدانقلاب و نیروهای خودی مستقر در فرودگاه سنندج، یک سرباز به شهادت رسید.[18]

روزنامه انقلاب اسلامی نوشت: در جبهه اهواز در دارخوین، دب‌حردان و حمیدیه (خوزستان)، نبرد بین ایران و عراق ادامه پیدا کرد و تلفاتی به دشمن وارد آمد. پنج خودروی نظامی، یک انبار مهمات موشک‌های سام ۷ و یک منبع سوخت نابود شد و در جبهه سوسنگرد نیز دشمن با تحمل تلفات و خساراتی مجبور به عقب‌نشینی شد.[19]

محسن رضایی، عضو شورای فرماندهی و مسئول واحد اطلاعات سپاه، گفت: عراق به‌تنهایی و مستقلاً نمی‌توانست جنگی را به این وسعت آغاز بکند. از قرارداد الجزایر به این‌طرف عراق به سوی آمریکا میل کرد و دقیقاً سعی کرد منافع خود را با منافع آمریکا هماهنگ کند.[20]

قذافی، رهبر لیبی، در یک سخنرانی گفت که هرچه بر سر انقلاب ایران بیاید، بر سر انقلاب لیبی آمده است. اگر ایران در یک جنگی وارد شد، ما هم‌ بی‌درنگ در آن جنگ وارد خواهیم شد. حکومت عراق دشمن مردم عراق است. ما هم در برابر این حکومت خائن با شما هستیم.[21]

روزنامه الوطن چاپ کویت به نقل از خبرگزاری عراق نوشت: عراق تصمیمات لازم را در مورد پیوستن خرمشهر به خاک خود اتخاذ کرده است.[22]

فایننشال تایمز خبر داد، اردنی‌ها، عراقی‌ها را در هدایت تانک‌های چیفتن، ساخت انگلستان که عراق از ایران به غنیمت گرفته، یاری می‌دهند.[23]

رادیو لندن با نقل مصاحبه حبیب شطی، دبیرکل کنفرانس اسلامی، گفت: حبیب شطی پیشنهاد کرده کمیته ویژه‌ای مرکب از رؤسای شش کشور اسلامی تشکیل شود تا منازعه ایران و عراق را پایان دهد. وی گفت پاسخ مثبتی از عراق دریافت داشته و ایران نیز پیشنهاد او را رد نکرده است. شطی گفت امیدوار است پاسخ مساعدی از ایران دریافت کند تا کنفرانس اسلامی بتواند مأموریت میانجیگری خود را از سر گیرد.[24]

ستاد مشترک ارتش آمار تلفات (شهید، مجروح، اسیر و مفقود) نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران را تا ساعت ۸ امروز ۷۶۳۰ نفر اعلام کرد.[25]

[1]. پورداراب، سعید، تقویم تاریخ دفاع مقدس (پل‌های تسخیرناپذیر حوادث آبان 1359)، تهران: مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1385، ص421.

[2]. همان، ص424 و 425.

[3]. همان، ص426.

[4]. همان، ص421.

[5]. همان.

[6]. همان.

[7]. همان، ص429.

[8]. همان، ص422 و 423.

[9]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا، روزشمار جنگ ایران و عراق، کتاب پنجم: هویزه، آخرین گام‌های اشغالگر، تهران: مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، 1373، ص171.

[10]. پورداراب، سعید، همان، ص420.

[11]. همان، ص423.

[12]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا، همان، ص171.

[13]. پورداراب، سعید، همان، ص424.

[14]. همان،ص 422.

[15]. همان، ص423 و 424.

[16]. همان، ص426.

[17]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا، همان، ص171.

[18]. پورداراب، سعید، همان، ص425.

[19]. همان، ص432.

[20]. لطف‌الله‌زادگان، همان، ص176 و 177.

[21]. همان، ص179.

[22]. همان، ص181.

[23]. همان، ص180.

[24]. همان، ص179.

[25]. پورداراب، سعید، همان، ص428.