شنبه 4 اسفند 1363؛ هزاروششصدوشانزدهمین روز جنگ تحمیلی
اصغر نعمتی
31 بازدید
در ساعت 20:30، توپخانه‌های دشمن مواضع رزمندگان ایران در عین‌خوش را هدف آتش قرار دادند و پس از آن با یک گردان برای تصرف این مواضع حمله کرده و تا صدوپنجاه متری خاکریز پیشروی کردند که با مقاومت نیروهای خودی مواجه و با دادن تلفات و ضایعات مجبور به عقب‌نشینی شدند. در این عملیات تعدادی از افراد دشمن کشته یا زخمی شدند که جنازه ده نفر از آنها در منطقه باقی ماند. مقداری سلاح و مهمات از جمله سه قبضه آرپی‌جی7 و سه قبضه کلاشینکف به غنیمت نیروهای خودی درآمد.[1]
آبادان هدف توپخانه دشمن قرار گرفت و براثر آن سه منزل و 27 مغازه تخریب شد و در چندین نقطه شهر آتش سوزی رخ داد. بیست‌وهفت نفر از مردم و نیروهای نظامی زخمی شدند.[2]
در تبادل آتش در منطقه خرمشهر، به جزیره مینو، دیرفارم و اطراف گمرک خساراتی وارد شد.[3]
در 24 ساعت گذشته در تبادل آتش بین یگان‌های ژاندارمری و نیروهای عراق در دو سوی اروندرود، هشت سنگر اجتماعی، دو پست دیده‌بانی، یک خودروی جیپ، یک قبضه تیربار و یک قبضه خمپاره‌انداز دشمن منهدم و بیش از ده نفر از آنها کشته یا زخمی و از نیروهای خودی سه نفر مجروح شدند.[4]
در تبادل آتش توپخانه در مناطق نهر عنبر، جزایر مجنون، جنوب کوشک و خرمشهر (خوزستان)، چهار نفر شهید و 29 نفر مجروح شدند و به پنج تانکر آب، چهار آمبولانس و سه خودرو خساراتی وارد شد.[5]
دشمن مقر جهاد سازندگی در جزیره مجنون شمالی را با بمب‌های خوشه‌ای هدف قرار داد که موجب واردآمدن خساراتی شد.[6]
در منطقه سومار (کرمانشاه)، هشت نفر از افراد خودی مجروح و دو نفر دچار موج‌گرفتگی شدند و به یک خودرو و یک تانکر آب خساراتی وارد شد.[7]
توپخانه عراق، پایگاه‌های کانی‌رش، بلفت و کوه نوری در منطقه سردشت (آذربایجان غربی) را زیر آتش قرار داد. نیروهای ایران با آتش متقابل، آتش دشمن را خاموش و تعدادی از آنها را کشته یا زخمی کردند.[8]
با آتش نیروهای خودی بر مواضع، محورهای تدارکاتی و پست‌های دیده‌بانی ارتش عراق در طول جبهه‌های کرمانشاه و ایلام، بخشی از تجهیزات و اداوات جنگی آنها منهدم و 21 نفر کشته و زخمی شدند.[9]
هواپیماهای دشمن با 49 سورتی پرواز، به مناطق قصرشیرین، سرپل‌ذهاب، گیلان‌غرب، نفت‌شهر، ایلام، مهران، آبدانان، دزفول، شوش، بستان، هویزه، سوسنگرد، طلائیه، جفیر، شادگان، خرمشهر، آبادان و جزیره مینو تجاوز و بمباران کرده و علیه آنها اقدامات تاکتیکی به عمل آمد.[10]
هواپیماهای دشمن در دو نوبت، حوالی منطقه جفیر 2 را بمباران کردند.[11]
یک سرباز ژاندارمری در ساعت 15:30 در روستای حسن‌آباد، با کمین ضدانقلاب به شهادت رسید و یک نفر مجروح شد. دو قبضه سلاح و مقداری مهمات نیروهای خودی به دست ضدانقلاب افتاد.[12]
نیروهای کومله در دیواندره (کردستان) به منزل یکی از شهروندان نارنجک پرتاب کردند که براثر آن یک نفر شهد و دو نفر زخمی شدند.[13]
در روستای صلوات‌آباد در جنوب شرقی سنندج، ضدانقلاب یک نارنجک به منزل یکی از افراد روستا پرتاب کرد که خسارات و تلفاتی نداشت.[14]
سپاه نقده (آذربایجان غربی)، پنج نفر از افراد یک تیم ترور وابسته به حزب دمکرات کردستان را دستگیر کرد. از دستگیرشدگان دو قبضه سلاح، تعدادی نارنجک و مقادیری مهمات کشف و ضبط شد.[15]
بین افراد حزب کومله و حزب دمکرات کردستان در روستای زرینه دیواندره (کردستان) درگیری رخ داد که درنتیجه یک نفر از افراد کومله کشته و دو نفر به دست افراد حزب دمکرات دستگیر شدند.[16]
از ساعت 18:10 تا 18:40، نیروهای پایگاه علی‌نان واقع در محور مهاباد ـ سردشت (آذربایجان غربی) با ضدانقلاب درگیر شدند.[17]
نیروهای ضدانقلاب با نیروهای پایگاه‌های پل‌‌بزی، در منطقه سردشت و قلعه موت‌آباد پیرانشهر و قلعه ماران در محور نقده ـ جلدیان (آذربایجان غربی) درگیر شدند که تلفاتی به نیروهای خودی وارد نشد.[18]
نیروهای تأمین جاده در محور کوخان به بانه (کردستان) با ضدانقلاب درگیر شدند که با اعزام نیروی کمکی درگیری خاتمه یافت. در این درگیری یک نفر شهید و یک سرباز مجروح و به گروگان گرفته شد. وی پس از خلع‌سلاح آزاد شد.[19]
چند هسته منافقین و دو هسته اصلی تعلیم‌دیده که از عراق به ایران نفوذ کرده بودند، پیش از آنکه موفق به اقدامی شوند، توسط نیروهای اطلاعات استان مازندران دستگیر شدند. در این عملیات تعدادی سلاح کمری، بمب فانوسی، نارنجک جنگی، قرص سیانور و تعدادی اسناد جعلی به دست آمد.[20]
گروه گشت پایگاه مرزی میرعمر از اعضای گروهان قطور (آذربایجان غربی)، در حین گشت به هفت غیرنظامی که به‌طرف مرز در حرکت بودند برخورد و چون به ایست مأموران توجه نکردند، به‌طرف آنها تیراندازی کرد. درنتیجه یک نفر مجروح و دستگیر و بقیه متواری شدند.[21]
یک نفر یک شیشه بنزین به‌طرف خودرو امام جمعه کوچصفهان (گیلان) پرتاب کرد که خساراتی به خودرو وارد شد.[22]
از طریق مرز شیخ‌سله (کرمانشاه)، 21 نفر از معاودین عراق وارد ایران شدند.[23]
چهار نفر از افراد حزب کومله و دمکرات کردستان در بانه، سنندج و ارومیه خود را به نیروهای نظامی و اطلاعاتی معرفی و امان‌نامه دریافت کردند.[24]
وزارت امور خارجه ایران در پی انتشار گزارش هیئت اعزامی سازمان ملل متحد درباره اسیران جنگی عراق و ایران، با صدور اطلاعیه‌ای به اعلام صریح وجود شکنجه علیه اسرای ایرانی اشاره کرد و خواستار تلاش مجامع بین‌المللی برای توقف آن شد.[25]
[1]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا و سیدرضا صاحبی، روزشمار جنگ ایران و عراق- بازگشت به هور، کتاب سی‌وپنجم، تهران، مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس، 1399، ص319.
[2]. همان، ص319.
[3]. پورداراب، سعید، تقویم تاریخ دفاع مقدس- عملیات بدر، ج55، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1398، ص163.
[4]. همان، ص163.
[5]. همان، ص163.
[6]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا و سیدرضا صاحبی، همان، ص319.
[7]. پورداراب، سعید، همان، ص164
[8]. همان، ص165
[9]. پورداراب، سعید، همان، ص187
[10]. همان، ص167
[11]. همان، ص167
[12]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا و سیدرضا صاحبی، همان، ص320.
[13]. همان.
[14]. همان، ص320
[15]. همان.
[16]. همان.
[17]. پورداراب، سعید، همان، ص165.
[18]. همان.
[19]. همان.
[20]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا و سیدرضا صاحبی، همان، ص320
[21]. پورداراب، سعید، همان، ص169
[22]. همان، ص169
[23]. همان، ص 165
[24]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا و سیدرضا صاحبی، همان، ص320.
[25]. همان، ص322.
