جمعه 5 بهمن 1363؛ هزاروپانصدوهشتادوهفتمین روز جنگ تحمیلی
اصغر نعمتی
11 بازدید
بر اثر اصابت گلوله دشمن در آبادان، ۲ منزل مسکونی، ۳ مغازه و یک خودرو اداره مسکن و شهرسازی آسیب دیدند و بیش از ۱۰ نفر از نیروهای نظامی مجروح و یک نفر شهید شد.[1]
خرمشهر زیر آتش و سلاح سنگین دشمن قرار گرفت که طی آن به تأسیسات راهآهن، اداره بندر، تأسیسات گمرک، بیمارستان صدوقی، خیابان امام خمینی، پلنو، جزیره مینو و اطراف استادیوم شهر خساراتی وارد آمد و یک غیر نظامی در منطقه اروندکنار مجروح شد.[2]
با آتش دشمن در منطقه بجلیه (فکه) یک درجهدار و 3 سرباز ژاندارمری مجروح شدند.[3]
در ساعت ۲۰:۳۰، قرارگاه عملیاتی نیروهای عراق به کلیه واحدهای کناره اروندرود و شرق بصره آمادهباش رزمی اعلام کرد.[4]
در تبادل آتش بین نیروهای ژاندارمری و دشمن در دو سوی اروندرود، یک پارک موتوری و ۱۲ سنگر اجتماعی دشمن منهدم شد. از افراد خودی نیز ۵ سرباز مجروح شدند.[5]
در تبادل آتش در مناطق نهر عنبر، طلایه و کوشک، یگانهای خودی با اجرای آتش، تلفات و ضایعاتی به دشمن وارد کردند. از نیروهای خودی نیز 2 نفر شهید و ۱۷ نفر مجروح شدند و 2 خودرو و مقداری مهمات مختلف منهدم شد.[6]
در تبادل آتش در منطقه قصر شیرین، یگانهای خودی با اجرای آتش تلفات و ضایعاتی به نیروهای عراق وارد کردند. از نیروهای خودی نیز ۴ نفر مجروح شدند و به 4 خودرو و یک خمپارهانداز خساراتی وارد شد.[7]
ساعت۲۲:۳۰، یک گروه گشتی دشمن در منطقه سومار به مواضع نیروهای خودی نزدیک شدند که با اجرای آتش متواری گردیدند.[8]
از ساعت ۱۲:۰۰ تا ۱۸:۰۰، منطقه نوسود (کرمانشاه) زیر آتش توپخانه دشمن قرار داشت که طی آن ۲ پست دیدهبانی نیروهای خودی منهدم شد.[9]
۳ نفر از نیروهای تیپ ۳۲ انصارالحسین سپاه پاسداران در برخورد با مین مجروح و یک نفر شهید شد.[10]
ساعت 15، یک گروه گشتی دشمن در منطقه مریوان مشاهده شد که با اجرای آتش نیروهای خودی متواری شدند.[11]
ساعت 14:45، افراد حزب دموکرات کردستان با نیروهای پایگاه کسنزان سقز درگیر شدند. نیروهای کمکی که به محل حادثه اعزام شده بودند به کمین نیروهای ضدانقلاب افتادند و فرمانده عملیات سپاه پاسداران سقز به شهادت رسید. این درگیری با اعزام نیروهای جندالله سقز به منطقه تا ساعت 21 ادامه داشت. در این درگیری 7 پاسدار شهید و 6 نفر زخمی شدند. از دمکرات نیز 6 نفر کشته و 5 نفر مجروح شدند.[12]
در ساعت 21:10، سه نفر با لباس کردی وارد منزل یکی از کارمندان شهرداری سقز شدند و وی را با کلت کمری به شهادت رسانده و متواری شدند.[13]
افراد حزب دموکرات کردستان و سازمان کومله در اورامان نوسود با هم درگیر شدند. در این درگیری 15 نفر از حزب دموکرات و شماری از افراد کومله کشته شدند.[14]
نیروهای تأمین پایگاه دیوالان سردشت با ضدانقلاب درگیر شدند و طی آن، یک سرباز مجروح شد.[15]
در ساعت 6:40 نیروهای پایگاههای خرابه و نالوس ارومیه با اشرار درگیر شدند که تلفاتی به بار نیامد.[16]
در ساعت 13:45، یک مین ضد نفر ساخت عراق که توسط ضدانقلاب در سهراهی بیجار کار گذاشته شده بود، کشف و خنثی شد.[17]
مسئول کمیته بخشِ منطقه فیضالله بیگی گروه کومله در سقز، بدون اسلحه تسلیم نیروهای خودی شد.[18]
2 فروند از هواپیماهای دشمن در منطقه جنوب کوشک دیوار صوتی را شکستند.[19]
تعدادی از هواپیماهای دشمن به حریم هوایی بستان تجاوز کردند که با اجرای آتش پدافند هوایی متواری شدند.[20]
در ساعت ۱۰:۱۴ و ۱۰:۳۳، دو فروند هواپیمای دشمن با سقف پرواز بالا در آسمان گیلان غرب و اسلامآباد ظاهر شدند که با آتش پدافند هوایی نیروهای خودی متواری شدند.[21]
در ساعت 10:10، 10:30 و ۱۰:۴۵، سه فروند هواپیمای دشمن در آسمان منطقه سومار ظاهر و با آتش پدافند هوایی متواری شدند.[22]
در ساعت 10:45، یک فروند هواپیمای عراق به حریم هوایی سقز تجاوز کرد که با اجرای آتش پدافند هوایی متواری شد.[23]
ساعت ۱۰:۳۰، یک فروند هواپیمای دشمن در آسمان منطقه میمک و صالحآباد ظاهر و با اجرای آتش پدافند هوایی متواری شد.[24]
در ساعات9:53، 10:45 و 20، یک فروند هواپیمای دشمن در آسمان سردشت، میرآباد و سقز با اجرای آتش متواری شد.[25]
در ساعت 10:45، چند فروند هواپیمای عراق در آسمان بانه و مریوان اقدام به شکستن دیوار صوتی کردند.[26]
۲۰ فروند هواپیمای عراق از ساعت 09:30 تا 17:00، جبهه سومار به ویژه ارتفاعات کانیشیخ را بمباران کردند.[27]
۷ غیر نظامی و یک سرباز عراقی در منطقه سردشت خود را به یگانهای خودی معرفی کردند.[28]
[1]. یزدانفام، محمود، روزشمار جنگ ایران و عراق، ج 34 ـ تدارک عملیات مجدد در هور، تهران، مرکز اسناد و نحقیقات دفاع مقدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، 1400، ص 723.
[2] . پورداراب، سعید، تقویم تاریخ دفاع مقدس، ج 54 ـ در انتظار بدر، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1398، ص 125.
[3] . همان، ص 126.
[4] . همان، ص 125.
[5] . همان.
[6] . همان، ص 125 و 126.
[7] . همان، ص 129.
[8] . همان.
[9] . همان.
[10]. یزدانفام، محمود، همان، ص 723.
[11] . پورداراب، سعید، همان، ص 130.
[12]. یزدانفام، محمود، همان، ص 724 و 725.
[13]. همان، ص 725.
[14]. همان.
[15] . پورداراب، سعید، همان، ص 129.
[16] . همان، ص 129 و 130.
[17] . همان، ص 129.
[18]. یزدانفام، محمود، همان، ص 725.
[19] . پورداراب، سعید، همان، ص 174.
[20] . همان.
[21] . همان.
[22] . همان.
[23] . همان.
[24] . همان.
[25] . همان، ص 175.
[26] . همان.
[27]. یزدانفام، محمود، همان، ص 723.
[28] . پورداراب، سعید، همان، ص 129.