سه‌شنبه 8 اردیبهشت 1360، دویست‌ونوزدهمین روز جنگ تحمیلی
سمیرا علیزاده
12 بازدید
با اجرای آتش توپخانه و خمپاره‌انداز در ارتفاعات چغالوند (کرمانشاه)، ۳۵ نفر از نیروهای عراق کشته و زخمی شدند و یک سنگر انفرادی و تعدادی تجهیزات نظامی خودی نیز منهدم شد.[1]
در جبهه آبادان، سه انبار مهمات، یک خمپاره‌انداز، یک خودروی زرهی، یک مخزن سوخت و شش سنگر گروهی نیروهای عراق منهدم و تعدادی از نیروهای دشمن کشته و زخمی شدند.[2]
حمله لشکر ۷ زرهی ارتش عراق برای بازپس‌گیری ارتفاعات راهبردی بازی‌دراز (کرمانشاه) با مقاومت نیروهای ایران دفع شد. در این نبرد بیش از چهل تانک دشمن منهدم شد و حدود صد نفرشان کشته و زخمی شدند و نیروهای عراقی به مواضع خود در پشت قراویز در منطقه سرپل‌ذهاب عقب‌نشینی کردند. در جریان این حمله تعدادی از نیروهای ایران نیز شهید یا مجروح شدند.[3]
در بخش اشغالی خرمشهر، چهار پست دیده‌بانی، سه سنگر تیربار، یک سنگر تفنگ ضدتانک ۱۰۶ میلیمتری با خدمه و چند سنگر اجتماعی و انفرادی دشمن منهدم و از نیروهای خودی نیز یک نفر شهید شد. سه نیروی بسیج هم در اسکله 14 مجروح شدند.[4]
نیروهای عراق با آتش توپخانه و خمپاره انداز به تأسیسات نفتی و مناطق مسکونی آبادان حمله کردند. چهارده منزل، یک تعمیرگاه موتورآب و یک آمبولانس صدمه دید و باشگاه آنکس و انبار پروژه (ای ام) به آتش کشیده شد. دو نفر شهید و ۲۶ نفر هم مجروح شدند.[5]
ساعت 13، چند گلوله توپ نیروهای عراق به حوالی اندیمشک (خوزستان) اصابت کرد، اما تلفات و ضایعاتی به بار نیاورد.[6]
ساعت 13، شصت گلوله توپ ارتش عراق به شمال‌شرقی دزفول اصابت کرد. هفت نفر شهید و سی نفر زخمی شدند و چهار منزل و یک خودرو منهدم شد.[7]
ساعت 13، با اصابت ترکش خمپاره نیروهای عراق در منطقه پایگاه دربند کبود از توابع ایلام یک سرباز شهید شد.[8]
در درگیری با عوامل وابسته به عراق در ارتفاعات تته در جبهه مریوان (کردستان)، سه نفر به شهادت رسیدند.[9]
در حمله ضدانقلاب به یک خودروی ارتش در ساعت 17:30، در گردنه کامیاران (کردستان)، دو سرباز و دو درجه‌دار مجروح شدند.[10]
گروهی از مهاجمان مسلح ساعت 16:45، سه تانکر حامل مواد سوختی را که عازم سقز (کردستان) بودند، در جاده سنندج ـ سقز توقیف کردند که با حضور مأموران ژاندارمری مهاجمان متواری شدند.[11]
ضدانقلاب مسلح ساعت 22، پایگاه شارانی مریوان را زیر آتش قرار داد که نیروهای پایگاه بدون آسیب و تلفات حمله را دفع کردند.[12]
در تبریز عده‌ای از جوانان طرفدار سازمان مجاهدین خلق (منافقین) به بهانه کشته‌شدن تعدادی از اعضای این سازمان اقدام به برگزاری راهپیمایی و رژه در مدارس کردند و شعارهایی علیه رهبران حزب جمهوری اسلامی سر دادند.[13]
اقدامات ضدانقلاب در تهران و شهرستان‌ها: یک گروه ضربتی موتورسوار که به‌وسیله سازمان پیکار سازماندهی شده بودند در چند نقطه از تهران، ضمن شناسایی، به زدوخورد با مخالفین پرداختند و متواری شدند؛ در مقابل دانشگاه تهران عده‌ای حدود هشتصد نفر حزب‌اللهی با گروه‌های مخالف درگیر شدند که با مداخله کمیته و دستگیری چند نفر از هواداران گروه‌ها جمعیت متفرق شدند. یکی از مأموران شهربانی بندرعباس به‌وسیله عده‌ای ناشناس خلع‌سلاح و مأمور دیگر به ضرب چاقو مجروح شد؛[14] در اهواز یکی از اعضای شورای مرکزی بسیج استان که از فعالان دانشگاه بود، در منزلش ترور شد. در بندر امام خمینی (خوزستان) درگیری بین عده‌ای از هواداران سازمان مجاهدین خلق و مردم حزب‌اللهی رخ داد که منجر به زخمی‌شدن هشت نفر شد و مجروحان به بیمارستان ایران ـ ژاپن منتقل شدند. در این حادثه ۲۴ نفر دستگیر شدند و هنگام عصر دویست نفر از اغتشاشگران راهپیمایی کردند و شهردار بندر امام خمینی را گروگان گرفتند.[15] تعدادی از هواداران مجاهدین خلق در خیابان خیام کرمانشاه تجمع کردند و به سمت خیابان سعدی راهپیمایی کردند و با مخالفین خود درگیر شدند که با دخالت مأموران خاتمه یافت. در این درگیری یک نفر دستگیر شد و یک پاسدار و چند نفر از اجتماع‌کنندگان مجروح شدند.[16] به دنبال فراخوان سازمان مجاهدین خلق و برخی گروه‌های دیگر، عوامل ضدانقلاب قصد برگزاری راهپیمایی در کرج (البرز) داشتند که مردم مانع ورود آنها به شهر شدند. هواداران پس از شعاردادن با سلاح گرم و سنگ به مردم حمله کردند و صد نفر زخمی شدند. پس از چند ساعت درگیری، 150 نفرشان توسط نیروهای انتظامی با کمک مردم و حضور نیروهای سپاه پاسداران دستگیر شدند. تعدادی از طرفداران سازمان مجاهدین خلق که از شهرهای اطراف به قزوین آمده بودند، با راهپیمایی و سردادن شعارهایی علیه حزب جمهوری اسلامی و اعضای آن قصد حرکت به سمت دفتر این حزب را داشتند که با مخالفت مردم و بازاری‌های شهر مواجه و با آنها درگیر شدند و ده‌ها نفر مجروح شدند. در زنجان حدود پانصد نفر از هواداران سازمان مجاهدین خلق راهپیمایی کردند و با مخالفین خود درگیر شدند و تعداد زیادی مجروح شدند و بازار شهر تعطیل شد. تعدادی از طرفداران سازمان مجاهدین خلق در یاسوج (کهگیلویه و بویراحمد)، با برگزاری راهپیمایی شعارهایی علیه دولت و مقامات کشور سر دادند. در کرمان صد نفر از طرفداران سازمان مجاهدین خلق با در دست داشتن عکس‌هایی از مسعود رجوی اقدام به راهپیمایی کردند. در رشت، فردی برای فروش نشریات ممنوعه سازمان مجاهدین خلق با اعتراض نیروهای حزب‌اللهی مواجه شد و تعدادی از هواداران سازمان مجاهدین خلق با نیروهای حزب اللهی درگیر شدند که با دخالت مسئولان کمیته درگیری خاتمه یافت و فرد مذکور با اصابت گلوله از ناحیه صورت مجروح و به بیمارستان منتقل شد. در آغاجری (خوزستان) طرفداران سازمان مجاهدین خلق با برپایی تظاهرات و سردادن شعار با اهالی شهر درگیر شدند که نیروهای بسیج و سپاه پاسداران وارد عمل شده و طرفین را متفرق کردند. در مسجدسلیمان (خوزستان) هواداران سازمان پیکار قصد برپایی راهپیمایی داشتند که با ممانعت مردم شهر موفق به این کار نشدند. اعضا و طرفداران سازمان مجاهدین خلق در زاهدان (سیستان‌وبلوچستان) اقدام به نصب و پخش اعلامیه‌های غیرقانونی کردند که این مسئله منجر به اعتراض عده‌ای از مردم و درگیری طرفداران سازمان با آنها شد و چند نفر مجروح شدند و نیروهای شهربانی در محل حضور یافته و دو طرف درگیری را متفرق کردند.[17] عده‌ای از هواداران سازمان مجاهدین خلق با مخالفین خود در بوشهر درگیر شدند که چهار نفر از تظاهرکنندگان و دو نفر از مأموران انتظامی مجروح شدند. عده‌ای از هواداران سازمان مجاهدین خلق با مخالفین خود هنگام برگزاری تظاهرات در کازرون (فارس) درگیر شدند که دو نفرشان دستگیر و یک مأمور شهربانی مجروح شد.[18]
یکی از شبکه‌های بزرگ جاسوسی و ستون پنجم عراق به‌وسیله سپاه پاسداران ماهشهر (خوزستان) شناسایی شد و تعداد زیادی دستگیر شدند.[19]
بالگردهای عراقی چندین مرتبه موتور لنج‌هایی را که در مسیر آبادان ـ ماهشهر در حال تردد بودند، به رگبار بستند.[20]
شش هواپیمای مهاجم عراقی توسط رادار دزفول (خوزستان)، ایلام، جاسک (هرمزگان) و بوشهر، شناسایی شدند که برای یکی از آنها دستور رهگیری با هواپیما (اسکرامبل) داده شد و پنج فروند دیگر با آتش یگان‌های پدافند زمین به هوا متواری شدند.[21]
با حمله هوایی نیروهای عراق در منطقه آبادان (خوزستان)، به شش منبع آب و یک تانکر آب خساراتی وارد آمد.[22]
هواپیماهای میگ عراقی ساعت 14:20، سرپل‌ذهاب (کرمانشاه) و پادگان ابوذر (کرمانشاه) را بمباران کردند که در نتیجه آن بیست پاسدار در پادگان ابوذر به شهادت رسیدند.[23]
با حمله هوایی نیروهای عراق در ساعت 16:15، یک تریلر ماز در منطقه سومار (کرمانشاه) منهدم شد.[24]
دو هواپیمای میگ عراقی ساعت 16:30، به منطقه گیلان‌غرب (کرمانشاه) تجاوز کردند که یک فروند از آنها به‌وسیله پدافند هوایی ایران سرنگون و خلبان آن دستگیر شد و یک فروند دیگر متواری شد.[25]
یک میگ عراقی ساعت 11:20، هدف موشک سهند3 قرار گرفت و در نفت‌شهر (کرمانشاه) سقوط کرد.[26]
در منطقه بازی‌دراز (کرمانشاه)، یک بالگرد کبری مورد اصابت گلوله نیروهای عراق قرار گرفت و سقوط کرد و خلبان آن، سروان علی‌اکبر شیرودی، به شهادت رسید و کمک‌خلبان وی مجروح شد.[27]
هواپیماهای نیروی هوایی ایران ساعت 15، به نیروهای عراق در ارتفاعات قراویز و کلانتر (کرمانشاه)، حمله کردند و ضرباتی به تانک‌ها و نیروهای دشمن وارد آوردند.[28]
ستاد مشترک ارتش جمهوری اسلامی ایران آمار تلفات (شهید، مجروح، اسیر و مفقود) نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران را تا ساعت ۸ صبح، ۲۹۹۰۷ نفر اعلام کرد.[29]
[1]. پورداراب، سعید، تقویم تاریخ دفاع مقدس - ضربه‌های پی‌در‌پی، ج9، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1387، ص157.
[2]. درویشی سه تلانی، فرهاد و محمد محمدپور، روزشمار جنگ ایران و عراق، کتاب سیزدهم، ج1، تهران، مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، 1398، ص641؛ سیاری، حبیب‌الله و علی جعفری جبلی، تقویم تاریخ دفاع مقدس نداجا - حوادث و رویدادهای یکم تا سی‌ویکم اردیبهشت‌ماه ۱۳۶۰، ج14، تهران، دفتر پژوهش‌های نظری و مطالعات راهبردی نداجا، 1392، ص199.
[3]. درویشی سه تلانی، فرهاد و محمد محمدپور، همان، ص639 و 640.
[4]. سیاری، حبیب‌الله و علی جعفری جبلی، همان، ص200؛ پورداراب، سعید، همان، ص153.
[5]. همان، ص199؛ همان.
[6]. پورداراب، سعید، همان، ص154.
[7]. لطیف‌پور، احمد، دزفول - دژ استوار، تهران، نیلوفران، ۱۳۹۵، ص104؛ درویشی سه تلانی، فرهاد و محمد محمدپور، همان، ص641.
[8]. پورداراب، سعید، همان، ص157.
[9]. درویشی سه تلانی، فرهاد و محمد محمدپور، همان، ص642.
[10]. پورداراب، سعید، همان، ص158.
[11]. همان.
[12]. همان.
[13]. درویشی سه تلانی، فرهاد و محمد محمدپور، همان، ص642.
[14]. پورداراب، سعید، همان، ص161 و 162.
[15]. درویشی سه تلانی، فرهاد و محمد محمدپور، همان، ص643 و 645.
[16]. پورداراب، سعید، همان، ص160.
[17]. درویشی سه تلانی، فرهاد و محمد محمدپور، همان، ص642 و 643.
[18]. پورداراب، سعید، همان، ص161.
[19]. همان، ص168.
[20]. درویشی سه تلانی، فرهاد و محمد محمدپور، همان، ص641.
[21]. پورداراب، سعید، همان، ص159.
[22]. همان.
[23]. همان.
[24]. همان.
[25]. همان.
[26]. همان.
[27]. همان، ص154.
[28]. همان، ص156.
[29]. همان، ص162.
