روزشمار

دوشنبه 14 تیر 1361؛ ششصدوپنجاه‌ودومین روز جنگ تحمیلی

حسن جعفرزاده
62 بازدید

در آبادان، براثر آتش توپخانه‌ دشمن، ضمن آتش‌سوزی در محوطه‌ تأسیساتی شهر و چند منزل مسکونی، اعضای یک خانواده پنج‌نفره شهید و مجروح شدند.

 خرمشهر هدف آتش دوربرد ارتش عراق قرار داشت و یک نفر شهید و ده نفر مجروح شدند.

 جنگنده‌های عراق ‌قصد بمباران مناطقی از آبادان و خرمشهر را داشتند که با آتش پدافند هوایی، قبل از انجام عملیات، متواری شدند.[1]

با آتش سنگین نیروهای مستقر در آبادان و خرمشهر، چهار خودروی حامل تدارکات، تفنگ 106 میلی‌متری، سه سنگر جمعی و انفرادی، یک چادر و یک کامیون مهمات دشمن منهدم و حدود 27 نفر کشته و مجروح شدند.[2]

تبادل آتش در دو سوی اروند‌رود، به‌طور پراکنده ادامه داشت و ضمن خاموش‌شدن آتش نیروهای دشمن، خساراتی به آن‌ها وارد شد.[3]

یازده فروند هواپیمای متجاوز دشمن در مناطق گوره (واقع در گناوه)، بوشهر، خارک، ماهشهر و ایلام کشف و با آتش پدافند هوایی متواری شدند.[4]

هواپیماهای دشمن در منطقه فاو، خسروآباد و خرمشهر پرواز داشتند، اما عملیاتی انجام ندادند.[5]

یک فروند جنگنده‌ دشمن در منطقه پاوه و دو فروند در منطقه‌ اسلام‌آباد غرب (کرمانشاه) به حریم هوایی کشور تجاوز کردند که با آتش پدافند هوایی، مجبور به فرار شدند.[6]

ارتش عراق در عقب‌نشینی خود از مناطق اشغالی دهلران (ایلام)، پاسگاه‌های نهرعنبر و عین‌خوش را تخلیه کرده اما همچنان پاسگاه‌های واوی، ربوط، چم‌سری، چم‌هندی را در جنوب ‌غربی این منطقه تحت کنترل دارد. همچنین دشمن، پس از تخلیه ارتفاعات اطراف پاسگاه گنجی‌ویس (ایلام)، راه‌های نفوذی این پاسگاه را مین‌گذاری کرد و سیم‌خاردار کشید.[7]

دو گروه چریکی از نیروهای سپاه پاسداران با نفوذ به مواضع دشمن در جبهه‌ میمک (ایلام)، ضمن انهدام تعدادی از سنگرها، تعدادی از نیروهای آن‌ها را کشته و زخمی کردند.[8]

مبادله‌ آتش در جبهه‌ میمک ادامه داشت و سه خودرو، دو تانک و یک مخزن سوخت دشمن منهدم و شماری از نیروهای آن‌ها کشته و مجروح شدند.[9]

در محور مهران، چند خودروی تدارکاتی دشمن منهدم و تلفاتی به نیروهایشان وارد شد.[10]

در جریان پاک‌سازی مناطق آلوده تحت اشغال عراق در منطقه قصرشیرین (کرمانشاه) 2318 مین و تعداد زیادی تله انفجاری و میادین مین اسرائیلی کشف و خنثی شد. در سومار (کرمانشاه) نیز 4800 مین ضد نفر و تانک و حدود پنج میدان بزرگ مین در مهران (ایلام) کشف و خنثی شد.[11]

با آتش توپخانه‌ بر مواضع دشمن در شمال عراق، در مناطق طویله، کلهرات و سونی (مقابل مریوان) تعدادی از سنگرهای دشمن منهدم و حدود شصت نفر از نیروهای آن‌ها کشته و مجروح شدند.[12] همچنین مواضع دشمن در مناطق رشان، هانی‌مان، ولیاوه و هفت‌توانان عراق هدف آتش قرار گرفت و خساراتی به نیروهایشان وارد شد. در ارتفاعات مشرف به بیاره، یک توپ ضد‌هوایی و یک بولدوزر دشمن از کار افتاد و تعدادی از آن‌ها کشته شدند.[13]

نیروهای سپاه پاسداران در عملیاتی با پشتیبانی بالگرد در آبادی بیکتان در حوالی سقز (کردستان) ضمن درگیری با ضد انقلاب، این منطقه را پاک‌سازی کردند.[14]

در درگیری نیروهای مستقر در پایگاه شیلان (سنندج) با ضد انقلاب، دو سرباز و یک نفر دیگر از نیروهای خودی مجروح شدند.[15]

در منطقه سنندج، براثر برخورد یک خودرو پایگاه سفته با مین، یک سرباز شهید و یک درجه‌دار مجروح شد.[16]

خودروی حامل پیشمرگان مسلمان کُرد در حوالی سنندج، با مین برخورد کرد و شش نفر از سرنشینان خودرو شهید و یک نفر مجروح شد.[17]

در حوالی روستای ریگ‌آباد پیرانشهر (آذربایجان غربی) آتش توپخانه یک موضع دیده‌بانی و یک خودروی نیروهای ضد انقلاب را منهدم کرد و تعدادی از آن‌ها نیز کشته یا زخمی شدند.[18]

اقدامات عوامل ضدانقلاب در تهران و شهرستان‌ها ادامه داشت: چهار فرد مسلح به خودروی حامل حجت‌الاسلام میرعماد (امام‌ جماعت پادگان لویزان) در خیابان اختیاریه‌ جنوبی (تهران) تیراندازی کردند که تلفاتی در پی نداشت و مهاجمان نیز متواری شدند؛[19] دو ضد انقلاب مسلح یک خودرو پیکان را در خیابان کارگر شمالی سرقت کردند؛[20] تعدای از اشرار در روستای ریچی (خانه‌زنیان شیراز) با مأموران درگیر شدند و با جاگذاشتن سه قبضه آرپی‌جی7، سه قبضه ژ3، دو قبضه تفنگ کلاشینکف، دو رأس قاطر و یک رأس اسب متواری شدند. در این درگیری یک نفر از اهالی شهید شد؛[21] سه نفر از ضد انقلاب یک موتورسوار را در حوالی پادگان تیپ 55 هوابرد شیراز، با شلیک گلوله مجروح کردند و متواری شدند.[22]

در ادامه اعتراضات برضد رژیم بعث، در سلیمانیه (شمال عراق) نیروهای بعثی به تظاهرکنندگان حمله کردند و ضمن مجروح‌کردن تعدادی از آن‌ها، بیست نفر را دستگیر کردند.[23]

در حمله تعدادی از کردهای مخالف حکومت عراق به تأسیسات دولتی در منطقه آغچلر سلیمانیه (شمال عراق)، ضایعاتی به دشمن وارد شد.[24]

یک افسر ارتش عراق در جبهه آذربایجان غربی به ایران پناهنده شد.[25]

بیست‌وپنج نفر از مردم عراق ازجمله امام‌جمعه‌ منطقه قزل‌خالص (در شمال عراق) و چهار نفر از کارمندان وزارت جهانگردی عراق با عبور از منطقه مرزی بانه (کردستان) و ورود به ایران، تقاضای پناهندگی کردند.[26]

ستاد مشترک ارتش آمار تلفات نیروهای مسلح تا ساعت 8 امروز، 11997 شهید و 51094 مجروح، اسیر و مفقود اعلام کرد.[27]


.[1] کریمی، نبی، تقویم تاریخ دفاع مقدس، ج23: رمضان در رمضان، تهران: مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1392، ص344.

.[2] همان.

.[3] همان.

.[4] همان، ص339.

.[5] همان، ص333.

.[6] همان، ص347.

.[7] همان، ص333 و 334.

.[8] همان، ص348.

.[9] همان، ص334 و 346.

.[10] همان، ص345.

.[11] همان، ص334 و 345.

.[12] همان، ص338.

.[13] همان، ص347.

.[14] همان، ص338.

.[15] همان.

.[16] همان.

.[17] همان.

.[18] لطف‌الله‌زادگان، علیرضا، روزشمار جنگ ایران و عراق، کتاب بیستم: عبور از مرز، تهران: مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ، 1381، ص148.

.[19] کریمی، نبی، تقویم تاریخ دفاع مقدس، ج23، ص340.

.[20] همان.

.[21] همان.

.[22] همان.

.[23] همان، ص346.

.[24] لطف‌الله‌زادگان، علیرضا، روزشمار جنگ ایران و عراق، کتاب بیستم، ص148.

.[25] تقویم تاریخ دفاع مقدس، ج23، ص346.

.[26] همان.

.[27] همان، ص340.