روزشمار
یکشنبه 7 آذر 1361؛ هفتصدونودوهفتمین روز جنگ تحمیلی
محسن شیرمحمد
3 دورہ
آبادان و خرمشهر زیر آتش سلاح سنگین دشمن قرار گرفت. در آبادان 4 منزل مسکونی تخریب و 10 نفر مجروح و در خرمشهر به چند واحد مسکونی خساراتی وارد و 9 نفر مجروح شدند.[1]
نیروهای ژاندارمری در منطقه آبادان و خرمشهر، 2 سنگر اجتماعی و 2 سنگر انفرادی عراق را منهدم کردند. تعدادی از افراد دشمن کشته یا مجروح شدند. یک نفر از نیروهای ایران نیز مجروح شد.[2]
نیروهای عراق آتش بسیار سنگینی در 5 کیلومتری غرب پاسگاه شرهانی (خوزستان) در منطقه عملیاتی محرم اجرا و سپس به مواضع تیپ 7 ولی‌عصر (عج) سپاه پاسداران حمله کردند که با مقاومت نیروهای ایران مواجه و مجبور به عقب‌نشینی شدند. 25 نفر از نیروهای عراق به اسارت درآمدند، 6 تانک منهدم و 400 نفر از افراد دشمن کشته یا زخمی شدند.[3]
ارتش عراق در جبهه زبیدات (خوزستان) مواضع ایران را زیر آتش گرفت. یک درجه‌دار و 7 سرباز ژاندارمری مجروح شدند.[4]
در منطقه سومار (کرمانشاه) 4 خودرو، یک بولدوزر و یک جیپ عراق توسط نیروهای ایران منهدم شد. تعدادی از افراد دشمن کشته شدند.[5]
ارتش عراق ساعت 10:30 در غرب سومار (کرمانشاه) مواضع ایران را زیر آتش گرفت. 5 سرباز تیپ 55 هوابرد (ارتش) مجروح شدند.[6] در ادامه حملات توپخانه‌ای دشمن، ساعت 13 دو سرباز شهید و 2 نفر مجروح شدند.[7]
در جبهه غرب و در اثر اصابت ترکش گلوله توپخانه عراق به مواضع لشکر 81 زرهی کرمانشاه (ارتش)، یک سرباز شهید و یک افسر در اثر برخورد با مین مجروح شد.[8]
یگان‌های ژاندارمری مستقر در منطقه قصر شیرین (کرمانشاه) مواضع ارتش عراق را زیر آتش گرفتند. یک پست دیده‌بانی و 2 خودرو عراق منهدم و تعدادی از افراد دشمن کشته و زخمی شدند.[9]
15 هواپیمای عراق به وسیله رادارهای نیروی هوایی کشف و علیه آن‌ها اقدامات تاکتیکی انجام شد.[10]
هواپیماهای عراق به حریم هوایی جزیره خارک و بندر بوشهر وارد شدند و پس از مواجه شدن با آتش پدافند هوایی، آسمان منطقه را ترک کردند.[11]
یک هواپیمای عراق، 2 بار در آسمان پاسگاه چیلات (خوزستان) ظاهر و با اجرای آتش پدافند هوایی متواری شد.[12]
ضدانقلاب هنگام استقرار نیروهای تأمین در ارتفاعات لژآباد در سردشت (آذربایجان غربی)، به نیروهای نظامی حمله کرد که یک نفر شهید و یک نفر زخمی شد.[13]
افراد کومله در مسیر بوکان ـ سقز (کردستان)، یک بالگرد ارتش را هدف قرار دادند. بالگرد مجبور به فرود اضطراری شد و 2 خلبان آن به اسارت کومله درآمدند.[14]
نیروهای نظامی ایران در شمال غربی سنندج 10 روستا از جمله دوویسه، تودارملا، صوفیان و چهل‌گزی را از ضدانقلاب پا‌کسازی کردند و در روستای دوویسه مستقر شدند.[15]
5 نفر از اعضای کومله در اطراف کامیاران (کردستان) دستگیر شدند.[16]
افراد ضدانقلاب در سِرُو در شمال غربی ارومیه، با نفوذ به ساختمان بخشداری، قصد به گروگان گرفتن بخشدار را داشتند که با حضور به موقع نیروهای ژاندارمری و سپاه پاسداران، بدون کسب موفقیت و با زخمی‌شدن یکی از افرادشان، محل را ترک کردند.[17]
افراد ضدانقلاب در جنوب اشنویه (آذربایجان غربی)، به سمت نیروهای سپاه پاسداران تیراندازی کردند که تلفاتی نداشت.[18]
پایگاه‌های شماره 1 و 2 ژاندارمری در اشنویه (آذربایجان غربی) از ساعت 21 تا 22 با ضدانقلاب درگیر شدند که تلفاتی نداشت.[19]
یک نفر از افراد حزب دمکرات با تحویل یک اسلحه، تسلیم سپاه پاسداران اشنویه (آذربایجان غربی) شد و امان‌نامه دریافت کرد.[20]
نیروهای گردان رزمی مشکین‌شهر مستقر در اشنویه با ضدانقلاب درگیر شدند که تلفاتی نداشت.[21]
اقدامات ضدانقلاب در تهران و شهرستان‌ها ادامه داشت: ساعت 20:05 در اثر تیراندازی اشتباهی نگهبان سفارت افغانستان به خودرو گشت کلانتری 4، دو نفر از مأموران کلانتری مجروح شدند؛[22] به دنبال شناسایی 2 خانه تیمی سازمان مجاهدین خلق (منافقین) در تبریز توسط سپاه پاسداران، چند نفر دستگیر و تعدادی اسلحه و مقداری مهمات به دست آمد؛[23] در بندر ترکمن، یک نفر از افراد سازمان مجاهدین خلق (منافقین) که قبلاً دستگیر و سپس آزاد شده بود، بازداشت و 13 بمب دست‌ساز از وی به دست آمد؛[24] در صومعه‌سرا 3 عضو سازمان مجاهدین خلق که در جنگل پنهان شده بودند، دستگیر شدند.[25]
مجاهدین عراق (مخالف صدام) به پادگان نال‌پاریز (محور کرکوک - سلیمانیه) حمله کردند و برای مدتی قسمتی از این پادگان را تصرف نمودند و تعدادی از نظامیان بعثی را کشته و سالم به پایگاه خود بازگشتند.[26]
سرهنگ علی صیاد شیرازی فرمانده نیروی زمینی ارتش درباره چگونگی تشکیل گردان‌های احتیاط قدس در سازمان رزم ارتش گفت: شرکت‌کنندگان در این گردان‌ها باید حتماً خدمت سربازی را انجام داده و داوطلب حضور در جبهه‌های نبرد باشند. این گردان‌ها حدود 6 ماه در دوره‌های آموزشی و عملیاتی شرکت خواهند کرد. مدت خدمت در گردان‌های احتیاط قدس 6 ماه خواهد بود و ترتیبی اتخاذ شده است که این گردان‌ها حتی پس از پایان دوره مذکور، موجودیت خود را حفظ کنند.[27]
آمار تلفات نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران تا ساعت 8 صبح، 14.699 شهید و 64.658 مجروح، اسیر و مفقود اعلام شد.[28]
[1]. پورداراب، سعید، تقویم تاریخ دفاع مقدس، ج 28ـ طلوع فجر، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1393، ص 127.
[2]. همان.
[3]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا، روزشمار جنگ ایران و عراق، ج 22ـ عملیات محرم، تهران، مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس، 1393، ص 640.
[4]. پورداراب، سعید، همان، ص 128.
[5]. همان، ص 140.
[6]. همان، ص 130.
[7]. همان.
[8]. همان.
[9]. مطمئنیان آرانی، علی، اطلاعیه‌های ارتش جمهوری اسلامی ایران در هشت سال دفاع مقدس: ج 3، تهران، انتشارات عقیدتی سیاسی آجا، 1397، ص 462 و 463.
[10]. پورداراب، سعید، همان، ص 131.
[11]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا، همان، ص 640.
[12]. پورداراب، سعید، همان، ص 128.
[13]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا، همان، ص 640.
[14]. همان، ص 641.
[15].همان.
[16]. همان.
[17]. همان.
[18]. همان.
[19]. پورداراب، سعید، همان، ص 130.
[20]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا، همان، ص 641.
[21]. مالکی گمچی، اسدالله، روزشمار دفاع مقدس فرماندهی انتظامی استان آذربایجان غربی، ج 1، تهران، پژوهشگاه علوم انتظامی و مطالعات اجتماعی ناجا-مرکز اسناد، 1395، ص 147.
[22]. پورداراب، سعید، همان، ص 132.
[23]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا، همان، ص 642.
[24]. همان.
[25]. همان.
[26]. پورداراب، سعید، همان، ص 140 و 141.
[27]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا، همان، ص 643.
[28]. پورداراب، سعید، همان، ص 132.
