روزشمار

چهارشنبه 2 دی 1360؛ چهارصدوپنجاه وهشتمین روز جنگ تحمیلی

امین راستگو
26 دورہ

  •  ساعت 16:00 نیروهای عراق به ارتفاعات شیاکوه (گیلان ‌غرب؛ کرمانشاه) حمله کردند؛ تپه فریدون کُشیا به تصرف دشمن درآمد و یک تانک و چند خودرو دشمن منهدم شد و 6 نفر اسیر شدند. نیروهای ایران نیز تعدادی شهید و مجروح دادند.[1]

  • دشمن آبادان را با گلوله‌های سلاح سنگین و دوربرد هدف قرار داد که به یک بیمارستان، یک دبستان و چند منزل مسکونی آسیب رسید و 2 نفر شهید و 11 نفر مجروح شدند.[2]

  • با اجرای آتش یگان‌های ژاندارمری مستقر در آبادان روی مواضع دشمن، 10 سنگر انفرادی و اجتماعی، یک محل تجمع و یک تیربار 7/12 میلی‌متری دشمن منهدم شد و بیش از 10 نفر کشته و زخمی شدند. از نیروهای خودی نیز یک نفر شهید و یک نفر مجروح شدند.[3]

  • با آتش نیروی دریایی ارتش در منطقه خرمشهر، 2 سنگر اجتماعی و یک پست دیده‌بانی دشمن تخریب و 4 سرباز عراق کشته شدند. با آتش متقابل دشمن نیز یک سنگر خودی منهدم و یک سرباز وظیفه از نیروی دریایی (ناوی) شهید شد.[4]

  • نیروهای خودی در جبهه خرمشهر یک سنگر تیربار کالیبر 50 دشمن را منهدم کردند و خدمه آن را کشتند.[5]

  • دشمن نیروهای خود را 3 کیلومتر از مناطق رمله و مگاصیص (دشت‌ آزادگان) به عقب راند.[6]

  •  با تیراندازی نیروهای سپاه پاسداران 2 نفر از نیروهای عراق در محور اروندکنار کشته یا زخمی شدند.[7]

  • در تبادل آتش در منطقه عمومی بستان، یک فرمانده گردان تانک و تعدادی نیروی دشمن کشته شدند.[8]

  • از ساعت 4 بعدازظهر، در درگیری بین نیروهای خودی و ارتش عراق در جبهه کرخه‌کور، شهرک حمید زیر آتش توپ‌های دوربرد دشمن قرارگرفت.[9]

  • مجاهدان مسلمان عراق، کنترل شبانه شهرهای حلبچه و سیدصادق (عراق) را به دست گرفتند و به مقر نیروهای ارتش بعث حمله کردند.[10]

  • یک کماندوی عراقی در منطقه کرخه‌کور خود را تسلیم نیروهای ایرانی کرد و تقاضای پناهندگی نمود.[11]

  • ضدانقلاب در ساعت 22:00 به قسمتی از مهاباد (آذربایجان ‌غربی) حمله کرد که آسیبی به نیروهای خودی نرسید.[12]

  • نیروهای خودی در ساعت 05:30 با ضدانقلاب در مهاباد (آذربایجان ‌غربی) درگیر شدند که تلفاتی نداشت.[13]

  •  ساعت 11:30، ضدانقلاب با نیروهای خودی در پایگاه شهید کفاش مهاباد (آذربایجان‌ غربی) درگیر شد؛ یک افسر خودی مجروح گردید.[14]

  • ضدانقلاب در جاده ارومیه به مهاباد به گشت سپاه پاسداران حمله کرد که نیروهای خودی به آتش آنان پاسخ دادند.[15]

  • گروهک کومله یک نفر از 4 کارمند صداوسیما را که در 13 آذر 1360 در 4 کیلومتری ارومیه به گروگان گرفته بود آزاد کرد و خواستار آزادی 3 نفر از نیروهای کومله و معاوضه آنها با 3 گروگان باقی‌مانده شد.[16]

  • تیراندازی‌های پراکنده در پایگاه‌های تکاب (جنوب ‌شرقی آذربایجان غربی و هم‌مرز با کردستان) تلفات و ضایعاتی نداشت.[17]

  • ساعت 07:50، با تیراندازی یگان‌های مستقر در ارتفاعات تقر از توابع سلماس (آذربایجان‌ غربی)، یک ضدانقلاب مسلح زخمی شد.[18]

  • ساعت 11:00، نیروهای پایگاه پلنگی سردشت (آذربایجان ‌غربی) حمله ضدانقلاب را دفع کردند.[19]

  • افراد ناشناس در ساعت 18:00 یک راننده تاکسی را در نزدیکی میاندوآب (آذربایجان ‌غربی) به ضرب گلوله کشتند.[20]

  •  در جاده بانه – سردشت که نیروهای خودی مشغول پا‌کسازی آن هستند، ضدانقلاب 4 گلوله توپ به پایگاه گوزلی شلیک کرد.[21]

  • در درگیری بین نیروهای سپاه پاسداران و افراد ضدانقلاب در روستای شیان در 36 کیلومتری جنوب ‌غربی سنندج، تعدادی از نیروهای ضدانقلاب کشته و مجروح شدند؛ 10 نیروی خودی نیز شهید و 20 نفر مجروح شدند.[22]

  • در درگیری نیروهای سپاه پاسداران با ضدانقلاب مسلح که قصد نفوذ به سنندج را داشتند، 3 ضدانقلاب کشته و 6 نفر زخمی شدند.[23]

  • ساعت 06:00، نیروهای پایگاه سه‌راهی بیجار با ضدانقلاب مسلح درگیر شدند که پس از نیم‌ساعت، درگیری بدون تلفات خاتمه یافت.[24]

  • نیروهای پایگاه‌های ماویان، تونل شماره1، توشان، گردنه‌خاکی و صلوات‌آباد در ناحیه ژاندارمری سنندج (کردستان) با ضدانقلاب مسلح درگیری داشتند که آسیبی به نیروهای خودی وارد نشد.[25]

  • اقدامات تروریستی ضدانقلاب در تهران و شهرستان‌ها ادامه داشت: ساعت 06:30، یک موتورسوار سه‌راهی انفجاری به ساختمان ستاد بسیج در حوالی میدان مولوی (تهران) پرتاب کرد که با انفجار آن شیشه‌های ساختمان شکست؛[26] نیروهای سپاه پاسداران رشت 15 نفر از اعضای سازمان پیکار را در 8 منطقه شهر دستگیر کردند. از این افراد مقادیری اسناد، تحلیل‌های درون‌گروهی و کتاب‌های مارکسیستی به‌ دست آمد؛[27] 2 نارنجک جنگی که به صورت تله‌ای در وضوخانه مسجد شیشه‌گری شیراز قرار داده شده و آماده انفجار بود، توسط مأموران تیم خنثی‌سازی شهربانی شیراز، کشف و از کار انداخته شد؛[28] در کرمان نیروهای سپاه پاسداران 2 نفر از اعضای گروه پیکار را دستگیر کردند؛[29] 8 نفر از زندانیان دادسرای انقلاب اسلامی سبزوار در ساعت 17:15 با مصدوم کردن نگهبان ندامتگاه شهربانی فرار کردند که 4 نفر از آنان دستگیر شدند؛[30] نیروهای سپاه پاسداران در بندر ترکمن (گلستان)، 3 اسلحه ژ 3، یک اسلحه ام‌یک و 2 کلت کوچک کشف کردند؛[31] یکی از اعضای سازمان مجاهدین خلق (منافقین) در منزل مشغول ساختن یک سه‌راهی انفجاری دست‌ساز بود که با انفجار سه‌راهی مجروح و به بیمارستان منتقل شد؛[32]یک سلطنت‌طلب در شهر رشت دستگیر شد؛[33] دادگاه انقلاب اسلامی بروجرد ( لرستان) 11 نفر از عوامل و هواداران گروه‌های مسلح معاند نظام را به حبس از 3 ماه تا 10 سال محکوم کرد؛[34] نیروهای کمیته مرکزی انقلاب اسلامی تبریز در بازرسی از سرنشینان یک خودروی سواری در جاده تبریز - مرند، 3 اسلحه یوزی و کلت کمری و 2 نارنجک دستی کشف کردند.[35]

  • 80 نفر از نیروهای عراق که در عملیات فتح بستان (طریق‌القدس) مجروح شده و به اسارت نیروهای ایران درآمده‌اند، پس از معالجه و مداوا به تهران منتقل شدند.[36]

  • ستاد مشترک ارتش تلفات (شهید، مجروح، اسیر و مفقود) نیروهای مسلح جمهوری اسلامی را تا ساعت 8 امروز، 61.817 نفر اعلام کرد.[37]


    [1]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، روزشمار جنگ ایران و عراق، ج 17 (بخش اول‌ـ نبرد در شیاکوه)، تهران، مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، 1400، ص91؛ پورداراب، سعید و فرهاد بهروزی، تقویم تاریخ دفاع مقدس، ج 17 ـ حماسه شیاکوه، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1389، ص 38.

    [2]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، همان، ص 116؛ پورداراب، سعید و فرهاد بهروزی، همان، ص 37.

    [3]. پورداراب، سعید، بهروزی، فرهاد، همان، ص 37.

    [4]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، همان، ص 95؛ پورداراب، سعید و فرهاد بهروزی، همان، ص 40 و 41؛ سیاری، حبیب‌الله، منصوری، مجید، حوادث و رویدادهای یکم تا سی‌ام دی ماه 1360، تهران، دفتر پژوهش‌های نظری و مطالعات راهبردی نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران، 1394، ص 81.

    [5]. دهقان، احمد، گزارش روزانه جنگ، ج 3 ـ شش ماهه دوم سال 1360، تهران، مرکز نشر آثار شهید حسن باقری، 1389، ص 309.

    [6]. پورداراب، سعید و فرهاد بهروزی، همان، ص 37.

    [7]. دهقان، احمد، همان، ص 311.

    [8]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، همان، ص 93.

    [9]. همان، ص 94.

    [10]. همان، ص 95 و 96.

    [11]. دهقان، احمد، همان، ص 309.

    [12]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، همان، ص 97.

    [13]. پورداراب، سعید و فرهاد بهروزی، همان، ص 39.

    [14]. همان، ص 39.

    [15]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، همان، ص 97.

    [16]. همان.

    [17]. همان.

    [18]. پورداراب، سعید و فرهاد بهروزی، همان‌، ص 39.

    [19]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، همان، ص 98.

    [20]. پورداراب، سعید و فرهاد بهروزی، همان، ص 40.

    [21]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، همان، ص 97.

    [22]. همان.

    [23]. همان، ص 98.

    [24]. پورداراب، سعید و فرهاد بهروزی، ص 39.

    [25]. همان، ص 40.

    [26]. همان، ص 42.

    [27]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، همان، ص 98.

    [28]. همان.

    [29]. همان.

    [30]. پورداراب، سعید و فرهاد بهروزی، همان، ص 42.

    [31]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، همان، ص98.

    [32]. همان.

    [33]. همان.

    [34]. همان.

    [35]. همان.

    [36]. همان، ص 94.

    [37]. پورداراب، سعید و فرهاد بهروزی، همان، ص 42.