روزشمار

سه‌شنبه 30 دی 1359؛ صدوبیستمین روز جنگ

محسن شیرمحمد
3 دورہ

یک ناوچه عراق در بندر فاو (آن سوی اروندرود) با آتش خمپاره‌اندازها و تفنگ 106 میلی‌متری نیروهای ایران، از حرکت متوقف و خساراتی به آن وارد شد.[1]

نیروهای ارتش عراق در مناطق ام‌الرصاص، خرمشهر، سواحل رود کارون و الدویب (خوزستان) زیر آتش نیروهای ایران قرار گرفتند و تلفات و خساراتی به دشمن وارد شد.[2]

توپخانه ایران مواضع ارتش عراق در بخش غربی خرمشهر (خوزستان) را زیر آتش قرار داد. چند انبار مهمات دشمن در شرق پادگان دز به آتش کشیده شد.[3]

نیروهای ایران، 2 انبار مهمات، یک خمپاره‌انداز و تعدادی سنگر انفرادی ارتش عراق در شمال غربی بهمنشیر (خوزستان) را منهدم کردند.[4]

آبادان و اسکله شماره 12، زیر آتش توپخانه دشمن قرار گرفت. به 8 منزل مسکونی خساراتی وارد و مخزن 804 پالایشگاه طعمه حریق شد. 8 نفر شهید و 23 نفر مجروح شدند.[5]

گروه رزمی 246 از لشکر 77 خراسان (ارتش) و ارتش عراق در جبهه جنوب درگیر شدند. 10 خودرو، یک تانکر بنزین، 4 انبار مهمات و 6 سنگر عراق با نفرات منهدم شد.50 نفر از افراد دشمن کشته و زخمی شدند. از نیروهای ایران نیز 9 نفر مجروح شدند و 2 نفربر بی، ام، پی-1، 2 موشک سهند 3، 2 موشک مالیوتکا و 2 تانکر آب منهدم شد.[6]

نیروهای سپاه پاسداران در منطقه فارسیات در جنوب غربی اهواز (خوزستان)، با آتش خمپاره‌انداز، یک تانک، یک نفربر و یک خودرو ارتش عراق را منهدم کردند و تعدادی از نیروهای عراقی کشته و تعداد دیگری زخمی شدند.[7]

با اجرای آتش توپخانه ایران در منطقه اهواز (خوزستان)، یک تانک،‌ یک خودرو و یک لودر عراق آسیب دید و عده‌ای از افراد دشمن کشته شدند.[8]

توپخانه ارتش در سوسنگرد و هویزه (خوزستان)، 2 تانک، یک نفربر زرهی و یک سنگر خمپاره‌انداز عراق را هدف قرار داد و منهدم کرد. 40 نفر از افراد دشمن کشته و زخمی شدند.[9]

نیروهای سپاه پاسداران و ارتش در یک درگیری در جبهه هویزه (خوزستان)، 5 تانک عراق را نابود کردند و 2 تانک دیگر را به غنیمت گرفتند. 5 نفر از افراد دشمن به اسارت گرفته شدند.[10]

با اجرای آتش توپخانه ایران در دزفول و غرب اهواز، 2 تانک و 3 خودروی عراق آسیب دید و 16 نفر از نیروهای دشمن کشته و مجروح شدند.[11]

توپخانه عراق در جبهه شوش مواضع ایران را زیر آتش گرفت. یک بسیجی شهید و 2 نفر مجروح شدند.[12]

یک قایق رزمندگان ایران به علت اوضاع نامساعد جوی و طوفان در رودخانه کرخه (خوزستان) واژگون شد و 3 نفر به شهادت رسیدند.[13]

ساعت 13:00، نیروهای ایران مستقر در ارتفاعات کانی‌سخت (ایلام) با خمپاره‌انداز 120 میلی‌متری، مواضع ارتش عراق را در پاسگاه زالو‌آب منهدم و تلفاتی به دشمن وارد کردند.[14]

طی چند روز گذشته در ارتفاعات تنگ ‌حاجیان و برآفتاب در گیلان ‌غرب (کرمانشاه)، 1320 مین پلاستیکی و 600 مین خوشه‌ای ضد نفربر و 300 مین ضد تانک خنثی شد. 15 پاسدار در جریان خنثی‌سازی مین‌ها به شهادت رسیدند.[15]

یک گروه چریکی متشکل از 50 نفر از نیروهای ژاندارمری و بسیج عشایری در اطراف جبهه داربلوط (گیلان ‌غرب) یک انبار مهمات عراق را که در کوه مخفی بود شناسایی و به آن حمله کردند. این عملیات 2 ساعت به طول انجامید.[16]

توپخانه ایران در جبهه سرپل ذهاب (کرمانشاه) یک تانک و یک خودروی مهمات ارتش عراق را به آتش کشید و 2 خودرو، 4 سنگر و یک تریلر دشمن منهدم شد.[17]

ارتش عراق از سمت ارتفاعات شوشمی، نوسود و بله‌بزان (کرمانشاه) با آتش توپخانه و همکاری ضدانقلاب به مواضع نیروهای خودی در شیخان حمله کرد که با مقاومت نیروهای خودی، حمله دشمن دفع شد و دشمن عقب‌نشینی کرد. 3 ضدانقلاب و یک نفر از نیروهای عراق کشته شدند و 2 آر، پی، جی-7 با سه‌پایه و دوربین از آنان به جا ماند؛ 3 نفر از نیروهای ژاندارمری شهید و 6 نفر مجروح شدند.[18]

کماندوهای عراقی به یگان‌های خودی مستقر در پاوه (کرمانشاه) حمله کردند. فرمانده عملیات دشمن و 30 نفر از افراد آنان کشته و 70 نفر مجروح شدند.[19]

در پا‌کسازی روستاهای آهنگران و ماویان و چند روستای دیگر در 13 کیلومتری کامیاران (کردستان)، نیروهای سپاه پاسداران و پیشمرگان مسلمان کرد با ضدانقلاب درگیر شدند و تعدادی از ضدانقلاب کشته و زخمی شدند. به نیروهای خودی آسیبی وارد نشد.[20]

نیروهای خودی و ضدانقلاب در باینگان (کرمانشاه) درگیر شدند. تعدادی ضدانقلاب کشته و عده‌ای از نیروهای نظامی به شهادت رسیدند.[21]

در جبهه مریوان، نیروهای خودی با آتش توپخانه مواضع نیروهای عراق در منطقه توتمال را هدف قرار دادند؛ یک خودروی مهمات، 4 توپ، یک خودرو، یک نفربر و یک چادر مخابرات عراق منهدم شد و‌ 24 نفر از افراد دشمن کشته و 12 نفر زخمی شدند.[22]

دزفول (خوزستان) ساعت 13:30 زیر آتش توپخانه دشمن قرار گرفت که تلفات و ضایعاتی نداشت.[23]

نیروهای خودی، روستای دولبه در نوار مرزی مریوان (کردستان) و عراق را از ضدانقلاب پاک‌سازی کردند.[24]

نیروهای خودی روستاهای میرآباد، ساوجی و چند روستای دیگر در ارتفاعات ساوجی مریوان (کردستان) را از ضدانقلاب پاک‌سازی کردند و غنائمی از آنان به دست آمد.[25]

یک خودروی کمپرسی در جاده دره تقی - سردوش در منطقه مریوان (کردستان)، با مین برخورد کرد. راننده خودرو شهید و یک سرنشین دیگر آن مجروح شد.[26]

یگان مستقر در مناطق مرزی مریوان (کردستان)، با اعزام گشتی و دیده‌بان به خاک عراق و اجرای آتش توپخانه در نوکان، 2 توپ عراق را منهدم کرد؛ 30 نفر کشته و تعدادی زخمی شدند.[27]

ضدانقلاب به چند خودروی نظامی در داخل شهر مهاباد (آذربایجان ‌غربی) حمله کرد و تعدادی از سرنشینان آن‌ها را به گروگان گرفت. ساعاتی بعد پیکر چند سرباز گروگان در شهر پیدا شد و یک گروگان موفق به فرار از دست ضدانقلاب شد.[28]

نیروهای گشت سپاه پاسداران در محمودآباد از توابع میاندوآب (آذربایجان ‌غربی) با ضدانقلاب درگیر و چند ضدانقلاب کشته شدند.[29]

2 هواپیمای عراق توسط رادار خارک کشف و با آتش یگان‌های پدافند زمین به هوا متواری شدند.[30]


[1]. بهروزی، فرهاد، تقویم تاریخ دفاع مقدس، ج 5ـ گام‌های نخستین، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1386، ص 669.

[2]. همان.

[3]. رادمرد، محمد و زهرا سعیدی، روزشمار جنگ ایران و عراق، ج 1ـ در کشاکش اشغال و بحران، تهران، مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس، 1401، ص 351.

[4]. همان، ص 352.

[5]. بهروزی، فرهاد، همان، ص 670.

[6]. همان.

[7]. رادمرد، محمد و زهرا سعیدی، همان، ص 352.

[8]. بهروزی، فرهاد، همان، ص 671.

[9]. اداره تبلیغات و انتشارات سازمان عقیدتی سیاسی ارتش، اطلاعیه‌های ارتش جمهوری اسلامی ایران در هشت سال دفاع مقدس ـ ج 1، تهران، انتشارات سازمان عقیدتی سیاسی ارتش، 1394، ص 372.

[10]. بهروزی، فرهاد، همان، ص 679.

[11]. همان، ص 671.

[12]. همان.

[13]. رادمرد، محمد و زهرا سعیدی، همان، ص 352.

[14]. بهروزی، فرهاد، همان، ص 672.

[15]. همان، ص 679.

[16]. رادمرد، محمد و زهرا سعیدی، همان، ص 353.

[17]. همان.

[18]. بهروزی، فرهاد، همان، ص 672.

[19]. همان.

[20]. رادمرد، محمد و زهرا سعیدی، همان، ص 358.

[21]. همان.

[22]. بهروزی، فرهاد، همان، ص 680.

[23]. همان، ص 671.

[24]. همان، ص 679.

[25]. همان.

[26]. همان، ص 673.

[27]. همان.

[28]. رادمرد، محمد و زهرا سعیدی، همان، ص 358.

[29]. همان.

[30]. بهروزی، فرهاد، همان، ص 674.