روزشمار
شنبه 11 دی 1361؛ هشتصدوسیویکمین روز جنگ تحمیلی
محسن شیرمحمد
11 دورہ
- ساعت 16:30، نیروهای عراق، مواضع ژاندارمری در جبهه جنوب را زیر آتش خمپاره گرفتند. یک سرباز شهید و 4 نفر مجروح شدند.[1]
- ساعت 14:00، ارتش عراق، مواضع نیروهای ایران در منطقه پلنو (خوزستان) را زیر آتش گرفتند. 7 نفر از ژاندارمری و 5 نفر از جهاد سازندگی و یک روحانی مجروح شدند.[2]
- 04:15، عراق در غرب شرهانی (خوزستان) قصد نفوذ به مواضع ایران را داشت که ناموفق ماند.[3]
- ساعت 11:30 دو بالگرد عراق در طلائیه جدید و در ساعت 11:00 یک بالگرد عراق در منطقه لشکر 92 زرهی اهواز (ارتش) در حوالی کوشک (خوزستان) ظاهر شدند که با آتش نیروهای ایران متواری گردیدند.[4]
- نیروهای ایران در خوزستان 5 سنگر اجتماعی، یک سنگر انفرادی و 2 پست دیدهبانی عراق را منهدم کردند. تعدادی از نفرات دشمن کشته یا زخمی شدند.[5]
-در عملیات نفوذی نیروهای ایران به مواضع عراق در منطقه شورشیرین در شمال مهران (ایلام)، 100 نفر از نیروهای دشمن کشته یا مجروح شدند و تعدادی از سنگرهای آنان منهدم گردید.[6]
-نیروهای ایران، مواضع ارتش عراق در جبهههای نفتشهر (ایلام) و قصر شیرین (کرمانشاه) را زیر آتش گرفتند. 3 تانک و یک انبار مهمات دشمن منهدم شد.[7]
- سرپرست تیپ سردشت (ارتش) و 8 نفر از سربازانی که از بانه به سردشت (کردستان) در حرکت بودند در پیچ دارساوین گرفتار کمین ضدانقلاب شدند و همه به شهادت رسیدند.[8]
- ساعت 10:30، 15 نفر از افراد تأمین روستای قلات در مهاباد (آذربایجان غربی) هنگام طوفان شدید به روستای قرهباغ رفتند و با ضدانقلاب درگیر شدند. 2 نفر مجروح و 12 نفر مفقودالاثر شدند.[9]
- از ساعت 20:55 تا 21:30، بین نیروهای نظامی و ضدانقلاب در شهر مهاباد (آذربایجان غربی) به طور متناوب تیراندازی صورت گرفت که تلفاتی نداشت.[10]
- خودروی حامل افراد تأمین جاده مهاباد – ارومیه واژگون و 8 نفر از سرنشینان آن مجروح شدند.[11]
- 250 نفر از ضدانقلاب به نیروهای تأمین 203 امداد ژاندارمری در پایگاه کشاورزی در محور میاندوآب ـ مهاباد (آذربایجان غربی) حمله کردند. با وجود برتری اولیه مهاجمان، نیروهای ژاندارمری که نیروهای سپاه پاسداران نیز به آنان اضافه شده بودند، توانستند 8 نفر از نیروهای ژاندارمری را که به دست مهاجمان گروگان گرفته شده بودند آزاد کنند. 2 اسلحه و 2 خودرو نیز پس گرفته شد. 9 نفر از ضدانقلاب کشته شدند. 5 نفر از نیروهای نظامی شهید، 3 نفر زخمی و 4 نفر به گروگان برده شدند.[12]
- 12 نفر از نیروهای سپاه پاسداران در منطقه شرق مهاباد (آذربایجان غربی) در کمین ضدانقلاب گرفتار شدند. 7 نفر شهید و 5 نفر مفقودالاثر شدند.[13]
- نیروهای حزب دمکرات 2 نفر از افراد روستای قوجه در شمال تکاب (آذربایجان غربی) را به جرم همکاری با جمهوری اسلامی به قتل رساندند.[14]
- در 2 درگیری بین نیروهای نظامی و افراد حزب دمکرات در حوالی سقز و جلقران در شمال ارومیه، 4 نفر از افراد حزب دمکرات کشته و 3 نفر زخمی شدند.[15]
-از ساعت 13:25 تا 16:00 هواپیماهای دشمن 4 بار بر فراز آبادان به پرواز درآمدند که با آتش پدافند هوایی متواری شدند.[16]
-اقدامات ضدانقلاب در تهران و شهرستانها ادامه داشت: نیروهای دادستانی با 2 نفر از افراد سازمان مجاهدین خلق (منافقین) در خیابان شوش تهران درگیر شدند. یک نفر از افراد سازمان کشته شد و دیگری گریخت. یک نفر از مردم عادی نیز که به کمک نیروهای دادستانی آمده بود زخمی شد؛[17] در خیابان تیسفون (تهران) 3 نفر از افراد سازمان مجاهدین خلق (منافقین) یک خودرو را با تهدید اسلحه ربودند؛[18] 2 نفر از افراد سازمان مجاهدین خلق (منافقین)، بخشدار خواف (خراسان) را با ضربات چاقو زخمی کردند و با به جا گذاشتن یک کلت و یک نارنجک گریختند؛[19] پیکر مثله شده پیرزنی که چندی پیش توسط نیروهای سازمان مجاهدین خلق ربوده شده بود، در حاشیه رودسر (گیلان) پیدا شد؛[20] یک نفر از افراد سازمان مجاهدین خلق (منافقین) در مرودشت (کردستان)، که در ترور چند نفر از پاسداران شهرضا شرکت داشت، دستگیر شد؛[21] یکی از افراد چریکهای فدایی خلق (شاخه اشرف دهقانی) در بندر ترکمن (گلستان) دستگیر شد. از وی 4 کلت، یک نارنجک و 160 فشنگ به دست آمد.[22]
- نیروی جدید نظامی امریکا تحت عنوان «فرماندهی مرکزی ایالات متحده» شروع به کار کرد. منطقه عمل این نیرو 20 کشور مصر، اردن، عراق، همه کشورهای شبه جزیره عربستان و منطقه دریای سرخ و منطقه خلیجفارس، ایران، پاکستان، افغانستان، سودان، اتیوپی، سومالی و کنیا را دربرمیگیرد.[23]
[1]. پورداراب، سعید، تقویم تاریخ دفاع مقدس نزاجا (نبرد در شرایط سخت، حوادث دی 1361)، ج 29، تهران، نشر آجا، 1393، ص 188.
[2]. همان.
[3]. همان، ص 187.
[4]. همان.
[5]. همان، ص 188.
[6]. لطفاللهزادگان، علیرضا، روزشمار جنگ ایران و عراق (کتاب بیست و سوم: والفجر مقدماتی)، تهران، مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس سپاه پاسداران، 1392، ص 159.
[7]. پورداراب، سعید، همان، ص 192 و 193.
[8].همان، ص 189.
[9]. همان، ص 188.
[10]. همان.
[11]. همان، ص 188 و 189.
[12]. لطفاللهزادگان، علیرضا، همان، ص 159.
[13]. همان.
[14]. همان، ص 160.
[15]. همان.
[16]. پورداراب، سعید، همان، ص 187 و 188.
[17]. لطفاللهزادگان، علیرضا، همان، ص 160.
[18]. همان.
[19].همان.
[20]. همان.
[21].همان.
[22]. همان، ص 161.
[23]. همان، ص 164 و 165.
