روزشمار

دو‌شنبه 13 دی 1361؛ هشتصدوسی‌وسومین روز جنگ تحمیلی

محسن شیرمحمد
5 دورہ

 

- آبادان به طور متناوب زیر آتش سلاح سبک و سنگین عراق قرار گرفت. 3 منزل مسکونی تخریب و 6 نفر مجروح شدند.[1]

- پاسگاه‌های سعیدیه، خرابه، ساهندی و ابوجاموسی ایران در منطقه سوسنگرد زیر آتش توپخانه عراق قرار گرفت.[2]

- نیروهای لشکر 81 زرهی کرمانشاه و تیپ 30 گرگان (ارتش) با نیروهای عراق (در جبهه غرب) به تبادل آتش پرداختند. یک درجه‌دار و یک سرباز ایران مجروح و از ارتش عراق، 2 خودرو حامل مهمات، چند سنگر انفرادی و اجتماعی منهدم شد. تعدادی از نفرات دشمن نیز کشته و زخمی شدند.[3]

- توپخانه عراق به طور پراکنده مواضع تمرچین و حوالی کارخانه قند، قلعه موت‌آباد و پیرانشهر (آذربایجان غربی) را زیر آتش قرار داد؛ با آتش متقابل نیروهای ایران، آتش دشمن خاموش شد.[4]

- ساعت 12:00، ضدانقلاب یک بسیجی را در سردشت (کردستان) به ضرب گلوله مجروح کرد.[5]

- افراد پایگاه‌های غفارنژاد (سقز) و ملاشیخ سردشت (کردستان) با ضدانقلاب درگیر شدند که تلفاتی نداشت.[6]

- یک گروه گشتی سپاه پاسداران به خشکه دره در بانه (کردستان) اعزام و با ضدانقلاب درگیر شدند؛ 5 ضدانقلاب دستگیر شدند.[7]

 - پایگاه‌های شهدا، کوله و زاغه در سقز (کردستان) با ضدانقلاب درگیر و یک بسیجی مجروح شد.[8]

- نیروهای سپاه پاسداران روستای کانی‌مرد در بانه (کردستان) را از ضدانقلاب پاکسازی کردند. 2 ضدانقلاب دستگیر شدند.[9]

- بین نیروهای نظامی و ضدانقلاب در مسیر پایگاه گنبد به منطقه‌ سرو در شمال ارومیه درگیری رخ داد؛ 2 ارتشی شهید و 3 نفر زخمی شدند.[10]

- تعدادی از افراد حزب دمکرات خود را به نیروهای قرارگاه حمزه (آذربایجان غربی) معرفی کردند و خواستار امان‌نامه شدند.[11]

-نیروهای کومله در اولین ساعات روشنایی هوا، با استتار کامل در منطقه‌ قوشچی در جاده‌ ارومیه ـ سلماس کمین‌ زدند و 20 تا 30 نفر از سرنشینان چند خودرو شخصی و مینی‌بوس را که در حال عبور از جاده بودند به گروگان گرفتند. افراد گروگان گرفته‌شده 7 عضو جهاد سازندگی، 2 سرباز و یک پاسدار هستند.[12]

- افراد پایگاه اوربان ارومیه با ضدانقلاب درگیر شدند که تلفاتی نداشت.[13]

-افراد ضدانقلاب،12 نفر از مردم روستای خوشاکو ارومیه را گروگان گرفتند و به روستای حکی بردند.[14]

- چند گلوله توپ عراق به شهر بستان (خوزستان) اصابت کرد که تلفات و ضایعاتی نداشت.[15]

-پیرانشهر (آذربایجان غربی) هدف حملات توپخانه‌ ارتش عراق قرار گرفت که بیشتر گلوله توپ‌ها به اطراف شهر اصابت کرد؛ البته برخورد یک گلوله به داخل شهر، به چند منزل مسکونی آسیب رساند. این حملات تلفات جانی نداشت.[16]

-اقدامات ضدانقلاب در تهران و شهرستان‌ها ادامه داشت: در میدان انقلاب تهران، واحد گشت سپاه پاسداران 2 نفر از افراد سازمان مجاهدین خلق (منافقین) را شناسایی کردند. این افراد قصد فرار داشتند که با همکاری مردم دستگیر شدند؛[17] به دنبال دستگیری یکی از افراد هسته‌ عملیات سازمان مجاهدین خلق (منافقین) در تهران و همکاری وی با نیروهای سپاه پاسداران، 10 نفر از افراد سازمان مجاهدین خلق (منافقین) دستگیر شدند. شناسایی گشتی‌های سپاه و عضویت در تیم ترور یکی از همافران نیروی هوایی از جمله اقدامات این افراد بود. از این افراد تعدادی سلاح و مقادیری مهمات به دست آمد؛[18] در رامسر (مازندران) 6 نفر از افراد سازمان مجاهدین خلق (منافقین) به جرم شرکت در سرقت مسلحانه و عضویت در گروه جنگل به اعدام محکوم شدند؛[19] در مراسمی با حضور جمعی از روحانیان و مردم ترکمن در گرگان (گلستان)، 56 نفر از زندانیان گروهکی نادم که سابقه‌ فعالیت در گروه‌های مسلحانه داشتند با سپردن تعهد مبنی ‌بر کناره‌گیری از این سازمان‌ها و گروه‌ها، آزاد شدند.[20]

-اکبر ترکان استاندار ایلام اعلام کرد هر قسمتی از خاک عراق که آزاد شود، تحویل مجلس اعلای انقلاب اسلامی عراق خواهد شد و امکانات لازم برای اسکان تدریجی رانده‌شدگان عراقی فراهم خواهد آمد.[21]

- طارق عزیز معاون نخست‌وزیر عراق، برای دیدار 5 روزه از فرانسه و گفت‌وگو با سران این کشور وارد پاریس شد؛ اهداف اصلی سفر طارق عزیز به فرانسه، خرید تسلیحات و تأمین اعتبار برای خرید این تسلیحات است.[22]


[1]. پورداراب، سعید، تقویم تاریخ دفاع مقدس نزاجا (نبرد در شرایط سخت، حوادث دی 1361)، ج 29، تهران، نشر آجا، 1393، ص 205 و 206.

[2]. همان، ص 206.

[3]. همان.

[4]. همان، ص 207.

[5]. همان، ص 208.

[6]. همان، ص 207.

[7]. همان.

[8]. همان، ص 207 و 208.

[9]. لطف‌الله‌زادگان، علی‌رضا، روزشمار جنگ ایران و عراق (کتاب بیست و سوم: والفجر مقدماتی)، تهران، مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس سپاه پاسداران، 1392، ص 178 و 179.

[10]. همان، ص 178.

[11]. همان، ص 179.

[12]. همان، ص 178.

[13]. مالکی گمچی، اسدالله، روزشمار دفاع مقدس فرماندهی انتظامی استان آذربایجان غربی، ج 1، تهران، پژوهشگاه علوم انتظامی و مطالعات اجتماعی ناجا-مرکز اسناد، 1395، ص 161.

[14]. همان.

[15]. پورداراب، سعید، همان، ص 206.

[16]. لطف‌الله‌زادگان، علی‌رضا، همان، ص 178.

[17]. همان، ص 179.

[18]. همان.

[19]. همان.

[20]. همان.

[21]. همان، ص 181.

[22]. همان، ص 183.