روزشمار

سه‌شنبه 6 بهمن 1360؛ چهارصدونودودومین روز جنگ تحمیلی

امین راستگو
16 دورہ

  • نیروهای خودی با 60 نفر از نیروهای نفوذی دشمن در کوت کاپون (شوش) درگیر شدند؛ یک نفر از دشمن زخمی و بقیه عقب‌نشینی کردند.[1]

  • نیروهای ارتش با سلاح دوربرد، در جبهه آبادان 2 پست دیده‌بانی، 6 سنگر انفرادی، یک تانک با خدمه و 3 خودروی دشمن را منهدم کردند. 20 نفر از دشمن نیز کشته و زخمی شدند.[2]

  • دشمن مواضع نیروهای خودی را در اروندرود و آبادان هدف آتش خمپاره قرار داد.[3]

  • در تبادل آتش نیروهای ژاندارمری و دشمن از ساعت 8 دیروز تا 8 امروز در سواحل اروندرود، یک ساختمان محل تجمع دشمن منهدم و تعدادی کشته و زخمی شدند. 4 نفر از نیروهای خودی نیز مجروح شدند.[4]

  • نیروی دریایی با سلاح دوربرد در منطقه آبادان و خرمشهر، یک سنگر گروهی و ۲سنگر دیده‌بانی دشمن را منهدم کرد. تعدادی از دشمن کشته و زخمی شدند.[5]

  • در ساعت 20 یک تیم گشتی رزمی عراق به سمت مواضع ایران در تپه‌سبز (محور دزفول) در حرکت بود که با تیراندازی نیروهای خودی یک نفر از آنان زخمی و اسیر شد و عقب‌نشینی کردند.[6]

  • نیروهای خودی با آتش سلاح دوربرد روی شهر فاو، تلفات و خساراتی به دشمن وارد کردند.[7]

  • نیروهای سپاه پاسداران با آتش خمپاره 82 میلی‌متری، یک سنگر تک‌تیرانداز دشمن را در جبهه محرزی (خرمشهر) منهدم و تعدادی را کشته و زخمی کردند.[8]

  • دشمن با آتش توپخانه و تفنگ 106 میلی‌متری، مواضع نیروهای خودی را در جبهه خرمشهر هدف گرفت. توپخانه خودی نیز در آتش متقابل از فعالیت‌های مهندسی دشمن در بخش اشغالی این شهر جلوگیری کرد.[9]

  • نیروهای دشمن از ساعت 14 تا 16 برای دیده‌بانی و شناسایی، به مقابل مواضع نیروهای خودی در دزفول نفوذ کردند که با آتش نیروهای خودی متواری شدند.[10]

  • گشتی‌های دشمن در ساعت 1:40 صبح به غرب سد هالوپ در دارخوین (خوزستان) نفوذ کردند که با آتش نیروهای خودی مجبور به عقب‌نشینی شدند.[11]

  • دشمن با آتش مستقیم تانک به دکل دیده‌بانی ابوذر در دارخوین (خوزستان) حمله کرد.[12]

  • دشمن در سیدجابر و فرسیه (جاده اهواز-خرمشهر)، با آتش توپخانه، خمپاره‌انداز و شلیک مستقیم تانک به مواضع نیروهای خودی حمله کرد.[13]

  • توپخانه ارتش و خمپاره‌اندازهای سپاه پاسداران، آتش دشمن را در منطقه چزابه (بستان) خاموش کردند. تعدادی از دشمن کشته و زخمی شدند.[14]

  • نیروهای ارتش با سلاح دوربرد در دشت عباس، عین‌خوش و شاوریه (خوزستان)، حداقل 8 سنگر دشمن را منهدم کردند، به 2 سنگر و یک خودرو آسیب رساندند و 10 نفر را کشته و زخمی کردند.[15]

  • خمپاره‌انداز نیروهای سپاه پاسداران در محور طراح - کرخه کور (خوزستان)، تلفات و خساراتی به دشمن وارد کرد.[16]

  • نیروهای سپاه پاسداران با سلاح دوربرد، در محور کرخه‌کور یک لودر و چند سنگر دشمن را منهدم کردند. تعدادی از دشمن کشته و زخمی شدند.[17]

  • توپخانه دشمن به اطراف دهلران (ایلام) حمله کرد که تلفات و خساراتی نداشت.[18]

  • دشمن در حنوب جاده عین‌خوش - دهلران یک میدان مین به عرض 200 متر ایجاد کرد.[19]

  • گشتی‌های خودی در تپه رحمان (ایلام) با دشمن درگیر شدند که تلفات و خساراتی نداشت.[20]

  • نیروهای خودی در منطقه دشت شکمیان گیلان غرب (کرمانشاه) به دشمن حمله کردند؛ 2 تانک، یک تفنگ 106 میلی‌متری، 5 بنه رزمی و 2 پست دیده‌بانی دشمن منهدم و حدود 30 نفر کشته و زخمی شدند.[21]

  • توپخانه دشمن 50 گلوله فسفری به منطقه تحت نظر لشکر 21 حمزه (ارتش) پرتاب کرد.[22]

  • 5 هواپیمای دشمن توسط رادارهای بوشهر، بهبهان و ایلام شناسایی و با آتش پدافند هوایی متواری شدند.[23]

  • ضدانقلاب از داخل منازل مسکونی در پیرانشهر (آذربایجان)، به سمت پایگاه‌های انتظامی و نظامی شهر تیراندازی کرد که تلفاتی نداشت.[24]

  • نیروهای پایگاه‌ شریف‌آباد، سد قشلاق و ماویان (کردستان) حمله ضدانقلاب را دفع کردند و تلفاتی نداشتند.[25]

  • ضدانقلاب در ساعت 5:30 صبح به نیروهای پایگاه سویرو در بانه (کردستان) حمله کرد که یک سرباز مجروح شد.[26]

  • ۴ نفر از افراد قیاده موقت (گروهی از بارزانی‌ها) با ۱۰ اسلحه و 360 فشنگ خود را به حزب دمکرات معرفی کردند.[27]

  • 2 گروه از ضدانقلاب (ارتش آزادی‌بخش و حزب دمکرات کردستان) در مرز ایران و ترکیه با هم درگیر و 15 نفر از طرفین کشته شدند.[28]

  • اقدامات تروریستی ضدانقلاب در تهران و شهرستان‌ها ادامه داشت: افراد مسلح در ساعت 9 صبح از خودروهای عبوری در جاده فرعی روستای علامرودشت در لار (فارس) اخاذی کردند و 2 خودرو را ربودند؛[29] افراد شرور یک سرباز ژاندارمری را به همراه خودرو اداره بهداری و بهزیستی در چابهار (سیستان و بلوچستان) ربودند و با تعقیب نیروهای ژاندارمری وی را رها کردند و به خاک پاکستان متواری شدند؛[30] حمله ضدانقلاب به آمل از ساعت 24 شب گذشته تا ساعت 21 ادامه داشت و حداقل 35 نفر از نیروهای خودی شهید و 123 نفر مجروح شدند. حداقل 37 نفر از ضدانقلاب نیز کشته، 24 نفر زخمی و دستگیر شدند. تعدادی نیز اسلحه ژ 3، 6 آر.پی.جی7، چندین تیربار کلاشینکف، ۸ بی‌سیم، تعدادی بمب و سه‌راهی انفجاری و مقداری اسناد و مدارک به دست آمد.[31]

  • مجاهدین انقلاب اسلامی افغانستان در جبهه نیمروز با نیروهای دولتی درگیر شدند؛ یک تانک اشغالگران منهدم و 15 نفر کشته شدند و مجاهدین به خاک ایران عقب‌نشینی کردند. در تعقیب آنها ۲ گلوله خمپاره 81 میلی‌متری به خاک ایران اصابت کرد که خساراتی نداشت.[32]

  • سازمان ملل اعلام کرد به پیشنهاد دولت جمهوری اسلامی ایران توافقی با دولت عراق مبنی بر دیدار اسرای عراقی با خانواده‌های خود در ایران صورت گرفت.[33]

  • ستاد مشترک ارتش شهدای نیروهای مسلح جمهوری اسلامی را تا ساعت 8 امروز، 8.506 و مجروح، اسیر و گمشده را 57.413 نفر اعلام کرد.[34]


    [1]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، روزشمار جنگ ایران و عراق، ج 17 (بخش دوم ‌ـ نبرد چزابه)، تهران، مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس سپاه پاسداران، 1400، ص 161.

    [2]. کریمی، نبی و فرهاد بهروزی، تقویم تاریخ دفاع مقدس، ج 18 ـ نبرد خونین در چزابه، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1390، ص 133.

    [3]. کریمی، نبی و فرهاد بهروزی، همان، ص 133؛ سیاری، حبیب‌الله و مجید منصوری، حوادث و رویدادهای یکم تا سی‌ام بهمن ماه 1360، تهران، دفتر پژوهش‌های نظری و مطالعات راهبردی نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران، 1395، ص 146.

    [4]. کریمی، نبی و فرهاد بهروزی، همان، ص 133.

    [5]. کریمی، نبی و فرهاد بهروزی، همان، ص 137؛ سیاری، حبیب‌الله و مجید منصوری، همان، ص 146.

    [6]. کریمی، نبی و فرهاد بهروزی، همان، ص 134؛ دهقان، احمد، گزارش روزانه جنگ، ج 3 ـ شش ماهه دوم سال 1360، تهران، مرکز نشر آثار شهید حسن باقری، 1389، ص 390.

    [7]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، همان، ص 163.

    [8]. دهقان، احمد، همان، ص 391 و 393.

    [9]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، همان، ص 163.

    [10]. همان، ص 161 و 162.

    [11]. همان، ص 163.

    [12]. همان.

    [13]. همان.

    [14]. همان.

    [15]. کریمی، نبی و فرهاد بهروزی، همان، ص 136؛ بولتن خبرگزاری پارس، ش 313، 7 بهمن 1360، ص 30.

    [16]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، همان، ص 164.

    [17]. دهقان، احمد، همان، ص 392.

    [18]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، همان، ص 165.

    [19]. همان، ص 162.

    [20]. همان، ص 165.

    [21]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، همان، ص 165؛ کریمی، نبی و فرهاد بهروزی، همان، ص 136.

    [22]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، همان، ص 162.

    [23]. کریمی، نبی و فرهاد بهروزی، همان، ص 137.

    [24]. همان، ص 136.

    [25]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، همان، ص 171.

    [26]. همان.

    [27]. کریمی، نبی و فرهاد بهروزی، همان، ص 136.

    [28]. همان، ص 138.

    [29]. همان، ص 138 و 139.

    [30]. همان، ص 139 و 219.

    [31]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، همان، ص 173 و 174؛ کریمی، نبی و فرهاد بهروزی، همان، ص 139.

    [32]. کریمی، نبی و فرهاد بهروزی، همان، ص 138.

    [33]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، همان، ص 165 و 166.

    [34]. کریمی، نبی و فرهاد بهروزی، همان، ص160.