روزشمار

سه‌شنبه 1 اردیبهشت 1360، دویست‌ودوازدهمین روز جنگ تحمیلی

سمیرا علیزاده
4 Views

  • پاسداران کمیته انقلاب اسلامی آبادان با آتش خمپاره‌انداز، یک سنگر کالیبر ۷۵ و یک مخزن سوخت عراق را در منطقه سویسه به آتش کشیدند و چند نفر از نیروهای نظامی عراق کشته شدند.[1]

  • در خرمشهر، یک سنگر تیربار، یک پست دیده‌بانی و چند خودروی نظامی نیروهای عراق منهدم شد. در درگیری‌های پراکنده در نوار مرزی اروندرود هم نیروهای بسیج موفق شدند تیربار و پست دیده‌بانی ارتش عراق را منهدم کنند.[2]

  • دو اکیپ ده‌نفره از یگان ژاندارمری ایران، مستقر در فارسیات اهواز، ضمن نفوذ به مواضع نیروهای عراق یک نفربر، یک کامیون حامل بیست نفر، یک جیپ فرماندهی با دو سرنشین، یک مرکز تجمع، یک سنگر تیربار با خدمه مربوطه، یک برجک تانک و یک خمپاره‌‌انداز دشمن را منهدم کردند و به یک تانک خساراتی وارد آوردند. یک نفر شهید و یک نفر هم مجروح شدند.[3]

  • ارتش عراق با هدف تصرف تپه‌های رملی منطقه چهیلا در جنوب تپه‌ ابوصلیبی‌خات (خوزستان) و انهدام نیروهای تیپ 2 زرهی لشکر 16، اقدام به تک کرد که با پاسخ تیپ 2 زرهی و گردان 125 مکانیزه لشکر 16 ایران مواجه و ضمن تحمل تلفات سنگین مجبور به عقب‌نشینی تا تنگه رقابیه شد.[4]

  • نیروهای ایران در جبهه آبادان و خرمشهر، شش سنگر اجتماعی، چهار سنگر انفرادی، سه چادر مهمات، یک سنگر دیده‌بانی، یک سنگر خمپاره‌انداز و یک موضع تیربار ارتش عراق را منهدم کردند و به یک تفنگ ضدتانک 106 میلیمتری خساراتی وارد آوردند. پنجاه نفر از نیروهای دشمن کشته یا زخمی شدند و دو نفر از نیروهای خودی نیز مجروح شدند.[5]

  • گروه رزمی تکاوران مستقر در محور ماهشهر ـ آبادان یک تانک، یک خودرو، یک انبار مهمات و یک سنگر تیربار دشمن را به همراه نفرات آن به آتش کشیدند.[6]

  • با آتش توپخانه در منطقه اهواز، یک تانک و یک انبار مهمات نیروهای عراق منهدم و ده نفر از نیروهایشان کشته یا زخمی شدند.[7]

  • ساعت 5:30، نیروهای گشتی رزمی اعزامی از لشکر ۹۲ زرهی ارتش به مواضع دشمن در منطقه شمریه اهواز نفوذ کردند و با نیروهای عراق درگیر شدند. در این درگیری، پانزده نفر از نیروهای دشمن کشته و تعدادی زخمی شدند.[8]

  • در حوالی سوسنگرد، نیروهای تیپ 3 لشکر ۱۶ زرهی ارتش یک تانک را منهدم کردند و هشت نفر از نیروهای دشمن را کشته یا زخمی کردند.[9]

  • در حوالی تپه‌ موشکی، حوالی سپتون (منطقه غرب کرخه)، نیروهای گشتی رزمی تیپ 1 لشکر 21 ارتش چهار نفر از نیروهای عراق را اسیر کردند.[10]

  • در ساعت 9، نیروهای مستقر در کانی‌سخت یک محل دیده‌بانی و چند سنگر ارتش عراق در گنجویس (ایلام) را با آتش خمپاره‌انداز منهدم کردند و چند نیروی دشمن را کشتند.[11]

  • توپخانه نیروهای ژاندارمری مستقر در منطقه ایلام، یک پاسگاه عراق را هدف قرار داد و دو انبار مهمات آنها را منفجر کرد.[12]

  • با اجرای عملیات گسترده در منطقه سرپل‌ذهاب (کرمانشاه)، همه ارتفاعات حساس بازی‌دراز به تصرف ایران درآمد. پانصد نفر از افراد دشمن کشته و مجروح و چهارصد نفر اسیر شدند. تعدادی خمپاره‌انداز، کلاشینکف، دوربین‌های دیده‌بانی و سلاح‌های مختلف به دست نیروهای خودی افتاد و دو تا هشت نفر هم شهید شدند.[13]

  • در عملیاتی که در ارتفاعات نوسود و نودشه پاوه (کرمانشاه) نیروهای سپاه پاسداران اجرا کردند، بخشی (70 درصد) از ارتفاعات مرزی نوسود که در اختیار نیروهای عراق بود، به تصرف درآمد.[14]

  • یک گروه از نیروهای سپاه پاسداران قصرشیرین با آرپی‌جی7 و خمپاره‌انداز، دو خودرو و نفربر عراق را در بازی‌دراز منهدم کردند. هجده سنگر نیروهای دشمن از بین رفت و چند نفر از آنها کشته شدند. یک نفر هم شهید شد. هوانیروز ایران نیز در این منطقه دوازده تانک دشمن را منهدم کرد و تعدادی از نیروهای دشمن کشته شدند.[15]

  • اهواز از ساعت 9 تا 13 با 34 گلوله توپ گلوله‌باران شد و به چندین واحد مسکونی خساراتی وارد شد و چهار نفر شهید و هشت نفر مجروح شدند.[16]

  •  توپخانه عراق مناطق مسکونی آبادان را زیر آتش قرار داد و هفت منزل، دو فروشگاه و قسمتی از ساختمان راهنمایی و رانندگی منهدم شد. پنج نفر شهید و سیزده نفر مجروح شدند.[17]

  • شهرستان سوسنگرد (خوزستان) به طور پراکنده زیر آتش توپخانه و خمپاره‌اندازهای ارتش عراق بود که نیروهای خودی به آتش آنها پاسخ دادند.[18]

  • مناطق مسکونی گیلان‌غرب (کرمانشاه) در ساعت 12:15 زیر آتش توپخانه ارتش عراق قرار گرفت که به چندین مغازه و منزل خساراتی وارد آمد.[19]

  • ساعت 24، عده‌ای ضد‌انقلاب مسلح پمپ بنزین درخشنده میاندوآب (آذربایجان‌غربی) را به آتش کشیدند و دو نفر از کارکنان پمپ بنزین را به گروگان گرفتند.[20]

  • نیروهای پایگاه اشکه‌سو در محور سرو (آذربایجان‌غربی) ساعت 1:30، با ضدانقلاب مسلح در ارتفاعات چره درگیر شدند که نیروهای خودی تلفاتی نداشتند.[21]

  • در درگیری بین نیروهای سپاه پاسداران و پیشمرگ و بسیج در محل تپه پیررستم سنندج (کردستان) با مهاجمان حزب رستگاری، دو نفر از پیشمرگان به شهادت رسیدند و چهار نفر از نیروهای پاسدار و بسیج زخمی شدند.[22]

  • ساعت 10، ضدانقلاب مسلح با پشتیبانی توپخانه ارتش عراق با یگان‌های مستقر در منطقه دزلی‌، درکی مریوان (کردستان) درگیر شدند که یک نفر از افراد بسیج مجروح شد.[23]

  • ضدانقلاب مسلح با نیروهای پایگاه‌های‌ خرکه سنندج و شارانی در بانه و ایران‌خواه در سقز (کردستان) درگیر شدند. این درگیری‌ها بدون تلفات خاتمه یافت.[24]

  • پانزده نفر از افراد حزب دموکرات که با دو خودرو در مسیر منطقه دزآور (کرمانشاه) در حرکت بودند، براثر برخورد با مین کشته شدند.[25]

  • در میاندوآب (آذربایجان‌غربی) و در مسیر روستای یوزکندی‌باشی، خودروی حامل نیروهای گشتی بسیج، براثر برخورد با مین ضدتانک منفجر شد و چهار نفر به شهادت رسیدند.[26]

  • چند فروند هواپیمای عراق در آسمان آبادان ظاهر شدند که با آتش پدافند هوایی متواری شدند.[27]

  • هفت هواپیمای عراق در دید رادارهای بوشهر و خارک قرار گرفتند که براثر آتش پدافند هوایی مجبور به فرار شدند.[28]

  • یک هواپیمای عراق که در ساعات پایانی امشب بر فراز بوشهر ظاهر شده بود، هدف آتشبارهای ضدهوایی نیروهای مسلح ایران قرار گرفت و در آب‌های خلیج فارس سرنگون شد.[29]

  • در شمال غرب دارخوین (خوزستان)، آتش بالگردهای هوانیروز دو خودروی جیپ دشمن را با نیروهایش به آتش کشید.[30]

  • یک هواپیمای اف ۱۴ ایران در غرب اهواز، ساعت 10:05، با دو میگ عراقی درگیر شد و با موشک، یک فروند از آنها را منهدم کرد و سالم به پایگاه بازگشت.[31]

  • بالگردهای هوانیروز یک مرکز تجمع دموکرات‌ها در جاده مهاباد ـ میاندوآب (آذربایجان‌غربی) را منهدم کردند و چهار نفر کشته و هشت نفر زخمی شدند.[32]

  • در خرمشهر، تکاوران نیروی دریایی ارتش محل‌های استقرار دشمن را به آتش کشیدند و تلفات و خسارات مهمی به دشمن وارد آوردند.[33]

  • تکاوران نیروی دریایی ارتش محل استقرار نیروهای ارتش عراق در ساختمان‌های گمرک، بندر و کشتیرانی و یک هتل در بخش اشغالی خرمشهر را به آتش کشیدند و تعدادی از نیروهای عراق کشته شدند. همچنین در طول ساحل اروندرود، نیروهای سپاه پاسداران با اجرای آتش روی مواضع دشمن، چندین سنگرشان را منهدم و تلفاتی به آنها وارد کردند.[34]

  • سازمان دانش‌آموزان مسلمان (هواداران سازمان مجاهدین خلق) در اعتراض به سالروز انقلاب فرهنگی و بسته‌شدن دانشگاه‌ها، در دبیرستان امام‌خمینی آمل (مازندران) مراسمی برگزار کرد که منجر به درگیری با مردم شد و کتابخانه سعیدمحسن در محله اسپه‌کلا به آتش کشیده شد و به یک شرکت تعاونی آسیب وارد آمد. در این درگیری‌ها حدود چهل نفر زخمی و بیست نفر بازداشت شدند.[35]

  • در قائم‌شهر (مازندران)، درگیری شدیدی بین مردم و هواداران سازمان مجاهدین خلق صورت گرفت و چهارصد نفر با سلاح سرد مجروح شدند. همچنین ساعت 4 عصر فرماندار، دادستان، عده‌ای از نیروهای کمیته و گروه ضربت در مجاور محله قائم‌شهر با منافقین به‌شدت درگیر شدند و ده نفر از منافقین کشته یا زخمی شدند. تعدادی از نیروهای خودی نیز مجروح و سه نفر هم به شهادت رسیدند و حدود سی نفر به اسارت منافقین درآمدند.[36]

  • در ساری، تعدادی از نیروهای سپاه و ژاندارمری با گروهی از عناصر سازمان مجاهدین خلق (منافقین) درگیر شدند که عده‌ای از نیروهای خودی مجروح شدند و تعداد زیادی از سران مجاهدین خلق و عوامل درگیری دستگیر شدند.[37]

  • ساعت 10:30، دو فرد مسلح از داخل یک خودروی در حال حرکت به سوی مأموران دادگاه انقلاب شهرستان قزوین تیراندازی کردند که صدمه‌ای به آنها وارد نشد و مهاجمین متواری شدند.[38]

  • براثر انفجار یک بمب که در یک مینی‌بوس در 1500 متری محل سکونت امام خمینی در جماران کار گذاشته شده بود، دو نفر شهید و ده نفر مجروح شدند.[39]

  • جوانان مذهبی که برای محکومیت اعتراض به بسته‌بودن دانشگاه‌ها و تشنجات ایجادشده توسط نیروهای ضدانقلاب در دانشگاه تهران مستقر شده بودند، با اعضای سازمان پیکار درگیر شدند و دو نفر از گروه پیکار کشته و چند نفر زخمی شدند.[40]


    [1]. درویشی سه تلانی، فرهاد و محمد محمدپور، روزشمار جنگ ایران و عراق، کتاب سیزدهم، ج1، تهران، مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، 1398، ص507.

    [2]. همان، ص507 و 508.

    [3]. پورداراب، سعید، تقویم تاریخ دفاع مقدس - ضربه‌های پی‌درپی، ج9، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1387، ص17 و 18.

    [4]. همان، ص18.

    [5]. پورداراب، سعید، همان، ص16 و 17؛ سیاری، حبیب‌الله و علی جعفری جبلی، تقویم تاریخ دفاع مقدس نداجا، ج14، تهران، دفتر پژوهش‌های نظری و مطالعات راهبردی نداجا، 1392، ص55.

    [6]. پورداراب، سعید، همان، ص17.

    [7]. همان.

    [8]. همان.

    [9]. همان.

    [10]. همان، ص19.

    [11]. همان.

    [12]. درویشی سه‌تلانی، فرهاد و محمد محمدپور، همان، ص510.

    [13]. پورداراب، سعید، همان، ص31.

    [14]. همان؛ درویشی سه‌تلانی، فرهاد و محمد محمدپور، همان، ص510.

    [15]. درویشی سه‌تلانی، فرهاد، و محمد محمدپور، همان، ص509.

    [16]. همان، ص508.

    [17]. پورداراب، سعید، همان، ص16.

    [18]. همان، ص18.

    [19]. همان، ص19.

    [20]. همان.

    [21]. همان، ص20.

    [22]. همان.

    [23]. همان.

    [24]. همان.

    [25]. درویشی سه تلانی، فرهاد و محمد محمدپور، همان، ص510.

    [26]. همان

    [27]. پورداراب، سعید، همان، ص21؛ سیاری، حبیب‌الله و علی جعفری جبلی، همان، ص55.

    [28]. پورداراب، سعید، همان، ص21.

    [29]. درویشی سه تلانی، فرهاد و محمد محمدپور، همان، ص509.

    [30]. پورداراب، سعید، همان، ص17.

    [31]. همان، ص21.

    [32]. همان، ص20.

    [33]. درویشی سه ‌تلانی، فرهاد و محمد محمدپور، همان، ص507.

    [34]. امین‌آبادی، روح‌الله، ایران پس از انقلاب اسلامی - رخدادهای بهار ۱۳۶۰، ج9، تهران، خبرگزاری فارس، 1396، ص153 و 154.

    [35]. درویشی سه تلانی، فرهاد و محمد محمدپور، همان، ص512.

    [36]. همان، ص511.

    [37]. همان، ص511 و 512.

    [38]. پورداراب، سعید، همان، ص22 و 23.

    [39]. درویشی سه تلانی، فرهاد و محمد محمدپور، همان، ص513.

    [40]. همان.