روزشمار

شنبه 25 دی 1361؛ هشتصدوچهل‌وپنجمین روز جنگ تحمیلی

محسن شیرمحمد
18 Views

نیروهای ایران در منطقه عملیاتی آبادان مواضع ارتش عراق در آن‌سوی اروندرود (خوزستان) را زیر آتش گرفتند. ضمن جلوگیری از حرکت خودروهای دشمن در محور فاو - بصره و خاموش شدن آتش سلاح سنگین دشمن، 3 پست دیده‌بانی و 6 سنگر اجتماعی و انفرادی عراق همراه با خدمه آن منهدم شدند.‌‌[1]

نیروهای عراق مواضع ایران در منطقه شلمچه، اطراف خرمشهر، جزیره مینو و اطراف شهربانی خرمشهر را زیر آتش گرفتند. 2 سرباز و 2 بسیجی مجروح شدند.[2]

آبادان زیر آتش سلاح سنگین عراق قرار گرفت. 2 منزل مسکونی و 2 مغازه تخریب و قسمتی از انبار گمرک طعمه حریق شد که مهار گردید. 4 نفر مجروح و یک نفر نیز شهید شدند.[3]

نیروهای ژاندارمری، سپاه پاسداران و بسیج طی یک عملیات در جبهه ایلام، با حفظ مواضع پدافندی، یک موضع خمپاره‌انداز و یک خودرو حامل نفرات ارتش عراق را منهدم کردند.[4]

نیروهای ایران در منطقه عملیاتی مسلم‌بن‌عقیل (سومار) و جبهه‌های نفت‌شهر (ایلام)، نوسود و قصر شیرین (کرمانشاه)، 2 خودرو و چند سنگر اجتماعی و انفرادی عراق را منهدم کردند. 18 نفر از افراد دشمن نیز کشته و مجروح شدند.[5]

نیروهای ایران در جبهه‌های مرزی کرمانشاه، تأسیسات نظامی عراق را هدف آتش توپخانه قرار دادند. 2 خمپاره‌انداز و یک خودرو دشمن را منهدم شد.[6]

پایگاه‌های شهید عابدی و توریور 3 در سنندج (کردستان) با ضدانقلاب درگیر شدند که تلفاتی نداشت.[7]

ساعت 17:00، یک نفر از افراد کومله با یک کلاشینکف، 140 فشنگ، یک نارنجک دستی و یک دوربین دو چشمی خود را به پایگاه شویشه سنندج معرفی کرد.[8]

افراد ضدانقلاب، 2 بسیجی را در حوالی روستای تیژتیژ در غرب سنندج گروگان گرفتند.[9]

ارتش عراق اسلحه و مهمات فراوانی به گروه کومله، حزب دمکرات کردستان و سازمان مجاهدین خلق (منافقین) تحویل داد. این اقلام از شهر طُویله‌ عراق، اورامانات و منطقه‌ آویپنک وارد کشور شدند. سلاح‌های تحویل داده ‌شده به سازمان مجاهدین خلق (منافقین) شامل 4 توپ 106 میلی‌متری و 1600 گلوله‌ آن بود.[10]

3 نفر از اعضای حزب دمکرات و یک نفر از افراد کومله در سلماس (آذربایجان غربی) و پایگاه شویشه در غرب سنندج خود را به نیروهای نظامی تسلیم و خواهان دریافت ‌امان‌نامه شدند. این افراد 4 اسلحه و مقداری مهمات و تجهیزات انفرادی نیز تحویل دادند.[11]

اقدامات ضدانقلاب در شهرستان‌ها ادامه داشت: 3 عضو منافقین، روحانی روستای بی‌بالان رودسر (گیلان) را در راه منزلش به گلوله بسته و به شهادت رساندند؛[12] یکی از افراد سازمان مجاهدین خلق (منافقین) در بابل (مازندران) به جرم فعالیت مسلحانه به اعدام محکوم شد. وی قبلاً به 3 سال زندان محکوم ‌شده بود که پس از مدتی با اخذ مرخصی به طور موقت از زندان آزاد ‌شد و در همین مدت دوباره به تشکیلات سازمان پیوست و به فعالیت‌های مسلحانه پرداخت؛[13] یکی از افراد سازمان اتحادیه‌ کمونیست‌های ایران در شیراز (فارس) به جرم مبارزه‌ مسلحانه و شرکت در درگیری‌های مسلحانه به اعدام محکوم شد.[14]

مجاهدین عراقی مخالف صدام در جاده‌ نال‌پاریز در کردستان عراق به یک خودرو حامل سربازان ارتش بعث حمله کرد و 12 سرباز آنها را کشته و شماری از آنان را مجروح کردند.[15]

آمار تلفات نیروهای سه‌گانه ارتش، ژاندارمری و شهربانی ایران تا ساعت 08:00 صبح، 15.371 شهید و 66.678 مجروح، اسیر و مفقود اعلام شد.[16]

[1]. مطمئنیان آرانی، علی، اطلاعیه‌های ارتش جمهوری اسلامی ایران در هشت سال دفاع مقدس، ج 3، تهران، انتشارات عقیدتی سیاسی آجا، 1397، ص 518 و 519.

[2]. پورداراب، سعید، تقویم تاریخ دفاع مقدس نزاجا (نبرد در شرایط سخت، حوادث دی 1361)، ج 29، تهران، نشر آجا، 1393، ص 353 و 354.

[3]. همان، ص 353.

[4]. همان، ص 365.

[5]. همان.

[6]. همان، ص 364.

[7]. همان، ص 354.

[8]. همان، ص 355.

[9]. لطف‌الله‌زادگان، علی‌رضا، روزشمار جنگ ایران و عراق (کتاب بیست و سوم: والفجر مقدماتی)، تهران، مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس سپاه پاسداران، 1392، ص 332.

[10]. همان.

[11]. همان، ص 332 و 333.

[12]. همان، ص 333.

[13].همان.

[14]. همان.

[15]. همان، ص 337.

[16]. پورداراب، سعید، همان، ص 356.