روزشمار
جمعه 10 بهمن 1359، صدوسی‌امین روز جنگ تحمیلی
محسن شیرمحمد
17 دورہ
در جبهه آبادان ـ خرمشهر و آبادان ـ ماهشهر و دارخوین ـ مارد (خوزستان)، نیروهای ایران به دو تانک، یک نفربر شنی‌دار، یک تیربار ضدهوایی، یک توپ 23 میلی‌متری و تعدادی سنگر ارتش عراق خسارت وارد کردند و تعدادی از افراد دشمن کشته و مجروح شدند.[1]
آبادان زیر آتش سلاح سنگین ارتش عراق قرار گرفت. پالایشگاه و تانکی‌فارم و چند نقطه شهر و یک انبار مهمات خسارت دید و یک نفر شهید و 45 نفر نیز مجروح شدند.[2]
خمپاره‌اندازهای سپاه پاسداران در آبادان، یک مخزن سوخت ارتش عراق را به آتش کشیدند و تعدادی از افراد دشمن کشته شدند.[3]
نیروهای ایران با اجرای آتش در منطقه سوسنگرد (خوزستان)، یک تانک، سه سنگر انفرادی و یک تیربار کالیبر 50 عراق را منهدم کردند و ده نفر از افراد دشمن کشته یا زخمی شدند.[4] با آتش دشمن نیز، پنج نفر مجروح شدند.[5]
نیروهای سپاه پاسداران با آتش خمپاره‌انداز در منطقه سعدون حمادی (خوزستان)، یک تانک و دو نفربر عراق را منهدم کردند و سی نفر از نیروهای دشمن کشته و زخمی شدند.[6]
در شمال کرخه‌کور (خوزستان)، نیروهای سپاه پاسداران به ارتش عراق حمله و دو تانک و یک کامیون اورال و چند سنگر سلاح‌های نیمه‌سنگین عراق را منهدم کردند. عده‌ای از نفرات دشمن نیز کشته شدند.[7]
در یک عملیات هماهنگ بین ارتش و سپاه پاسداران و پشتیبانی توپخانه ارتش در جبهه شوش (خوزستان)، چند سنگر تجمع ارتش عراق منهدم و تعدادی از نفرات دشمن کشته شدند و مقادیری اسلحه از دشمن به غنیمت پاسداران سپاه درآمد.[8]
در جبهه کرخه و شوش (خوزستان)، چهار نفر با ترکش خمپاره ارتش عراق مجروح شدند.[9]
در منطقه کانی‌سخت (ایلام)، آتش سلاح سنگین، پنج سنگر ارتش عراق را منهدم کرد و چند نفر از افراد دشمن کشته و زخمی شدند.[10]
توپخانه ایران با اجرای آتش در جبهه شورشیرین (ایلام)، تعدادی از خودروهای ارتش عراق را منهدم کرد.[11]
یک گروه گشتی در منطقه سومار (کرمانشاه) با نیروهای عراق درگیر شدند و یک تیربار ارتش عراق منهدم شد و تعدادی از افراد دشمن کشته و زخمی شدند.[12]
مواضع دشمن در ارتفاعات امام‌زاده حسن در منطقه مهران و ارتفاعات دشت پشت میمک (مهران، ایلام) زیر آتش توپخانه دورزن قرار گرفت و تلفاتی به ستون‌های زرهی دشمن وارد شد. تعداد زیادی تانک و خودروی ارتش عراق منهدم شد و تعدادی از افراد دشمن کشته یا مجروح شدند.[13]
نیروهای ایران با پشتیبانی توپخانه در منطقه ریجاب (کرمانشاه)، یک تانک و سه خودروی حامل مهمات عراق را منهدم کردند و تعدادی از نفرات دشمن کشته شدند. ارتش عراق دو کیلومتر به عقب رانده شد.[14]
پادگان بیاری در منطقه دزلی (کردستان)، هدف خمپاره ایران قرار گرفت و دو توپ و چهار خودروی دشمن منهدم تعدادی از نفرات دشمن نیز کشته و مجروح شدند.[15]
رادار خارک دو هواپیمای عراق را کشف کرد که با آتش پدافند زمین به هوا، متواری شدند.[16]
هواپیماهای نیروی هوایی ارتش چند خودرو و یک رادار اعلام خطر هوایی عراق واقع در جنوب غربی اهواز را منهدم کردند.[17]
هواپیماهای عراق در روستای ترکان مریوان (کردستان)، به اشتباه مواضع ضدانقلاب را بمباران کردند که درنتیجه سی نفر از آنها کشته و زخمی شدند.[18]
ساعت 13، یک ناو و یک ناوچه ایران با پشتیبانی نیروی هوایی ارتش، به بنادر البکر و الامیه عراق حمله کردند. یک میگ، یک بالگرد، یک توپ ضدهوایی و یک تیربار متوسط دشمن منهدم شد و سه نفر کشته و تعدادی مجروح شدند.[19]
براثر اصابت گلوله توپ دشمن به مریوان (کردستان)، شش غیرنظامی مجروح و دو خانه منهدم شدند.[20]
یک خودروی سازمان صداوسیما در حوالی دیواندره (کردستان) با مین برخورد کرد و چهار سرنشین آن مجروح شدند.[21]
در محور سنندج ـ قروه (کردستان)، ضدانقلاب به پاسگاه شماره 3 حمله کرد که به آتش آنها پاسخ داده شد.[22]
در پاک‌سازی روستای کلیکران از توابع مریوان (کردستان)، دو نفر از ضدانقلابیون کشته، تعدادی مجروح و هفت نفر دستگیر شدند. یک سرباز شهید و دو نفر هم مجروح شدند.[23]
یک خودروی سپاه پاسداران در باغ‌کن مریوان (کردستان)، در کمین ضدانقلاب قرار گرفت و یک بسیجی شهید و یک نفر زخمی و یک سرباز مفقود شد و خودرو نیز آتش گرفت.[24]
یک خودروی حامل غذا در جاده مریوان (کردستان)، مورد حمله ضدانقلاب قرار گرفت. یک درجه‌دار و یک پاسدار شهید شدند و یک پاسدار مجروح شد.[25]
شصت نفر از افراد ضدانقلاب در جایگاه بنزین مهاباد (آذربایجان‌غربی) مشغول تخلیه مواد سوختی بودند که سرکوب و متواری شدند.[26]
شش نفر از ضدانقلابیون خود را به سپاه پاسداران مریوان معرفی کردند و سلاح‌های خود را تحویل دادند.[27]
هفتاد نفر از افراد ضدانقلاب همراه با خانواده در ریجاب (کرمانشاه) خود را به نیروهای نظامی تسلیم و امان‌نامه دریافت کردند.[28]
دو نفر از اعضای حزب دموکرات در پاوه (کرمانشاه) خود را به نیروهای ارتش تسلیم و امان‌نامه دریافت کردند.[29]
یک سرباز عراقی به پادگان مریوان پناهنده شد.[30]
شانزده نفر از افراد نظامی عراق خود را به یگان‌های تیپ 1 لشکر 16 زرهی (ارتش) معرفی کردند و سپس به سپاه پاسداران سوسنگرد (خوزستان) تحویل داده شدند.[31]
[1]. بهروزی، فرهاد، تقویم تاریخ دفاع مقدس، ج6 (گام بر بام میمک، حوادث بهمن 1359)، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1386، ص204
[2]. همان.
[3]. رادمرد، محمد و زهرا سعیدی، روزشمار جنگ ایران و عراق، کتاب دوازدهم، ج1 (در کشاکش اشغال و بحران)، تهران، مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، 1401، ص632 و 633.
[4]. بهروزی، فرهاد، همان، ص204.
[5]. رادمرد، محمد و زهرا سعیدی، همان، ص632.
[6]. بهروزی، فرهاد، همان، ص212.
[7]. رادمرد، محمد و زهرا سعیدی، همان، ص632.
[8]. همان.
[9]. همان.
[10]. بهروزی، فرهاد، همان، ص205.
[11]. رادمرد، محمد و زهرا سعیدی، همان، ص633.
[12]. بهروزی، فرهاد، همان، ص205.
[13]. رادمرد، محمد و زهرا سعیدی، همان، ص633.
[14]. همان، ص634.
[15]. همان.
[16]. بهروزی، فرهاد، همان، ص207.
[17]. همان، ص206 و 207.
[18]. رادمرد، محمد و زهرا سعیدی، همان، ص639.
[19] . بهروزی، فرهاد، همان، ص207 و 208.
[20]. همان، ص206.
[21]. همان.
[22]. همان، ص205.
[23]. همان.
[24]. همان، ص205 و 206.
[25]. همان، ص206.
[26]. همان.
[27]. همان.
[28]. رادمرد، محمد و زهرا سعیدی، همان، ص640.
[29]. همان.
[30]. بهروزی، فرهاد، همان، ص206.
[31]. رادمرد، محمد و زهرا سعیدی، همان، ص632.
