شنبه 20 آذر 1361؛ هشتصدودهمین روز جنگ تحمیلی
محسن شیرمحمد
37 بازدید
نیروهای ژاندارمری در منطقه آبادان و خرمشهر، 4 سنگر اجتماعی ارتش عراق را منهدم کردند. تعدادی از افراد دشمن کشته و مجروح شدند.[1]
آبادان و خرمشهر زیر آتش عراق قرار گرفت. به 3 منزل مسکونی در آبادان خساراتی وارد و یک دستگاه نیز طعمه حریق شد. در خرمشهر 10 نفر از نیروهای نظامی و بسیجی مجروح شدند.[2]
ارتش عراق در جبهه پلنو (خرمشهر) مواضع ایران را زیر آتش گرفت. یک درجهدار و یک سرباز مجروح شدند.[3]
2 نفر از عشایر چوپان در دهلران (ایلام) توسط گروه گشتی عراق به اسارت گرفته شدند.[4]
لشکر 81 زرهی کرمانشاه (ارتش) با ارتش عراق به تبادل آتش پرداختند. یک تانک، یک خمپارهانداز و 4 خودروی دشمن منهدم شد. از نیروهای ایران یک درجهدار و 3 سرباز مجروح شدند.[5]
یگانهای ژاندارمری و ارتش عراق در قصر شیرین (کرمانشاه) به تبادل آتش پرداختند. یک خودروی دشمن در چغاحمام منهدم شد. به یک تانکر آب نیروهای ایران خساراتی وارد شد.[6]
مواضع ارتش عراق در بیاره و هرگینه (کردستان عراق) زیر آتش توپخانه ایران قرار گرفت. چند سنگر انفرادی و اجتماعی منهدم و تعدادی از نفرات عراقی کشته یا زخمی شدند.[7]
ایلام هدف توپخانه عراق قرار گرفت. 2 نفر از عوامل اجرایی انتخابات روز گذشته که برای شمارش آرا در این شهر به سر میبردند بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسیدند.[8]
پایگاههای تاجیک، شهدا، غفارنژاد، ادینان (زیویه؛ سقز) و آربابا (بانه) در منطقه کردستان با ضدانقلاب درگیر شدند که تلفاتی نداشت.[9]
در نزدیکی روستای بیشاسب در 10 کیلومتری شمال سردشت (کردستان)، یک سرباز روی مین رفت و زخمی شد. نیروهای نظامی مین دیگری را در همان منطقه کشف و خنثی کردند.[10]
یک سرباز در اثر انفجار مین در جاده سردشت - پسوه (آذربایجان غربی) مجروح شد.[11]
ساعت 21:00، یک عضو حزب دمکرات با یک اسلحه ژ-3 و 7 خشاب، خود را به پایگاه کچلآباد در ارومیه معرفی کرد.[12]
10 نفر از وابستگان به حزب دمکرات و گروه کومله با 8 سلاح، خود را به نیروهای نظامی در شهرهای مهاباد، سنندج، کامیاران و ارومیه معرفی و اماننامه دریافت کردند.[13]
به دنبال مفقود شدن 3 نفر از نیروهای نظامی در روستاهای ریگآباد و قرهخضر در جنوب پیرانشهر (آذربایجان غربی)، سپاه پاسداران طی عملیاتی با ورود به نقاط تجمع ضدانقلاب، منطقه را پاکسازی کرد. پیکر یکی از نیروهای نظامی که به دست عوامل ضدانقلاب به شهادت رسیده بود، به دست آمد و 2 نفر دیگر که یکی از آنها زخمی شده بود، آزاد شدند.[14]
یک نفر از افراد حزب دمکرات در ماکو (آذربایجان غربی) دستگیر شد. وی قبلاً به جرم مشارکت در قتل 2 معلم دستگیر، ولی به دلیل ناهماهنگی مراکز قضایی آزاد شده بود.[15]
اقدامات ضدانقلاب در شهرستانها ادامه داشت: افراد سازمان مجاهدین خلق (منافقین) در نزدیکی پایگاه هوایی شیراز یک میوهفروش را ترور و به شهادت رساندند. فرد ضارب پس از ترور قصد فرار داشت که به محاصره مردم درآمد و دستگیر شد. وی قبل از رسیدن نیروهای انتظامی با خوردن سیانور خودکشی کرد؛[16] یک نفر از اعضای سازمان مجاهدین خلق (منافقین) به حکم دادگاه انقلاب اسلامی انزلی اعدام شد.[17]
گروهی از گزارشگران، فیلمبرداران و عکاسان خبرگزاریهای داخلی و خارجی از آثار جنایات صدام در دزفول بازدید کردند.[18]
در پایان سفر هیئت سیاسی بلندپایه لیبی به تهران به سرپرستی عبدالعاطی العبیدی وزیر امور خارجه این کشور، بیانیه مشترکی انتشار یافت. شرایط پایان جنگ ایران و عراق و اعلام حمایت از آزادی عراق از بند رژیم بعثی، از جمله محورهای اصلی این بیانیه مشترک بود.[19]
آمار تلفات نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران تا ساعت 8 صبح؛ 14.890 شهید و 64.949 مجروح، اسیر و مفقود اعلام شد.[20]
[1]. پورداراب، سعید، همان، همان، تقویم تاریخ دفاع مقدس، ج 28ـ طلوع فجر، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1393، ص 303.
[2]. همان.
[3]. همان.
[4]. نشریه ویژه خبرگزاری جمهوری اسلامی، ش272، 26 آذر 1361، ص 2.
[5]. پورداراب، سعید، همان، ص 304.
[6]. همان.
[7]. همان.
[8]. لطفاللهزادگان، علیرضا، روزشمار جنگ ایران و عراق، ج 22ـ عملیات محرم، تهران، مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس، 1393، ص 782.
[9]. پورداراب، سعید، همان، ص 304 و 305.
[10]. لطفاللهزادگان، علیرضا، همان، ص 783.
[11]. پورداراب، سعید، همان، ص 305.
[12]. همان.
[13]. لطفاللهزادگان، علیرضا، همان، ص 782.
[14]. همان، ص 782 و 783.
[15]. همان، ص 783.
[16]. همان.
[17]. نشریه ویژه خبرگزاری جمهوری اسلامی، ش 267، 21 آذر 1361، ص 4.
[18]. پورداراب، سعید، همان، ص 308.
[19]. لطفاللهزادگان، علیرضا، همان، ص 789.
[20]. پورداراب، سعید، همان، ص 306.