چهارشنبه 17 آذر 1361؛ هشتصدوهفتمین روز جنگ تحمیلی
محسن شیرمحمد
4 بازدید
نیروهای ژاندارمری در جبهه آبادان با ارتش عراق در آن سوی اروندرود به تبادل آتش پرداختند. یک سنگر تیربار و یک پست دیده‌بانی دشمن منهدم و تعدادی از افراد آنان کشته و مجروح شدند. یک سرباز ایران نیز مجروح شد.[1]
آبادان و خرمشهر زیر آتش عراق قرار گرفت. در آبادان یک نفر مجروح و 2 منزل مسکونی تخریب و در خرمشهر تعدادی خانه مسکونی تخریب شد.[2]
نیروهای ایران در منطقه عملیات مسلم‌بن‌عقیل (سومار) مواضع دشمن را زیر آتش گرفتند. یک لودر، 2 خمپاره‌انداز 60 میلی‌متری، یک خمپاره‌انداز 80 میلی‌متری و چند تیربار، چند سنگر اجتماعی و انفرادی، 3 پست دیده‌بانی و یک تریلر حامل مهمات عراق منهدم شد.[3]
نیروهای ایران در منطقه ظفر (کرمانشاه) با ارتش عراق به تبادل آتش پرداختند. 2 خودرو، 4 خمپاره‌انداز و تعدادی سنگر انفرادی و اجتماعی دشمن منهدم و عدهای از افراد آنان کشته و مجروح شدند. به یک تانک و یک تریلر حامل مهمات عراق نیز آسیب رسید. از نیروهای ایران یک نفر مجروح شد.[4]
4 هواپیمای عراق از ساعت 11:47 تا 11:51 قصد تجاوز به حریم غرب خرمشهر، آبادان و غرب هویزه را داشتند که علیه آن‌ها اقدامات تاکتیکی انجام شد.[5]
10 هواپیمای عراق توسط رادارها و پدافند زمین به هوای نیروی هوایی ارتش کشف شد و علیه آن‌ها اقدامات تاکتیکی انجام گردید.[6]
پایگاه‌های الله‌اکبر (اسلام‌آباد غرب) و توریور 3 در سنندج با ضدانقلاب درگیر شدند که تلفاتی نداشت.[7]
4 نفر از افراد کومله، دموکرات و پیکار با 2 کلت کمری و یک اسلحه برنو به سپاه پاسداران سنندج و کامیاران (کردستان) تسلیم شدند.[8]
عدهای از افراد ضدانقلاب با مراجعه به روستای نی‌چالان در صومای ارومیه، مردم را به شرکت نکردن در انتخابات مجلس خبرگان تشویق کردند. این دعوت با اعتراض مردم مواجه شد و درگیری پیش آمد. در این درگیری، یکی از اهالی روستا بر اثر شلیک گلوله زخمی شد.[9]
افراد حزب دمکرات قصد داشتند در روستای سرو در شمال‌غربی ارومیه، کمپرسی یکی از اهالی را بربایند که با مقاومت صاحب خودرو مواجه شدند. با رسیدن نیروهای سپاه پاسداران، درگیری رخ داد، صاحب کمپرسی و 2 نفر از نیروهای سپاه به شهادت رسیدند.[10]
300 نفر از روحانیون و طلاب حوزه علمیه قم، در مراسمی که در مقابل دفتر تبلیغات اسلامی این شهر برگزار شد، عازم جبهه‌های غرب و جنوب شدند.[11]
125 نفر از روحانیون حوزه علمیه قم، 1250 نفر از نیروهای داوطلب بسیجی از رامسر، 300 نفر از جوانان شاهین‌دژ، 300 تن از شهرستان خمین، 90 نفر از نیروهای داوطلب اعزام مجدد از کاشان، 300 نفر از سنندج، چهل و دومین گروه از نیروهای بسیج زرین‌شهر و نیروهای مردمی داوطلب از شهرهای نوشهر، فریدون‌شهر، بوشهر، دلیجان و اردبیل عازم جبهه‌های جنگ شدند.[12]
یک گروه پزشکی متشکل از بهیار، بهورز، بهداشت‌یار و امدادگر از خرم‌آباد؛ دهمین گروه امدادرسانی شامل 250 نفر از نیروهای هلال‌احمر یاسوج؛ 2 گروه پزشکی از مشهد شامل 17 پزشک متخصص و پرستار و تکنسین، هشتادویکمین گروه پزشکی اداره بهداری استان آذربایجان شرقی شامل 5 پزشک متخصص، 14 پرستار و تکنسین‌های مختلف، 3 گروه فرهنگی، فنی و امدادگر از شهرستان ساوه، 77 نفر نیروی فنی از شهرهای آمل و بهشهر (شامل راننده خودروهای سنگین، مکانیک، جوش‌کار، باطری‌ساز و صاف‌کار) و 60 نفر از کارمندان فنی مرکز تعمیرات ماشین‌آلات شرکت کشت و صنعت مغان، تعدادی از نیروهای جهاد سازندگی کاشان، شیراز، فیروزآباد و عدهای از نیروهای واحد فیلم، تئاتر و سرود اداره کل ارشاد اسلامی همدان، با هدف پشتیبانی از نیروهای عملیاتی، همچنین کمک به بازسازی مناطق جنگی، عازم جبهه‌ها شدند.[13]
43 خودرو حامل مهمات از مرزهای کویت (30 دستگاه) و اردن (13 دستگاه) به عراق حمل شد.[14]
عبدالرحمن قاسملو دبیرکل حزب دمکرات کردستان ایران، با انتشار بیانیه‌‌ای خواستار تحریم انتخابات مجلس خبرگان و انتخابات میان‌دوره‌‌ای مجلس شورای اسلامی شد.[15]
مسعود رجوی سرکرده سازمان مجاهدین خلق (منافقین) و رئیس شورای به اصطلاح ملی مقاومت با انتشار بیانیه‌‌ای مردم را به تحریم انتخابات آینده فراخواند.[16]
آمار تلفات نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران تا ساعت 8 صبح، 14.825 شهید و 64.927 مجروح، اسیر و مفقود اعلام شد.[17]
[1]. پورداراب، سعید، همان، تقویم تاریخ دفاع مقدس، ج 28ـ طلوع فجر، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1393، ص 255.
[2]. همان.
[3]. همان، ص 262.
[4]. همان، ص 256 و 257.
[5]. همان، ص 258.
[6]. همان.
[7]. همان، ص 257.
[8]. نشریه ویژه خبرگزاری جمهوری اسلامی، ش 264، 18 آذر 1361، ص 37.
[9]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا، روزشمار جنگ ایران و عراق، ج 22، عملیات محرم، تهران، مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس، 1393، ص 744.
[10]. همان.
[11]. همان، ص 745.
[12]. همان، ص 745 و 746.
[13]. همان، ص 746.
[14]. همان، ص 743.
[15]. همان.
[16]. همان، ص 743 و 744.
[17]. پورداراب، سعید، همان، ص 259.
