شنبه 3 بهمن 1360؛ چهارصدوهشتادونهمین روز جنگ تحمیلی
امین راستگو
25 بازدید
توپخانه دشمن دزفول، اندیمشک و اطراف پایگاه وحدتی دزفول را هدف گرفت که چند منزل مسکونی خسارت دید.[1]
دشمن با بالا بردن برد توپخانه خود، جاده اندیمشک - اهواز، تأسیسات صنعتی و اقتصادی شوش و هفت‌تپه را هدف گرفت که بخش‌هایی منهدم و بخش‌هایی آتش گرفت.[2]
دشمن با سلاح سنگین آبادان را بمباران کرد؛ 11 نفر شهید شدند و ضمن ایجاد آتش‌سوزی در پالایشگاه، تعدادی خانه مسکونی آسیب دید.[3]
دشمن با سلاح سنگین به مواضع لشکر 21 حمزه (ارتش) در دزفول حمله کرد؛ 5 نفر شهید و 11 نفر مجروح شدند.[4]
توپخانه و خمپاره‌انداز دشمن به مواضع نیروهای لشکر 16 زرهی قزوین (ارتش) در شمال کرخه‌کور و فرسیه (خوزستان) حمله کردند.[5]
نیروهای خودی با سلاح دوربرد 3 موضع خمپاره‌انداز دشمن را در شمال غربی پادگان حمید (جبهه دب حردان و آب تیمور اهواز) منهدم و 15 نفر را کشته و زخمی کردند.[6]
نیروهای ژاندارمری در منطقه مرزی پایگاه سعیدیه (بستان) با دشمن درگیر شدند؛ 4 نفر از نیروهای ژاندارمری مجروح و 20 نفر از دشمن کشته و متواری شدند.[7]
نیروهای گشتی شناسایی سپاه پاسداران در زوره (بستان) با دشمن درگیر شدند که تلفاتی نداشت.[8]
نیروهای خودی با آتش توپخانه بر مواضع پیاده، تانک، سنگرهای اجتماعی و انفرادی و جاده تدارکاتی دشمن در پِنجوین (عراق) تلفات و ضایعاتی وارد کردند.[9]
گشتی‌های دشمن در ساعت 3:30 به غرب سد هالوپ در دارخوین (خوزستان) نفوذ کردند که با آتش نیروهای ارتش ناکام ماندند.[10]
دشمن با استفاده از 4 پمپ در منطقه جنوب نیسان (سوسنگرد)، آب پمپاژ کرد تا از فعالیت نیروهای ایران جلوگیری کند.[11]
نیروهای خودی با سلاح دوربرد در تپه شینو (ایلام) تلفات و خساراتی به دشمن وارد کردند.[12]
نیروهای ارتش با آتش توپخانه و خمپاره‌انداز روی خط تدارکاتی دشمن در نفت‌شهر و سومار (کرمانشاه)، به تعدادی خودرو آسیب رساندند و تعدادی را کشته یا زخمی کردند.[13]
نیروهای دشمن در نتیجه آتش و دفاع نیروهای خودی مجبور به عقب‌نشینی از ارتفاعات چغالوند (کرمانشاه) شدند.[14]
با کاهش شدید دمای هوا، 18 سرباز و درجه‌دار عراقی در جبهه پنجوین عراق منجمد شدند.[15]
3 هواپیمای دشمن توسط رادارهای اهواز و خارک شناسایی و با آتش پدافند هوایی متواری شدند.[16]
ضدانقلاب به منزل امام‌جماعت مسجد اشنویه (آذربایجان غربی) تیراندازی کرد که تلفاتی نداشت.[17]
با پرتاب نارنجک به یک منزل مسکونی در اشنویه یک نفر مجروح شد.[18]
ضدانقلاب در ساعت 3 صبح به پاسگاه و پایگاه‌های اشنویه (آذربایجان غربی) تیراندازی کرد که با پاسخ متقابل نیروهای خودی مواجه شد.[19]
70 نفر از ضدانقلاب با تحویل اسلحه خود به هنگ ژاندارمری ارومیه درخواست امان‌نامه کردند.[20]
12 ضدانقلاب در ساعت 19 قصد نفوذ به داخل مهاباد (آذربایجان غربی) را داشتند که ناموفق بودند. یک نفر از نیروهای ژاندارمری مجروح و مهاجمان متواری شدند.[21]
ضدانقلاب با اجرای کمین، 7 نفر از پاسداران را در مسیر نقده - پیرانشهر (آذربایجان غربی) گروگان گرفت و به منطقه میرآباد برد.[22]
توپخانه ارتش، مواضع ضدانقلاب را در پیرانشهر بمباران کرد.[23]
ضدانقلاب در ساعت 23 به بوکان (آذربایجان غربی) حمله کرد و 2 خانم و 4 نفر از نیروهای پاسداران را گروگان گرفت.[24]
ضدانقلاب در ساعت 23:30 به پایگاه آبیدر (کردستان) حمله کرد و با پاسخ نیروهای سپاه پاسداران متواری شدند.[25]
نیروهای پایگاه شریف‌آباد (سنندج) حمله ضدانقلاب را در ساعت 21:45 دفع کردند.[26]
ضدانقلاب در ساعت 21 به پایگاه سد قشلاق (سنندج) حمله کرد که تلفاتی نداشت.[27]
ساعت 22 شب گذشته نیروهای پایگاه ماویان (سنندج) هدف حمله ضدانقلاب قرار گرفتند. دوباره ساعت 5:30 صبح درگیری آغاز شد که به نیروهای خودی آسیبی وارد نشد.[28]
نیروهای خودی با آتش سلاح سنگین و نیمه‌سنگین، تلفات و خساراتی به ضدانقلاب در مناطق مریوان، دره‌مار و خانم شیخان (کردستان) وارد کردند.[29]
گروهی از افراد حزب دمکرات کردستان و کومله، یکی از اهالی روستای موچش (دهگلان در سنندج) را به شهادت رساندند.[30]
اقدامات تروریستی ضدانقلاب در تهران و شهرستان‌ها ادامه داشت: نیروهای سپاه پاسداران یک خانه تیمی سازمان مجاهدین خلق را در خیابان مطهری (تهران) شناسایی و تصرف کردند. در این خانه تعدادی جزوه سازمانی و یک اسلحه ژ 3 به دست آمد؛[31] 3 نفر از اعضای سازمان مجاهدین خلق در بهشهر (مازندران) دستگیر شدند؛[32] نیروهای ژاندارمری و سپاه پاسداران، بخش‌هایی از جنگل‌های آمل را از ضدانقلاب پاکسازی کردند.[33] ۳ نفر از افراد کادر سازمان مجاهدین خلق (منافقین) که پیش‌تر به دلیل فعالیت مسلحانه در مشهد دستگیر شده بودند، با حضور در برنامه تلویزیونی، به بمب‌گذاری در دفتر حزب جمهوری اسلامی و ترور حجت‌الاسلام عباس واعظ طبسی در حرم مطهر امام رضا (ع) اعتراف کردند. در این برنامه از طرح تصرف چند منطقه از احمدآباد مشهد، جمع‌آوری اسامی دو هزار نفر از حزب‌الهی‌ها به قصد ترور و سایر برنامه‌ها صحبت کردند. [34]
در ساعت 24، 60 تریلی حامل مهمات و 18 تانکر سوخت از کویت وارد عراق شدند.[35]
دشمن کمبود نیروهای خود را با استفاده از مزدوران اردنی، مصری، فلسطینی، عربستانی و کویتی بر طرف می‌کند.[36]
تعدادی از سربازان ارتش عراق بر اثر فشار بعثی‌ها به عربستان و کویت پناهنده شدند؛ 300 نفر از آنان در کویت دستگیر و تحویل مقامات عراقی شدند. همچنین یک افسر عراقی به همراه 184 نفر، از مرز عراق به ترکیه پناهنده شدند.[37]
ستاد مشترک ارتش تلفات (شهید، مجروح، اسیر و گمشده) نیروهای مسلح جمهوری اسلامی را تا ساعت 8 امروز، 65.647 نفر اعلام کرد.[38]
[1]. سلیمانی‌خواه، نعمتالله، روزشمار جنگ ایران و عراق، ج 17 (بخش دوم ـ نبرد چزابه)، تهران، مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس سپاه پاسداران، 1400، ص 101.
[2]. همان.
[3]. کریمی، نبی و فرهاد بهروزی، تقویم تاریخ دفاع مقدس، ج 18 ـ نبرد خونین در چزابه، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1390، ص63؛ سیاری، حبیب‌الله و مجید منصوری، حوادث و رویدادهای یکم تا سی‌ام بهمن ماه 1360، تهران، دفتر پژوهش‌های نظری و مطالعات راهبردی نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران، 1395، ص 84.
[4]. کریمی، نبی و فرهاد بهروزی، همان، ص 66.
[5]. همان، ص 65.
[6]. بولتن خبرگزاری پارس، ش 310، 4 بهمن 1360، ص 37.
[7]. سلیمانی‌خواه، نعمتالله، همان، ص 101؛ کریمی، نبی و فرهاد بهروزی، همان، ص 64.
[8]. دهقان، احمد، گزارش روزانه جنگ، ج 3 ـ شش ماهه دوم سال 1360، تهران، مرکز نشر آثار شهید حسن باقری، 1389، ص 385.
[9]. سلیمانی‌خواه، نعمتالله، همان، ص 102.
[10]. کریمی، نبی و فرهاد بهروزی، همان، ص 65.
[11]. همان.
[12]. سلیمانی‌خواه، نعمتالله، همان، ص 102.
[13]. همان.
[14]. همان.
[15]. همان.
[16]. کریمی، نبی و فرهاد بهروزی، همان، ص 71.
[17]. سلیمانی‌خواه، نعمتالله، همان، ص 110؛ کریمی، نبی و فرهاد بهروزی، همان، ص92؛ بولتن خبرگزاری پارس، ش 311، 5 بهمن 1360، ص 26.
[18]. کریمی، نبی و فرهاد بهروزی، همان، ص 92؛ بولتن خبرگزاری پارس، ش 311، 5 بهمن 1360، ص 26.
[19]. سلیمانی‌خواه، نعمتالله، همان، ص 110؛ کریمی، نبی و فرهاد بهروزی، همان، ص 69؛ کرم‌زاده، زهرا، رویدادها و حوادث 8 سال دفاع مقدس استان آذربایجان غربی به روایت روزنامه جمهوری اسلامی ایران، ج 1 ـ از 13 مهر 1359 تا 24 اسفند 1361، ارومیه، یاز، 1395، ص 189.
[20]. نقی‌پوران، شهریار و دیگران، تاریخ معاصر آذربایجان حوادث و رویدادهای سال 60-61-62، تهران، سوره سبز، 1395، ص272.
[21]. سلیمانی‌خواه، نعمتالله، همان، ص 110؛ کریمی، نبی و فرهاد بهروزی، همان، ص 69؛ کرم‌زاده، زهرا، همان، ص 189.
[22]. سلیمانی‌خواه، نعمتالله، همان، ص 110؛ کریمی، نبی و فرهاد بهروزی، همان، ص 69.
[23]. سلیمانی‌خواه، نعمتالله، همان، ص 110.
[24]. همان.
[25]. همان.
[26]. سلیمانی‌خواه، نعمتالله، همان، ص 110؛ کریمی، نبی و فرهاد بهروزی، همان، ص 92.
[27]. همان.
[28]. سلیمانی‌خواه، نعمتالله، همان، ص 110.
[29]. همان، ص 102.
[30]. همان، ص 84 و 85.
[31]. همان، ص 113.
[32]. سلیمانی‌خواه، نعمتالله، همان، ص 113.
[33]. کریمی، نبی و فرهاد بهروزی، همان، ص 72.
[34]. سلیمانی‌خواه، نعمتالله، همان، ص 113.
[35]. کریمی، نبی و فرهاد بهروزی، همان، ص 72.
[36]. سلیمانی‌خواه، نعمتالله، همان، ص 101.
[37]. همان، ص 71 و 72.
[38]. همان، ص 72.
