پنج‌شنبه 1 بهمن 1360؛ چهارصدوهشتادوهفتمین روز جنگ تحمیلی
امین راستگو
26 بازدید
نیروهای خودی با آتش سلاح دوربرد بر روی نخستین خط دفاعی دشمن در تنگه چزابه (خوزستان)، حداقل 25 نفر از دشمن را کشتند.[1]
نیروهای سپاه پاسداران در محور کارون (خوزستان)، با آتش آر.پی.جی 3 خودرو و یک سنگر کالیبر 50 دشمن را منهدم کردند.[2]
دشمن در منطقه رقابیه (خوزستان)، با آتش توپخانه 2 نفر از نیروهای ایران را شهید کرد.[3]
دشمن با آتش توپخانه به دزفول و جاده دزفول - اندیمشک (خوزستان)، حمله کرد که به چند خانه مسکونی آسیب رسید ولی تلفاتی نداشت.[4]
دشمن با سلاح‌های نیمه سنگین و دوربرد آبادان را هدف قرار داد که به چند خانه مسکونی آسیب رسید.[5]
توپخانه نیروهای خودی با هدایت دیده‌بانی نیروهای سپاه پاسداران، چند سنگر و یک خودرو دشمن را در محور خرمشهر منهدم و به چند محل تجمع و یک خودرو خسارت زد؛ تعدادی از دشمن کشته و زخمی شدند.[6]
نیروهای دشمن به منظور کسب اطلاعات و گرفتن اسیر در ساعت 5:30 به غرب شوش (خوزستان) نفوذ کردند؛ یک نفر از نیروهای دشمن به اسارت درآمد.[7]
ساعت 18:20 دشمن یکی از میدان‌های مین خود در غرب شوش (خوزستان) را خنثی کرد.[8]
هواپیماهای دشمن در ساعت 11:50 مواضع تیپ 3 لشکر 16 زرهی قزوین (ارتش) در شمال کرخه کور (خوزستان) را بمباران کردند که تلفات و خساراتی نداشت.[9]
هواپیماهای دشمن با بمب‌های جنگی و فسفری محور فردوس حمودی در سوسنگرد (خوزستان) را بمباران کردند که تلفات و خساراتی نداشت.[10]
هواپیماهای دشمن در ساعت 11 منطقه کوت در دشت آزادگان (خوزستان) را بمباران کردند که تلفات و خساراتی نداشت.[11]
34 هواپیمای دشمن توسط رادارهای دزفول، اهواز، خارک و امیدیه کشف و با آتش پدافند هوایی متواری شدند.[12]
با انفجار مین کارگذاشته شده توسط مجاهدین عراقی در منطقه پنجوین (عراق) 6 نفر از نیروهای ارتش این کشور کشته شدند.[13]
نیروهای خودی در منطقه جانوره (کردستان) با ضدانقلاب درگیر شدند؛ 2 نفر از نیروهای خودی شهید و 2 نفر مجروح شدند.[14]
نیروهای ارتش و سپاه پاسداران در جاده میاندوآب - مهاباد (آذربایجان غربی) با ضدانقلاب درگیر شدند؛ 3 ضدانقلاب کشته و 4 نفر از آنان دستگیر شدند.[15]
نیروهای نظامی و انتظامی 10 سرنشین مینی‌بوس و وانت نیسان را که در حال جابه‌جایی نیروهای ضدانقلاب در جاده میاندوآب - مهاباد بودند، دستگیر کردند.[16]
نیروهای سپاه پاسداران 4 ضدانقلاب را در اطراف مهاباد (آذربایجان غربی) دستگیر کردند.[17]
نیروهای نظامی و انتظامی 5 تن گندم قاچاق را از ضدانقلاب کشف و به فرمانداری مهاباد تحویل دادند.[18]
2 بالگرد شنوک و 2 بالگرد کبری ارتش، 188 نفر و 8 تُن تجهیزات و تدارکات را به سردشت (آذربایجان غربی) که در محاصره ضدانقلاب است منتقل کردند.[19]
نیروهای پایگاه ژاندارمری تپه حسینی (سردشت) حمله ضدانقلاب را در ساعت 22:40 دفع و مهاجمان متواری شدند.[20]
نیروهای سپاه پاسداران 3 ضدانقلاب را در یکی از روستاهای تکاب (آذربایجان غربی) دستگیر کردند.[21]
ضدانقلاب در ساعت 15:30 به شهر بوکان (آذربایجان غربی) حمله کرد که بعد از یک ساعت دفع شد.[22]
از ساعت 6 صبح دیروز تا 17 امروز، ضدانقلاب چندبار به پایگاه پیرخضران در مریوان (کردستان) حمله کرد؛ 2 نفر از مدافعان پیشمرگان مسلمان کرد شهید و 3 نفر از نیروهای ژاندارمری مجروح شدند. حداقل 6 نفر از ضدانقلاب نیز کشته و 9 نفر زخمی شدند.[23]
نیروهای حزب دمکرات کردستان، از هر خانواده روستای یونس‌آباد (مریوان) با تهدید و ارعاب مبلغ 500 تا یک هزار تومان اخاذی کردند.[24]
2 کامیون هلال‌احمر رودسر که برای کمک به بوکان رفته بودند، هنگام بازگشت در حوالی دیواندره (کردستان) مورد حمله گروه کومله قرار گرفتند؛ 3 نفر از مسئولان هلال‌احمر رودسر و کمک‌راننده گروگان گرفته شدند.[25]
نیروهای پایگاه گردنه خاکی (سنندج) حمله ضدانقلاب را که ساعت 19:30 آغاز شده بود، در ساعت 23:30 بدون تلفات دفع کردند.[26]
ضدانقلاب در ساعت 12 شب قصد ربودن ملا عبدالله حسامی امام‌جماعت مسجد جامع اشنویه را داشت که با وجود به رگبار بستن منزل وی، به دلیل اقدام به موقع مردم ناکام ماندند و متواری شدند. هنگام فرار نیز نارنجکی به خانه مجاور پرتاب کردند که به زخمی شدن یک نفر انجامید. [27]
عراق 40 کلاشینکف همراه با 10 صندوق فشنگ و 2 خمپاره 60 میلی‌متری از منطقه سرسورا به ضدانقلاب تحویل داد.[28]
اقدامات تروریستی ضدانقلاب در تهران و شهرستان‌ها ادامه داشت: نیروهای سپاه پاسداران در پی دستگیری یک نفر از اعضای سازمان مجاهدین خلق در تهران بودند که حین دستگیری با اسلحه خودکشی کرد و به بیمارستان منتقل شد؛[29] افراد ناشناس به منزل یک کارگر در خیابان قزوین (تهران) نارنجک پرتاب کردند که ضمن شکسته شدن شیشه‌ها تلفات جانی نداشت؛[30] 2 دختر عضو سازمان مجاهدین خلق از زندان سپاه پاسداران زنجان فرار کردند؛[31] دادگاه انقلاب اسلامی مشهد 23 نفر از اعضای سازمان مجاهدین خلق را به حبس محکوم کرد؛[32] دادگاه انقلاب اسلامی تنکابن 5 نفر از اعضای سازمان مجاهدین خلق و چریک‌های فدایی خلق (اقلیت) را به زندان‌های کوتاه مدت محکوم کرد.[33]
بر اساس قراردادی که بین مراکش و عراق امضا شده است، بیش از ۲ هزار کارگر فنی مراکشی برای راه‌اندازی پروژه‌های متوقف شده به عراق می‌روند. [34]
40 نفر از نظامیان عراق در یکی از جبهه‌های شرق، علیه صدام شورش کردند؛ در درگیری نیروهای صدام با آنها 29 نفر از شورشیان به قتل رسیدند و تعدادی از نیروهای بعثی کشته شدند.[35]
هنگامی که یک ستون نظامی عراق در حال ورود به پادگان نظامی سلیمانیه بود، گروهی از جوانان عراقی تظاهرات کردند و شعار «مرگ بر صدام» سر دادند. [36]
حدود 600 تا 750 فلسطینی به سرپرستی «عباس سعد» در جبهه عراق و جنگ با ایران واقع در منطقه نوسود مستقر شدند. [37]
به نوشته فارین ریپورت بیشتر خریدهای نظامی عراق با امضای عربستان سعودی و سایر کشورهای خلیج فارس انجام شده است: در ماه نوامبر و دسامبر کشتی‌های آمریکایی با سلاح‌های جنگی از بندر عقبه (اردن) به عراق ارسال شدند؛ حدود 70 تانک و موشک فراگ از طریق کویت به عراق ارسال شده است؛ روس‌ها قطعات 20 هواپیمای میگ 25 را برای مونتاژ در فرودگاه عراق فرستاده‌اند که هفت هواپیما آماده پرواز است؛ 6 هزار تن مهمات گلوله‌های 115 میلی‌متری تانک‌های تی ۶۲ عراق توسط مصر تأمین شده است.[38]
امکانات جزیره ام‌النمل کویت که روبروی بندر شیوخ قرار دارد، در اختیار عراق گذاشته شد. [39]
[1]. بولتن خبرگزاری پارس، ش 308، 2 بهمن 1360، ص 29.
[2]. دهقان، احمد، گزارش روزانه جنگ، ج 3 ـ شش ماهه دوم 1360، تهران، مؤسسه انتشارات شهید حسن باقری، 1389، ص 386.
[3]. کریمی، نبی و فرهاد بهروزی، تقویم تاریخ دفاع مقدس، ج 18 ـ نبرد خونین در چزابه، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1390، ص 26.
[4]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، روزشمار جنگ ایران و عراق، ج 14 (بخش دوم ـ نبرد چزابه)، تهران، مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس سپاه پاسداران، 1400، ص 66؛ دهقان، احمد، همان، ص 381.
[5]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، همان، ص 66.
[6]. دهقان، احمد، همان، ص386.
[7]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، همان، ص64؛ کریمی، نبی و فرهاد بهروزی، همان، ص 26.
[8]. کریمی، نبی و فرهاد بهروزی، همان، ص 26.
[9]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، همان، ص66؛ کریمی، نبی و فرهاد بهروزی، همان، ص 26.
[10]. همان.
[11]. همان.
[12]. کریمی، نبی و فرهاد بهروزی، همان، ص 33.
[13]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، همان، ص 68.
[14]. کریمی، نبی و فرهاد بهروزی، همان، ص 29.
[15]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، همان، ص 71.
[16]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، همان، ص 71؛ بولتن خبرگزاری پارس، ش 310، 4 بهمن 1360، ص 38.
[17]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، همان، ص 71؛ بولتن خبرگزاری پارس، ش 309 ، 3 بهمن 1360، ص 23.
[18]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، همان، ص 71.
[19]. کریمی، نبی و فرهاد بهروزی، همان، ص 27.
[20]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، همان، ص 71.
[21]. همان.
[22]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، همان، ص 71؛ کریمی، نبی و فرهاد بهروزی، همان، ص 27.
[23]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، همان، ص70؛ کریمی، نبی و فرهاد بهروزی، همان، ص 27.
[24]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، همان، ص71.
[25]. همان.
[26]. همان.
[27]. همان.
[28]. همان، ص 70.
[29]. همان، ص 72.
[30]. کریمی، نبی و فرهاد بهروزی، همان، ص 34.
[31]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، همان، ص 72.
[32]. همان.
[33]. همان.
[34]. همان، ص 68.
[35]. همان.
[36]. همان.
[37]. کریمی، نبی و فرهاد بهروزی، همان، ص 26.
[38]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، همان، ص 69.
[39]. کریمی، نبی و فرهاد بهروزی، همان، ص 34.
