سهشنبه 18 دی 1363؛ هزاروپانصدوهفتادمین روز جنگ تحمیلی
اصغر نعمتی
7 بازدید
تبادل آتش در دو سوی اروندرود ادامه داشت که با اجرای آتش نیروهای خودی، آتش دشمن خاموش شد و ضمن جلوگیری از فعالیت مهندسی آنان، ۷ سنگر اجتماعی، 2 لودر و یک تیربار منهدم شد و تعدادی از نیروهای عراق کشته و مجروح شدند. از نیروهای خودی نیز 3 سرباز مجروح شدند.[1]
نیروهای دشمن با اجرای آتش در جبهههای سوسنگرد، یک درجهدار و یک سرباز را به شهادت رساندند و 2 سرباز دچار موجگرفتگی شدند.[2]
یک گروه از نیروهای گشتی دشمن در منطقه نهر عنبر قصد نفوذ به مواضع نیروهای خودی را داشتند که با هوشیاری و آتش به موقع نیروهای خودی متواری شدند.[3]
ارتش عراق مناطق مسکونی خرمشهر و اطراف استادیوم، تأسیسات گمرک، خیابان فردوسی، اطراف تأسیسات اداره بندر، جزیره مینو و محله دیریفارم را هدف گلوله قرار داد و در منطقه شلمچه و گمرک، 2 نفر از نیروهای خودی مجروح شدند.[4]
نیروهای خودی با اجرای آتش در منطقه دهلران، یک سنگر اجتماعی دشمن را منهدم کرده و تلفات و ضایعاتی به نیروهای عراق وارد کردند.[5]
یک گروه گشتی دشمن در منطقه سومار (کرمانشاه) قصد نفوذ به مواضع نیروهای ایران را داشتند که با آتش نیروهای خودی مواجه و متواری شدند.[6]
نیروهای خودی با اجرای آتش در منطقه شمال غرب (ارومیه)، تعدادی سنگر اجتماعی دشمن را منهدم کردند و عدهای از افراد عراق کشته و مجروح شدند.[7]
نیروهای واحد مهندسی ارتش عراق کلیه راههای نفوذی و ارتفاعات میله سورنا و پاسگاه ینکویز مقابل قصر شیرین را مینگذاری کردند؛ مینها را با سیمهای برق به هم و به پایگاه سرتک متصل کردهاند که در صورت حمله نیروهای ایرانی، نیروهای پایگاه میتوانند مینها را منفجر کنند.[8]
در ساعت ۱۴:۵۰ یک وانت غیر نظامی در جاده روستای شوی (کردستان) با مین کاشتهشده توسط ضدانقلاب برخورد کرد و 2 نفر شهید و ۵ نفر مجروح شدند. همگی از افراد بومی بودند.[9]
2 نفر از نیروهای پایگاه حسن سالاری سقز که در 29 آذر 1363، توسط ضدانقلاب به گروگان گرفته شده بودند، آزاد شدند.[10]
افراد ضدانقلاب به طرف پاسگاه تکاب مهاباد (آذربایجان غربی) تیراندازی کردند که تلفاتی به بار نیامد.[11]
در تعقیب ضدانقلاب در منطقه سلماس (آذربایجان غربی)، ۱۴ نفر از افراد خودی شهید، ۸ نفر مجروح و یک نفر مفقودالاثر شد. از مهاجمین نیز ۵ نفر دستگیر شدند.[12]
در ساعت ۱۴:۵۰، یک خودرو وانت در حوالی پایگاه قایبرد بانه (کردستان) با مین برخورد کرد و 2 نفر از سرنشینان آن شهید و ۵ نفر مجروح شدند.[13]
در ساعت 11:00، 3 هواپیمای دشمن منطقه جفیر (هویزه؛ خوزستان) را بمباران کردند.[14]
در ساعت ۱۳:۵۰، ۱۴:۱۱، ۱۴:۱۲، هواپیماهای دشمن مناطق اطراف یگان ژاندارمری سوسنگرد را بمباران کردند که تلفات و خساراتی نداشت.[15]
3 هواپیمای دشمن مواضع یگانهای خودی در جزیره مجنون شمالی را بمباران کردند،. ۴۰۰ گلوله ۱۲۰ میلیمتری همراه با خرج مربوطه منهدم شد. همچنین بر اثر اجرای آتش توپخانه دشمن یک خودروی اورال و یک تانکر آب ۲۰۰۰ لیتری منهدم شد و به 2 خودرو خسارت وارد شد.[16]
ساعت15، 2 هواپیمای دشمن به روستاهای اطراف عینخوش (ایلام) حمله کردند که تلفات جانی و مالی در بر نداشت.[17]
در ساعت ۱۷:۲۵ و ۱۸:۴۰، ۲ هواپیمای دشمن وارد آسمان جزیره لاوان شدند که با آتش پدافند هوایی منطقه متواری شدند.[18]
اقدمات ضدانقلاب در تهران و شهرستانها ادامه داشت: ساعت 10:45، 2 موتورسوار مسلح به بهانه ثبتنام وارد دبستان شهید رجایی در خیابان بهبودی تهران شدند و مدیر، معاون و یکی از کارکنان مدرسه را مورد اصابت گلوله قرار دادند که معاون مدرسه به نام آقای میهماندوست به شهادت رسید؛[19] یک فرد به ظاهر حزباللهی بمب دستسازی جلوی یک رستوران در خیابان فرشته تهران که محل تجمع افراد بیبندوبار است، انداخت که موجب شکستن شیشههای آن شد؛[20] ساعت ۱۹:۳۵، 2 موتورسوار، 2 نارنجک به کتابخانه وحدت کمیته انقلاب اسلامی در میدان آذری تهران پرتاب کردند که با انفجار یکی از آنها 2 مسئول کتابخانه مجروح شدند.[21]
یک کشتی باری کرهای به نام هاندین ماربیر در نزدیک سواحل ایران، هدف یک موشک عراق قرارگرفت و آسیب دید. در این حمله 2 نفر از سرنشینان کشتی زخمی شدند و خساراتی جزئی به کشتی وارد آمد.[22]
دادگاه عالی واشنگتن دادخواست جمهوری اسلامی ایران مبنی بر بازگرداندن داراییهای شاه را رد کرد.[23]
ارتش رژیم بعث حدود ۶۰۰۰ نفر از اتباع مصر را که به عنوان کارگر به عراق آمده بودند به جبهه اعزام کرده است.[24]
آمار تلفات ارتش، وزارت دفاع، ژاندارمری، شهربانی جمهوری اسلامی ایران و عشایر گروه مشترک جنگهای نامنظم تا ساعت 8 صبح، 23.720 شهید و 104.774 مجروح، اسیر و مفقود اعلام شد. [25]
[1]. کریمی، نبی، تقویم تاریخ دفاع مقدس، ج 53 ـ تنگهی هرمز (تضمین صدور نفت)، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1398، ص 587.
[2]. همان، ص 587 و 588.
[3] . همان، ص 588.
[4]. یزدانفام، محمود، روزشمار جنگ ایران و عراق، ج 34 ـ تدارک عملیات مجدد در هور، تهران، مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، 1400، ص 540.
[5]. کریمی، نبی، همان، ص 588.
[6]. همان، ص 591.
[7]. همان، ص 592.
[8]. یزدانفام، محمود، همان، ص ۵۴۰.
[9]. کریمی، نبی، همان، ص ۵۹۲.
[10]. همان.
[11]. همان.
[12]. همان.
[13]. همان.
[14]. همان، ص 595.
[15]. همان.
[16]. همان، ص ۵۸۷.
[17]. کریمی، نبی، همان، ص 595؛ یزدانفام، محمود، همان، ص 540.
[18]. کریمی، نبی، همان، ص 598.
[19]. کریمی، نبی، همان، ص 598؛ یزدانفام، محمود، همان، ص 543.
[20]. یزدانفام، محمود، همان، ص 543.
[21]. کریمی، نبی، همان، ص ۵۹۸.
[22]. یزدانفام، محمود، همان، ص 539.
[23]. همان، ص ۵۴۶.
[24]. همان، ص ۵۴۰.
[25]. کریمی، نبی، همان، ص 599.