چهارشنبه 26 دی 1363؛ هزاروپانصدوهفتادوهشتمین روز جنگ تحمیلی
اصغر نعمتی
4 بازدید
در گلولهباران مناطق مسکونی آبادان، 2 منزل، 3 مغازه و قسمتی از دیوار اداره مخابرات شرکت نفت آسیب دید. در منطقه عملیاتی نیز 3 نفر از نیروهای خودی شهید و ۱۳ نفر مجروح شدند.[1]
در ساعت ۱۳:۴۵ یک نفر از مأمورین شهربانی آبادان بر اثر ترکش خمپاره دشمن به شهادت رسید.[2]
دشمن با اجرای آتش در منطقه خرمشهر، به اطراف استادیوم، تأسیسات گمرک، اداره بندر، راهآهن، اطراف کشتارگاه، شلمچه، دیریفارم و جزیره مینو خساراتی وارد کرد.[3]
تبادل آتش بین یگانهای ژاندارمری و دشمن که از دیروز ساعت 13 در دو سوی اروندرود آغاز شده بود با اجرای آتش یگانهای خودی در ساعت 13 امروز خاموش شد. ضمن جلوگیری از فعالیت مهندسی دشمن، 7 سنگر اجتماعی و یک انبار مهمات به آتش کشیده شد و تعدادی از آنها کشته یا مجروح شدند. از نیروهای خودی نیز ۴ نفر مجروح شدند.[4]
در تبادل آتش بین یگانهای ژاندارمری و دشمن در دو سوی اروندرود، بر اثر اجرای آتش نیروهای خودی، ضمن جلوگیری از فعالیت مهندسی دشمن، عدهای از نفرات آنان کشته یا مجروح شدند. از نیروهای خودی نیز ۴ نفر مجروح شدند.[5]
در ساعت ۰۹:۳۰ یک گروه گشتی دشمن که قصد نفوذ به مواضع یگانهای خودی در منطقه چزابه را داشتند با اجرای آتش متواری شدند.[6]
با آتش نیروهای خودی در جبهه بیات، 3 سنگر اجتماعی و یک سنگر دیدهبانی دشمن منهدم و تعدادی از افراد دشمن کشته یا مجروح شدند.[7]
در تبادل آتش در مناطق جزیره شمالی، جنوب کوشک و زبیدات، یگانهای خودی با اجرای آتش، ضمن جلوگیری از فعالیت دشمن، تلفات و ضایعاتی به آنان وارد کردند. از نیروهای خودی یک نفر شهید و ۱۲ نفر مجروح شدند.[8]
از ساعت ۱۴:۳۰ تا 19:20، ۱۵ تانک دشمن، یگانهای خودی در جنوب غرب عینخوش را زیر آتش گرفتند که با پاسخ متقابل نیروهای خودی مواجه و دفع شد.[9]
با اجرای آتش نیروهای ایران در مناطق عملیاتی سردشت، حاج عمران و مریوان، تلفات و ضایعاتی به دشمن وارد شد.[10]
۴۰ کومله با ورود به روستای هلیزآباد قروه (کردستان) شخصی به نام صابر، فرزند محمد را به گروگان گرفته با خود بردند. به دنبال این اقدام نیروهای خودی شبهنگام در مسیر افراد کومله کمین کرده و با آنها درگیر شدند. در این درگیری ۷ نفر از کومله کشته و ۵ نفر زخمی شدند.[11]
نیروهای سپاه پاسداران شبهنگام وارد روستای رشه ده مریوان شدند و محل استراحت افراد کومله را با آرپیجی هدف قرار دادند. از میزان تلفات خبری در دست نیست.[12]
بر اثر انفجار مین در بانه، یک خودروی تویوتای تیپ یک نوهد ارتش منهدم شد. در این حادثه یک نفر شهید و یک نفر مجروح شد.[13]
نیروهای پایگاه آقچه در مریوان با ضدانقلاب درگیر شدند که بدون تلفات نیروهای خودی خاتمه یافت.[14]
ساعت ۲۲:۰۰ پایگاه کاوران در منطقه سردشت با ضدانقلاب درگیر شدند که منجر به زخمی شدن ۲ سرباز شد.[15]
یک خودرو متعلق به گردان ۱۹۹۴ قدس، در منطقه سردشت با مین برخورد کرد که یکی از سرنشینان مجروح و خساراتی به خودرو وارد آمد.[16]
یک افسر لشکر ۲۳ نوهد ارتش اعزامی به مهاباد، در حین آموزش اسلحهشناسی کلت، درجهداری را مورد اصابت گلوله قرار داد که منجر به شهادت وی شد.[17]
بر اثر رعد و برق در پایگاه سرو زرد (پیرانشهر)، یک افسر و ۴ سرباز دچار برقگرفتگی شدند. یک بیسیم آسیب دید و ۱۱ عدد مین منفجر شد.[18]
11 نفر از مردم عراق از یکی از مرزهای آذربایجان غربی وارد کشور شده و تقاضای پناهندگی کردند. در بین آنها یک زن و یک کودک نیز هست. [19]
در ساعت ۱۶:۴۵ یک فروند هواپیمای دشمن جزیره شمالی مجنون در هورالعظیم و ۴ فروند دیگر منطقه عمومی چنانه و فکه را بمباران کردند.[20]
اقدامات ضدانقلاب در شهرستانها ادامه داشت: سازمان مجاهدین خلق فردی به نام شکرالله شهبازی را در اصفهان به شهادت رساند؛[21] منافقین فردی به نام محمد شمشیری را در شیراز به شهادت رساندند.[22]
بیش از یک هزار رزمنده بسیجی عضو پایگاههای مقاومت بسیج مستضعفین سپاه منطقه مرکزی تهران، بعد از 3 ماه آموزش نظامی راهی جبهههای جنگ شدند.[23]
ایران با یک شرکت ژاپنی در مورد فروش نفت از جزیره سیری به توافق رسید و قیمت نفت خود را برای تحویل در ژانویه افزایش داد.[24]
دبیرکل سازمان ملل به شورای امنیت اطلاع داد که حکومت بعث عراق حاضر به تعهد مبنی بر توقف استفاده از سلاحهای شیمیایی در جنگ با ایران نشده است.[25]
[1]. یزدانفام، محمود، روزشمار جنگ ایران و عراق، ج 34 ـ تدارک عملیات مجدد در هور، تهران، مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، 1400، ص 613.
[2]. کریمی، نبی، تقویم تاریخ دفاع مقدس، ج 53 ـ تنگهی هرمز (تضمین صدور نفت)، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1398، ص 827.
[3]. همان.
[4]. همان.
[5]. همان.
[6]. همان.
[7]. همان، ص 828.
[8]. همان.
[9]. یزدانفام، محمود، همان، ص 613.
[10]. کریمی، نبی، همان، ص 832.
[11]. یزدانفام، محمود، همان، ص 614.
[12]. همان، ص 614 و 615.
[13]. همان، ص 615.
[14]. کریمی، نبی، همان، ص 832.
[15]. همان.
[16]. همان.
[17]. همان.
[18]. همان.
[19]. خوانساری، علیاکبر و دیگران، تاریخ معاصر آذربایجان (آذربایجان غربی در گذر از بحران های انقلاب اسلامی و جنگ تحمیلی)، ج 3، تهران، سوره سبز، 1359، ص 144.
[20]. یزدانفام، محمود، همان، ص 613.
[21]. همان، ص 616.
[22]. همان.
[23]. همان، ص 617.
[24]. همان، ص 618.
[25]. همان، ص 620.