دوشنبه 24 خرداد 1361؛ ششصدوسی‌ویکمین روز جنگ تحمیلی

محسن شیرمحمد
23 بازدید

نیروهای ایران مستقر در خرمشهر و سواحل اروندرود، مواضع ارتش عراق در آن‌سوی اروندرود (خوزستان) را زیر آتش گرفتند. 6 سنگر انفرادی، یک سنگر اجتماعی و یک محل تجمع دشمن منهدم شد.[1]

آبادان زیر آتش عراق قرار گرفت. چند منزل مسکونی تخریب، 3 نفر شهید و 11 نفر مجروح شدند.[2]

ارتش عراق، نیروهای زرهی و مکانیزه خود را از شمال خط مرز بین‌المللی در قسمت کوشک تا طلائیه (خوزستان) به جنوب خط مرز بین‌المللی جابجا کرد.[3]

ارتش عراق مواضع قبلی خود را در غرب رودخانه دویرج از بیات تا چم سری ترک و به خط مرز بین‌المللی عقب‌نشینی کرده و با برافراشتن پرچم سفید، شهر موسیان (ایلام) و اطراف آن را نیز تخلیه کرد.[4]

نیروهای ایران در میمک (ایلام)، یک تانکر سوخت عراق را منهدم کردند.[5]

نیروهای ایران در هلاله (ایلام)، یک خودرو ارتش عراق را منهدم کردند.[6]

7 عراقی با عبور از مرزهای غرب کشور به ایران پناهنده شدند.[7]

ارتش عراق در منطقه کوره موش (کرمانشاه)‌ مواضع ایران را زیر آتش گرفت. یک نفر از نیروهای ایران مجروح شد.[8]

ارتش عراق از ارتفاعات گاومیشان، کوئیک حسن، کوئیک عزیز و کوره موش عقب‌نشینی کرد و در باقکوب، قراویز، تنگ میشکان و تنگ هوان متمرکز شد.[9]

نیروهای ایران در جبهه‌های سومار (ایلام)، ذهاب، گیلان غرب و نوسود (کرمانشاه) 2 تانک، یک توپ 130 میلی‌متری و یک خودرو ارتش عراق را منهدم کردند.[10]

در ساعات 10:45 و 20:45، هواپیماهای عراق قصد بمباران خارک و بوشهر را داشتند که با آتش پدافند هوایی متواری شدند.[11]

پایگاه‌های کرسی، شاهین، ایرانخواه در منطقه کردستان با ضدانقلاب درگیر شدند که تلفاتی نداشت.[12]

یک مینی‌بوس با 15 سرنشین در مسیر روستای کرجو به سنندج (کردستان) با مین برخورد کرد. 4 نفر از سرنشینان شهید و 8 نفر مجروح شدند.[13]

یکی از افراد ضدانقلاب همراه با یک اسلحه ژ-3 به سپاه پاسداران بانه (کردستان) تسلیم شد و تقاضای امان‌نامه کرد.[14]

اجساد 3 نفر عضو کومله از اهالی روستای آب باریک در سنندج (کردستان) پیدا شد. این افراد قصد تسلیم ‌شدن داشتند، اما به‌ دست این گروه کشته شدند.[15]

سپاه پاسداران به مقر ضدانقلاب در روستای کسنزان در سقز (کردستان) حمله کرد. 10 نفر از ضدانقلاب کشته و مجروح و از پاسداران نیز 3 نفر شهید شدند.[16]

ضدانقلاب به پاسگاه ژاندارمری چلیک در میاندوآب (آذربایجان غربی) حمله کرد. یک درجه‌دار شهید و یک درجه‌دار، 3 سرباز و 3 جوانمرد مجروح شدند.[17]

اقدامات ضدانقلاب در تهران ادامه داشت: ساعت 6:45 صبح، 2 زن و مرد مسلح با ارائه کارت، خود را مأمورین کمیته انقلاب اسلامی معرفی و از منزلی در بزرگراه مدرس تهران، مقداری جواهرات به ارزش یک میلیون و پانصد هزار تومان سرقت کردند و متواری شدند.[18]

رئیس کمیته بین‌المللی صلیب ‌سرخ جهانی در تهران هنگام مشاهده آثار بمباران اخیر ایلام، این عمل حکومت عراق را دردآور و نقض آشکار قوانین بین‌المللی خواند.[19]

آمار تلفات نیروهای مسلح ایران تا ساعت 8 صبح، 11.604 شهید و 48.649 مجروح، اسیر و مفقود اعلام شد.[20]


[1]. بهروزی، فرهاد و نبی کریمی، تقویم تاریخ دفاع مقدس نزاجا، ج 22 ـ خدا خرمشهر را آزاد کرد، تهران، نشر آجا، 1392، ص 896.

[2]. همان، ص 891.

[3]. همان، ص 888.

[4]. همان، ص 887 و 888.

[5]. همان، ص 904.

[6]. حبیبی، ابوالقاسم و دیگران، روزشمار جنگ ایران و عراق، ج 19 ـ آزادسازی خرمشهر، تهران، مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس سپاه پاسداران، 1398، ص 929.

[7]. همان، ص 904.

[8]. همان، ص 891.

[9]. نشریه ویژه خبرگزاری جمهوری اسلامی، ش87، 25 خرداد 1361، ص 2.

[10]. بهروزی، فرهاد و نبی کریمی، همان، ص 904.

[11]. همان، ص 895.

[12]. همان، ص 892.

[13]. همان.

[14]. حبیبی، ابوالقاسم و دیگران، همان، ص 931.

[15]. همان.

[16]. همان، ص 932.

[17]. بهروزی، فرهاد و نبی کریمی، همان، ص 894.

[18]. همان، ص 896.

[19]. حبیبی، ابوالقاسم و دیگران، همان، ص 038.

[20]. همان، ص 896.