سه‌شنبه 25 آبان 1361؛ هفتصدوهشتادوششمین روز جنگ تحمیلی

امین راستگو
21 بازدید

دشمن از ساعت 7:35 صبح در منطقه عملیاتی مسلم‌بن‌عقیل در سومار (کرمانشاه) با به کارگیری تیپ 46 مکانیزه، تیپ 506 پیاده، یک گردان تانک و حمایت توپخانه، به نیروهای ایران در منطقه کهنه‌ریگ و کومه‌سنگ پاتک زد که با وجود موفقیت اولیه، تمام مناطق اشغال شده توسط دشمن، پس گرفته شد. با تبادل آتش و اصابت ترکش گلوله توپخانه، از نیروهای ایران 4 نفر شهید و 84 نفر مجروح شدند.[1]

نیروهای ایران با سلاح دوربرد در منطقه عملیاتی رمضان و شرق بصره (خوزستان) 8 سنگر دشمن را منهدم و 30 نیروی آنان را کشتند.[2]

توپخانه خودی در منطقه عملیاتی محرم در موسیان (ایلام) تعدادی چاه نفت دشمن را به آتش کشید.[3]

نیروهای خودی در حوالی پاسگاه ابوغریب و شرهانی در جبهه موسیان (ایلام) عملیات محدودی انجام دادند؛ حدود 500 نیروی دشمن کشته و زخمی، 26 نفر اسیر، 21 تانک، نفربر و خودرو منهدم و تعدادی تانک و نفربر به غنیمت گرفته شد.[4]

نیروهای خودی با سلاح دوربرد در جبهه خوزستان (شلمچه و کوشک) یک خودرو، 2 سنگر اجتماعی و 2 سنگر دیده‌بانی دشمن را منهدم و 15 نفر از آنان را کشتند.[5]

 با اجرای آتش سلاح سنگین دشمن در جبهه موسیان و منطقه قرارگاه قائم، 27 نفر از نیروهای خودی شهید و 3 نفر مجروح شدند.[6]

براثر اصابت ترکش خمپاره دشمن در موسیان (ایلام)، یک افسر، یک درجه‌دار و 3 سرباز گردان907 ژاندارمری مجروح شدند.[7]

ساعت 10:00، در درگیری و تبادل آتش در منطقه شورشیرین (ایلام)، ضمن خاموش‌شدن آتش دشمن، تلفات و خساراتی به دشمن وارد شد.[8]

در مبادله آتش در منطقه ظفر و غرب سومار (کرمانشاه) به یک خمپاره‌انداز و یک خودروی جیپ خسارت وارد شد و 9 سرباز مجروح شدند.[9]

دشمن با توپخانه دوربرد در ساعت 12 محدوده قرارگاه کربلا در خوزستان را زیر آتش قرار داد.[10]

دشمن با آتش توپخانه و خمپاره به آبادان حمله کرد؛ 3 منزل مسکونی تخریب شد و یک منزل مسکونی و یک مدرسه خسارت دیدند و 2 نفر مجروح شدند.[11]

از ساعت 12:00 و به مدت 2 ساعت، محوطه راه‌آهن خرمشهر زیر گلوله‌باران سلاح سنگین دشمن قرار داشت؛ یک سرباز و 2 نفر از کارکنان راه‌آهن و 5 نفر دیگر مجروح شدند و به قطار خرمشهر - اهواز خساراتی وارد شد.[12]

ضدانقلاب در ساعت 16 در جنوب بوکان (آذربایجان ‌غربی) و در حوالی باقل‌آباد سقز، 2 بالگرد ( 214 و کبری) ایران را هدف گلوله قرار داد. بالگرد 214 که کمک‌خلبان آن مجروح شده بود به پادگان سقز بازگشت، اما بالگرد کبری مجبور به فرود در محل شد که دچار حریق گردید و هر 2 خلبان آن به گروگان ضدانقلاب درآمدند. در این حادثه، راننده آمبولانس که برای حمل مجروح وارد منطقه شده بود، به شهادت رسید. [13]

ساعت 16:00، در جاده کرجو در غرب سنندج، یک گروه از نیروهای خودی به کمین ضدانقلاب برخورد کردند؛ 2 کارآموز شهربانی یزد که مأمور خدمت در بسیج بودند و 2 بسیجی به شهادت رسیدند.[14]

ساعت 18:05 نیروهای گروهان ضربت بلال سپاه پاسداران در روستای ایندرتاش در محور میاندوآب - مهاباد (آذربایجان ‌غربی) به ضدانقلاب کمین زدند؛ از ضدانقلاب 4 نفر (از جمله یک فرمانده حزب دموکرات کردستان) کشته و 6 نفر اسیر شدند و نیروهای سپاه یک شهید و یک مجروح دادند.[15]

نیروهای قرارگاه حمزه سیدالشهدا (ع) در 20 کیلومتری شمال سردشت (آذربایجان ‌غربی) به محل اختفای تعدادی از نیروهای سازمان مجاهدین خلق در منطقه سارتکه حمله کردند و عده‌ای از آن‌ها را به هلاکت رساندند و 2 خودرو را منهدم کردند.[16]

3 عضو حزب دموکرات کردستان در منطقه صائین‌دژ (شاهین‌دژ) که یکی از آنان مسئول امور مالی و یک نفر دیگر پزشک بود، خود را به سپاه پاسداران بوکان تسلیم کردند.[17]

یکی از اعضای حزب دموکرات کردستان در نقده (آذربایجان‌ غربی) با همراه ‌داشتن یک اسلحه ژ 3، مهمات و یک عدد نارنجک، تسلیم سپاه پاسداران شد.[18]

یک ضدانقلاب به پاسگاه بیگم‌قلعه در منطقه مهاباد (آذربایجان ‌غربی) مراجعه کرد و ضمن معرفی خود به نیروهای ارتش، تقاضای امان‌نامه کرد.[19]

نیروهای کومله در منطقه کامیاران (کردستان) یک روحانی را که به منظور انجام امور تبلیغی و شرکت در مراسم ایام محرم به غرب کشور اعزام شده بود، به همراه 4 پاسدار دیگر به گروگان گرفتند و سپس آنها را به همراه 7 نفر دیگر از اعضای سپاه و جهاد سازندگی که از مدتها قبل در اسارت این گروه بودند، به عراق منتقل کردند.[20]

ساعت 22:30، دو گروه کمین از نیروهای سپاه و بسیج و نیروهای ژاندارمری در منطقه کامیاران به اشتباه سمت یکدیگر تیراندازی کردند که یک پاسدار شهید شد.[21]

نیروهای پایگاه توریوَر، سنته و گزگزاره در کردستان با ضدانقلاب درگیری داشتند که آسیبی به نیروهای خودی وارد نشد.[22]

در عملیات مشترک نیروهای سپاه پاسداران و شهربانی سنندج، 4 نیروی کومله شناسایی و دستگیر شدند.[23]

نیروهای حزب دموکرات کردستان عراق (بارزانی‌ها) در یک عملیات کمین در محور زاخو - باطوفه (مقابل پیرانشهر ) یک بالگرد ارتش عراق را سرنگون، 3 خودرو را منهدم، 30 نیروی نظامی عراق را کشته و زخمی کردند و یک نفر را به اسارت درآوردند. 2 اسلحه کلاشینکف نیز به غنیمت درآمد. در این درگیری، یک نفر از نیروهای بارزانی زخمی شد.[24]

نیروهای مجاهد عراقی (مخالف صدام) با آر.پی.جی و سلاح‌های سبک به یک مقر ارتش عراق در شانه‌دری این کشور حمله کردند؛ تعدادی از نیروهای ارتش عراق زخمی و تعدادی اسیر شدند.[25]

بالگردهای هوانیروز صبح امروز در جنوب غربی پاسگاه ابوغریب در جبهه موسیان (ایلام) به یک محل تجمع تانک‌ها و نفربرهای دشمن حمله و تعدادی از آنها را منهدم کردند.[26]

جنگنده‌ها و پدافند هوایی ارتش 2 هواپیمای دشمن را در ساعت‌ 9:06 و 9:49 در منطقه عملیاتی محرم سرنگون کردند.[27]

23 هواپیماهای دشمن از ساعت 01:38 تا 13:10، در 7 نوبت به مناطقی در شوش، مهران، ایلام، نفت‌شهر، سومار و گیلان ‌غرب حمله کردند و در 2 مورد، اقدام به ریختن بمب‌های خوشه‌ای کردند که تلفات و خساراتی به بار نیاورد.[28]

در ساعت 08:55، 11:00، 11:45 و 13:00، 2 هواپیمای دشمن در منطقه عملیاتی غرب سومار راکت و بمب خوشه‌ای پرتاب کردند که تلفات و ضایعاتی نداشت و با اجرای آتش پدافند هوایی متواری شدند.[29]

عملیات محرم پس از 15روز پایان یافت و بعد از تثبیت وضعیت پدافندی، مسئولیت پدافند از پاسگاه ابوغریب تا سه‌راهی شهرک زبیدات به عهده تیپ 1 لشکر21 پیاده حمزه (ارتش) واگذار شد. در این عملیات از نیروهای دشمن 7000 نفر کشته و زخمی و 3400 نفر اسیر شدند؛ 1000 کیلومتر مربع از مناطق تحت اشغال از جمله تأسیسات حوزه نفتی بیات که روزانه 25 هزار بشکه نفت تولید داشت، آزاد شد و جاده عین‌خوش - دهلران از دید و تیر نیروهای عراقی خارج شد و ارتفاعات حمرین و مناطق نفتی شرهانی و زبیدات در عراق به تصرف درآمد.[30]

در مبادله آتش بین نیروی دریایی و دشمن در منطقه اسکله 12 آبادان، یک پست دیده‌بانی دشمن منهدم و از نیروهای خودی 3 سرباز مجروح شدند.[31]

اقدامات تروریستی ضدانقلاب در تهران و شهرستان‌ها ادامه داشت: نیروهای کمیته انقلاب اسلامی منطقه 15 تهران (خاوران و افسریه) یک خانه تیمی سازمان مجاهدین خلق را محاصره کردند و در درگیری با 7 نفر از ساکنان این خانه، 4 منافق کشته شدند، یک زن با خوردن قرص سیانور خودکشی کرد و 2 نفر دستگیر شدند. از نیروهای کمیته انقلاب اسلامی نیز یک نفر شهید شد؛[32] نیروهای سپاه پاسداران با همکاری مردم، 126 نفر از اعضای فعال سازمان مجاهدین خلق، سازمان چریک‌های فدایی خلق (اقلیت) و چریک‌های اقلیت (شاخه اشرف دهقانی) را در بندر ترکمن (گلستان) دستگیر کردند. عده‌ای از این افراد در ترورها و انفجارهای منطقه دست داشتند؛[33] چند مسلح ناشناس ساعت 20:30، به ستاد بسیج روستای رحیم‌آباد در گیلان حمله کردند که مأموران ژاندارمری با آنان درگیر شدند و بدون آسیب به نیروهای خودی، مهاجمان متواری شدند؛[34] یک بالگرد 205 ژاندارمری هنگام پیاده‌کردن نیرو در ارتفاعات ایرانشهر (سیستان و بلوچستان) مورد حمله و تیراندازی اشرار مسلح قرار گرفت و خلبان با به‌جا گذاشتن 3 نیروی خودی در محل، منطقه را ترک کرد. نیروهای ژاندارمری در تعقیب اشرار، 3 نیروی جامانده را پیدا کردند که یک نفر از آنها به علت شدت جراحات شهید شد. تعدادی از اشرار کشته شدند و جنازه 2 نفر از آنها کشف شد. 6 نفر هم دستگیر شدند. یک گروهان تقویت‌شده با تجهیزات کامل در ساعت 13 از زاهدان برای سرکوب اشرار به منطقه اعزام شد.[35]

در ساعت 16:30، 35 تریلر حامل مهمات از مرز کویت وارد عراق شد.[36]

امام‌ خمینی به رزمندگان قرارگاه حمزه سیدالشدا (ع) به خاطر موفقیت در پا‌کسازی مناطق و محورهای کردستان و شمال ‌غرب پیام‌ تبریک ابلاغ کردند.[37]

امام خمینی در پیامی به مردم اصفهان، شهادت 310 نفر از رزمندگان این شهر را در عملیات محرم تبریک و تسلیت گفتند.[38]

ستاد مشترک ارتش آمار شهدای نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران را تا ساعت 8 امروز، 14.448 نفر و مجروح، اسیر و مفقود را 62.716 نفر اعلام کرد.[39]


[1]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا، روزشمار جنگ ایران و عراق، ج 22 - عملیات محرم، تهران، مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس سپاه پاسداران، 1393، ص 463؛ پورداراب، سعید، تقویم تاریخ دفاع مقدس، ج 27 - پیروزی خون بر شمشیر در محرم، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1393، ص648 و 649.

[2]. بولتن خبرگزاری جمهوری اسلامی، ش 243، 27 آبان 1361، ص 18.

[3]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا، همان، ص 463.

[4]. پورداراب، سعید، تقویم تاریخ دفاع مقدس، ج27ـ پیروزی خون بر شمشیر در محرم، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1393، ص625 ؛ بولتن خبرگزاری جمهوری اسلامی، ش 242، 26 آبان 1361، ص 20 و 21 و 23.

[5]. بولتن خبرگزاری جمهوری اسلامی، همان، ص 22.

[6]. پورداراب، سعید، همان، ص 646.

[7]. همان.

[8]. همان، ص 649.

[9]. همان، ص 648.

[10]. همان، ص 645 و 646.

[11]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا، همان، ص 464؛ پورداراب، سعید، همان، ص 645؛ بولتن خبرگزاری جمهوری اسلامی، همان.

[12]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا، همان، ص 464؛ پورداراب، سعید، همان، ص 645.

[13]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا، همان، ص 464؛ پورداراب، سعید، همان، ص 649 و 650.

[14]. لطف‌الله‌زادگان، همان، ص 464؛ پورداراب، سعید، همان، ص 649.

[15]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا، همان، ص 465.

[16]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا، همان، ص 465؛ پورداراب، سعید، همان، ص 694.

[17]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا، همان، ص 465.

[18]. همان.

[19]. همان.

[20]. همان.

[21]. پورداراب، سعید، همان، ص650.

[22]. همان، ص 649.

[23]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا، همان، ص 465.

[24]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا، همان، ص 474؛ پورداراب، سعید، همان، ص 732.

[25]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا، همان، ص 474.

[26]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا، همان، ص 463؛ بولتن خبرگزاری جمهوری اسلامی، ش 241، 25 آبان 1361، ص 38.

[27]. همان؛ همان، ص 19.

[28]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا، همان، ص 464؛ پورداراب، سعید، همان، ص 652.

[29]. پورداراب، سعید، همان، ص 651.

[30]. همان، ص 646 و 647.

[31]. همان، ص 645.

[32]. لطف‌الله‌زادگان، همان، ص 466.

[33]. همان.

[34]. پورداراب، سعید، همان، ص 653.

[35]. همان.

[36]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا، همان، ص 474.

[37]. پورداراب، سعید، همان، ص 650.

[38]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا، همان، ص 466 و 467.

[39]. همان، ص 653 و 654.