دوشنبه 17 آبان 1361؛ هفتصدوهفتادوهشتمین روز جنگ تحمیلی
امین راستگو
11 بازدید
نیروهای سپاه پاسداران (یگانهای تیپ 8 نجف با 3 گردان، تیپ 25 کربلا با 2 گردان، تیپ 44 قمر بنیهاشم (ع) با 2 گردان) و ارتش (تیپ 58 ذوالفقار) در روز هفتم عملیات محرم در جبهه موسیان (ایلام) از ساعت 6 صبح با نیروهای عراق درگیر شدند. با آغاز عملیات در محدوده تیپ 8 نجف در شمال منطقه، نیروهای عراقی تا پشت جاده آسفالت طیب - زبیدات عقبنشینی کردند و با تصرف چند تپه در این محور، شمال منطقه عملیات تثبیت شد و با 12 کیلومتر پیشروی در شمال غرب حمرین 5 حلقه چاه نفت به تصرف نیروهای خودی درآمد.[1]
دشمن از ساعت 8:30 تا 10 مواضع نیروهای خودی در منطقه پاسگاه زید (خوزستان) را با کاتیوشا و خمپاره زیر آتش شدید قرار داد.[2]
بر اثر مبادله آتش در منطقه سومار (کرمانشاه)، یک درجهدار و 6 سرباز از تیپ 55 هوابرد (ارتش) مجروح شدند.[3]
دشمن در منطقه عمومی آبادان، از مهمات شیمیایی استفاده کرد که موجب مسمومیت چند سرباز ارتش شد.[4]
دشمن با سلاح سبک و سنگین آبادان را زیر آتش قرار داد؛ به 2 واحد مسکونی خسارت وارد شد و 6 نقطه از شهر دچار آتشسوزی شد که مأموران آتشنشانی مهار کردند.[5]
ضدانقلاب در ساعت 7 صبح به یک خودرو حامل نیروهای بسیج که از پایگاه روستای گَلوان در جنوب غربی نقده به مقصد نقده (آذربایجان غربی) در حرکت بود، حمله کرد که 7 نفر از نیروهای خودی شهید و 7 نفر زخمی شدند. 2 نفر از مجروحان به ارومیه و 2 نفر به نقده منتقل و بقیه در محل مداوا شدند.[6]
یک نفر از نیروهای سپاه پاسداران در شهر نقده (آذربایجان غربی)، مورد حمله ضدانقلاب قرار گرفت و به شهادت رسید.[7]
نیروهای حزب دموکرات کردستان، به روستای واوان در 17 کیلومتری شمال سردشت (آذربایجان غربی)، که قبلاً توسط نیروهای خودی آزاد شده بود، با گلوله توپ حمله کردند؛ 3 نفر شهید و 8 نفر مجروح شدند.[8]
ضدانقلاب، یک نیروی ژاندارمری را در منطقه سردشت به شهادت رساند.[9]
یک بالگرد ژاندارمری هنگام حمل مجروح از امینآباد به پیرانشهر (آذربایجان غربی)، مورد اصابت گلوله ضدانقلاب قرارگرفت ولی موفق به فرود در پادگان پیرانشهر شد.[10]
نیروهای قرارگاه حمزه سیدالشهدا (ع) در یک عملیات کمین، مینیبوس حامل نیروهای کومله را در روستای حمامیان در شمال بوکان هدف قرار دادند؛ حداقل 10 کومله کشته، یک نفر به اسارت درآمد و تعدادی زخمی شدند. در این حمله، 2 کلاشینکف، یک بیسیم پی.آر.سی و مقداری مهمات به دست آمد.[11]
نیروهای پایگاه جعفرآباد مهاباد (آذربایجان غربی) در ساعت 23 با ضدانقلاب درگیر شدند.[12]
ضدانقلاب ساعت 21 به پایگاه ساروجه صائیندژ (شاهیندژ؛ آذربایجان غربی) تیراندازی کرد که به نیروهای خودی آسیب نرسید و درگیری ساعت 21:40 به پایان رسید.[13]
2 بسیجی (یک عضو بسیج شهرستان قروه و یک پیشمرگ کُرد مسلمان) در حوالی پایگاه توریوَر در منطقه عمومی سنندج بر اثر انفجار مین مجروح شدند و یک پای خود را از دست دادند.[14]
نیروهای حزب دموکرات کردستان 6 گروگان خود را در گردنه کردآباد در حوالی پایگاه توریوَر به جنوب غربی سنندج منتقل کردند و پس از بریدن گوشهای آنان، هر 6 نفر را به شهادت رساندند و سپس پیکر آنان را در یک چاله، یکجا دفن کردند.[15]
نیروهای حزب دموکرات کردستان از مردم روستای حاجی شوره در کامیاران (کردستان)، با تهدید اهالی به آتش زدن خانهها و کشتن مردان روستا، از آنها خواستند در مراسم ختم شهید صفری - که او را کشته بودند- شرکت نکنند. ضمناً این افراد به اجبار از هر خانواده مبلغ 500 تومان دریافت کردند.[16]
نیروهای سپاه پاسداران به تعدادی از اعضای حزب دموکرات کردستان در حوالی روستای هیجانات در جنوب سقز (کردستان) کمین زدند؛ 12 نفر کشته و 4 نفر زخمی شدند و یک نفر از اعضای سازمان مجاهدین خلق به اسارت درآمد.[17]
از ساعت 24:00 تا 15:30، درگیری بین ضدانقلاب و نیروهای پایگاه گردکان سقز (کردستان) ادامه داشت؛ از نیروهای خودی 3 نفر شهید و 11 نفر مجروح شدند.[18]
6 نفر از افراد حزب دموکرات کردستان و کومله با همراه داشتن 2 اسلحه ژ 3 و ام 1 و یک کلت و مقداری مهمات، خود را به سپاه پاسداران بوکان و سنندج معرفی و اماننامه دریافت کردند.[19]
معارضین عراقی (مخالف صدام) در عملیاتی 12 نیروی ارتش صدام را کشته و 10 نفر را مجروح کردند.[20]
6 نفر از مردم عراق شامل یک پزشک، یک پزشکیار، یک کارمند، 2 خانهدار و یک کودک از اهالی بغداد و سلیمانیه از طریق یکی از مرزهای غربی کشور وارد ایران شدند.[21]
هواپیماهای دشمن 7 نوبت به آسمان آبادان تجاوز کردند که با آتش پدافند هوایی متواری شدند.[22]
یک هواپیمای دشمن به حریم هوایی جزیره لاوان (خلیج فارس) تجاوز کرد و با آتش پدافند هوایی و اقدام تاکتیکی متواری شد.[23]
اقدامات تروریستی ضدانقلاب در تهران و شهرستانها ادامه داشت: نیروهای انتظامی در استان خراسان رضوی در یک عملیات شناسایی که بر اساس اطلاعات دریافتی از مردم انجام شد، چند خانه تیمی سازمان مجاهدین خلق را شناسایی و عدهای از افراد فعال در این خانهها را کشته یا دستگیر کردند. از این خانهها، تعدادی اسناد تشکیلاتی، مدارک جعلی، سلاح، مهمات، قرصهای سیانور و چند دستگاه تکثیر به دست آمد. برخی عناصر تشکیلاتی از جمله فرمانده نظامی تشکیلات بجنورد و قوچان، عضو هماهنگی تشکیلات خراسان، مسئول سازمان در شهر سبزوار، رابط تشکیلاتی شاخه سبزوار با مشهد، عضو هماهنگی تشکیلات شاخه خراسان، مسئول امنیتی و معاون تشکیلاتی سبزوار، سرشاخه چند عضو در مشهد، یک عضو تیمهای عملیاتی با سابقه شرکت در چند فقره عملیات نظامی در قوچان و سبزوار، مسئول تدارکات و تهیه اسلحه و مهمات برای تشکیلات، یک عضو با مسئولیت پشتیبانی خانههای تیمی و یک عضو فعال تشکیلات، در بین دستگیرشدگان بودند؛[24] نیروهای امنیتی در رشت یک خانه تیمی سازمان مجاهدین خلق را تصرف و یک منافق را کشته و 2 نفر را دستگیر کردند. در این خانه تیمی، مقادیری قرص سیانور، اسناد و مدارک درونگروهی، نارنجک، گاز اشکآور، تی.ان.تی، 150 تیر فشنگ از شد؛[25] نیروهای سپاه پاسداران مسئول نظامی هستههای سازمان مجاهدین خلق را در شیراز شناسایی و دستگیر کردند؛[26] نیروهای سپاه پاسداران، ربایندگان 2 نفر از افراد متدین آمل (مازندران) را که مبادرت به قطع پای یکی و زخمی کردن دیگری کرده بودند، شناسایی و دستگیر کردند.[27]
رئیس جمهور ضمن دیدار با امام خمینی در مورد فتوای ایشان و استقبال مردمی از حضور در جبهههای جنگ اعلام کرد که امروز فرماندهان چنین درخواستی نکردهاند و احتیاج به نیروهای عظیم تا این حد ندارند. بنابراین، کارمندان ادارات و ارگانهای دولتی در هر نقطه که مشغولند به کار خود ادامه دهند و بمانند و فعلاً لازم نیست به جبههها بروند.[28]
اعلام شد که 2 گردان از نیروهای کشور سودان به منظور شرکت در جنگ عراق علیه ایران وارد بغداد شدند.[29]
ستاد مشترک ارتش آمار شهدای نیروهای مسلح جمهوری اسلامی را تا ساعت 8 امروز، 14.202 نفر و مجروح، اسیر و مفقود را 62.288 نفر اعلام کرد.[30]
[1]. لطفاللهزادگان، علیرضا، روزشمار جنگ ایران و عراق، ج 22 ـ عملیات محرم، تهران، مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس سپاه پاسداران، 1393، ص 334 .
[2]. دهقان، احمد، گزارش روزانه جنگ، ج 5 ـ شش ماهه دوم سال 1361، تهران، مرکز نشر آثار شهید حسن باقری، 1389، ص 155.
[3]. پورداراب، سعید، تقویم تاریخ دفاع مقدس، ج 27 ـ پیروزی خون بر شمشیر در محرم، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1393، ص 427.
[4]. لطفاللهزادگان، علیرضا، همان، ص 335.
[5]. لطفاللهزادگان، علیرضا، همان، ص 335؛ پورداراب، سعید، همان، ص 425؛ بولتن خبرگزاری جمهوری اسلامی، ش 234، 18 آبان 1361، ص 42.
[6]. لطفاللهزادگان، علیرضا، همان، ص 337؛ پورداراب، سعید، همان، ص 428؛ مالکی گمچی، اسداله، روزشمار دفاع مقدس فرماندهی انتظامی استان آذربایجان غربی، ج 1، تهران، پژوهشگاه علوم انتظامی و مطالعات اجتماعی ناجا، 1395، ص 141.
[7]. لطفاللهزادگان، علیرضا، همان، ص 337.
[8]. همان، ص 337.
[9]. پورداراب، سعید، همان، ص 428.
[10]. لطفاللهزادگان، علیرضا، همان،ص 337.
[11]. لطفاللهزادگان، علیرضا، همان، ص 338؛ پورداراب، سعید، همان، ص 428.
[12]. مالکی گمچی، اسداله، همان، ص 142.
[13].همان، ص 142.
[14]. لطفاللهزادگان، علیرضا، همان، ص 337؛ پورداراب، سعید، همان، ص 428.
[15]. همان؛ همان.
[16]. لطفاللهزادگان، علیرضا، همان، ص 337.
[17]. همان، ص338.
[18]. پورداراب، سعید، همان، ص 428.
[19]. لطفاللهزادگان، علیرضا، همان، ص 338.
[20]. بولتن خبرگزاری جمهوری اسلامی، ش 233، 17 آبان 1361، ص 65 و 66.
[21]. لطفاللهزادگان، علیرضا، همان، ص 336.
[22]. لطفاللهزادگان، علیرضا، همان، ص 335؛ بولتن خبرگزاری جمهوری اسلامی، ش 234، 18 آبان 1361، ص 42.
[23]. پورداراب، سعید، همان، ص430.
[24]. لطفاللهزادگان، علیرضا، همان، ص 338..
[25]. همان، ص 339.
[26]. همان.
[27]. همان.
[28]. لطفاللهزادگان، علیرضا، همان، ص 339 و340.
[29]. همان، ص 344.
[30]. پورداراب، سعید، همان، ص 431.