چهارشنبه 10 دی 1359؛ صدویکمین روز جنگ
محسن شیرمحمد
10 بازدید
توپخانه دوربرد ارتش، تأسیسات نظامی و نفتی بندر فاو عراق را زیر آتش قرار داد و ضمن آسیب به این تأسیسات، یک نفربر زرهی دشمن منهدم شد؛ 2 خانه نیز منهدم گردید.[1]
طی حمله چریکی نیروهای سپاه پاسداران به یک کاروان تدارکاتی عراق، 12 خودروی دشمن در جبهه فیاضیه (آبادان) منهدم شد.[2]
توپخانه ایران 2 تانک عراق در منطقه شیخ بدیر (آبادان) را هدف قرار داد و منهدم کرد. یک تانک نیروهای خودی هم در این عملیات آسیب دید.[3]
توپخانه ایران مواضع ارتش عراق در جاده خرمشهر- اهواز را زیر آتش گرفت. یک نفر از دشمن کشته و 10 نفر زخمی شدند.[4]
توپخانه ایران مواضع ارتش عراق را در جاده دارخوین- مارد (خوزستان) زیر آتش گرفت. تعدادی تانک و خودرو، 6 سنگر، یک خمپاره‌انداز 120 میلی‌متری و یک پاسگاه فرماندهی عراق آسیب دید و تعدادی کشته و زخمی شدند.[5]
توپخانه و خمپاره‌اندازهای ایران در سلمانیه (خوزستان) مواضع ارتش عراق را زیر آتش گرفتند. یک انبار مهمات و یک منبع سوخت ارتش عراق منهدم شد.[6]
نیروهای ایران با توپخانه و تانک، به مواضع ارتش عراق در حوالی روستای شیخ‌محمد در منطقه اهواز حمله کردند؛ 2 تانک آسیب دید و عده‌ای از افراد دشمن کشته شدند. یک تانک ایران نیز آسیب دید.[7]
توپخانه ایران در منطقه اهواز مواضع ارتش عراق را زیر آتش گرفت؛ چند تانک و توپ، یک نفربر، 5 خودرو و 3 لودر ارتش عراق آسیب دید و 5 نفر کشته و 7 نفر زخمی شدند.[8]
میدان مین دشمن در حوالی دهکده حردان (اهواز) توسط گروهان مهندسی تیپ 1 لشکر 92 (ارتش) پاک‌سازی شد. طی 3 روز بیش از2000 مین از انواع مختلف در مناطق ایستگاه آب‌تیمور، سکینه، ایستگاه سلیمان و تقاطع جاده محمدخان اهواز- خرمشهر جمع‌آوری شد.[9]
توپخانه ایران در منطقه دزفول مواضع ارتش عراق را زیر آتش گرفت. یک تفنگ و یک سلاح آر.پی.جی-7، یک انبار تدارکاتی، 14 تلفن صحرایی، 500 متر کابل مخابراتی عراق منهدم شد و 3 نفر از نیروهای مخصوص ارتش عراق مجروح شدند.[10]
گشتی‌های لشکر 21 حمزه (ارتش) در منطقه دزفول به مواضع ارتش عراق نفوذ کرده و یک انبار مهمات دشمن را منهدم کردند و 5 نفر از نیرهای عراق کشته و عده‌ای مجروح شدند. تعدادی گلوله تفنگ 57 میلی‌متری نیز به غنیمت گرفته شد.[11]
نیروهای ایران ساعت 16:00، با آتش سلاح سنگین، 6 خودرو حامل نفرات ارتش عراق در منطقه مهران (ایلام) را منهدم کردند.[12]
در یک حمله توسط نیروهای ایران در گیلان غرب (کرمانشاه)، یک نفر از نیروهای ارتش عراق کشته و تعدادی مجروح و بقیه متواری شدند.[13]
محل تجمع نیروهای عراق در دهکده انوشیروان در دشت ذهاب (کرمانشاه)، هدف آتش خمپاره ایران قرار گرفت و تعدادی از نیروهای دشمن کشته و زخمی شدند.[14]
ساعت 10:00، خمپاره‌انداز ایران در ارتفاعات ملکشاهی (کرمانشاه) مواضع ارتش عراق را زیر آتش گرفت؛ تعدادی از نیروهای عراق کشته و زخمی شدند.[15]
شوش و جسر نادری (خوزستان) زیر آتش توپخانه و خمپاره‌اندازهای دشمن قرار گرفت و 2 نظامی مجروح شدند.[16]
دومین مرحله عملیات پاک‌سازی محور بوکان - سقز (کردستان) توسط نیروهای سپاه پاسداران و با پشتیبانی هوانیروز آغاز شد. 24 روستا پاک‌سازی شد.[17]
یکی از پایگاه‌های ضدانقلاب در ارتفاعات مرزی سردشت (کردستان) توسط نیروهای ارتش و سپاه پاسداران به تصرف درآمد و طی آن عده‌ای از ضدانقلاب کشته شدند. 4 نفر از نیروهای خودی نیز مجروح شدند.[18]
بالگردهای ایران در منطقه خرمشهر، یک تانک و یک نفربر زرهی عراق را منهدم کردند. یک نفر از افراد دشمن کشته و 4 نفر زخمی شدند.[19]
2 هواپیمای مهاجم عراق توسط رادار تبریز و جاسک کشف و با آتش پدافند هوایی متواری شدند.[20]
ستاد مشترک ارتش آمار تلفات (شهید، مجروح، اسیر و مفقود) نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران را تا صبح امروز، 14.084 نفر اعلام کرد.[21]
[1]. اداره تبلیغات و انتشارات سازمان عقیدتی سیاسی ارتش، اطلاعیه‌های ارتش جمهوری اسلامی ایران در هشت سال دفاع مقدس، ج 1، تهران، انتشارات سازمان عقیدتی سیاسی ارتش، 1394، ص 335؛ بهروزی، فرهاد، تقویم تاریخ دفاع مقدس، ج 5 - گام‌های نخستین، حوادث دی 1359، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1386، ص 195.
[2]. لطف‌الله‌زادگان، علی‌رضا، روزشمار جنگ ایران و عراق، ج 5 - هویزه آخرین گام‌های اشغالگر، تهران، مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ سپاه پاسداران، چ دوم، 1380، ص 526.
[3]. اداره تبلیغات و انتشارات سازمان عقیدتی سیاسی ارتش، همان، ص 335.
[4]. بهروزی، فرهاد، همان، ص 195.
[5]. همان.
[6]. همان، ص 197 و 198.
[7]. همان، ص 196.
[8]. همان.
[9]. همان، ص 196 و 197.
[10]. همان، ص 198.
[11]. همان.
[12]. همان، ص 201.
[13]. همان، ص 210.
[14]. همان.
[15]. همان.
[16]. همان، ص 198.
[17]. امیرنظمی افشار، منوچهر و اسفندیار حاجیلو، تاریخ معاصر آذربایجان، ج 1ـ نفی پادشاهی مشق جمهوری، تهران، انتشارات سوره سبز، 1395، ص 486.
[18]. بهروزی، فرهاد، همان، ص 211.
[19]. همان، ص 195.
[20]. همان، ص 202.
[21]. همان، ص 204.
