جمعه 11 دی 1360؛ چهارصدوشصت‌وهفتمین روز جنگ تحمیلی
امین راستگو
24 بازدید
با آتش توپخانه ارتش و خمپاره‌اندازهای سپاه پاسداران، 6 سنگر گروهی دشمن در خطوط مقدم جنوب رودخانه نیسان (هویزه؛ خوزستان) منهدم شد و 30 نفر از نیروهای عراق کشته شدند.[1]
دشمن از ساعت 24:00 به مدت 2 ساعت منطقه زعن و شلیبه در شمال خوزستان را زیر آتش شدید قرار داد.[2]
با آتش نیروهای سپاه پاسداران به یک خودروی دشمن در جاده فاو - بصره آسیب وارد شد.[3]
نیروهای خودی با آتش تفنگ 106 میلی‌متری در محور خرمشهر اشغالی به دشمن حمله کردند که تلفات و ضایعاتی داشت.[4]
با آتش یگان‌های مستقر در منطقه خسروآباد (آبادان) روی مواضع دشمن، 10 سنگر انفرادی و 3 لودر آنان منهدم شد و تعدادی از نیروهای عراق کشته و زخمی شدند.[5]
شهر آبادان زیر آتش سلاح سنگین و بمباران هوایی دشمن قرار گرفت؛ ساختمان سپاه پاسداران و 2 منزل تخریب شد و یک نفر شهید و 12 نفر مجروح شدند.[6]
با اجرای آتش نیروی دریایی ارتش در مناطق آبادان و خرمشهر، 3 پست دیده‌بانی و 2 سنگر تیربار دشمن منهدم شد و 4 نفر از نیروهای عراق کشته شدند .[7]
با آتش نیروهای خودی در منطقه زیل (ایلام)، 3 تفنگ کالیبر 50 دشمن منهدم شد.[8]
نیروهای ژاندارمری ساعت 17:00در جبهه نوسود و شیخان (کرمانشاه) با نیروهای عراق درگیر شدند و تلفات و ضایعاتی به دشمن وارد کردند.[9]
با تبادل آتش در منطقه میمک (ایلام)، یک آمبولانس خودی منهدم شد و 3 نفر شهید و یک نفر زخمی شد.[10]
با آتش سنگین نیروهای خودی در منطقه هرگینه و احمدآباد (مقابل مریوان) خساراتی به دشمن وارد شد.[11]
با تبادل آتش در منطقه توتمان (پنجوین؛ عراق) تعدادی سنگر انفرادی و اجتماعی و خودروی دشمن منهدم شد، یک پایگاه دشمن آسیب دید و تعدادی از نیروهای آنان کشته شدند. از نیروهای خودی نیز یک سرباز شهید شد.[12]
با آتش نیروهای ژاندارمری روی مواضع دشمن در منطقه داربلوط سرپل ذهاب (کرمانشاه)، یک تفنگ 57 میلی‌متری و یک پست دیده‌بانی دشمن منهدم شد و نفرات آن کشته شدند.[13]
گروه گشت شناسایی و دیده‌بانی سپاه پاسداران، یکی از مواضع دشمن را در مسیر منطقه شرکت حفاری سومار (کرمانشاه) کشف کرد و با اجرای آتش توپخانه بر روی آن، 20 نفر از نیروهای عراق کشته و تعدادی زخمی شدند. نیروهای خودی در مسیر بازگشت با دشمن درگیر شدند و یک نفر از نیروهای خودی مفقود شد.[14]
دشمن به نیروهای مردمی فدائیان امام مستقر در پالان در منطقه ازگِلِه (کرمانشاه) حمله کرد و تعدادی از آنها را به اسارت گرفت.[15]
ساعت 12:04، یک ناوچه عراق توسط جنگنده‌های نیروی هوایی ارتش در حوالی اسکله نفتی الامیه این کشور مورد هدف قرار گرفت و غرق شد.[16]
3 هواپیمای دشمن توسط رادارهای ماهشهر، بندرعباس و بندر امام خمینی شناسایی و با آتش پدافند هوایی متواری شدند.[17]
نیروهای حزب دموکرات کردستان ساعت 6 بامداد، 7 نفر از مسافران نظامی (6 ارتشی و یک پاسدار) یک اتوبوس را در گردنه قوشچی، سه‌راه کهریز در 35 کیلومتری ارومیه – سلماس، گروگان گرفتند. نیروهای ژاندارمری برای آزادی گروگان‌ها تا روستای کوره از توابع سلماس به جستجو پرداختند.[18]
ساعت 14:00، یک خودروی نظامی حامل غذا، در جاده بین پایگاه مکرویو و سردشت (آذربایجان غربی) با مین ضد تانک ضدانقلاب برخورد کرد؛ یک درجه‌دار ارتش شهید شد و 15 سرباز مجروح شدند.[19]
نیروهای حزب کومله و دموکرات، به بهداری بانه (کردستان) حمله کردند و پس از مجروح کردن یک نفر از پیشمرگان مسلمان کرد (مأمور حفاظت)، متواری شدند.[20]
ساعت 20:30، ضدانقلاب مسلح به پایگاه زروار (کردستان) حمله کرد که با پاسخ نیروهای پایگاه، مهاجمان متواری شدند.[21]
یک سرباز پاسگاه آویژ سنندج که برای برقراری تأمین محور به اطراف اعزام شده بود، در ساعت 11:15 سرباز دیگری را زخمی کرد و اسلحه ژ 3 وی را ربود و با 2 اسلحه ژ 3 فرار کرد.[22]
اقدامات تروریستی ضدانقلاب در تهران و شهرستان‌ها ادامه داشت: ساعت 16:00، طی یک عملیات تعقیب و گریز در خیابان شریعتی تهران، 2 نفر از اعضای جوخه‌های ترور سازمان مجاهدین خلق (منافقین) با به جا گذاشتن سلاح‌های خود قصد فرار داشتند که توسط نیروهای واحد گشت سپاه پاسداران دستگیر شدند؛[23] ساعت 03:30، یک فرد ناشناس، با سه‌راهی انفجاری، دکه روزنامه‌فروشی را در کرج منفجر کرد که تلفاتی نداشت.[24]
ستاد مشترک ارتش تلفات (شهید، مجروح، اسیر و مفقود) نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران را تا ساعت 8 امروز، 63.288 نفر اعلام کرد.[25]
[1]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، روزشمار جنگ ایران و عراق، ج 17 (بخش اول ـ نبرد در شیاکوه)، تهران، مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس سپاه پاسداران، 1400، ص 294.
[2]. همان، ص 295.
[3]. همان.
[4]. همان.
[5]. سیاری، حبیب‌الله و مجید منصوری، تقویم تاریخ دفاع مقدس نداجا، حوادث و رویدادهای یکم تا سی‌ام دی ماه 1360، تهران، دفتر پژوهش‌های نظری و مطالعات راهبردی نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران، 1394، ص 257.
[6]. پورداراب، سعید و فرهاد بهروزی، تقویم تاریخ دفاع مقدس، ج 17 ـ حماسه شیاکوه، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1389، ص 181.
[7]. پورداراب، سعید و فرهاد بهروزی، همان، ص 183.
[8]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، همان، ص 293.
[9]. همان.
[10]. پورداراب، سعید و فرهاد بهروزی، همان، ص 182.
[11]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، همان، ص 293.
[12]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، همان، ص 293؛ پورداراب، سعید و فرهاد بهروزی، ص182؛ بولتن خبرگزاری پارس، ش 289، 13 دی 1360، ص 26.
[13]. پورداراب، سعید و فرهاد بهروزی، همان، ص 182.
[14]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، همان، ص 293.
[15]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، همان، ص 293 و 294؛ پورداراب، سعید و فرهاد بهروزی، همان، ص 181.
[16]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، همان، ص 295 ؛ پورداراب، سعید و فرهاد بهروزی، همان، ص 183.
[17]. پورداراب، سعید و فرهاد بهروزی، همان، ص 183.
[18]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، همان، ص 299؛ پورداراب، سعید و فرهاد بهروزی، همان، ص 182.
[19]. همان.
[20]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، همان، ص 299.
[21]. همان.
[22]. همان.
[23]. همان، ص 301.
[24]. پورداراب، سعید و فرهاد بهروزی، همان، ص 184.
[25]. همان.
