یک‌شنبه 6 دی 1360؛ چهارصدوشصت‌ودومین روز جنگ تحمیلی
امین راستگو
25 بازدید
با اجرای آتش نیروهای خودی روی مواضع ارتش عراق در جنوب نیسان (خوزستان)، ضمن جلوگیری از سنگرکنی نیروهای دشمن، یک انبار مهمات، یک تانک و 2 خودروی دشمن منهدم شد و 20 نفر از آنان کشته شدند.[1]
با تبادل آتش در منطقه چزابه در محور بستان (خوزستان) توسط نیروهای سپاه پاسداران، یک انبار مهمات دشمن به آتش کشیده شد و یک بولدوزر آنان از کار افتاد و 3 نفر از دشمن کشته شدند. از نیروهای خودی نیز 2 نفر شهید و 4 نفر مجروح شدند.[2]
با آتش نیروی دریایی ارتش، 2 سنگر اجتماعی، 2 پست دیده‌بانی و یک بولدوزر دشمن در خرمشهر اشغالی منهدم شد و 15 نفر از آنان کشته شدند.[3]
با آتش خمپاره‌انداز نیروهای سپاه پاسداران، ضمن جلوگیری از ادامه کانال‌سازی دشمن در بخش اشغالی خرمشهر، قسمتی از کانال دشمن آسیب دید و تعدادی از آنها کشته و زخمی شدند. 3 نفر از نیروهای دشمن نیز با نارنجک تفنگی کشته شدند.[4]
دشمن آبادان را زیر آتش قرار داد و یک نفر شهید و 15 نفر مجروح شدند.[5]
با آتش دشمن 2 نفر از نیروهای خودی در غرب دزفول شهید و 9 نفر مجروح شدند. به یک خودرو و یک تفنگ 106 میلی‌متری نیز آسیب رسید.[6]
یک گروه گشتی از ژاندارمری مستقر در منطقه ایلام، در ساعت 09:00، به داخل خاک عراق نفوذ کرد و با اجرای آتش، 11 سنگر انفرادی و اجتماعی، 2 خمپاره‌انداز 82 و 102 میلی‌متری، یک تیربار ضد هوایی و یک دکل بی‌سیم دشمن را منهدم کردند. 50 نفر از نیروهای دشمن نیز کشته شدند.[7]
تبادل آتش پراکنده میان نیروهای ایران و عراق در مناطق میمک، کنجانچم، شورشیرین، کانی‌سخت و دشت عباس (ایلام) ادامه داشت و در مناطق شورشیرین و میمک شدت آن بیشتر بود.[8]
نیروهای ایران در ساعت 16:30 با آتش توپخانه مواضع دشمن را در باغ طالقانی در منطقه دهلران (ایلام) هدف قرار دادند که تلفات و خساراتی به دشمن وارد شد؛ ارتش عراق نیز در پاسخ، چند گلوله توپ به شمال شرق دهلران شلیک کرد.[9]
با آتشباری نیروهای ژاندارمری در ساعات 13 و 20 در جبهه‌های قصر شیرین (کرمانشاه) روی مواضع دشمن، تعدادی از آنان کشته و زخمی شدند و بخشی از سلاح‌ها و تجهیزات دشمن منهدم شد.[10]
با آتش سلاح دوربرد نیروهای ایران در گیلان غرب (کرمانشاه)، یک تیربار کالیبر 75 و چند سنگر دشمن منهدم شد و 50 نفر از آنان کشته شدند.[11]
با تبادل آتش سنگین در منطقه شیاکوه (کرمانشاه)، 8 نفر از نیروهای خودی شهید و 15 نفر مجروح شدند و دشمن با دادن تلفات سنگین مجبور به عقب‌نشینی شد.[12]
4 نفر از درجه‌داران تیپ 25 و 26 ارتش عراق به علت فرار از جبهه سوسنگرد و تشویق سربازان به فرار هنگام حمله نیروهای ایرانی، دیروز در دادگاه نظامی عراق به اعدام محکوم و سحرگاه امروز در پادگان محمدالقاسم بصره تیرباران شدند.[13]
2 هواپیمای دشمن توسط رادارهای بندر امام و ایلام شناسایی و با آتش پدافند هوایی متواری شدند.[14]
در عملیات مشترک ارتش، سپاه پاسداران و عشایر مسلمان ایل منگوری در مهاباد، 6 کیلومتر از جاده مهاباد - سردشت (آذربایجان غربی) و ارتفاعات اطراف آن و روستای حمزه‌آباد از ضدانقلاب پاکسازی شد؛ 7 ضدانقلاب کشته و 13 نفر مجروح شدند و به نیروهای خودی خسارتی وارد نشد.[15]
ضدانقلاب مسلح به پایگاه کشاورزی مهاباد ( آذربایجان غربی) تیراندازی کرد که توسط نیروهای خودی دفع شد.[16]
نیروهای حزب دموکرات کردستان با سلاح‌های سبک و سنگین به یکی از پایگاه‌های سپاه پاسداران در محور میاندوآب - بوکان (آذربایجان غربی) حمله کردند که خنثی شد.[17]
در درگیری بین نیروهای خودی و ضدانقلاب در محور کانی‌سور - بانه (کردستان)، 15 نفر از ضدانقلاب کشته و 24 نفر زخمی شدند. 5 نفر از نیروهای خودی نیز شهید و 6 نفر مجروح شدند.[18]
گروه مین‌یاب نیروهای خودی با یک مین پلاستیکی در جاده آربابا در منطقه بانه برخورد کردند؛ پای یک نفر از آنها قطع شد و 3 نفر زخمی شدند.[19]
ضدانقلاب در 7 کیلومتری گردنه خان در بانه (کردستان) راه ستون اعزامی را مسدود کرد و در درگیری ایجاد شده یک درجه‌دار زخمی شد و 15 تیر به آمبولانس خودی اصابت کرد.[20]
نیروهای پایگاه‌های مالک‌اشتر،کوله و تپه شماره 3 سنته سقز (کردستان)، در ساعات مختلف با ضدانقلاب درگیر شدند که به نیروهای خودی آسیبی نرسید.[21]
نیروهای ضدانقلاب به طرف مقر شریف‌آباد سنندج تیراندازی کردند که با پاسخ متقابل نیروهای خودی، حمله آنان دفع شد.[22]
نیروهای سپاه پاسداران مقر نیروهای حزب دموکرات کردستان در روستای گاوآهن‌تو در منطقه سفرال دیواندره (کردستان) را منهدم کردند. در این درگیری نیروهای ضدانقلاب موفق به فرار شدند.[23]
2 نفر از نیروهای خودی در عملیات گشت و کمین در زیر قله شنام (مرز عراق؛ کردستان) به شهادت رسیدند.[24]
اقدامات تروریستی ضدانقلاب در تهران و شهرستان‌ها ادامه داشت: ساعت 19:55، نیروهای کمیته منطقه 5 نارمک تهران به 2 سرنشین یک جیپ آهو مشکوک شدند و هنگام متوقف کردن آن، در درگیری ایجاد شده یکی از سرنشینان جیپ کشته و دیگری متواری شد؛[25] نیروهای سازمان مجاهدین خلق انگشتان دست فردی را که فکر می‌کردند پاسدار است در خیابان تولیددارو (تهران) قطع کردند؛[26] ساعت 12:00، در ایستگاه تپه‌سفید، بمبی در یکی از سکوهای متعلق به ارتش در 10 کیلومتری راه‌آهن تهران – اهواز منفجر شد که تلفات و خساراتی نداشت؛[27] 2 ناشناس مسلح در ساعت 17:00 یک خودروی پیکان را در خیابان سنائی (تهران) با تهدید اسلحه ربودند؛[28] یک خانه تیمی متعلق به سازمان مجاهدین خلق توسط پاسداران سپاه در همدان کشف و مقداری سلاح و مهمات شامل اسلحه ژ 3 ، اسلحه ام یک، نارنجک دستی، سه‌راهی انفجاری، کلت و وسایل انفجاری به دست آمد. یکی از منافقین این خانه نیز هنگام مراجعه به منزل در مواجهه با نیروهای سپاه و موقع فرار بر اثر تیراندازی کشته شد؛[29] یک نارنجک جنگی در داخل جوی آب در نزدیکی فرمانداری شیراز کشف و خنثی شد؛[30] 2 گلوله خمپاره عراق ساخت شوروی و یک گلوله ضد هوایی در خیابان ساحلی شیراز کشف شد.[31]
مأموران راه‌آهن در سالن ایستگاه تهران از یک درجه‌دار وظیفه جمعی تیپ زنجان، 2 اسلحه کلاشینکف با 39 تیر فشنگ، 2 خشاب، یک سرنیزه، 2 پتو و یک چاقوی ضامن‌دار کشف کردند.[32]
بر اثر تیراندازی 5 نفر از پیشمرگان کرد هنگام جشن عروسی در منزلی در سنندج، یک نفر کشته و 2 نفر مجروح شدند. [33]
ستاد مشترک ارتش تلفات (شهید، مجروح، اسیر و مفقود) نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران را تا ساعت 8 امروز، 62.472 نفر اعلام کرد.[34]
[1]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، روزشمار جنگ ایران و عراق، ج 17 (بخش اول ـ نبرد در شیاکوه)، تهران، مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس سپاه پاسداران، 1400، ص 195.
[2]. دهقان، احمد، گزارش روزانه جنگ، ج 3 ـ شش ماهه دوم سال 1360، تهران، مرکز نشر آثار شهید حسن باقری، 1389، ص 317.
[3]. سیاری، حبیب‌الله و مجید منصوری، تقویم تاریخ دفاع مقدس نیروی دریایی‌ـ حوادث و رویدادهای یکم تا سی‌ام دی ماه 1360، تهران، دفتر پژوهش‌های نظری و مطالعات راهبردی نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران، 1394، ص 145.
[4]. دهقان، احمد، همان، ص 318.
[5]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، همان، ص 196.
[6]. پورداراب، سعید و فرهاد بهروزی، تقویم تاریخ دفاع مقدس، ج 17 ـ حماسه شیاکوه، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1389، ص 97.
[7]. همان، ص 98.
[8]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، همان، ص 193.
[9]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، همان، ص 193؛ پورداراب، سعید و فرهاد بهروزی، همان، ص 97 و 98.
[10]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، همان، ص 192.
[11]. بولتن خبرگزاری پارس، ش 284، 8 دی 1360، ص 34.
[12]. پورداراب، سعید و فرهاد بهروزی، همان، ص 98.
[13]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، همان، ص 195؛ پورداراب، سعید و فرهاد بهروزی، همان، ص 86.
[14]. پورداراب، سعید و فرهاد بهروزی، همان، ص 103.
[15]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، همان، ص 201؛ پورداراب، سعید و فرهاد بهروزی، همان، ص 103؛ بولتن خبرگزاری پارس، ش 283، 7 دی 1360، ص 33.
[16]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، همان، ص 201.
[17]. همان.
[18]. همان.
[19]. همان.
[20]. همان.
[21]. همان، ص 201 و 202.
[22]. همان، ص 201.
[23]. همان، ص 202.
[24]. همان.
[25]. پورداراب، سعید و فرهاد بهروزی، همان، ص 104.
[26]. بولتن خبرگزاری پارس، همان، ص 26.
[27]. پورداراب، سعید و فرهاد بهروزی، همان، ص 104.
[28]. همان، ص 105.
[29]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، همان، ص 203.
[30]. همان.
[31]. همان.
[32]. پورداراب، سعید و فرهاد بهروزی، همان، ص 105.
[33]. همان، ص 103.
[34]. همان، ص 105.
