دوشنبه 7 دی 1360؛ چهارصدوشصت‌وسومین روز جنگ تحمیلی
امین راستگو
26 بازدید
ساعت 10و 18 دشمن با گلوله‌های سنگین توپخانه یکی از بیمارستان‌های آبادان را هدف قرار داد و 5 نفر از کارکنان بیمارستان مجروح شدند و خساراتی به ساختمان بیمارستان وارد آمد.[1]
با اجرای آتش نیروهای خودی روی اسکله چهارچراغ عراق در آن‌سوی اروندرود، بیش از 7 نفر از نیروهای دشمن کشته یا زخمی شدند و یک سنگر تیربار کالیبر 50 با خدمه آن و یک سنگر آر.پی.جی.7 آنان منهدم شد.[2]
با تبادل آتش در جبهۀ آبادان، یک خودرو و چند سنگر دشمن منهدم شد و تعدادی کشته و زخمی شدند. یک تفنگ 106 میلی‌متری و یک خودروی جیپ خودی نیز آسیب دید.[3]
نیروی دریایی ارتش در منطقۀ آبادان و خرمشهر، 4 سنگر انفرادی و اجتماعی دشمن را منهدم کرد و 4 نفر از نیروهای عراق کشته شدند.[4]
نیروهای خودی چند سنگر، یک تیربار کالیبر 50 با خدمه و یک خمپاره‌انداز 81 میلی‌متری دشمن را در خرمشهر اشغالی منهدم کردند؛ تعدادی از نیروهای دشمن نیز کشته یا زخمی شدند.[5]
ارتش ایران با آتش خمپاره، 9 سنگر انفرادی دشمن را در غرب کارون منهدم کرد؛ حداقل 15 نفر از نیروهای عراق کشته یا زخمی شدند.[6]
تعدادی از افراد ستون پنجم ارتش عراق به نیروهای خودی در جزیره مینو حمله کردند که با مقابله نیروهای خودی، متواری شدند.[7]
در درگیری تن‌‌به تن میان گشتی‌های خودی و دشمن در خطوط مقدم جبهه‌های جنوب سابله (دشت آزادگان؛ خوزستان)، 40 نفر از دشمن کشته و زخمی و بقیه متواری شدند.[8]
با اجرای آتش نیروهای خودی روی مواضع دشمن در جنوب نیسان و حوالی بیت‌قاسم بستان (خوزستان)، 12 نفر از دشمن کشته شدند و 2 تانک، یک نفربر و 2 پست دیده‌بانی منهدم شد.[9]
با آتش توپخانه ارتش و خمپاره‌اندازهای سپاه پاسداران در تپه‌های رقابیه شوش (خوزستان)، ضمن جلوگیری از حرکت ستون زرهی دشمن، 2 خودرو و یک نفربر آنان منهدم شد و 11 نفر از نیروهای عراق کشته شدند.[10]
با تبادل آتش در جبهۀ دزفول (غرب کرخه)، تعدادی سنگر و یک تیربار دشمن با خدمه آن منهدم شد و 3 نفر از نیروهای عراق کشته شدند. از نیروهای خودی نیز 3 نفر شهید و 13 نفر مجروح شدند و به یک تانکر آب خسارت وارد شد.[11]
با اجرای آتش نیروهای ارتش و سپاه پاسداران در مناطق کنجانچم، شنو، ارتفاعات زیل و ملک‌شاهی (ایلام)، 3 تانک، یک تفنگ 106میلی‌متری، یک خمپاره‌انداز 120 میلی‌متری و بیش از 214 سنگر اجتماعی و انفرادی دشمن منهدم شد.[12]
با آتش توپخانه نیروهای خودی در ارتفاعات سارات و کله‌قندی (ایلام) چند سنگر اجتماعی و انفرادی و یک تانک دشمن در آتش سوخت و یک خمپاره‌انداز 120میلی‌متری منهدم شد.[13]
با تبادل آتش در منطقه سرپل ذهاب (کرمانشاه)، 30 نفر از نیروهای دشمن کشته و تعدادی زخمی شدند و بخشی از تجهیزات و استحکامات دشمن نابود شد. یک افسر ارتش نیز به شهادت رسید.[14]
با اجرای آتش نیروهای خودی در چرمیان کوه و انار در گیلان غرب (کرمانشاه)، 22 نفر از نیروهای عراق کشته و 10 نفر زخمی شدند. 2 خمپاره‌انداز، 9 تانک، 7 خودرو و 29 سنگر دشمن نیز منهدم شد.[15]
یک گروه گشتی از نیروهای خودی داخل خاک عراق نفوذ کرده و در منطقه جِلًوی کودخزینه عراق، 10 سنگر اجتماعی دشمن را منهدم کردند. 15 نفر از نیروهای دشمن کشته و 20 نفر زخمی شدند.[16]
در درگیری نیروهای خودی با دشمن در مناطق آزاد شده اَزگِلِه و گیله‌سفید (کرمانشاه)، یک جیپ فرماندهی و یک تانک دشمن در گرده‌نو توسط آر.پی.جی‌زن‌های گروه فدائیان امام خمینی منهدم شد و مهمات داخل تانک به غنیمت درآمد. در عملیات دیگری در منطقه سرتک، یک خودروی زیل، یک تانک و در منطقه تنگ باویسی یک خودروی زیل دشمن منهدم شد.[17]
با آتش توپخانه دشمن در ساعت 2 صبح، یک خانه در نوسود (کرمانشاه) تخریب و یک نفر شهید شد.[18]
نیروهای ایران با آتش سلاح دوربرد به چند خودرو دشمن در جبهه سومار (کرمانشاه) خسارت زدند.[19]
نیروهای ایران با اجرای آتش روی مواضع دشمن، آتش آتشبارهای دشمن را در منطقه زیادیه عراق خاموش کردند؛ 6 سنگر اجتماعی و دیده‌بانی دشمن نیز منهدم شد.[20]
با اجرای آتش توپخانه نیروهای خودی روی مواضع دشمن در منطقه توتمان عراق (روبروی مریوان)، 10 سنگر گروهی، یک انبار مهمات و یک خمپاره‌انداز 81 میلی‌متری دشمن منهدم شد و 20 نفر از نیروهای آنان کشته شدند.[21]
8 هواپیمای دشمن توسط رادارهای دزفول، ماهشهر و بوشهر شناسایی و با آتش پدافند هوایی متواری شدند.[22]
ضدانقلاب به پایگاه نیروهای سپاه پاسداران در روستای گوگ‌تپه میاندوآب (آذربایجان غربی) حمله کرد. در این درگیری آسیبی به نیروهای خودی نرسید و مهاجمان با تحمل 4 کشته و 7 زخمی متواری شدند.[23]
ساعت 10:11، پیشمرگان کرد مسلمان در روستای برده‌سفید مریوان (کردستان)، با ضدانقلاب درگیر شدند که با اعزام نیروی کمکی، در ساعت 17:30 درگیری خاتمه یافت. 6 سرباز خودی در این درگیری مجروح شدند.[24]
ساعت 17:00، ضدانقلاب یک کامیون و یک خودروی جیپ جهاد سازندگی را که مشغول احداث جاده در روستای ذلیلان در اطراف نقده (آذربایجان غربی) بودند، به همراه سرنشینان آن ربود.[25]
ضدانقلاب مسلح در ساعت 23:50 با استفاده از شرایط نامساعد جوی به پایگاه کوزه‌رش در منطقه سلماس (آذربایجان غربی) حمله کرد که با اجرای آتش نیروهای پایگاه متواری شدند. در این درگیری به ساختمان نیمه‌کاره پایگاه خساراتی وارد شد ولی به نیروهای خودی آسیبی نرسید.[26]
حمله 4 ساعته ضدانقلاب به پمپ‌بنزین جاده میاندوآب - بوکان (آذربایجان غربی)، در ساعت 4 صبح با آتش متقابل نیروهای خودی و بدون تلفات پایان یافت.[27]
از ساعت 12 تا 15 نیروهای سپاه پاسداران و پیشمرگان مسلمان کرد با نیروهای حزب دموکرات در روستای گل‌تپه دیواندره (کردستان) درگیر شدند؛ 3 نفر از افراد حزب دموکرات کشته شدند و 2 نفر از پیشمرگان کرد به شهادت رسیدند.[28]
نیروهای حزب دموکرات با استفاده از تاریکی شب به مقر نیروهای بسیج در روستای شاهینی از توابع کامیاران (کردستان) که به تازگی از وجود ضدانقلاب پاکسازی شده، حمله کردند. در اثر برخورد گلوله ضدانقلاب به یک منزل مسکونی، یک دختر 10 ساله شهید و یک کودک دیگر مجروح شد.[29]
در درگیری نیروهای سپاه پاسداران با افراد رزگاری در مریوان (کردستان)، 3 ضدانقلاب کشته و یک نفر زخمی شد. یک بسیجی نیز شهید شد.[30]
ساعت 10:30، یک خودروی کمین ژاندارمری هنگام بازگشت از پایگاه کانی‌سور در منطقه بانه (کردستان) با مین برخورد کرد و خساراتی به آن وارد شد.[31]
13 نفر از نیروهای خودی گروگان گرفته شده توسط حزب کومله (در درگیری 30 آذر سقز)، آزاد شدند.[32]
ساعت 20:10، در اثر ریزش دیوار و سقف زاغه مهمات یکی از یگان‌های تیپ 1 پیرانشهر، یک درجه‌دار شهید و 6 سرباز زخمی شدند.[33]
تظاهراتی در مدارس سنندج برپا شد و دانش‌آموزان علیه پاسداران سپاه شعار دادند؛ چند نفر در این رابطه دستگیر شدند.[34]
اقدامات تروریستی ضدانقلاب در تهران و شهرستان‌ها ادامه داشت: نیروهای سازمان مجاهدین خلق (منافقین) شامل یک زن و 2 مرد سوار بر یک خودروی پژو در ساعت 14:00 به حجت‌الاسلام محمدتقی بشارت، نماینده مردم سمیرم در مجلس شورای اسلامی که با خودرو در حال عبور از خیابان صبای جنوبی (تهران) بود با اسلحه کمری و یوزی تیراندازی کردند و وی پس از انتقال به بیمارستان مدائن به شهادت رسید. ضاربان پس از فرار از محل حادثه به یک خودروی گشت کمیته تیراندازی کردند و یک پاسدار از ناحیه کتف مجروح شد؛[35] ساعت 01:00، نیروهای دادستانی انقلاب در خیابان طوس تهران با 2 نفر از اعضای سازمان مجاهدین خلق درگیر شدند. یک نفر از کارکنان دادستانی مرکز به نام ابوالقاسم عابدینی به شهادت رسید. از نیروهای سازمان مجاهدین خلق نیز یک نفر کشته شد و نفر دیگر با خوردن سیانور خودکشی کرد؛[36] ساعت 17:20، یک راننده زندان اوین توسط 2 موتورسوار مسلح در خیابان قنات کوثر تهران‌پارس (تهران) به شهادت رسید؛[37] ساعت 24:00، مأموران شهربانی، یک تله انفجاری را که مقابل در منزل سفیر سوئد و ژاپن در میدان آرژانتین (تهران) کار گذاشته شده بود، کشف و خنثی کردند؛[38] مأموران شهربانی مشهد در ساعت 10:00، در بازرسی از یک منزل، 5 بمب دست‌ساز کشف کردند؛[39] ساعت 16:00، در سه راهی داران – الیگودرز (اصفهان) یک تریلی به علت عدم توجه به ایست مأموران مورد تعقیب قرار گرفت و در اثر واژگون شدن خودروی مأموران، یک پاسدار شهید و یک سرباز و یک پاسدار مجروح شدند.[40]
ساعت 11:00، سرپرست بسیج شهرستان بروجرد هنگام بازدید اسلحه، یکی از نیروهای بسیج را به ضرب گلوله مجروح کرد.[41]
سرهنگ علی صیاد شیرازی فرمانده نیروی زمینی ارتش پایان رسمی عملیات طریق‌القدس و انحلال این قرارگاه را اعلام کرد؛ تمامی اهداف عملیات حاصل و شهر بستان آزاد شد، تنگه چزابه، بستان و شمال رودخانه نیسان تأمین و یگان‌های دشمن در منطقه تلفات و خسارات زیادی متحمل شدند.[42]
ستاد مشترک ارتش تلفات (شهید، مجروح، اسیر و مفقود) نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران را تا ساعت 8 امروز، 62.817 نفر اعلام کرد.[43]
[1]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، روزشمار جنگ ایران و عراق، ج 17 (بخش اول ـ نبرد در شیاکوه)، تهران، مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس سپاه پاسداران، 1400، ص 210.
[2]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، همان، ص 211.
[3]. پورداراب، سعید و فرهاد بهروزی، تقویم تاریخ دفاع مقدس، ج 17 ـ حماسه شیاکوه، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1389، ص 117.
[4]. همان، ص 121.
[5]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، همان، ص 211؛ بولتن خبرگزاری پارس، ش 284، 8 دی 1360، ص 35؛ دهقان، احمد، گزارش روزانه جنگ، ج 3 ـ شش ماهه دوم سال 1360، تهران، مرکز نشر آثار شهید حسن باقری، 1389، ص 333.
[6]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، همان، ص211؛ بولتن خبرگزاری پارس، همان، ص 35.
[7]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، همان،ص211.
[8]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، همان، ص211؛ بولتن خبرگزاری پارس، همان، ص 33.
[9]. پورداراب، سعید و فرهاد بهروزی، همان، ص 117؛ سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، همان، ص211؛ بولتن خبرگزاری پارس، همان، ص 33.
[10]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، همان، ص212.
[11]. پورداراب، سعید و فرهاد بهروزی، همان، ص 118 و 119.
[12]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، همان، ص 209.
[13]. همان.
[14]. پورداراب، سعید و فرهاد بهروزی، همان، ص 119؛ سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، همان، ص 209.
[15]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، همان، ص 209.
[16]. همان، ص 210.
[17]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، همان، ص 210.
[18]. پورداراب، سعید و فرهاد بهروزی، ص 120.
[19]. بولتن خبرگزاری پارس، همان، ص 34.
[20]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، همان، ص 211.
[21]. پورداراب، سعید و فرهاد بهروزی، همان، ص 120 و 121.
[22]. همان، ص121.
[23]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، همان، ص 217؛ نقی‌پوران، شهریار و دیگران، تاریخ معاصر آذربایجان، ج 2 (تاوان استقلال‌طلبی - حوادث و رویدادهای سال 60-61-62)، تهران، سوره سبز، 1395، ص 249.
[24]. پورداراب، سعید و فرهاد بهروزی، همان، ص 119 و 120.
[25]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، همان، ص 217؛ پورداراب، سعید و فرهاد بهروزی، همان، ص 120.
[26]. پورداراب، سعید و فرهاد بهروزی، همان، ص 120.
[27]. همان، ص 119.
[28]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، همان، ص 217.
[29]. همان.
[30]. همان.
[31]. پورداراب، سعید و فرهاد بهروزی، همان، ص 119.
[32]. همان، ص 120.
[33]. همان.
[34]. همان، ص 121.
[35]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، همان، ص 220؛ پورداراب، سعید و فرهاد بهروزی، همان، ص 122؛ بولتن خبرگزاری پارس، ش 283، 7 دی 1360، ص 25.
[36]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، همان، ص 220؛ پورداراب، سعید و فرهاد بهروزی، همان، ص 122.
[37]. پورداراب، سعید و فرهاد بهروزی، همان، ص 122.
[38]. همان.
[39]. همان.
[40]. همان، ص 122.
[41]. همان.
[42]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، همان، ص 213، پورداراب، سعید و فرهاد بهروزی، همان، ص 117 و 118.
[43]. پورداراب، سعید و فرهاد بهروزی، همان، ص 122 و 123.
