چهارشنبه 30 دی 1360؛ چهارصدوهشتادوششمین روز جنگ تحمیلی
 امین راستگو
 28 بازدید
 نیروهای ایران با آتش خمپاره، آر.پی.جی.7 و تیربار در جبهه خرمشهر، حداقل 5 نفر از نیروهای دشمن را کشتند و تعدادی تجهیزات و 2 سنگر را منهدم کردند. از فعالیت مهندسی آنها در خرمشهر اشغالی نیز جلوگیری شد.[1]
	
 با تبادل آتش نیروی دریایی ارتش و دشمن در جبهه خرمشهر، 2 پست دیدهبانی و یک سنگر اجتماعی دشمن منهدم و یک سرباز نیروی دریایی (ناوی) مجروح شد.[2]
	
 با آتش سلاح سنگین دشمن در آبادان، به تعدادی منزل مسکونی خسارت وارد شد؛ چند نقطه از پالایشگاه نیز آتش گرفت که مهار شد و 4 نفر شهید و 11 نفر مجروح شدند.[3]
	
 دشمن با سلاح دوربرد یک نفر را در حومه آبادان شهید کرد.[4]
	
 ساعت 08:00، با اجرای آتش نیروهای ژاندارمری مستقر در آبادان، 2 نفر از نیروهای عراق کشته و آتش سلاح سنگین دشمن خاموش شد.[5]
	
 با آتش نیروهای ایران در محور اروندرود، یک پست دیدهبانی و 3 سنگر گروهی دشمن منهدم شد.[6]
	
 با تبادل آتش بین یگانهای خودی مستقر در دارخوین و نیروهای عراق در آنسوی رودخانه کارون، تعدادی از نیروهای دشمن کشته و زخمی شدند. یک نفر از نیروهای خودی نیز مجروح شد.[7]
	
 نیروهای ارتش با آتش خمپاره، یک تیربار دشمن را در جنوب کرخهکور (حمیدیه) منهدم و 10 نفر را کشته یا زخمی کردند.[8]
	
 7 نفر از نیروهای دشمن در منطقه هورالعظیم (خوزستان) به اسارت درآمدند.[9]
	
 دشمن با آتش تفنگ 106 میلیمتری، 4 نفر از نیروهای خودی را در جبهه بستان شهید و تعدادی را زخمی کرد.[10]
	
 ساعت 21:00، 3 گلوله توپ نیروهای عراق به پایگاه چهارم شکاری دزفول اصابت کرد که خساراتی جزئی در پی داشت.[11]
	
 ساعت 08:00، 4 گلوله توپ 180 میلیمتری دشمن به دزفول اصابت کرد؛ تعدادی منزل مسکونی خسارت دید، ولی تلفات انسانی نداشت.[12]
	
 ساعت 18:15، یک گلوله توپ 180 میلیمتری دشمن به پشت کارخانه کاغذسازی پارس منطقه هفتتپه (دزفول) برخورد کرد، ولی عمل نکرد.[13]
	
 دشمن 3 مرتبه منطقه دشت عباس را بمباران کرد.[14]
	
 عراق با 180 نفر به نیروهای ایران در منطقه شوش حمله کرد، ولی با به جا گذاشتن یک اسیر مجبور به عقبنشینی شد.[15]
	
 ارتش عراق با سلاح دوربرد، پل کنار روستای ترویح (شوش) را بمباران کرد.[16]
	
 نیروهای خودی 7 نفر از دشمن را در منطقه هورالعظیم (خوزستان) به اسارت درآوردند.[17]
	
 توپخانه ارتش در شیاکوه (کرمانشاه) 7 نفر از دشمن را کشت.[18]
	
 با تبادل آتش در جبهه گیلان غرب و سرپل ذهاب (کرمانشاه)، یک سرباز خودی شهید شد. یک انبار مهمات و 7 سنگر اجتماعی دشمن نیز منهدم شد و 2 کاتیوشا و 2 بولدوزر آنان آسیب دید.[19]
	
 نیروهای شهربانی و بسیج در دروازه سوسنگرد، مقادیری مهمات و تجهیزات کشف کردند.[20]
	
 یک سرباز تیپ پیرانشهر (ارتش)، از مواضع قمطره (مهاباد؛ آذربایجان غربی) با اسلحه سازمانی خود به سمت عراق متواری شد.[21]
	
 3 هواپیمای دشمن محور فردوس حمودی (سوسنگرد) را بمباران کردند که تلفاتی نداشت.[22]
	
 2 هواپیمای دشمن در ساعت 12:40 تپهچشمه (خوزستان) را بمباران کردند که تلفات و خساراتی نداشت.[23]
	
 2 هواپیمای دشمن در ساعت 13:55 مناطق مسکونی مرکز گیلان غرب (کرمانشاه) را بمباران کردند؛ 17 نفر شهید و 20 نفر مجروح شدند.[24]
	
 هواپیماهای دشمن منطقه پاسگاه کفرآور (اسلامآباد غرب) و پایگاه دارِبلوط گیلان غرب (کرمانشاه) را بمباران کردند؛ 3 نفر از عشایر منطقه شهید شدند.[25]
	
 هواپیماهای دشمن در ساعت 11:20 و 13:40 مناطقی از گیلان غرب را بمباران کردند که تلفاتی نداشت.[26]
	
 هواپیماهای دشمن در ساعت 10، 12 و 13 به آسمان شهرهای سوسنگرد، بستان و حمیدیه (خوزستان) تجاوز کردند که با آتش پدافند هوایی متواری شدند.[27]
	
 هواپیماهای دشمن ۵ بار به قصد بمباران وارد آسمان شهرهای دزفول و شوشتر شدند که با آتش پدافند هوایی متواری شدند.[28]
	
 2 هواپیمای دشمن به حریم هوایی کوت عبدالله (خوزستان) تجاوز کردند.[29]
	
 در درگیری نیروهای خودی با ضدانقلاب در جاده مهاباد به میاندوآب، 3 ضدانقلاب کشته شدند. به نیروهای خودی تلفاتی وارد نشد.[30]
	
 ساعت 14:00، نیروهای سپاه پاسداران و پیشمرگان کرد مسلمان در روستای جانوره سنندج با ضدانقلاب درگیر شدند؛ 2 نفر از نیروهای ژاندارمری و چند پاسدار به شهادت رسیدند.[31]
	
 ضدانقلاب ساعت 3 بامداد، یک نارنجک به منزلی در اشنویه پرتاب کرد و صاحبخانه زخمی شد.[32]
	
 نیروهای خودی در نزدیکی روستا پیرخضران (مریوان) با ضدانقلاب درگیر شدند و تعدادی از نیروهای خودی به شهادت رسیدند.[33]
	
 ضدانقلاب با آر.پی.جی.7 به مسجد امام (کامیاران؛ کردستان) حمله کرد و یک نفر زخمی شد.[34]
	
 ساعت 20:00، 10 نفر مسلح به کلاشینکف و ملبس به لباس و نشان سپاه پاسداران، وارد منزلی در روستای کرناچی کرمانشاه شدند و پس از محبوس کردن افراد خانه، 7 قالی، یک ضبط صوت، ۷ هزار تومان پول و مقداری طلا و وسایل منزل سرقت کردند.[35]
	
 اقدامات تروریستی ضدانقلاب در تهران و شهرستانها ادامه داشت: اعضای سازمان مجاهدین خلق فردی را در خیابان انقلاب (تهران) به ضرب گلوله مجروح کردند؛[36] مرکز چاپ و انتشارات گروهک رنجبران در تهران شناسایی و تصرف شد. تعدادی از اعضای این گروهک دستگیر و مقادیری سلاح و اسناد و مدارک درونگروهی و طرحهای ترور کشف شد؛[37] ساعت 16:30، نیروهای پلیس تهران در میدان آزادی به یک خودروی بیوک که پلاک آن سرقتی بود مشکوک شدند و راننده که محافظ نماینده جهرم (فارس) در مجلس شورای اسلامی بود، پس از تیراندازی، با پاسخ متقابل مأموران مجروح و دستگیر شد. چند النگوی طلا، یک سلاح کمری و یک خشاب پر در بازرسی از خودرو کشف شد؛[38] نیروهای ژاندارمری در زیر پل دو خواهران چالانچولان در 60 کیلومتری خرمآباد، 3 نارنجک جاسازیشده کشف کردند؛[39] نیروهای سازمان مجاهدین خلق به مدرسهای در لوشان (رودبار) مواد آتشزا پرتاب کردند. تعدادی پرونده تحصیلی سوخت و به مدرسه خساراتی وارد شد.[40]
	
 ساعت 20:00، یک کشتی با 379 کانتینر حامل مهمات برای عراق، از دوبی وارد کویت شد.[41]
	
 55 تریلی حامل مهمات از مرز صفوان کویت وارد عراق شد.[42]
	
 ستاد مشترک ارتش تلفات (شهید، مجروح، اسیر و مفقود) نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران را تا ساعت 8 امروز، 65.459 نفر اعلام کرد.[43]
[1]. سلیمانیخواه، نعمتالله، روزشمار جنگ ایران و عراق، ج 17 (بخش اول ـ نبرد در شیاکوه)، تهران، مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس سپاه پاسداران، 1400، ص692؛ بولتن خبرگزاری پارس، ش 308، 2 بهمن 1360، ص 29؛ دهقان، احمد، گزارش روزانه جنگ، ج 3 ـ شش ماهه دوم سال 1360، تهران، مرکز نشر آثار شهید حسن باقری، 1389، ص 373.
[2]. پورداراب، سعید و فرهاد بهروزی، تقویم تاریخ دفاع مقدس، ج 17 ـ حماسه شیاکوه، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1389، ص579.
[3]. سلیمانیخواه، نعمتالله، همان، ص 693؛ پورداراب، سعید و فرهاد بهروزی، همان، ص 569.
[4]. سلیمانیخواه، نعمتالله، همان، ص 693.
[5]. پورداراب، سعید و فرهاد بهروزی، همان، ص 569.
[6]. همان.
[7]. پورداراب، سعید و فرهاد بهروزی، همان، ص 570؛ سیاری، حبیبالله و مجید منصوری، حوادث و رویدادهای یکم تا سیام بهمن ماه 1360، تهران، دفتر پژوهشهای نظری و مطالعات راهبردی نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران، 1395، ص 46.
[8]. سلیمانیخواه، نعمتالله، همان، ص 693؛ پورداراب، سعید و فرهاد بهروزی، همان، ص 572.
[9]. سلیمانیخواه، نعمتالله، همان، ص693.
[10]. همان.
[11]. پورداراب، سعید و فرهاد بهروزی، همان، ص 579.
[12]. پورداراب، سعید و فرهاد بهروزی، ص572 و 573؛ بولتن خبرگزاری پارس، ش 307، 1 بهمن 1360، ص 16؛ سلیمانیخواه، نعمتالله، همان، ص 694.
[13]. سلیمانیخواه، نعمتالله، همان، ص 694.
[14]. همان، ص 694.
[15]. همان، ص 695.
[16]. همان.
[17]. همان، ص693.
[18]. همان، ص699.
[19]. پورداراب، سعید و فرهاد بهروزی، همان، ص 573.
[20]. همان، ص 570.
[21]. همان، ص 574.
[22]. سلیمانیخواه، نعمتالله، همان، ص 693؛ پورداراب، سعید و فرهاد بهروزی، همان، ص 570.
[23]. سلیمانیخواه، نعمتالله، همان، ص 694.
[24]. سلیمانیخواه، نعمتالله، همان، ص 699؛ پورداراب، سعید و فرهاد بهروزی، همان، ص 573.
[25]. پورداراب، سعید و فرهاد بهروزی، همان، ص 573.
[26]. سلیمانیخواه، نعمتالله، همان، ص 699.
[27]. همان، ص 693.
[28]. همان، ص 694.
[29]. همان.
[30]. همان، ص 700.
[31]. پورداراب، سعید و فرهاد بهروزی، همان، ص 575.
[32]. سلیمانیخواه، نعمتالله، همان، ص 700.
[33] . همان.
[34]. همان.
[35]. سلیمانیخواه، نعمتالله، همان، ص 700؛ پورداراب، سعید و فرهاد بهروزی،، همان، ص 580 و 581.
[36]. سلیمانیخواه، نعمتالله، همان، ص701.
[37]. همان.
[38]. پورداراب، سعید و فرهاد بهروزی، همان، ص 580.
[39]. همان.
[40]. سلیمانیخواه، نعمتالله، همان، ص 701.
[41]. پورداراب، سعید و فرهاد بهروزی، همان، ص 580؛ سلیمانیخواه، نعمتالله، همان، ص 696.
[42]. سلیمانیخواه، نعمتالله، همان، ص696.
[43]. پورداراب، سعید و فرهاد بهروزی، همان، ص 581.
 
					 
				