شنبه 26 دی 1360؛ چهارصدوهشتادودومین روز جنگ تحمیلی
امین راستگو
25 بازدید
دشمن نیروهای خودی را در منطقه ملحه و در منطقه پدافندی تیپ 3 ارتش (شرق و غرب رودخانه کرخه؛ دزفول) به طور متناوب هدف آتش تهیه خود قرار داد.[1]
با تبادل آتش نیروی دریایی ارتش و دشمن در منطقه خرمشهر، 2 پست دیده‌بانی و چند سنگر اجتماعی دشمن منهدم و 2 سرباز نیروی دریایی (ناوی) مجروح شدند.[2]
نیروهای سپاه پاسداران در محور خرمشهر با آتش خمپاره، تلفات و خساراتی به دشمن وارد کردند.[3]
ساعت 1 بامداد، عراق با آتش توپخانه به نیروهای ایران در جبهه طراح (سوسنگرد) حمله کرد که با مقاومت نیروهای خودی مواجه و نتیجه‌ای نگرفت.[4]
تک‌تیراندازهای ایران 3 نفر از دیده‌بان‌های دشمن را که قصد شناسایی میدان‌های مین نیروهای خودی را در محور بستان داشتند، کشتند.[5]
از ساعت 08:30تا 09:30، دشمن با آتش توپخانه و خمپاره و بمب‌های آتش‌زا شهر آبادان و تأسیسات نفتی آن را زیر آتش قرار داد؛ 10 نفر مجروح شدند، طبقه فوقانی ساختمان هنگ ژاندارمری فرو ریخت ولی تلفات جانی نداشت، به 6 منزل مسکونی و قسمتی از ساختمان کلانتری بخش3 خساراتی وارد شد، یک خودرو منهدم شد و قسمتی از پالایشگاه آتش گرفت که توسط مأموران آتش‌نشانی مهار شد. [6]
توپخانه 130 میلی‌متری دشمن از آن‌سوی اروندرود مواضع نیروهای خودی در ساحل آبادان را زیر آتش گرفت.[7]
نیروهای ایران با اجرای آتش در منطقه اروندرود، ضمن خاموش کردن آتش دشمن، از تردد و جابه‌جایی نیروهای عراق جلوگیری و ضایعات و تلفاتی به آنان وارد کردند.[8]
نیروهای سپاه پاسداران با آتش خمپاره مانع فعالیت مهندسی دشمن در منطقه جزیره مینو شدند.[9]
نیروهای ایران با پرتاب موشک، تأسیسات رادار بندر فاو را به مدت 17 دقیقه هدف گرفتند.[10]
به دلیل تخریب پل روستای رفیع توسط دشمن و مسدود شدن مسیر آب شاخه شمال رودخانه کرخه‌کور، اهالی این روستا در محاصره آب قرار گرفتند.[11]
با مبادله آتش در منطقه میمک (ایلام)، 3 خمپاره‌انداز، یک چادر مهمات و چند سنگر گروهی دشمن منهدم شد؛ تعدادی از نیروهای عراق کشته یا زخمی و از نیروهای خودی 2 بسیجی مجروح شدند. [12]
یک خودروی عراق با مین کار گذاشته شده توسط نیروهای خودی در منطقه نهر عَنبر (دهلران) برخورد کرد و ۳ سرنشین آن کشته شدند.[13]
نیروهای ایران توانستند تنگه بابایادگار (ریجاب؛ کرمانشاه) را از اشغال ضدانقلاب مورد حمایت دشمن آزاد کنند.[14]
2 هواپیمای دشمن در ساعت 16:30 به حریم هوایی خرمشهر تجاوز کردند که با آتش پدافند هوایی متواری شدند.[15]
7 هواپیمای دشمن توسط رادارهای دزفول، بندر امام و خارک شناسایی و با آتش پدافند هوایی متواری شدند.[16]
یک هواپیمای دشمن توسط رادار بوشهر شناسایی و با اجرای آتش پدافند هوایی متواری شد.[17]
فرمانده تیپ 116 گارد مرزی عراق به علت شکست در مناطق طویله و بیاره توسط صدام اعدام شد.[18]
نیروهای معارض عراقی (مخالف صدام) با حمله به مقر ارتش این کشور در نهر نهنه (عراق) تعدادی از آنان را کشتند.[19]
ساعت 17:30، ضدانقلاب مسلح به 2 پاسدار سپاه مهاباد در نزدیکی پلیس‌راه میاندوآب (آذربایجان غربی) حمله کرد که یک پاسدار مجروح و خودروی آنان منهدم شد.[20]
ضدانقلاب، رانندگان 2 تانکر سوخت را که در جاده فرعی میاندوآب (آذربایجان‌غربی) واژگون شده بودند، به دلیل عدم همکاری با آنان، گروگان گرفت.[21]
نیروهای کومله، امام‌جماعت مسجد بیساران (مریوان) را به شهادت رساند؛ در تیراندازی متقابل یک ضدانقلاب نیز کشته شد.[22]
در درگیری منطقه چشمه‌در (مریوان) یک ضدانقلاب کشته و 2 نفر زخمی شدند.[23]
نیروهای پایگاه‌های ماویان (کردستان) حمله ضدانقلاب را در ساعت 21:30 دفع کردند و به نیروهای خودی تلفاتی وارد نشد.[24]
ضدانقلاب در ساعت 19:45 به پایگاه دوشان شماره 2 (سنندج) حمله کرد که بدون هیچ تلفاتی خاتمه یافت.[25]
نیروهای پایگاه نظام‌زاده (قروه)، حمله ضدانقلاب را در ساعت 3 صبح دفع کردند.[26]
ضدانقلاب در ساعت 12 شب به پایگاه گنجی گروهان قروه سنندج حمله کرد. در این حمله که تا ساعت 3 صبح ادامه داشت، دیوار یکی از اتاق‌های پایگاه تخریب شد و به پایگاه خساراتی وارد شد. 3 نفر از ضدانقلاب نیز کشته و 14 نفر زخمی شدند.[27]
اقدامات تروریستی ضدانقلاب در تهران و شهرستان‌ها ادامه داشت: 6 نفر از اعضای گروه فرقان و سازمان آرمان مستضعفین در تهران دستگیر شدند و تعدادی اسلحه کشف شد؛[28] 2 موتورسوار مسلح در ساعت 15:00 یک خودروی پیکان را در خیابان خواجه عبدالله انصاری (تهران) با تهدید اسلحه ربودند؛[29] 5 فرد مسلح که خود را عوامل کمیته معرفی می‌کردند، ساعت 21:00 وارد منزلی در میدان پاستور (تهران) شدند و پس از بستن دست و پای صاحبخانه، مقداری اشیاء قیمتی و پول سرقت کردند؛[30] ضدانقلاب پمپ‌بنزین فراش‌بند از توابع فیروزآباد فارس را به آتش کشید؛[31] نیروهای سپاه پاسداران در بازگشت از روستاهای میکلی از توابع میمند دادنجان فیروزآباد (فارس) با عشایر قشقایی درگیر شدند و یک نفر زخمی و یک پاسدار به گروگان گرفته شد که پس از مدت کوتاهی آزاد گردید؛[32] یک خانه تیمی سازمان مجاهدین خلق در بندرعباس تصرف شد و یک منافق کشته و 2 نفر دستگیر شدند؛[33] تعدادی نشریه، دفترچه تحلیل ایدئولوژی، خبرنامه و کتاب مربوط به سازمان پیکار و مجاهدین خلق که در جلسات آموزش قرآن مسجدی در تبریز پخش می‌شد، کشف شد.[34]
60 خودروی حامل مهمات سبک، سنگین و مهمات هواپیما از منطقه مرزی عرعر عربستان وارد عراق شد.[35]
کُردهای مخالف رژیم عراق لوله نفت منطقه غرب این کشور را منفجر کردند و صادرات نفت عراق به 300.000 بشکه در روز کاهش یافت که تقریباً یک سوم صادرات معمولی این کشور است.[36]
ستاد مشترک ارتش تلفات (شهید، مجروح، اسیر و گمشده) نیروهای مسلح جمهوری اسلامی را تا ساعت 8 امروز، 64.815 نفر اعلام کرد.[37]
[1]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، روزشمار جنگ ایران و عراق، ج 17 (بخش اول ـ نبرد در شیاکوه)، تهران، مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس سپاه پاسداران، 1400، ص 607.
[2]. سیاری، حبیب‌الله و مجید منصوری، تقویم تاریخ دفاع مقدس نداجا - حوادث و رویدادهای یکم تا سی‌ام دی ماه 1360، تهران، دفتر پژوهش‌های نظری و مطالعات راهبردی نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران، 1394، ص 509.
[3]. دهقان، احمد، گزارش روزانه جنگ، ج 3 ـ شش ماهه دوم سال 1360، تهران، مرکز نشر آثار شهید حسن باقری، 1389، ص 365.
[4]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، همان، ص 607.
[5]. همان.
[6]. پورداراب، سعید و فرهاد بهروزی، تقویم تاریخ دفاع مقدس، ج 17 - حماسه شیاکوه، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1389، ص 467؛ سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، همان، ص 608؛ دهقان، احمد، همان، ص 364
[7]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، همان، ص 608.
[8]. پورداراب، سعید و فرهاد بهروزی، همان، ص 468.
[9]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، همان، ص608.
[10]. همان.
[11]. پورداراب، سعید و فرهاد بهروزی، همان، ص 470.
[12]. همان، ص472.
[13]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، همان، ص607.
[14]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، همان، ص612؛ پورداراب، سعید و فرهاد بهروزی، همان، ص 481.
[15]. پورداراب، سعید، بهروزی، فرهاد، همان، ص 468.
[16]. همان، ص 478.
[17]. همان.
[18]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، همان، ص 613.
[19]. همان، ص 652.
[20]. پورداراب، سعید و فرهاد بهروزی، همان، ص 473.
[21]. همان.
[22]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، همان، ص 617؛ بولتن خبرگزاری پارس، ش 306 ، 30 دی 1360، ص 30.
[23]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، همان، ص 617.
[24]. همان.
[25]. همان.
[26]. همان.
[27]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، همان، ص 617؛ پورداراب، سعید و فرهاد بهروزی، همان، ص 472 و 473.
[28]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، همان، ص620.
[29]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، همان، ص 617؛ پورداراب، سعید و فرهاد بهروزی، همان، ص 479.
[30]. پورداراب، سعید و فرهاد بهروزی، همان، ص 479.
[31]. همان.
[32]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، همان، ص 620؛ پورداراب، سعید و فرهاد بهروزی، همان، ص 479.
[33]. سلیمانی‌خواه، نعمت‌الله، همان، ص 619.
[34]. همان، ص 620.
[35]. همان، ص 609.
[36]. همان، ص 613.
[37]. همان، ص 479.
